1 Славьте Господа среди народов и всегда ищите лица Его. 5 Вспоминайте о чудесах, которые Он изливал на семя Авраамово. 8 Он хранит завет, данный Аврааму и всему Израилю. 12 Господь никому не позволял обижать их. 17 Во время голода переселился Иаков в землю Хамову. 24 Бог размножил народ Свой, но египтяне стали теснить его, и Господь послал Моисея. 39 Господь неоднократно совершал чудесные дела для них и вселил их в землю народов, чтобы они «соблюдали уставы Его и хранили законы Его».

Славьте Господа; призывайте имя Его; возвещайте в народах дела Его;

воспойте Ему и пойте Ему; поведайте о всех чудесах Его.

Хвалитесь именем Его святым; да веселится сердце ищущих Господа.

Ищите Господа и силы Его, ищите лица Его всегда.

Воспоминайте чудеса Его, которые сотворил, знамения Его и суды уст Его,

вы, семя Авраамово, рабы Его, сыны Иакова, избранные Его.

Он Господь Бог наш: по всей земле суды Его.

Вечно помнит завет Свой, слово, [которое] заповедал в тысячу родов,

которое завещал Аврааму, и клятву Свою Исааку,

и поставил то Иакову в закон и Израилю в завет вечный,

говоря: «тебе дам землю Ханаанскую в удел наследия вашего».

Когда их было еще мало числом, очень мало, и они были пришельцами в ней

и переходили от народа к народу, из царства к иному племени,

никому не позволял обижать их и возбранял о них царям:

«не прикасайтесь к помазанным Моим, и пророкам Моим не делайте зла».

И призвал голод на землю; всякий стебель хлебный истребил.

Послал пред ними человека: в рабы продан был Иосиф.

Стеснили оковами ноги его; в железо вошла душа его,

доколе исполнилось слово Его: слово Господне испытало его.

Послал царь, и разрешил его владетель народов и освободил его;

поставил его господином над домом своим и правителем над всем владением своим,

чтобы он наставлял вельмож его по своей душе и старейшин его учил мудрости.

Тогда пришел Израиль в Египет, и переселился Иаков в землю Хамову.

И весьма размножил Бог народ Свой и сделал его сильнее врагов его.

Возбудил в сердце их ненависть против народа Его и ухищрение против рабов Его.

Послал Моисея, раба Своего, Аарона, которого избрал.

Они показали между ними слова знамений Его и чудеса [Его] в земле Хамовой.

Послал тьму и сделал мрак, и не воспротивились слову Его.

Преложил воду их в кровь, и уморил рыбу их.

Земля их произвела множество жаб даже в спальне царей их.

Он сказал, и пришли разные насекомые, скнипы во все пределы их.

Вместо дождя послал на них град, палящий огонь на землю их,

и побил виноград их и смоковницы их, и сокрушил дерева в пределах их.

Сказал, и пришла саранча и гусеницы без числа;

и съели всю траву на земле их, и съели плоды на полях их.

И поразил всякого первенца в земле их, начатки всей силы их.

И вывел Израильтян с серебром и золотом, и не было в коленах их болящего.

Обрадовался Египет исшествию их; ибо страх от них напал на него.

Простер облако в покров [им] и огонь, чтобы светить [им] ночью.

Просили, и Он послал перепелов, и хлебом небесным насыщал их.

Разверз камень, и потекли воды, потекли рекою по местам сухим,

ибо вспомнил Он святое слово Свое к Аврааму, рабу Своему,

и вывел народ Свой в радости, избранных Своих в веселии,

и дал им земли народов, и они наследовали труд иноплеменных,

чтобы соблюдали уставы Его и хранили законы Его. Аллилуия!

Киргизский

Тењирди дањктагыла. Анын ысымын чакыргыла. Анын иштерин бєт элдерге жарыя кылгыла.

Аны мактап ырдагыла, Ага ырдагыла. Анын бардык кереметтери жљнєндљ айтып ырдагыла.

Анын ыйык ысымы менен мактангыла. Тењирди издегендердин жєрљгє кубансын.

Тењирди жана Анын кєчєн издегиле, Анын жєзєн ар дайым издегиле.

Ыбрайымдын тукуму, Анын кулдары, Жакыптын уулдары, Анын тандалган адамдары, силер,

Ал жасаган кереметтерди, Анын жышаандарын жана Анын оозунан чыккан љкємдљрєн эсињерге салгыла.

Ал биздин Кудай-Тењирибиз. Бєт жер жєзєндљ Анын љкємдљрє ишке ашып жатат.

Ал Љзєнєн келишимин, муундан муунга осуят кылган сљзєн тєбљлєккљ унутпайт.

Ал сљз – Ыбрайымга берилген осуят, Ыскакка берилген ант.

Аны Жакыпка мыйзам кылып, Ысрайылга тєбљлєк келишим кылып берген.

Ал: «Канаан жерин мураска берем», – деген.

Ошол убакта алардын саны аз эле, љтљ эле аз эле. Ал жерде алар келгин эл болуп жашап турушкан.

Алар бир элден бир элге, бир љлкљдљн бир љлкљгљ барып жер кезишкен.

Аларды эч кимге кордоткон эмес, падышаларга мындай деп эскерткен:

«Менин майлангандарыма тийбегиле, Менин пайгамбарларыма жамандык кылбагыла».

Жерге ачарчылык чакырган, бардык эгинди жок кылган.

Алардын алдына бир адамды жиберген: Жусуп кулдукка сатылган.

Анын буттарын кишен менен кысышкан, анын жаны темир торго кирген.

Тењирдин сљзє ишке ашканга чейин ушундай болду: аны Тењирдин сљзє сынады.

Падыша киши жиберип, аны эркиндикке чыгарды; аны эл башчысы бошотту.

Тљрљлљрєнљ љзє каалагандай кљрсљтмљ берип, аксакалдарга акыл єйрљтєшє єчєн,

падыша аны падыша сарайынын, љз мал-мєлкєнєн єстєнљ башкаруучу кылып койду.

Ошондо Ысрайыл Мисирге келди, Жакып Хам жерине кљчєп келди.

Кудай Љз элин аябай кљбљйттє, аны душмандарынан кєчтєє кылды.

Алардын жєрљгєн Љз элин жек кљрєєгљ, Љз кулдарына каршы куулук кылууга козгоду.

Анан Љз кулу Мусаны, Љзє тандап алган Арунду жљнљттє.

Алар Хам жеринде Тењирдин сљзє боюнча жышаандарды жана кереметтерди кљрсљтєштє.

Карањгылык жиберип, карањгы кылды, ошондо эч ким Анын сљзєнљ каршы чыккан жок.

Алардын сууларын канга айландырып, балыктарын кырып жок кылды.

Алардын жерин, атєгєл, падышаларынын уктоочу бљлмљлљрєн да курбака каптап калды.

Ал айтары менен, алардын бардык жерин ар кандай курт-кумурска, чымын-чиркей каптап калды.

Алардын жерине жамгыр ордуна мљндєр, куйкалаган от жиберди.

Алардын жєзємзарлары менен анжырларын талкалады, алардын аймагындагы бак-дарактарды кыйратты.

Ал айтары менен, сан жеткис чегиртке, кырк аяк каптап калды.

Алардын жериндеги чљптєн баарын, талааларындагы жемиштерди жеп салышты.

Тењир ошол жердеги бардык тунгучтарды, алардын кєч башаттарынын баарын кырып салды.

Анан ысрайылдыктарды алтын, кємєш менен алып чыкты, алардын урууларында ооругандар болгон жок.

Мисир эли алардын кеткенине кубанды, анткени алардан коркуп калышкан эле.

Тењир аларды калкалоого булут жљнљттє, аларга тєн ичинде жарык берип турушу єчєн, от жиберди.

Алар сурашты, ошондо Ал бљдљнљлљрдє жиберди, аларды асман наны менен тойгузду.

Ташты жарды, ошондо суулар акты, суулар кургак жерлерге дарыя болуп акты.

Анткени Ал Љз кулу Ыбрайымга айткан Љзєнєн ыйык сљзєн эстеди.

Ошентип, Ал Љз элин кубаныч менен алып чыкты, Љзєнєн тандалган адамдарын салтанат менен алып чыкты.

Алар Љзєнєн буйруктарын аткарышы єчєн, мыйзамдарын сакташы єчєн,

Тењир аларга башка элдердин жерлерин берди, алар бљлљк элдердин мал-мєлкєн ээлеп алышты. Тењирди дањктагыла!

Немецкий (GNB)

Языки

^105:1Dankt dem HERRN! Macht seinen Namen überall bekannt;
verkündet allen Völkern, was er getan hat!

^105:2Singt und spielt zu seiner Ehre,
ruft euch seine Wunder ins Gedächtnis!

^105:3Seid stolz auf ihn, den heiligen Gott!
Seid voller Freude über ihn,
ihr, die ihr nach ihm fragt!

^105:4Geht zum HERRN, denn er ist mächtig;
sucht seine Nähe zu aller Zeit!

^105:5Erinnert euch an seine machtvollen Taten,
an seine Wunder und Gerichtsurteile,

^105:6ihr Nachfahren seines Dieners Abraham,
ihr Nachkommen Jakobs, ihr seine Erwählten!

^105:7Er ist unser Gott, er, der HERR,
seine Herrschaft umschließt die ganze Welt.

^105:8Niemals vergisst er seinen Bund mit uns,
sein Versprechen gilt tausend Generationen.

^105:9So hat er es Abraham zugesagt
und es Isaak mit einem Schwur bestätigt.

^105:10So hat er es Jakob fest versprochen,
als ewigen Bund mit Israel.

^105:11Er hat gesagt: »Ich gebe euch ganz Kanaan,
ich teile es euch zu als Erbbesitz.«

^105:12Sie waren damals leicht zu zählen,
nur eine Hand voll Leute waren sie,
eingewanderte Fremde im Land.

^105:13Sie zogen von einem Volk zum andern,
auf Wanderschaft in vieler Herren Länder.

^105:14Doch Gott ließ sie von niemand unterdrücken,
ihretwegen warnte er die Herrscher:

^105:15»Hände weg von meinen berufenen Dienern!
Krümmt meinen Propheten kein Haar!«

^105:16Als er den Hunger ins Land kommen ließ
und kein Brot mehr zu finden war,

^105:17da schickte er ihnen jemand voraus:
Josef wurde als Sklave verkauft.

^105:18Man zwängte seine Füße in eiserne Fesseln,
ein eiserner Ring umschloss seinen Hals,

^105:19bis dann seine Voraussage sich erfüllte
und das Wort des HERRN seine Unschuld erwies.

^105:20Der König befahl, seine Fesseln zu lösen;
der Herrscher vieler Völker gab ihm die Freiheit.

^105:21Er vertraute ihm die Regierung an,
die Verwaltung seines ganzen Eigentums,

^105:22damit er den Ministern Weisung erteilte
und die königlichen Ratgeber Weisheit lehrte.

^105:23Dann kam Jakob nach Ägypten,
Israel wurde Gast im Land der Nachkommen Hams.

^105:24Der HERR ließ das Volk sehr zahlreich werden
und mächtiger als seine Unterdrücker.

^105:25So änderte er den Sinn der Ägypter:
Sie begannen, die Israeliten zu hassen
und Gottes Diener arglistig zu täuschen.

^105:26Er sandte Mose, seinen Vertrauten,
und Aaron, den er ausgewählt hatte.

^105:27Sie vollbrachten die Wunder,
die er angekündigt hatte,
seine Machterweise im Land der Hamiten.

^105:28Er schickte die schwärzeste Finsternis –
diesmal widersprachen Mose und Aaron ihm nicht.

^105:29Die Gewässer der Ägypter verwandelte er in Blut
und ließ ihre Fische darin sterben.

^105:30Es wimmelte überall von Fröschen,
sogar in den königlichen Gemächern.

^105:31Auf seinen Befehl kam das Ungeziefer,
Schwärme von Mücken bedeckten Ägypten.

^105:32Statt Regen schickte er ihnen Hagel,
im ganzen Land flammten Blitze.

^105:33Ihre Weinstöcke und Feigenbäume zerschlug er,
er zerbrach alle Bäume in ihrem Gebiet.

^105:34Ein Befehl von ihm,
und die Heuschrecken kamen
in Riesenscharen ohne Zahl.

^105:35Die ließen keinen Grashalm stehen
und fraßen alle Felder kahl.

^105:36Zuletzt erschlug er die Erstgeborenen,
den Stolz der ägyptischen Familien.

^105:37Dann führte er die Seinen aus dem Land,
beladen mit Schätzen von Silber und Gold;
niemand aus ihren Stämmen blieb zurück.

^105:38Ganz Ägypten war froh über ihren Auszug,
so groß war die Angst vor diesem Volk.

^105:39Durch eine Wolke schützte sie der HERR
und Feuer erhellte für sie die Nacht.

^105:40Als sie ihn baten, ließ er Wachteln kommen,
mit Brot vom Himmel machte er sie satt.

^105:41Er öffnete den Felsen und Wasser kam hervor,
wie ein Strom ergoss es sich durch die Wüste.

^105:42Das tat er wegen seines heiligen Versprechens,
das er seinem Diener Abraham gegeben hatte.

^105:43Als er sein erwähltes Volk befreite,
da sangen und jubelten sie vor Freude.

^105:44Er gab ihnen die Länder anderer Völker,
der Ertrag fremder Arbeit wurde ihr Besitz,

^105:45damit sie nun seinen Anordnungen folgen
und seinen Weisungen gehorchen.

Preist den HERRN – Halleluja!