Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
Псалом 105
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
Толкования
Толкования главы
105:0
105:8
105:12
105:18
105:21
105:22
105:27
105:29
105:33
105:38
105:39
105:41
105:42
105:43
105:44
105:45
см.:Втор.30:1-3;
105:46
Аллилу́iа.
Исповѣ́дайтеся Го́сподеви, я́ко бла́гъ, я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.
Кто́ возглаго́летъ си́лы Госпо́дни, слы́шаны сотвори́тъ вся́ хвалы́ Его́?
Блаже́ни храня́щiи су́дъ и творя́щiи пра́вду во вся́кое вре́мя.
Помяни́ на́съ, Го́споди, во благоволе́нiи люді́й Твои́хъ, посѣти́ на́съ спасе́нiемъ Твои́мъ,
ви́дѣти во бла́гости избра́нныя Твоя́, возвесели́тися въ весе́лiи язы́ка Твоего́, хвали́тися съ достоя́нiемъ Твои́мъ.
Согрѣши́хомъ со отцы́ на́шими, беззако́нновахомъ, непра́вдовахомъ:
отцы́ на́ши во Еги́птѣ не разумѣ́ша чуде́съ Твои́хъ, ни помяну́ша мно́жества ми́лости Твоея́: и преогорчи́ша восходя́ще въ Чермно́е мо́ре.
И спасе́ и́хъ и́мене Своего́ ра́ди, сказа́ти си́лу Свою́:
и запрети́ Чермно́му мо́рю, и изся́че: и наста́ви {преведе́} я́ въ бе́зднѣ я́ко въ пусты́ни.
И спасе́ я́ изъ руки́ ненави́дящихъ и изба́ви я́ изъ руки́ враго́въ.
Покры́ вода́ стужа́ющыя и́мъ: ни еди́нъ от ни́хъ избы́сть.
И вѣ́роваша словеси́ Его́ и воспѣ́ша хвалу́ Его́.
Ускори́ша, забы́ша дѣла́ Его́, не стерпѣ́ша совѣ́та Его́:
и похотѣ́ша жела́нiю въ пусты́ни и искуси́ша Бо́га въ безво́днѣй.
И даде́ и́мъ проше́нiе и́хъ, посла́ сы́тость въ ду́шы и́хъ.
И прогнѣ́ваша Моисе́а въ стану́, Ааро́на свята́го Госпо́дня.
Отве́рзеся земля́ и пожре́ Даѳа́на и покры́ на со́нмищи Авиро́на:
и разжже́ся о́гнь въ со́нмѣ и́хъ, пла́мень попали́ грѣ́шники.
И сотвори́ша телца́ въ Хори́вѣ и поклони́шася истука́нному:
и измѣни́ша сла́ву Его́ въ подо́бiе телца́ яду́щаго траву́.
И забы́ша Бо́га спаса́ющаго и́хъ, сотво́ршаго ве́лiя во Еги́птѣ,
чудеса́ въ земли́ Ха́мовѣ, стра́шная въ мо́ри Чермнѣ́мъ.
И рече́ потреби́ти и́хъ, а́ще не бы́ Моисе́й избра́нный Его́ ста́лъ въ сокруше́нiи предъ Ни́мъ, возврати́ти я́рость Его́, да не погуби́тъ и́хъ.
И уничижи́ша зе́млю жела́нную, не я́ша вѣ́ры словеси́ Его́:
и поропта́ша въ селе́нiихъ свои́хъ, не услы́шаша гла́са Госпо́дня.
И воздви́же ру́ку Свою́ на ня́, низложи́ти я́ въ пусты́ни,
и низложи́ти сѣ́мя и́хъ во язы́цѣхъ, и расточи́ти я́ въ страны́.
И причасти́шася Веельфего́ру и снѣдо́ша же́ртвы ме́ртвыхъ:
и раздражи́ша Его́ въ начина́нiихъ свои́хъ, и умно́жися въ ни́хъ паде́нiе.
И ста́ Финее́съ и уми́лостиви, и преста́ сѣ́чь:
и вмѣни́ся ему́ въ пра́вду, въ ро́дъ и ро́дъ до вѣ́ка.
И прогнѣ́ваша Его́ на водѣ́ Прерѣка́нiя, и озло́бленъ бы́сть Моисе́й и́хъ ра́ди:
я́ко преогорчи́ша ду́хъ его́ и ра́знствова устна́ма свои́ма.
Не потреби́ша язы́ки, я́же рече́ Госпо́дь и́мъ.
И смѣси́шася во язы́цѣхъ и навыко́ша дѣло́мъ и́хъ:
и порабо́таша истука́ннымъ и́хъ, и бы́сть и́мъ въ собла́знъ.
И пожро́ша сы́ны своя́ и дще́ри своя́ бѣсово́мъ,
и пролiя́ша кро́вь непови́нную, кро́вь сыно́въ свои́хъ и дще́рей, я́же пожро́ша истука́ннымъ Ханаа́нскимъ: и убiе́на бы́сть земля́ и́хъ кровьми́
и оскверни́ся въ дѣ́лѣхъ и́хъ: и соблуди́ша въ начина́нiихъ свои́хъ.
И разгнѣ́вася я́ростiю Госпо́дь на лю́ди Своя́ и омерзи́ достоя́нiе Свое́:
и предаде́ я́ въ ру́ки враго́въ, и облада́ша и́ми ненави́дящiи и́хъ.
И стужи́ша и́мъ врази́ и́хъ: и смири́шася подъ рука́ми и́хъ.
Мно́жицею изба́ви я́: ті́и же преогорчи́ша Его́ совѣ́томъ свои́мъ, и смири́шася въ беззако́нiихъ свои́хъ.
И ви́дѣ Госпо́дь, внегда́ скорбѣ́ти и́мъ, внегда́ услы́шаше моле́нiе и́хъ:
и помяну́ завѣ́тъ Сво́й, и раска́яся по мно́жеству ми́лости Своея́:
и даде́ я́ въ щедро́ты предъ всѣ́ми плѣни́вшими я́.
Спаси́ ны, Го́споди, Бо́же на́шъ, и собери́ ны от язы́къ, исповѣ́датися и́мени Твоему́ свято́му, хвали́тися во хвалѣ́ Твое́й.
Благослове́нъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ от вѣ́ка и до вѣ́ка. И реку́тъ вси́ лю́дiе: бу́ди, бу́ди.
1 Славьте Господа. 4 Вспомни, обо мне, Господи, дай увидеть благоденствие Твоих избранников. 6 Мы постоянно грешили пред Тобою. Народ возмутился пред Чермным морем, но Ты провел посуху Твой народ. 13 В пустыне, при ропоте, Бог чудесно ниспослал пищу, но вместе с тем наказал ропщущих. Народ поклонялся тельцу, но по заступничеству Моисея Господь помиловал его. 24 Они согрешили неверием при возвращении соглядатаев, за что Господь возвестил им наказание. 28 Отдались идолопоклонству и были наказаны, а ревнитель Иеговы Финеес награжден. У вод Меривы они снова прогневали Господа, и даже Моисей был наказан. 33 Много раз по овладению Палестиной они оскорбляли Бога уклонением к идолопоклонству, за что Господь насылал на них врагов, а при покаянии – спасал их. 47 Спаси нас и теперь, Боже.
Аллилуия.
Славьте Господа, ибо Он благ, ибо вовек милость Его.
Кто изречет могущество Господа, возвестит все хвалы Его?
Блаженны хранящие суд и творящие правду во всякое время!
Вспомни о мне, Господи, в благоволении к народу Твоему; посети меня спасением Твоим,
дабы мне видеть благоденствие избранных Твоих, веселиться веселием народа Твоего, хвалиться с наследием Твоим.
Согрешили мы с отцами нашими, совершили беззаконие, соделали неправду.
Отцы наши в Египте не уразумели чудес Твоих, не помнили множества милостей Твоих, и возмутились у моря, у Чермного моря.
Но Он спас их ради имени Своего, дабы показать могущество Свое.
Грозно рек морю Чермному, и оно иссохло; и провел их по безднам, как по суше;
и спас их от руки ненавидящего и избавил их от руки врага.
Воды покрыли врагов их, ни одного из них не осталось.
И поверили они словам Его, [и] воспели хвалу Ему.
Но скоро забыли дела Его, не дождались Его изволения;
увлеклись похотением в пустыне, и искусили Бога в необитаемой.
И Он исполнил прошение их, но послал язву на души их.
И позавидовали в стане Моисею и Аарону, святому Господню.
Разверзлась земля, и поглотила Дафана и покрыла скопище Авирона.
И возгорелся огонь в скопище их, пламень попалил нечестивых.
Сделали тельца у Хорива и поклонились истукану;
и променяли славу свою на изображение вола, ядущего траву.
Забыли Бога, Спасителя своего, совершившего великое в Египте,
дивное в земле Хамовой, страшное у Чермного моря.
И хотел истребить их, если бы Моисей, избранный Его, не стал пред Ним в расселине, чтобы отвратить ярость Его, да не погубит [их].
И презрели они землю желанную, не верили слову Его;
и роптали в шатрах своих, не слушались гласа Господня.
И поднял Он руку Свою на них, чтобы низложить их в пустыне,
низложить племя их в народах и рассеять их по землям.
Они прилепились к Ваалфегору и ели жертвы бездушным,
и раздражали Бога делами своими, и вторглась к ним язва.
И восстал Финеес и произвел суд, – и остановилась язва.
И это вменено ему в праведность в роды и роды во веки.
И прогневали Бога у вод Меривы, и Моисей потерпел за них,
ибо они огорчили дух его, и он погрешил устами своими.
Не истребили народов, о которых сказал им Господь,
но смешались с язычниками и научились делам их;
служили истуканам их, которые были для них сетью,
и приносили сыновей своих и дочерей своих в жертву бесам;
проливали кровь невинную, кровь сыновей своих и дочерей своих, которых приносили в жертву идолам Ханаанским, – и осквернилась земля кровью;
оскверняли себя делами своими, блудодействовали поступками своими.
И воспылал гнев Господа на народ Его, и возгнушался Он наследием Своим
и предал их в руки язычников, и ненавидящие их стали обладать ими.
Враги их утесняли их, и они смирялись под рукою их.
Много раз Он избавлял их; они же раздражали [Его] упорством своим, и были уничижаемы за беззаконие свое.
Но Он призирал на скорбь их, когда слышал вопль их,
и вспоминал завет Свой с ними и раскаивался по множеству милости Своей;
и возбуждал к ним сострадание во всех, пленявших их.
Спаси нас, Господи, Боже наш, и собери нас от народов, дабы славить святое имя Твое, хвалиться Твоею славою.
Благословен Господь, Бог Израилев, от века и до века! И да скажет весь народ: аминь! Аллилуия!
106:1 Alleluia.
Rendete grazie al Signore, perché è buono, perché il suo amore è per sempre.
Rendete grazie al Signore, perché è buono, perché il suo amore è per sempre.
106:2 Chi può narrare le prodezze del Signore, far risuonare tutta la sua lode?
106:3 Beati coloro che osservano il diritto e agiscono con giustizia in ogni tempo.
106:4 Ricòrdati di me, Signore, per amore del tuo popolo, visitami con la tua salvezza,
106:5 perché io veda il bene dei tuoi eletti, gioisca della gioia del tuo popolo, mi vanti della tua eredità.
106:6 Abbiamo peccato con i nostri padri, delitti e malvagità abbiamo commesso.
106:7 I nostri padri, in Egitto, non compresero le tue meraviglie, non si ricordarono della grandezza del tuo amore e si ribellarono presso il mare, presso il Mar Rosso.
106:8 Ma Dio li salvò per il suo nome, per far conoscere la sua potenza.
106:9 Minacciò il Mar Rosso e fu prosciugato, li fece camminare negli abissi come nel deserto.
106:10 Li salvò dalla mano di chi li odiava, li riscattò dalla mano del nemico.
106:11 L'acqua sommerse i loro avversari, non ne sopravvisse neppure uno.
106:12 Allora credettero alle sue parole e cantarono la sua lode.
106:13 Presto dimenticarono le sue opere, non ebbero fiducia nel suo progetto,
106:14 arsero di desiderio nel deserto e tentarono Dio nella steppa.
106:15 Concesse loro quanto chiedevano e li saziò fino alla nausea.
106:16 Divennero gelosi di Mosè nell'accampamento e di Aronne, il consacrato del Signore.
106:17 Allora si spalancò la terra e inghiottì Datan e ricoprì la gente di Abiràm.
106:18 Un fuoco divorò quella gente e una fiamma consumò quei malvagi.
106:19 Si fabbricarono un vitello sull'Oreb, si prostrarono a una statua di metallo;
106:20 scambiarono la loro gloria con la figura di un toro che mangia erba.
106:21 Dimenticarono Dio che li aveva salvati, che aveva operato in Egitto cose grandi,
106:22 meraviglie nella terra di Cam, cose terribili presso il Mar Rosso.
106:23 Ed egli li avrebbe sterminati, se Mosè, il suo eletto, non si fosse posto sulla breccia davanti a lui per impedire alla sua collera di distruggerli.
106:24 Rifiutarono una terra di delizie, non credettero alla sua parola.
106:25 Mormorarono nelle loro tende, non ascoltarono la voce del Signore.
106:26 Allora egli alzò la mano contro di loro, giurando di abbatterli nel deserto,
106:27 di disperdere la loro discendenza tra le nazioni e disseminarli nelle loro terre.
106:28 Adorarono Baal-Peor e mangiarono i sacrifici dei morti.
106:29 Lo provocarono con tali azioni, e tra loro scoppiò la peste.
106:30 Ma Fineès si alzò per fare giustizia: allora la peste cessò.
106:31 Ciò fu considerato per lui un atto di giustizia di generazione in generazione, per sempre.
106:32 Lo irritarono anche alle acque di Merìba e Mosè fu punito per causa loro:
106:33 poiché avevano amareggiato il suo spirito ed egli aveva parlato senza riflettere.
106:34 Non sterminarono i popoli come aveva ordinato il Signore,
106:35 ma si mescolarono con le genti e impararono ad agire come loro.
106:36 Servirono i loro idoli e questi furono per loro un tranello.
106:37 Immolarono i loro figli e le loro figlie ai falsi dèi.
106:38 Versarono sangue innocente, il sangue dei loro figli e delle loro figlie, sacrificàti agli idoli di Canaan, e la terra fu profanata dal sangue.
106:39 Si contaminarono con le loro opere, si prostituirono con le loro azioni.
106:40 L'ira del Signore si accese contro il suo popolo ed egli ebbe in orrore la sua eredità.
106:41 Li consegnò in mano alle genti, li dominarono quelli che li odiavano.
106:42 Li oppressero i loro nemici: essi dovettero piegarsi sotto la loro mano.
106:43 Molte volte li aveva liberati, eppure si ostinarono nei loro progetti e furono abbattuti per le loro colpe;
106:44 ma egli vide la loro angustia, quando udì il loro grido.
106:45 Si ricordò della sua alleanza con loro e si mosse a compassione, per il suo grande amore.
106:46 Li affidò alla misericordia di quelli che li avevano deportati.
106:47 Salvaci, Signore Dio nostro, radunaci dalle genti, perché ringraziamo il tuo nome santo: lodarti sarà la nostra gloria.
106:48 Benedetto il Signore, Dio d'Israele, da sempre e per sempre. Tutto il popolo dica: Amen.
Alleluia.
Alleluia.
Эстонский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Рус. (Бируковы)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
106:1 Issanda heldus ja Iisraeli süü
Halleluuja! Tänage Issandat, sest tema on hea, sest tema heldus kestab igavesti!
Halleluuja! Tänage Issandat, sest tema on hea, sest tema heldus kestab igavesti!
106:2 Kes jõuab ära rääkida Issanda vägevaid tegusid ja kuulutada kõike tema kiitust?
106:3 Õndsad on need, kes peavad tema seadusi ja kes teevad õigust igal ajal.
106:4 Mõtle minule, Issand, su head meelt mööda oma rahva vastu, tule mind katsuma oma abiga,
106:5 et ma näeksin su valitud rahva head põlve ning rõõmustaksin sinu rahva rõõmuga, kiitleksin koos sinu pärisosaga!
106:6 Me oleme pattu teinud nagu meie esiisad, me oleme teinud paha ja olnud õelad.
106:7 Meie esiisad Egiptuses ei saanud õieti aru su imetegudest ega pidanud meeles su suurt heldust, vaid tõrkusid su vastu mere ääres, Kõrkjamere ääres.
106:8 Aga tema päästis nad oma nime pärast, et ilmutada oma vägevust.
106:9 Ta sõitles Kõrkjamerd ja see sai kuivaks, ja ta talutas nad ürgvetest läbi otsekui kõrbet mööda.
106:10 Nõnda ta päästis nad vihamehe käest ja lunastas nad vaenlaste käest.
106:11 Veed matsid nende rõhujad, ei jäänud neist üle ühtainustki.
106:12 Siis nad uskusid tema sõnu, nad laulsid temale kiitust.
106:13 Kuid varsti nad unustasid tema teod ega jäänud ootama tema nõuandmist.
106:14 Suur himu süttis neil kõrbes ja nad kiusasid Jumalat tühjal maal.
106:15 Siis andis tema neile, mida nad palusid, aga läkitas tõve nende sekka.
106:16 Ja nad kadestasid leeris Moosest ja Aaronit, Issanda pühitsetut.
106:17 Aga maa avanes ja neelas Daatani ja mattis kinni Abirami jõugu.
106:18 Ja tuli loitis nende jõugus, leek lõõmas õelate kallal.
106:19 Nad tegid vasika Hoorebi mäe ääres ning kummardasid valatud kuju.
106:20 Nad vahetasid oma Aulise rohtu sööva härja kuju vastu.
106:21 Nad unustasid Jumala, oma päästja, kes oli teinud suuri asju Egiptuses,
106:22 imetegusid Haami maal, kardetavaid tegusid Kõrkjamere ääres.
106:23 Siis ta lubas nad hävitada, kui poleks olnud Moosest, ta valitut, kes astus kaljulõhes ta palge ette, et ära pöörata tema vihaleeki hukatust toomast.
106:24 Pärast nad põlgasid ära kalli maa, ei nad uskunud tema sõna.
106:25 Siis nad nurisesid oma telkides ega tahtnud kuulda Issanda häält.
106:26 Aga tema tõstis oma käe nende vastu, et neid hukutada kõrbes,
106:27 ja et nende seeme langeks paganarahvaste sekka ning neid pillutataks mööda maid.
106:28 Siis nad astusid liitu Baal-Peoriga ja sõid surnute ohvreid
106:29 ja ärritasid teda oma tegudega, ja nii tungis taud nende kallale.
106:30 Siis Piinehas astus esile ja pidas kohut, ja taudile pandi piir.
106:31 Ja see arvati temale õiguseks põlvest põlve, igavesti.
106:32 Nad vihastasid teda Meriba vee ääres, nõnda et Mooseski sai kannatada nende pärast.
106:33 Sest nad tegid ta meele väga kibedaks, nõnda et ta huultele tulid mõtlemata sõnad.
106:34 Nad ei hävitanud rahvaid, keda Issand oli neid käskinud hävitada,
106:35 vaid nad segasid endid paganarahvastega ning õppisid nende tegusid.
106:36 Nad teenisid nende ebajumalaid ja need said neile püüniseks.
106:37 Nad ohverdasid oma poegi ja tütreid kurjadele vaimudele
106:38 ja valasid süüta verd, oma poegade ja tütarde verd, mida nad ohverdasid Kaanani ebajumalaile. Ja maa reostati veresüüga.
106:39 Ja nad rüvetusid oma tegudest ning hoorasid oma eluviisidega.
106:40 Siis süttis Issanda viha oma rahva vastu ja tema pärisosa sai jäledaks tema meelest;
106:41 ja tema andis nad paganarahvaste kätte ning nende vihamehed valitsesid nende üle.
106:42 Ja nende vaenlased rõhusid neid ning nad alandati nende käe alla.
106:43 Mitu korda ta kiskus nad välja, kuid nad jäid tõrksalt oma nõu juurde ning said jõuetuks oma pahategude tõttu.
106:44 Aga ta vaatas nende kitsikusele, ja kui ta kuulis nende halisemist,
106:45 siis ta meenutas oma lepingut nendega ja ta kahetses oma suurt heldust mööda
106:46 ning laskis neid leida halastust nende kõikide ees, kes nad olid vangi viinud.
106:47 Päästa meid, Issand, meie Jumal! Ja kogu meid paganate seast, et saaksime tänada su püha nime ja kiidelda sinu kiitmisega!
106:48 Tänu olgu Issandale, Iisraeli Jumalale, igavesest ajast igavesti! Ja kõik rahvas öelgu: „Aamen! Halleluuja!”