1 Славьте Господа. 4 Вспомни, обо мне, Господи, дай увидеть благоденствие Твоих избранников. 6 Мы постоянно грешили пред Тобою. Народ возмутился пред Чермным морем, но Ты провел посуху Твой народ. 13 В пустыне, при ропоте, Бог чудесно ниспослал пищу, но вместе с тем наказал ропщущих. Народ поклонялся тельцу, но по заступничеству Моисея Господь помиловал его. 24 Они согрешили неверием при возвращении соглядатаев, за что Господь возвестил им наказание. 28 Отдались идолопоклонству и были наказаны, а ревнитель Иеговы Финеес награжден. У вод Меривы они снова прогневали Господа, и даже Моисей был наказан. 33 Много раз по овладению Палестиной они оскорбляли Бога уклонением к идолопоклонству, за что Господь насылал на них врагов, а при покаянии – спасал их. 47 Спаси нас и теперь, Боже.

Аллилуия.

Славьте Господа, ибо Он благ, ибо вовек милость Его.

Кто изречет могущество Господа, возвестит все хвалы Его?

Блаженны хранящие суд и творящие правду во всякое время!

Вспомни о мне, Господи, в благоволении к народу Твоему; посети меня спасением Твоим,

дабы мне видеть благоденствие избранных Твоих, веселиться веселием народа Твоего, хвалиться с наследием Твоим.

Согрешили мы с отцами нашими, совершили беззаконие, соделали неправду.

Отцы наши в Египте не уразумели чудес Твоих, не помнили множества милостей Твоих, и возмутились у моря, у Чермного моря.

Но Он спас их ради имени Своего, дабы показать могущество Свое.

Грозно рек морю Чермному, и оно иссохло; и провел их по безднам, как по суше;

и спас их от руки ненавидящего и избавил их от руки врага.

Воды покрыли врагов их, ни одного из них не осталось.

И поверили они словам Его, [и] воспели хвалу Ему.

Но скоро забыли дела Его, не дождались Его изволения;

увлеклись похотением в пустыне, и искусили Бога в необитаемой.

И Он исполнил прошение их, но послал язву на души их.

И позавидовали в стане Моисею и Аарону, святому Господню.

Разверзлась земля, и поглотила Дафана и покрыла скопище Авирона.

И возгорелся огонь в скопище их, пламень попалил нечестивых.

Сделали тельца у Хорива и поклонились истукану;

и променяли славу свою на изображение вола, ядущего траву.

Забыли Бога, Спасителя своего, совершившего великое в Египте,

дивное в земле Хамовой, страшное у Чермного моря.

И хотел истребить их, если бы Моисей, избранный Его, не стал пред Ним в расселине, чтобы отвратить ярость Его, да не погубит [их].

И презрели они землю желанную, не верили слову Его;

и роптали в шатрах своих, не слушались гласа Господня.

И поднял Он руку Свою на них, чтобы низложить их в пустыне,

низложить племя их в народах и рассеять их по землям.

Они прилепились к Ваалфегору и ели жертвы бездушным,

и раздражали Бога делами своими, и вторглась к ним язва.

И восстал Финеес и произвел суд, – и остановилась язва.

И это вменено ему в праведность в роды и роды во веки.

И прогневали Бога у вод Меривы, и Моисей потерпел за них,

ибо они огорчили дух его, и он погрешил устами своими.

Не истребили народов, о которых сказал им Господь,

но смешались с язычниками и научились делам их;

служили истуканам их, которые были для них сетью,

и приносили сыновей своих и дочерей своих в жертву бесам;

проливали кровь невинную, кровь сыновей своих и дочерей своих, которых приносили в жертву идолам Ханаанским, – и осквернилась земля кровью;

оскверняли себя делами своими, блудодействовали поступками своими.

И воспылал гнев Господа на народ Его, и возгнушался Он наследием Своим

и предал их в руки язычников, и ненавидящие их стали обладать ими.

Враги их утесняли их, и они смирялись под рукою их.

Много раз Он избавлял их; они же раздражали [Его] упорством своим, и были уничижаемы за беззаконие свое.

Но Он призирал на скорбь их, когда слышал вопль их,

и вспоминал завет Свой с ними и раскаивался по множеству милости Своей;

и возбуждал к ним сострадание во всех, пленявших их.

Спаси нас, Господи, Боже наш, и собери нас от народов, дабы славить святое имя Твое, хвалиться Твоею славою.

Благословен Господь, Бог Израилев, от века и до века! И да скажет весь народ: аминь! Аллилуия!

2 Да восхвалят Господа избавленные от врага. 9 За то, что они не покорялись Господу, Он смирил их бедствиями, но по обращении к Нему избавил от уз. 16 Покаяние пред Богом спасло их. 23 Пребывание в плену походило на состояние моряков во время бури. 33 Прежде превращенная в пустыню страна возрождается. Мудрый видит это и понимает оказанную милость Господа.

Аллилуия.

Славьте Господа, ибо Он благ, ибо вовек милость Его!

Так да скажут избавленные Господом, которых избавил Он от руки врага,

и собрал от стран, от востока и запада, от севера и моря.

Они блуждали в пустыне по безлюдному пути и не находили населенного города;

терпели голод и жажду, душа их истаевала в них.

Но воззвали к Господу в скорби своей, и Он избавил их от бедствий их,

и повел их прямым путем, чтобы они шли к населенному городу.

Да славят Господа за милость Его и за чудные дела Его для сынов человеческих:

ибо Он насытил душу жаждущую и душу алчущую исполнил благами.

Они сидели во тьме и тени смертной, окованные скорбью и железом;

ибо не покорялись словам Божиим и небрегли о воле Всевышнего.

Он смирил сердце их работами; они преткнулись, и не было помогающего.

Но воззвали к Господу в скорби своей, и Он спас их от бедствий их;

вывел их из тьмы и тени смертной, и расторгнул узы их.

Да славят Господа за милость Его и за чудные дела Его для сынов человеческих:

ибо Он сокрушил врата медные и вереи железные сломил.

Безрассудные страдали за беззаконные пути свои и за неправды свои;

от всякой пищи отвращалась душа их, и они приближались ко вратам смерти.

Но воззвали к Господу в скорби своей, и Он спас их от бедствий их;

послал слово Свое и исцелил их, и избавил их от могил их.

Да славят Господа за милость Его и за чудные дела Его для сынов человеческих!

Да приносят Ему жертву хвалы и да возвещают о делах Его с пением!

Отправляющиеся на кораблях в море, производящие дела на больших водах,

видят дела Господа и чудеса Его в пучине:

Он речет, – и восстанет бурный ветер и высоко поднимает волны его:

восходят до небес, нисходят до бездны; душа их истаевает в бедствии;

они кружатся и шатаются, как пьяные, и вся мудрость их исчезает.

Но воззвали к Господу в скорби своей, и Он вывел их из бедствия их.

Он превращает бурю в тишину, и волны умолкают.

И веселятся, что они утихли, и Он приводит их к желаемой пристани.

Да славят Господа за милость Его и за чудные дела Его для сынов человеческих!

Да превозносят Его в собрании народном и да славят Его в сонме старейшин!

Он превращает реки в пустыню и источники вод – в сушу,

землю плодородную – в солончатую, за нечестие живущих на ней.

Он превращает пустыню в озеро, и землю иссохшую – в источники вод;

и поселяет там алчущих, и они строят город для обитания;

засевают поля, насаждают виноградники, которые приносят им обильные плоды.

Он благословляет их, и они весьма размножаются, и скота их не умаляет.

Уменьшились они и упали от угнетения, бедствия и скорби, –

Он изливает бесчестие на князей и оставляет их блуждать в пустыне, где нет путей.

Бедного же извлекает из бедствия и умножает род его, как стада овец.

Праведники видят сие и радуются, а всякое нечестие заграждает уста свои.

Кто мудр, тот заметит сие и уразумеет милость Господа.

Содержание псалма соответствует Пс.56:8-12 и Пс.59:7-14.

Песнь. Псалом Давида

Готово сердце мое, Боже, [готово сердце мое]; буду петь и воспевать во славе моей.

Воспрянь, псалтирь и гусли! Я встану рано.

Буду славить Тебя, Господи, между народами; буду воспевать Тебя среди племен,

ибо превыше небес милость Твоя и до облаков истина Твоя.

Будь превознесен выше небес, Боже; над всею землею да будет слава Твоя,

дабы избавились возлюбленные Твои: спаси десницею Твоею и услышь меня.

Бог сказал во святилище Своем: «восторжествую, разделю Сихем и долину Сокхоф размерю;

Мой Галаад, Мой Манассия, Ефрем – крепость главы Моей, Иуда – скипетр Мой,

Моав – умывальная чаша Моя, на Едома простру сапог Мой, над землею Филистимскою восклицать буду».

Кто введет меня в укрепленный город? Кто доведет меня до Едома?

Не Ты ли, Боже, Который отринул нас и не выходишь, Боже, с войсками нашими?

Подай нам помощь в тесноте, ибо защита человеческая суетна.

С Богом мы окажем силу: Он низложит врагов наших.

1 Боже, услышь мою молитву, меня окружают враги. 6 Суди врага по его делам. 11 Пусть ответит он в полной мере за злое. 21 Меня же, Господи, бедного, спаси, чтобы враги знали, что это сделал Ты.

Начальнику хора. Псалом Давида.

Боже хвалы моей! не премолчи,

ибо отверзлись на меня уста нечестивые и уста коварные; говорят со мною языком лживым;

отвсюду окружают меня словами ненависти, вооружаются против меня без причины;

за любовь мою они враждуют на меня, а я молюсь;

воздают мне за добро злом, за любовь мою – ненавистью.

Поставь над ним нечестивого, и диавол да станет одесную его.

Когда будет судиться, да выйдет виновным, и молитва его да будет в грех;

да будут дни его кратки, и достоинство его да возьмет другой;

дети его да будут сиротами, и жена его – вдовою;

да скитаются дети его и нищенствуют, и просят хлеба из развалин своих;

да захватит заимодавец все, что есть у него, и чужие да расхитят труд его;

да не будет сострадающего ему, да не будет милующего сирот его;

да будет потомство его на погибель, и да изгладится имя их в следующем роде;

да будет воспомянуто пред Господом беззаконие отцов его, и грех матери его да не изгладится;

да будут они всегда в очах Господа, и да истребит Он память их на земле,

за то, что он не думал оказывать милость, но преследовал человека бедного и нищего и сокрушенного сердцем, чтобы умертвить его;

возлюбил проклятие, – оно и придет на него; не восхотел благословения, – оно и удалится от него;

да облечется проклятием, как ризою, и да войдет оно, как вода, во внутренность его и, как елей, в кости его;

да будет оно ему, как одежда, в которую он одевается, и как пояс, которым всегда опоясывается.

Таково воздаяние от Господа врагам моим и говорящим злое на душу мою!

Со мною же, Господи, Господи, твори ради имени Твоего, ибо блага милость Твоя; спаси меня,

ибо я беден и нищ, и сердце мое уязвлено во мне.

Я исчезаю, как уклоняющаяся тень; гонят меня, как саранчу.

Колени мои изнемогли от поста, и тело мое лишилось тука.

Я стал для них посмешищем: увидев меня, кивают головами [своими].

Помоги мне, Господи, Боже мой, спаси меня по милости Твоей,

да познают, что это – Твоя рука, и что Ты, Господи, соделал это.

Они проклинают, а Ты благослови; они восстают, но да будут постыжены; раб же Твой да возрадуется.

Да облекутся противники мои бесчестьем и, как одеждою, покроются стыдом своим.

И я громко буду устами моими славить Господа и среди множества прославлять Его,

ибо Он стоит одесную бедного, чтобы спасти его от судящих душу его.

Эстонский

^106:1 Issanda heldus ja Iisraeli süü
Halleluuja! Tänage Issandat, sest tema on hea, sest tema heldus kestab igavesti!

^106:2 Kes jõuab ära rääkida Issanda vägevaid tegusid ja kuulutada kõike tema kiitust?

^106:3 Õndsad on need, kes peavad tema seadusi ja kes teevad õigust igal ajal.

^106:4 Mõtle minule, Issand, su head meelt mööda oma rahva vastu, tule mind katsuma oma abiga,

^106:5 et ma näeksin su valitud rahva head põlve ning rõõmustaksin sinu rahva rõõmuga, kiitleksin koos sinu pärisosaga!

^106:6 Me oleme pattu teinud nagu meie esiisad, me oleme teinud paha ja olnud õelad.

^106:7 Meie esiisad Egiptuses ei saanud õieti aru su imetegudest ega pidanud meeles su suurt heldust, vaid tõrkusid su vastu mere ääres, Kõrkjamere ääres.

^106:8 Aga tema päästis nad oma nime pärast, et ilmutada oma vägevust.

^106:9 Ta sõitles Kõrkjamerd ja see sai kuivaks, ja ta talutas nad ürgvetest läbi otsekui kõrbet mööda.

^106:10 Nõnda ta päästis nad vihamehe käest ja lunastas nad vaenlaste käest.

^106:11 Veed matsid nende rõhujad, ei jäänud neist üle ühtainustki.

^106:12 Siis nad uskusid tema sõnu, nad laulsid temale kiitust.

^106:13 Kuid varsti nad unustasid tema teod ega jäänud ootama tema nõuandmist.

^106:14 Suur himu süttis neil kõrbes ja nad kiusasid Jumalat tühjal maal.

^106:15 Siis andis tema neile, mida nad palusid, aga läkitas tõve nende sekka.

^106:16 Ja nad kadestasid leeris Moosest ja Aaronit, Issanda pühitsetut.

^106:17 Aga maa avanes ja neelas Daatani ja mattis kinni Abirami jõugu.

^106:18 Ja tuli loitis nende jõugus, leek lõõmas õelate kallal.

^106:19 Nad tegid vasika Hoorebi mäe ääres ning kummardasid valatud kuju.

^106:20 Nad vahetasid oma Aulise rohtu sööva härja kuju vastu.

^106:21 Nad unustasid Jumala, oma päästja, kes oli teinud suuri asju Egiptuses,

^106:22 imetegusid Haami maal, kardetavaid tegusid Kõrkjamere ääres.

^106:23 Siis ta lubas nad hävitada, kui poleks olnud Moosest, ta valitut, kes astus kaljulõhes ta palge ette, et ära pöörata tema vihaleeki hukatust toomast.

^106:24 Pärast nad põlgasid ära kalli maa, ei nad uskunud tema sõna.

^106:25 Siis nad nurisesid oma telkides ega tahtnud kuulda Issanda häält.

^106:26 Aga tema tõstis oma käe nende vastu, et neid hukutada kõrbes,

^106:27 ja et nende seeme langeks paganarahvaste sekka ning neid pillutataks mööda maid.

^106:28 Siis nad astusid liitu Baal-Peoriga ja sõid surnute ohvreid

^106:29 ja ärritasid teda oma tegudega, ja nii tungis taud nende kallale.

^106:30 Siis Piinehas astus esile ja pidas kohut, ja taudile pandi piir.

^106:31 Ja see arvati temale õiguseks põlvest põlve, igavesti.

^106:32 Nad vihastasid teda Meriba vee ääres, nõnda et Mooseski sai kannatada nende pärast.

^106:33 Sest nad tegid ta meele väga kibedaks, nõnda et ta huultele tulid mõtlemata sõnad.

^106:34 Nad ei hävitanud rahvaid, keda Issand oli neid käskinud hävitada,

^106:35 vaid nad segasid endid paganarahvastega ning õppisid nende tegusid.

^106:36 Nad teenisid nende ebajumalaid ja need said neile püüniseks.

^106:37 Nad ohverdasid oma poegi ja tütreid kurjadele vaimudele

^106:38 ja valasid süüta verd, oma poegade ja tütarde verd, mida nad ohverdasid Kaanani ebajumalaile. Ja maa reostati veresüüga.

^106:39 Ja nad rüvetusid oma tegudest ning hoorasid oma eluviisidega.

^106:40 Siis süttis Issanda viha oma rahva vastu ja tema pärisosa sai jäledaks tema meelest;

^106:41 ja tema andis nad paganarahvaste kätte ning nende vihamehed valitsesid nende üle.

^106:42 Ja nende vaenlased rõhusid neid ning nad alandati nende käe alla.

^106:43 Mitu korda ta kiskus nad välja, kuid nad jäid tõrksalt oma nõu juurde ning said jõuetuks oma pahategude tõttu.

^106:44 Aga ta vaatas nende kitsikusele, ja kui ta kuulis nende halisemist,

^106:45 siis ta meenutas oma lepingut nendega ja ta kahetses oma suurt heldust mööda

^106:46 ning laskis neid leida halastust nende kõikide ees, kes nad olid vangi viinud.

^106:47 Päästa meid, Issand, meie Jumal! Ja kogu meid paganate seast, et saaksime tänada su püha nime ja kiidelda sinu kiitmisega!

^106:48 Tänu olgu Issandale, Iisraeli Jumalale, igavesest ajast igavesti! Ja kõik rahvas öelgu: „Aamen! Halleluuja!”

^107:1 Lunastatute tänu
Tänage Issandat, sest tema on hea, sest tema heldus kestab igavesti!

^107:2 Nõnda öelgu Issanda lunastatud, keda tema on lunastanud kitsikusest

^107:3 ja on kogunud võõrailt mailt, hommiku poolt ja õhtu poolt, põhja poolt ja lõuna poolt.

^107:4 Nad ekslesid kõrbes, tühjal maal, ega leidnud teed linna, kuhu asuda.

^107:5 Neil oli nälg ja janu, nende hing nõrkes nende sees.

^107:6 Aga oma ahastuses nad kisendasid Issanda poole ja tema kiskus nad välja nende kitsikustest

^107:7 ning saatis nad minema õiget teed, et nad jõuaksid linna, kuhu asuda.

^107:8 Tänagu nad Issandat ta helduse eest ja tema imeliste tegude eest inimlastele,

^107:9 et ta kosutas janunevat hinge ja täitis nälgiva hinge heaga.

^107:10 Nad istusid pimeduses ja surmavarjus, olid vangis viletsuses ja raudus,

^107:11 sest nad olid tõrkunud vastu Jumala sõnadele ja olid põlanud Kõigekõrgema nõuannet.

^107:12 Siis ta alandas nende südant vaevadega; nad komistasid, ja ei olnud aitajat.

^107:13 Aga oma ahastuses nad kisendasid Issanda poole ja tema päästis nad nende kitsikustest.

^107:14 Ta viis nad välja pimedusest ja surmavarjust ning rebis katki nende köidikud.

^107:15 Tänagu nad Issandat ta helduse eest ja tema imeliste tegude eest inimlastele!

^107:16 Sest tema on katki murdnud vaskuksed ja puruks raiunud raudriivid.

^107:17 Nad olid meeletud oma üleastumise tee tõttu ja nad said näha vaeva oma pahategude pärast.

^107:18 Iga toit oli neile jäle ja nad olid juba surmaväravate lähedal.

^107:19 Aga oma ahastuses nad kisendasid Issanda poole ja tema päästis nad nende kitsikustest.

^107:20 Ta läkitas neile oma sõna ja tervendas nad ning päästis nad haua veerelt.

^107:21 Tänagu nad Issandat ta helduse eest ja tema imeliste tegude eest inimlastele

^107:22 ja ohverdagu tänuohvreid ning jutustagu tema tegusid hõiskamisega!

^107:23 Nad sõitsid laevadega merel ja toimetasid asju suurtel vetel.

^107:24 Nad nägid Issanda tegusid ja tema imetöid meresügavustes.

^107:25 Sest ta ütles sõna ning laskis tõusta marutuule ja tõstis merelained kõrgele.

^107:26 Need tõusid üles taeva poole ja vajusid alla sügavikesse, nende julgus hääbus hädaohus.

^107:27 Nad taarusid ja tuikusid nagu joobnud ja kogu nende tarkus oli ära neelatud.

^107:28 Aga oma ahastuses nad kisendasid Issanda poole ja tema päästis nad nende kitsikustest.

^107:29 Ta muutis maru vaikseks ilmaks ja vete lained jäid vakka.

^107:30 Siis nad rõõmustasid, kui lained soiku jäid, ja ta viis nad igatsetud sadamasse.

^107:31 Tänagu nad Issandat ta helduse eest ja tema imeliste tegude eest inimlastele

^107:32 ning ülistagu teda rahvakogus ja kiitku vanemate koosolekul!

^107:33 Tema tegi jõed kõrbeks ja veelätted kuivaks maaks,

^107:34 viljamaa soolanõmmeks tema elanike kurjuse pärast.

^107:35 Tema tegi kõrbe järveks ja põuase maa veelätteks,

^107:36 ja pani sinna elama näljased, ja need asutasid linna, kus elada.

^107:37 Ja nad seemendasid põldusid ja istutasid viinamägesid, ja nad said hea viljasaagi.

^107:38 Ja tema õnnistas neid, ja neid sai väga palju, ka nende loomi ta ei vähendanud.

^107:39 Aga siis nad vähenesid ja raugesid õnnetuste ja murede läbi.

^107:40 Kuid tema, kes valab põlgust vürstide peale ja paneb nad eksima tühjal maal, kus ei ole teed,

^107:41 tema ülendas vaese viletsusest ja pani tema suguvõsa sigima nagu lambakarja.

^107:42 Õiglased näevad seda ja rõõmustavad, ja kõik ülekohus peab oma suu kinni.

^107:43 Kes tark on, see pidagu seda meeles, ja Issanda heldust pandagu tähele!

^108:1 Jumala ülistus ja lootus tema abile
Taaveti laul ja lugu.

^108:2 Kindel on mu süda, oh Jumal! Ma tahan laulda ja mängida, samuti mu au.

^108:3 Virgu, naabel, virgu, kannel, ma äratan üles koidu!

^108:4 Issand, ma tahan sind tänada rahvaste seas, ja tahan sulle mängida rahvahõimude keskel.

^108:5 Sest suur kuni taevasteni on sinu heldus ja kuni ülemate pilvedeni sinu ustavus.

^108:6 Jumal, ülenda ennast üle taevaste ja üle kogu ilmamaa olgu su auhiilgus!

^108:7 Et pääseksid su armsad, selleks aita oma parema käega ja vasta meile!

^108:8 Jumal on rääkinud oma pühamus: Ma tahan võidutseda, jaotada Sekemi ja mõõta ära Sukkoti oru.

^108:9 Gilead on minu ja Manasse on minu, Efraim on mu pea kaitse. Juuda on mu valitsuskepp,

^108:10 Moab on mu pesukauss, Edomi peale ma viskan oma sandaali. Vilistimaa, hõiska minule!

^108:11 Kes viib mu kindlasse linna? Kes saadab mind Edomini?

^108:12 Eks sina, Jumal, tõuganud meid ära, ega sina, Jumal, läinudki välja meie sõjaväega?!

^108:13 Anna meile abi kitsikuses, sest tühine on inimeste abi!

^108:14 Jumalaga me teeme vägevaid tegusid ja tema tallab maha meie rõhujad.

^109:1 Ülekohtuselt süüdistatu palve
Laulujuhatajale: Taaveti laul. Mu kiituse Jumal, ära ole vait!

^109:2 Sest nad on avanud mu vastu õela ja petise suu; nad räägivad minuga valekeelel;

^109:3 nad on mind piiranud vihkamissõnadega ja võitlevad mu vastu põhjuseta.

^109:4 Mu armastuse pärast kaebavad nad minu peale, aga mina palvetan.

^109:5 Nemad tasuvad mulle head kurjaga ja mu armastust vihkamisega.

^109:6 Sea õel tema vastu ja saatan seisku ta paremal käel!

^109:7 Kohtust väljugu ta hukkamõistetult ja tema palve saagu patuks!

^109:8 Tema päevi olgu pisut, ta amet saagu teisele!

^109:9 Ta lapsed jäägu vaeslasteks ja ta naine leseks!

^109:10 Ta lapsed hulkugu ümber ja kerjaku ning otsigu toitu kaugel oma varemeist!

^109:11 Liigkasuvõtja võtku kõik, mis tal on, ja muulased rüüstaku ta töövaeva!

^109:12 Ärgu olgu tal kedagi, kes osutab heldust ta vastu, ja ärgu olgu kedagi, kes annaks armu tema vaeslastele!

^109:13 Tema järglased saagu otsa, teises põlves kustugu tema nimi!

^109:14 Tema esiisade pahateod seisku Issandal meeles ja tema ema pattu ärgu kustutatagu!

^109:15 Olgu need Issanda ees alati, ja ta kaotagu maa pealt nende mälestus!

^109:16 Sest see mees ei mõelnud teha head, vaid kiusas viletsat ja vaest ja meeleheitel olevat, et teda surmata.

^109:17 Ta armastas needmist - see tabagu teda! Temale ei meeldinud õnnistamine - see jäägu temast kaugele!

^109:18 Ta riietas end needmisega nagu kuuega - see tungigu nagu vesi tema sisemusse ja nagu õli ta kontidesse!

^109:19 Olgu see temale nagu riie, millesse ta ennast mähib, ja nagu vöö, millega ta alati ennast vöötab!

^109:20 Niisugune olgu mu pealekaebajate palk Issanda käest ja nende palk, kes räägivad kurja minu hinge vastu!

^109:21 Aga sina, Issand, mu Jumal, tee minuga oma nime kohaselt, sest sinu heldus on hea: kisu mind välja!

^109:22 Sest mina olen vilets ja vaene, ja mu süda on läbi torgatud mu sees.

^109:23 Ma kaon nagu vari, mis pikemaks venib, mind raputatakse maha nagu rohutirtse.

^109:24 Mu põlved nõrkevad paastumisest ja mu liha kõhnub rasvatuks.

^109:25 Ma olen saanud neile teotuseks, mind nähes nad vangutavad pead.

^109:26 Aita mind, Issand, mu Jumal! Päästa mind oma heldust mööda!

^109:27 Tundku nad, et see on sinu käsi, et sina, Issand, oled seda teinud!

^109:28 Kui nad neavad, siis sina õnnista! Kui nad kipuvad kallale, siis jäägu nad häbisse, aga sinu sulane rõõmustagu!

^109:29 Mu vastased riietugu teotusega ja mähkigu end oma häbisse nagu ülekuube!

^109:30 Ma tahan Issandat väga tänada oma suuga ja paljude seas teda kiita,

^109:31 sest tema seisab vaese paremal käel, et päästa tema hing hukkamõistjate käest.

Грузинский

Языки

ადიდეთ უფალი. ქებით შემოსეთ უფალი, რადგან კეთილია, რადგან მარადიულია წყალობა მისი.

ვის ძალუძს გამოთქვას უფლის სიძლიერე, სასმენელ-ქმნას მისი ქება-დიდება?

ნეტარ არიან სამართლის დამცველნი და სიმართლის მოქმედნი ყოველ ჟამს.

გამიხსენე, უფალო, შენი ხალხისადმი კეთილგანწყობილებისას, მომხედე შენმიერი შეწევნით.

რათა ვიხილო სიკეთე შენთა რჩეულთა, გავიხარო შენი ხალხის სიხარულით, დავიქადო შენს სამკვიდროსთან ერთად.

შევცოდეთ ჩვენს მამებთან ერთად, სიმრუდე და ბოროტება ჩავიდინეთ.

ჩვენმა მამებმა ეგვიპტეში ვერ შეიგნეს შენი სასწაულები, არ გაიხსენეს შენი მრავალი წყალობა და გაგიურჩდნენ ზღვაზე, მეწამულ ზღვაზე.

მაგრამ მან იხსნა თავისი სახელის გულისათვის, რათა გაეგოთ ძლიერება მისი.

და შეუტია მეწამულ ზღვას და დაშრა, და წაიყვანა ისინი უფსკრულებში, როგორც უდაბნოში.

და იხსნა მოძულის ხელიდან და გადაარჩინა მტრის ხელიდან.

წყალმა დაფარა მათი მტრები, ერთი მათგანიც არ გადარჩენილა.

და ირწმუნეს სიტყვანი მისნი, იმღერეს მისი ქება.

აჩქარდნენ, დაივიწყეს საქმენი მისნი, არ დაელოდნენ მის რჩევას.

და აჰყვნენ გულისთქმას უდაბნოში და გამოსცადეს ღმერთი უკაცრიელ ადგილას.

და შეუსრულა თხოვნა მათი და მოუვლინა სიმჭლევე მათ სულებს.

და შური აღეძრათ მოსეს მიმართ ბანაკში, უფლის წმიდანის აარონის მიმართ.

გაიპო მიწა და ჩაყლაპა დათანი, და დაფარა ხროვა აბირამისა.

და მოედო ცეცხლი მათ ხროვას, ალი მოეკიდა ბოროტებს.

გააკეთეს ხბო ხორებთან და თაყვანი სცეს კერპებს.

და გაცვალეს თავიანთი დიდება ბალახის მძოველ ხარის გამოსახულებაში.

დაივიწყეს ღმერთი, თავიანთი მხსნელი, დიდთა მოქმედი ეგვიპტეში.

საოცრებანი ხამის ქვეყანაში, საშინელებანი მეწამულ ზღვაზე.

დათქმული ჰქონდა მათი მოსპობა, რომ მოსე, მისი რჩეული, არ დამდგარიყო ნაპრალთან მის წინაშე, რათა გაებრუნებინა რისხვა მისი, და აღარ მოესრა ისინი.

მათ დაიწუნეს ქვეყანა სასურველი, აღარ ირწმუნეს ნათქვამი მისი.

დრტვინავდნენ თავიანთ ბანაკებში, არ უსმენდნენ უფლის ხმას.

მაშინ ზეაღმართა თავისი ხელი, რომ დაეხოცა ისინი უდაბნოში;

და გაეფანტა მათი ნაშიერი ხალხებში და განებნია ისინი ქვეყნებში.

დაუკავშირდნენ ბაყალ-ფეღორს და ჭამეს მკვდართა შესაწირავი.

განარისხეს თავიანთი მოქმედებით და თავს დაატყდათ მომსრველი სენი.

წამოდგა ფინხასი და ილოცა, და შეჩერდა მომსრველი სენი.

ჩაეთვალა მას მოწყალებად თაობიდან თაობამდე, სამარადჟამოდ.

გააჯავრეს მერიბის წყალზე და დაისაჯა მოსე მათ გამო.

რადგანაც სული გაუმწარეს და გამოთქვა თავისი ბაგეებით.

არ მოსპეს ხალხები, უფალმა რომ უთხრა მათ.

აირივნენ ხალხებში და შეისწავლეს მათი საქმეები.

ემსახურებოდნენ მათ კერპებს, რომლებიც მახედ გადიქცნენ მათთვის.

შესწირეს თავიანთი ძენი და ასულნი ეშმაკებს.

დაღვარეს სისხლი უცოდველი, თავიანთ ძეთა და ასულთა სისხლი, რომელიც შესწირეს ქანაანის კერპებს, და შეირყვნა ქვეყანა სისხლით.

შეიბილწნენ თავიანთი საქმეებით და იმრუშეს თავიანთი მოქმედებით.

მაშინ აღეგზნო რისხვა უფლისა თავის ხალხზე და შესძაგდა მას სამკვიდრო თვისი.

და ხელში ჩაუგდო ისინი ხალხებს და გაბატონდნენ მათზე მოძულენი მათი.

ავიწროებდნენ მათ მტრები და მოიდრიკნენ მათ ხელქვეით.

მრავალგზის იხსნა ისინი, მაგრამ ისინი აბრაზებდნენ საკუთარი ზრახვებით და მდაბლდებოდნენ ბრალით.

იხილა მათი გაჭირვება, როცა მოისმინა მათი ღაღადისი.

გაუხსენა აღთქმა თავისი და ანუგეშა თავისი მრავალმოწყალეობით.

აღვიძებდა მათდამი თანაგრძნობას ყველა მათი დამტყვევებლის წინაშე.

გვიხსენი, უფალო, ღმერთო ჩვენო, და გამოგვკრიბე ხალხთაგან, რათა ვადიდოთ შენი წმიდა სახელი, ვიამაყოთ შენი ქება-დიდებით.

კურთხეულ არს უფალი, ღმერთი ისრაელისა, ამიერიდან და უკუნისამდე! და თქვას მთელმა ხალხმა: ამინ! ადიდეთ უფალი!

ადიდეთ უფალი, რადგან კეთილია, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

იტყვიან დახსნილნი უფლის მიერ, რომელმაც იხსნა ისინი მტრის ხელიდან.

და ქვეყნებიდან გამოკრიბა ისინი - აღმოსავლეთიდან და დასავლეთიდან, ჩრდილოეთიდან და ზღვიდან.

აებნათ უკაცრიელ უდაბნოში გზა, დაბა ვერ ჰპოვეს სამკვიდრებელი.

შიოდათ, სწყუროდათ კიდეც, მათი სული იბინდებოდა.

შეჰღაღადეს უფალს თავიანთი მწუხარების ჟამს და გაჭირვებიდან იხსნა ისინი.

და დააყენა ისინი სწორ გზაზე, რომ წასულიყვნენ სამკვიდრებელი ქალაქისაკენ.

დაე, უქონ უფალს წყალობა მისი და საოცრებანი მისნი ადამის ძეთა მიმართ.

რადგან გააძღო სული მწყურვალი და სული მშიერი აავსო სიკეთით.

მსხდომარენი ბნელში და წყვდიადში, ტყვენი ტანჯვისა და ბორკილისა.

რადგან ეურჩებოდნენ ღმერთის სიტყვებს და უზენაესის რჩევას უგულებელყოფდნენ.

მოდრიკა ჯაფით მათი გული, ეცემოდნენ და შემწე არ ჰყავდათ.

შეჰღაღადეს უფალს თავიანთი მწუხარების ჟამს და გაჭირვებიდან იხსნა ისინი.

გამოიყვანა ბნელიდან და წყვდიადიდან, და მათი ბორკილები დაწყვიტა.

დაე, უქონ უფალს წყალობა მისი და საოცრებანი მისნი ადამის ძეთა მიმართ.

რადგან დაამსხვრია ბჭენი სპილენძისა და ურდულნი რკინისა დაფშვნა.

ბრიყვები თავიანთი უკანონო გზებისა და ცოდვებისათვის იტანჯებოდნენ.

ყოველგვარი საჭმელი შეიზიზღა მათმა სულმა და სიკვდილის ბჭეს მიუახლოვდნენ.

შეჰღაღადეს უფალს თავიანთი მწუხარების ჟამს და გაჭირვებიდან იხსნა ისინი.

მოუვლინა სიტყვა თვისი და განკურნა ისინი, და იხსნა მოსპობისაგან.

დაე, უქონ უფალს წყალობა მისი და საოცრებანი მისნი ადამის ძეთა მიმართ.

შესწირონ შესაწირავები ქებისა და ილაპარაკონ მის საქმეებზე გალობით.

ზღვაში ხომალდებით გამგზავრებულებმა, დიდ წყლებზე საქმის მკეთებლებმა -

მათ ნახეს საქმენი უფლისა და საოცრებანი სიღრმეებში.

ის იტყვის და ამოვარდება ქარიშხალი და ზეაიმართებიან ზვირთები.

ავლენ ცამდე, შთავლენ უფსკრულში, სული მათი განსაცდელში დადნება.

წრიალებენ და ირყევიან, ვათარცა მთვრალი, და მთელი მათი სიბრძნე დაინთქა.

და შეჰღაღადეს უფალს თავიანთი მწუხარების ჟამს და გაჭირვებიდან გამოიყვანა.

გადააქცევს ზღვის ღელვას სიწყნარედ და დადუმდებიან მისი ტალღები.

გამხიარულდებიან, რადგან მიწყნარდნენ და წაუძღვება ნანატრ ადგილას.

დაე, უქონ უფალს წყალობა მისი და საოცრებანი მისნი ადამის ძეთა მიმართ.

დაე, აღამაღლონ ხალხის კრებულში და მოხუცებულთა სადგომში ხოტბა შეასხან.

გადააქცევს მდინარეებს უდაბნოდ, წყაროს წყლებს - ურწყულად.

ნაყოფიერ მიწას - ბიცად მის მკვიდრთა უკეთურობის გამო.

გადააქცევს უდაბნოს წყალუხვ ტბად და გამოფიტულ მიწას - წყაროს წყლად.

დაასახლებს იქ მშიერთ და წამომართავს ქალაქს სცხოვრებლად.

დათესავენ მინდვრებს და გააშენებენ ვენახს, და უხვ ნაყოფს მოიწევენ.

აკურთხებს მათ და გამრავლდებიან ფრიად, და მათ პირუტყვს არ შეამცირებს.

დაცოტავდებიან და დამცირდებიან ჩაგვრის, უბედურებისა და წუხილისაგან.

სირცხვილს დაატეხს მთავრებს და ახეტიალებს უგზო-უკვლოდ.

გამოიყვანს ღარიბს სიღატაკიდან და მოაშენებს ცხვრის ფარასავით მის შთამომავალს.

ნახავენ წმიდანები და გაიხარებენ და ყოველგვარ სიმრუდეს პირი აეკვრება.

ვინც ბრძენია, დაიცვას ისინი და გულისხმა-ჰყოს წყალობანი უფლისა.

გალობა. ფსალმუნი დავითისა.

მზად არის ჩემი გული, ღმერთო, გაქებ და გიგალობებ ჩემი ღირსებით.

გამომაღვიძე, ჩანგო და ქნარო, გამოვაღვიძებ ცისკარს.

გადიდებ შენ, უფალო, ხალხებს შორის და გიგალობებ ერებს შორის.

რადგან ზეცაზე დიდია წყალობა შენი და ღრუბლებამდეა ჭეშმარიტება შენი.

ამაღლდი ცათა ზემოთ, ღმერთო, და მთელ ქვეყნიერებას გასწვდეს დიდება შენი.

რათა გადარჩნენ საყვარელნი შენნი; მიხსენი შენი მარჯვენით და მიპასუხე.

ღმერთმა თქვა თავის წმიდაში; ვიზეიმებ, გავანაწილებ შექემს და სუქოთის დაბლობს გავზომავ.

ჩემია გალაადი, ჩემია მენაშე და ეფრემი ჩაჩქანია ჩემი თავისა, იუდა - კანონმდებელი ჩემი.

მოაბი ავზია, ჩემი განსაბანელი, ედომზე ფეხსაცმელს გავიშვერ, ფილისტიმელს დავკივლებ.

ვინ შემიყვანს გამაგრებულ ქალაქში? ვინ წამიძღვება ედომისაკენ?

ნუთუ შენ არა, ღმერთო, მიგვატოვე და აღარ გამოხვალ ჩვენს მხედრობასთან?

მოგვეც შეწევნა გაჭირვებაში, რადგან ამაოა შველა კაცისმიერი.

ღმერთით შევქმნით ლაშქარს და ის დათრგუნავს ჩვენს მტრებს.

გუნდის ლოტბარს, დავითის ფსალმუნი. ღმერთო ჩემი დიდებისა, ნუ დადუმდები.

რადგან პირი ბოროტისა და პირი მზაკვრისა გაიხსნა ჩემს წინააღმდეგ. მელაპარაკებიან ცბიერი ენით.

სიძულვილის სიტყვებით გარს შემომერტყნენ და უმიზეზოდ მეომებიან.

ჩემი სიყვარულის წილ მომიძულეს, მე კი ვლოცულობ.

მომაგეს ბოროტი კეთილის წილ და სიძულვილი - ჩემი სიყვარულის წილ.

დააყენე მის მიმართ ბოროტი და ეშმაკი დადგეს მის მარჯვნივ.

განკითხვის დროს გამოვიდეს მტყუანი და მისი ლოცვა ცოდვად შეირაცხოს.

იყოს დღეები მისი მცირე და მისი ქონება წაიღოს სხვამ.

დარჩნენ მისი შვილები ობლად. და მისი ცოლი ქვრივად.

იწოწიალონ მისმა შვილებმა და იმათხოვრონ და ეძიონ თავიანთ ნანგრევებში.

მიითვისოს მოვალემ ყოველივე, რაც გააჩნია მას, და წარიტაცონ უცხოებმა ნაჯაფი მისი.

ნუ იქნება მისთვის თანამგრძნობელი და ნუ ეყოლებათ შემწყალე მის ობლებს.

გახდეს მისი შთამომავალი მოსასრველი, შემდგომ თაობაში წაიშალოს მათი სახელი.

გაუხსენდეს ბრალი მისი მამებისა უფლის წინაშე, და ცოდვა მისი დედისა ნუ წაიშლება.

იყვნენ ღმერთის თვალწინ მუდამ, და მოსპობს ქვეყნიერებიდან მათ სახსენებელს.

იმისათვის, რომ არ გაიხსენა წყალობის აღმოჩენა და დევნიდა ღარიბ-ღატაკს და გულდაჩაგრულს მოსაკლავად.

და შეიყვარა წყევლა - მასვე მიუვა; არ ისურვა კურთხევა - განშორდება მას.

და შეიმოსება წყევლით, როგორც სამოსელით, და შევა წყევლა, როგორც წყალი, მის შიგნეულობაში, და როგორც ზეთი - მის ძვლებში.

იყოს მისთვის, ვითარცა სამოსელი ჩაცმული და სარტყელი, გამუდმებით შემორტყმული.

ასეთია მისაგებელი უფლისა ჩემს მოძულეთა და ჩემს სულზე ავის მოლაპარაკეთა მიმართ.

ხოლო შენ, უფალო, ღმერთო ჩემო, იმოქმედე ჩემს მიმართ შენი სახელის გულისათვის, რადგან კარგია წყალობა შენი; გადამარჩინე,

რადგან ღარიბ-ღატაკი ვარ მე და ჩემი გული დაწყლულებულია ჩემს შიგნით.

ვითარცა ჩრდილი გადახრის ჟამს, ვიარებოდი, ვეხეთქებოდი აქეთ-იქით კალიასავით.

მუხლნი ჩემნი დაუძლურდნენ მარხვისაგან და სხეულს ჩემსას მოაკლდა სიმსუქნე.

და გავხდი მე მათი სალანძღავი; დამინახავდნენ, თავს გაიქნევ-გამოიქნევდნენ.

შემეწიე, უფალო, ღმერთო ჩემო, მიხსენი შენი წყალობისამებრ.

დაე გაიგონ, რომ შენი ხელია ეს; შენ მოიმოქმედე, უფალო.

ისინი დამწყევლიან და შენ მაკურთხებ; აღდგებიან და შერცხვებიან, და მორჩილი შენი გაიხარებს.

შეიმოსონ ჩემი მოძულენი გაწბილებით და ქურქივით წამოისხან თავიანთი სირცხვილი.

შევაქებ უფალს ფრიად ჩემი პირით, და მრავალთა შორის ვადიდებ მას.

რადგან დაუდგება მარჯვნივ ღატაკს, რათა იხსნას მისი სული განმსჯელთაგან.