Скрыть
105:0
105:8
105:12
105:18
105:21
105:22
105:27
105:29
105:33
105:38
105:39
105:41
105:42
105:43
105:44
105:46
Синодальный
1 Славьте Господа. 4 Вспомни, обо мне, Господи, дай увидеть благоденствие Твоих избранников. 6 Мы постоянно грешили пред Тобою. Народ возмутился пред Чермным морем, но Ты провел посуху Твой народ. 13 В пустыне, при ропоте, Бог чудесно ниспослал пищу, но вместе с тем наказал ропщущих. Народ поклонялся тельцу, но по заступничеству Моисея Господь помиловал его. 24 Они согрешили неверием при возвращении соглядатаев, за что Господь возвестил им наказание. 28 Отдались идолопоклонству и были наказаны, а ревнитель Иеговы Финеес награжден. У вод Меривы они снова прогневали Господа, и даже Моисей был наказан. 33 Много раз по овладению Палестиной они оскорбляли Бога уклонением к идолопоклонству, за что Господь насылал на них врагов, а при покаянии – спасал их. 47 Спаси нас и теперь, Боже.
Аллилуия.
Славьте Господа, ибо Он благ, ибо вовек милость Его.
Кто изречет могущество Господа, возвестит все хвалы Его?
Блаженны хранящие суд и творящие правду во всякое время!
Вспомни о мне, Господи, в благоволении к народу Твоему; посети меня спасением Твоим,
дабы мне видеть благоденствие избранных Твоих, веселиться веселием народа Твоего, хвалиться с наследием Твоим.
Согрешили мы с отцами нашими, совершили беззаконие, соделали неправду.
Отцы наши в Египте не уразумели чудес Твоих, не помнили множества милостей Твоих, и возмутились у моря, у Чермного моря.
Но Он спас их ради имени Своего, дабы показать могущество Свое.
Грозно рек морю Чермному, и оно иссохло; и провел их по безднам, как по суше;
и спас их от руки ненавидящего и избавил их от руки врага.
Воды покрыли врагов их, ни одного из них не осталось.
И поверили они словам Его, [и] воспели хвалу Ему.
Но скоро забыли дела Его, не дождались Его изволения;
увлеклись похотением в пустыне, и искусили Бога в необитаемой.
И Он исполнил прошение их, но послал язву на души их.
И позавидовали в стане Моисею и Аарону, святому Господню.
Разверзлась земля, и поглотила Дафана и покрыла скопище Авирона.
И возгорелся огонь в скопище их, пламень попалил нечестивых.
Сделали тельца у Хорива и поклонились истукану;
и променяли славу свою на изображение вола, ядущего траву.
Забыли Бога, Спасителя своего, совершившего великое в Египте,
дивное в земле Хамовой, страшное у Чермного моря.
И хотел истребить их, если бы Моисей, избранный Его, не стал пред Ним в расселине, чтобы отвратить ярость Его, да не погубит [их].
И презрели они землю желанную, не верили слову Его;
и роптали в шатрах своих, не слушались гласа Господня.
И поднял Он руку Свою на них, чтобы низложить их в пустыне,
низложить племя их в народах и рассеять их по землям.
Они прилепились к Ваалфегору и ели жертвы бездушным,
и раздражали Бога делами своими, и вторглась к ним язва.
И восстал Финеес и произвел суд, – и остановилась язва.
И это вменено ему в праведность в роды и роды во веки.
И прогневали Бога у вод Меривы, и Моисей потерпел за них,
ибо они огорчили дух его, и он погрешил устами своими.
Не истребили народов, о которых сказал им Господь,
но смешались с язычниками и научились делам их;
служили истуканам их, которые были для них сетью,
и приносили сыновей своих и дочерей своих в жертву бесам;
проливали кровь невинную, кровь сыновей своих и дочерей своих, которых приносили в жертву идолам Ханаанским, – и осквернилась земля кровью;
оскверняли себя делами своими, блудодействовали поступками своими.
И воспылал гнев Господа на народ Его, и возгнушался Он наследием Своим
и предал их в руки язычников, и ненавидящие их стали обладать ими.
Враги их утесняли их, и они смирялись под рукою их.
Много раз Он избавлял их; они же раздражали [Его] упорством своим, и были уничижаемы за беззаконие свое.
Но Он призирал на скорбь их, когда слышал вопль их,
и вспоминал завет Свой с ними и раскаивался по множеству милости Своей;
и возбуждал к ним сострадание во всех, пленявших их.
Спаси нас, Господи, Боже наш, и собери нас от народов, дабы славить святое имя Твое, хвалиться Твоею славою.
Благословен Господь, Бог Израилев, от века и до века! И да скажет весь народ: аминь! Аллилуия!
Церковнославянский (рус)
Аллилу́iа.
Исповѣ́дайтеся Го́сподеви, я́ко бла́гъ, я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.
Кто́ воз­глаго́летъ си́лы Госпо́дни, слы́шаны сотвори́тъ вся́ хвалы́ Его́?
Блаже́ни храня́щiи су́дъ и творя́щiи пра́вду во вся́кое вре́мя.
Помяни́ на́съ, Го́споди, во благоволе́нiи люді́й Тво­и́хъ, посѣти́ на́съ спасе́нiемъ Тво­и́мъ,
ви́дѣти во бла́гости избра́н­ныя Твоя́, воз­весели́тися въ весе́лiи язы́ка Тво­его́, хвали́тися съ достоя́нiемъ Тво­и́мъ.
Согрѣши́хомъ со отцы́ на́шими, беззако́н­новахомъ, непра́вдовахомъ:
отцы́ на́ши во Еги́птѣ не разумѣ́ша чуде́съ Тво­и́хъ, ни помяну́ша мно́же­ст­ва ми́лости Тво­ея́: и преогорчи́ша восходя́ще въ Чермно́е мо́ре.
И спасе́ и́хъ и́мене Сво­его́ ра́ди, сказа́ти си́лу Свою́:
и запрети́ Чермно́му мо́рю, и изся́че: и наста́ви {преведе́} я́ въ бе́зднѣ я́ко въ пусты́ни.
И спасе́ я́ изъ руки́ ненави́дящихъ и изба́ви я́ изъ руки́ враго́въ.
Покры́ вода́ стужа́ющыя и́мъ: ни еди́нъ от­ ни́хъ избы́сть.
И вѣ́роваша словеси́ Его́ и воспѣ́ша хвалу́ Его́.
Ускори́ша, забы́ша дѣла́ Его́, не стерпѣ́ша совѣ́та Его́:
и похотѣ́ша жела́нiю въ пусты́ни и искуси́ша Бо́га въ безво́днѣй.
И даде́ и́мъ проше́нiе и́хъ, посла́ сы́тость въ ду́шы и́хъ.
И прогнѣ́ваша Моисе́а въ стану́, Ааро́на свята́го Госпо́дня.
Отве́рзеся земля́ и пожре́ Даѳа́на и покры́ на со́нмищи Авиро́на:
и разжже́ся о́гнь въ со́нмѣ и́хъ, пла́мень попали́ грѣ́шники.
И сотвори́ша телца́ въ Хори́вѣ и поклони́шася истука́н­ному:
и измѣни́ша сла́ву Его́ въ подо́бiе телца́ яду́щаго траву́.
И забы́ша Бо́га спаса́ющаго и́хъ, сотво́ршаго ве́лiя во Еги́птѣ,
чудеса́ въ земли́ Ха́мовѣ, стра́шная въ мо́ри Чермнѣ́мъ.
И рече́ потреби́ти и́хъ, а́ще не бы́ Моисе́й избра́н­ный Его́ ста́лъ въ сокруше́нiи предъ Ни́мъ, воз­врати́ти я́рость Его́, да не погуби́тъ и́хъ.
И уничижи́ша зе́млю жела́н­ную, не я́ша вѣ́ры словеси́ Его́:
и поропта́ша въ селе́нiихъ сво­и́хъ, не услы́шаша гла́са Госпо́дня.
И воз­дви́же ру́ку Свою́ на ня́, низложи́ти я́ въ пусты́ни,
и низложи́ти сѣ́мя и́хъ во язы́цѣхъ, и расточи́ти я́ въ страны́.
И при­­части́шася Веельфего́ру и снѣдо́ша же́ртвы ме́ртвыхъ:
и раздражи́ша Его́ въ начина́нiихъ сво­и́хъ, и умно́жися въ ни́хъ паде́нiе.
И ста́ Финее́съ и уми́лостиви, и преста́ сѣ́чь:
и вмѣни́ся ему́ въ пра́вду, въ ро́дъ и ро́дъ до вѣ́ка.
И прогнѣ́ваша Его́ на водѣ́ Прерѣка́нiя, и озло́бленъ бы́сть Моисе́й и́хъ ра́ди:
я́ко преогорчи́ша ду́хъ его́ и ра́зн­ствова устна́ма сво­и́ма.
Не потреби́ша язы́ки, я́же рече́ Госпо́дь и́мъ.
И смѣси́шася во язы́цѣхъ и навыко́ша дѣло́мъ и́хъ:
и порабо́таша истука́н­нымъ и́хъ, и бы́сть и́мъ въ собла́знъ.
И пожро́ша сы́ны своя́ и дще́ри своя́ бѣсово́мъ,
и пролiя́ша кро́вь непови́н­ную, кро́вь сыно́въ сво­и́хъ и дще́рей, я́же пожро́ша истука́н­нымъ Ханаа́нскимъ: и убiе́на бы́сть земля́ и́хъ кровьми́
и оскверни́ся въ дѣ́лѣхъ и́хъ: и соблуди́ша въ начина́нiихъ сво­и́хъ.
И разгнѣ́вася я́ростiю Госпо́дь на лю́ди Своя́ и омерзи́ достоя́нiе Свое́:
и предаде́ я́ въ ру́ки враго́въ, и облада́ша и́ми ненави́дящiи и́хъ.
И стужи́ша и́мъ врази́ и́хъ: и смири́шася подъ рука́ми и́хъ.
Мно́жицею изба́ви я́: ті́и же преогорчи́ша Его́ совѣ́томъ сво­и́мъ, и смири́шася въ беззако́нiихъ сво­и́хъ.
И ви́дѣ Госпо́дь, внегда́ скорбѣ́ти и́мъ, внегда́ услы́шаше моле́нiе и́хъ:
и помяну́ завѣ́тъ Сво́й, и раска́яся по мно́же­ст­ву ми́лости Сво­ея́:
и даде́ я́ въ щедро́ты предъ всѣ́ми плѣни́в­шими я́.
Спаси́ ны, Го́споди, Бо́же на́шъ, и собери́ ны от­ язы́къ, исповѣ́датися и́мени Тво­ему́ свято́му, хвали́тися во хвалѣ́ Тво­е́й.
Благослове́нъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ от­ вѣ́ка и до вѣ́ка. И реку́тъ вси́ лю́дiе: бу́ди, бу́ди.
106:1 Issanda heldus ja Iisraeli süü
Halleluuja! Tänage Issandat, sest tema on hea, sest tema heldus kestab igavesti!
106:2 Kes jõuab ära rääkida Issanda vägevaid tegusid ja kuulutada kõike tema kiitust?
106:3 Õndsad on need, kes peavad tema seadusi ja kes teevad õigust igal ajal.
106:4 Mõtle minule, Issand, su head meelt mööda oma rahva vastu, tule mind katsuma oma abiga,
106:5 et ma näeksin su valitud rahva head põlve ning rõõmustaksin sinu rahva rõõmuga, kiitleksin koos sinu pärisosaga!
106:6 Me oleme pattu teinud nagu meie esiisad, me oleme teinud paha ja olnud õelad.
106:7 Meie esiisad Egiptuses ei saanud õieti aru su imetegudest ega pidanud meeles su suurt heldust, vaid tõrkusid su vastu mere ääres, Kõrkjamere ääres.
106:8 Aga tema päästis nad oma nime pärast, et ilmutada oma vägevust.
106:9 Ta sõitles Kõrkjamerd ja see sai kuivaks, ja ta talutas nad ürgvetest läbi otsekui kõrbet mööda.
106:10 Nõnda ta päästis nad vihamehe käest ja lunastas nad vaenlaste käest.
106:11 Veed matsid nende rõhujad, ei jäänud neist üle ühtainustki.
106:12 Siis nad uskusid tema sõnu, nad laulsid temale kiitust.
106:13 Kuid varsti nad unustasid tema teod ega jäänud ootama tema nõuandmist.
106:14 Suur himu süttis neil kõrbes ja nad kiusasid Jumalat tühjal maal.
106:15 Siis andis tema neile, mida nad palusid, aga läkitas tõve nende sekka.
106:16 Ja nad kadestasid leeris Moosest ja Aaronit, Issanda pühitsetut.
106:17 Aga maa avanes ja neelas Daatani ja mattis kinni Abirami jõugu.
106:18 Ja tuli loitis nende jõugus, leek lõõmas õelate kallal.
106:19 Nad tegid vasika Hoorebi mäe ääres ning kummardasid valatud kuju.
106:20 Nad vahetasid oma Aulise rohtu sööva härja kuju vastu.
106:21 Nad unustasid Jumala, oma päästja, kes oli teinud suuri asju Egiptuses,
106:22 imetegusid Haami maal, kardetavaid tegusid Kõrkjamere ääres.
106:23 Siis ta lubas nad hävitada, kui poleks olnud Moosest, ta valitut, kes astus kaljulõhes ta palge ette, et ära pöörata tema vihaleeki hukatust toomast.
106:24 Pärast nad põlgasid ära kalli maa, ei nad uskunud tema sõna.
106:25 Siis nad nurisesid oma telkides ega tahtnud kuulda Issanda häält.
106:26 Aga tema tõstis oma käe nende vastu, et neid hukutada kõrbes,
106:27 ja et nende seeme langeks paganarahvaste sekka ning neid pillutataks mööda maid.
106:28 Siis nad astusid liitu Baal-Peoriga ja sõid surnute ohvreid
106:29 ja ärritasid teda oma tegudega, ja nii tungis taud nende kallale.
106:30 Siis Piinehas astus esile ja pidas kohut, ja taudile pandi piir.
106:31 Ja see arvati temale õiguseks põlvest põlve, igavesti.
106:32 Nad vihastasid teda Meriba vee ääres, nõnda et Mooseski sai kannatada nende pärast.
106:33 Sest nad tegid ta meele väga kibedaks, nõnda et ta huultele tulid mõtlemata sõnad.
106:34 Nad ei hävitanud rahvaid, keda Issand oli neid käskinud hävitada,
106:35 vaid nad segasid endid paganarahvastega ning õppisid nende tegusid.
106:36 Nad teenisid nende ebajumalaid ja need said neile püüniseks.
106:37 Nad ohverdasid oma poegi ja tütreid kurjadele vaimudele
106:38 ja valasid süüta verd, oma poegade ja tütarde verd, mida nad ohverdasid Kaanani ebajumalaile. Ja maa reostati veresüüga.
106:39 Ja nad rüvetusid oma tegudest ning hoorasid oma eluviisidega.
106:40 Siis süttis Issanda viha oma rahva vastu ja tema pärisosa sai jäledaks tema meelest;
106:41 ja tema andis nad paganarahvaste kätte ning nende vihamehed valitsesid nende üle.
106:42 Ja nende vaenlased rõhusid neid ning nad alandati nende käe alla.
106:43 Mitu korda ta kiskus nad välja, kuid nad jäid tõrksalt oma nõu juurde ning said jõuetuks oma pahategude tõttu.
106:44 Aga ta vaatas nende kitsikusele, ja kui ta kuulis nende halisemist,
106:45 siis ta meenutas oma lepingut nendega ja ta kahetses oma suurt heldust mööda
106:46 ning laskis neid leida halastust nende kõikide ees, kes nad olid vangi viinud.
106:47 Päästa meid, Issand, meie Jumal! Ja kogu meid paganate seast, et saaksime tänada su püha nime ja kiidelda sinu kiitmisega!
106:48 Tänu olgu Issandale, Iisraeli Jumalale, igavesest ajast igavesti! Ja kõik rahvas öelgu: „Aamen! Halleluuja!”
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible