2 Да восхвалят Господа избавленные от врага. 9 За то, что они не покорялись Господу, Он смирил их бедствиями, но по обращении к Нему избавил от уз. 16 Покаяние пред Богом спасло их. 23 Пребывание в плену походило на состояние моряков во время бури. 33 Прежде превращенная в пустыню страна возрождается. Мудрый видит это и понимает оказанную милость Господа.

Аллилуия.

Славьте Господа, ибо Он благ, ибо вовек милость Его!

Так да скажут избавленные Господом, которых избавил Он от руки врага,

и собрал от стран, от востока и запада, от севера и моря.

Они блуждали в пустыне по безлюдному пути и не находили населенного города;

терпели голод и жажду, душа их истаевала в них.

Но воззвали к Господу в скорби своей, и Он избавил их от бедствий их,

и повел их прямым путем, чтобы они шли к населенному городу.

Да славят Господа за милость Его и за чудные дела Его для сынов человеческих:

ибо Он насытил душу жаждущую и душу алчущую исполнил благами.

Они сидели во тьме и тени смертной, окованные скорбью и железом;

ибо не покорялись словам Божиим и небрегли о воле Всевышнего.

Он смирил сердце их работами; они преткнулись, и не было помогающего.

Но воззвали к Господу в скорби своей, и Он спас их от бедствий их;

вывел их из тьмы и тени смертной, и расторгнул узы их.

Да славят Господа за милость Его и за чудные дела Его для сынов человеческих:

ибо Он сокрушил врата медные и вереи железные сломил.

Безрассудные страдали за беззаконные пути свои и за неправды свои;

от всякой пищи отвращалась душа их, и они приближались ко вратам смерти.

Но воззвали к Господу в скорби своей, и Он спас их от бедствий их;

послал слово Свое и исцелил их, и избавил их от могил их.

Да славят Господа за милость Его и за чудные дела Его для сынов человеческих!

Да приносят Ему жертву хвалы и да возвещают о делах Его с пением!

Отправляющиеся на кораблях в море, производящие дела на больших водах,

видят дела Господа и чудеса Его в пучине:

Он речет, – и восстанет бурный ветер и высоко поднимает волны его:

восходят до небес, нисходят до бездны; душа их истаевает в бедствии;

они кружатся и шатаются, как пьяные, и вся мудрость их исчезает.

Но воззвали к Господу в скорби своей, и Он вывел их из бедствия их.

Он превращает бурю в тишину, и волны умолкают.

И веселятся, что они утихли, и Он приводит их к желаемой пристани.

Да славят Господа за милость Его и за чудные дела Его для сынов человеческих!

Да превозносят Его в собрании народном и да славят Его в сонме старейшин!

Он превращает реки в пустыню и источники вод – в сушу,

землю плодородную – в солончатую, за нечестие живущих на ней.

Он превращает пустыню в озеро, и землю иссохшую – в источники вод;

и поселяет там алчущих, и они строят город для обитания;

засевают поля, насаждают виноградники, которые приносят им обильные плоды.

Он благословляет их, и они весьма размножаются, и скота их не умаляет.

Уменьшились они и упали от угнетения, бедствия и скорби, –

Он изливает бесчестие на князей и оставляет их блуждать в пустыне, где нет путей.

Бедного же извлекает из бедствия и умножает род его, как стада овец.

Праведники видят сие и радуются, а всякое нечестие заграждает уста свои.

Кто мудр, тот заметит сие и уразумеет милость Господа.

Французский (LSG)

^107:1 Louez l'Éternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours!

^107:2 Qu'ainsi disent les rachetés de l'Éternel, Ceux qu'il a délivrés de la main de l'ennemi,

^107:3 Et qu'il a rassemblés de tous les pays, De l'orient et de l'occident, du nord et de la mer!

^107:4 Ils erraient dans le désert, ils marchaient dans la solitude, Sans trouver une ville où ils pussent habiter.

^107:5 Ils souffraient de la faim et de la soif; Leur âme était languissante.

^107:6 Dans leur détresse, ils crièrent à l'Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;

^107:7 Il les conduisit par le droit chemin, Pour qu'ils arrivassent dans une ville habitable.

^107:8 Qu'ils louent l'Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l'homme!

^107:9 Car il a satisfait l'âme altérée, Il a comblé de biens l'âme affamée.

^107:10 Ceux qui avaient pour demeure les ténèbres et l'ombre de la mort Vivaient captifs dans la misère et dans les chaînes,

^107:11 Parce qu'ils s'étaient révoltés contre les paroles de Dieu, Parce qu'ils avaient méprisé le conseil du Très Haut.

^107:12 Il humilia leur coeur par la souffrance; Ils succombèrent, et personne ne les secourut.

^107:13 Dans leur détresse, ils crièrent à l'Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;

^107:14 Il les fit sortir des ténèbres et de l'ombre de la mort, Et il rompit leurs liens.

^107:15 Qu'ils louent l'Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l'homme!

^107:16 Car il a brisé les portes d'airain, Il a rompu les verrous de fer.

^107:17 Les insensés, par leur conduite coupable Et par leurs iniquités, s'étaient rendus malheureux.

^107:18 Leur âme avait en horreur toute nourriture, Et ils touchaient aux portes de la mort.

^107:19 Dans leur détresse, ils crièrent à l'Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;

^107:20 Il envoya sa parole et les guérit, Il les fit échapper de la fosse.

^107:21 Qu'ils louent l'Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l'homme!

^107:22 Qu'ils offrent des sacrifices d'actions de grâces, Et qu'ils publient ses oeuvres avec des cris de joie!

^107:23 Ceux qui étaient descendus sur la mer dans des navires, Et qui travaillaient sur les grandes eaux,

^107:24 Ceux-là virent les oeuvres de l'Éternel Et ses merveilles au milieu de l'abîme.

^107:25 Il dit, et il fit souffler la tempête, Qui souleva les flots de la mer.

^107:26 Ils montaient vers les cieux, ils descendaient dans l'abîme; Leur âme était éperdue en face du danger;

^107:27 Saisis de vertige, ils chancelaient comme un homme ivre, Et toute leur habileté était anéantie.

^107:28 Dans leur détresse, ils crièrent à l'Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;

^107:29 Il arrêta la tempête, ramena le calme, Et les ondes se turent.

^107:30 Ils se réjouirent de ce qu'elles s'étaient apaisées, Et l'Éternel les conduisit au port désiré.

^107:31 Qu'ils louent l'Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l'homme!

^107:32 Qu'ils l'exaltent dans l'assemblée du peuple, Et qu'ils le célèbrent dans la réunion des anciens!

^107:33 Il change les fleuves en désert, Et les sources d'eaux en terre desséchée,

^107:34 Le pays fertile en pays salé, A cause de la méchanceté de ses habitants.

^107:35 Il change le désert en étang, Et la terre aride en sources d'eaux,

^107:36 Et il y établit ceux qui sont affamés. Ils fondent une ville pour l'habiter;

^107:37 Ils ensemencent des champs, plantent des vignes, Et ils en recueillent les produits.

^107:38 Il les bénit, et ils deviennent très nombreux, Et il ne diminue point leur bétail.

^107:39 Sont-ils amoindris et humiliés Par l'oppression, le malheur et la souffrance;

^107:40 Verse-t-il le mépris sur les grands, Les fait-il errer dans des déserts sans chemin,

^107:41 Il relève l'indigent et le délivre de la misère, Il multiplie les familles comme des troupeaux.

^107:42 Les hommes droits le voient et se réjouissent, Mais toute iniquité ferme la bouche.

^107:43 Que celui qui est sage prenne garde à ces choses, Et qu'il soit attentif aux bontés de l'Éternel.

Киргизский

Языки

«Тењирди дањктагыла, анткени Ал жакшы, анткени Анын ырайымы тєбљлєктєє!»

Душмандын колунан Тењир Љзє куткарып алгандар ушинтип айтышсын.

Кудай аларды чыгыш менен батыштагы, тєндєк менен тєштєктљгє љлкљлљрдљн чогултту.

Алар чљлдљ, эл жєрбљгљн жолдо адашып жєрєштє, эл отурукташкан шаар таба алышпады.

Ачка болушту, суусашты, алардын жаны алсырады.

Алар кыйналганда, Тењирди чакырышты, ошондо Тењир аларды кыйынчылыктарынан куткарды.

Аларды эл отурукташкан шаарга жеткириш єчєн, тєз жол менен алып барды.

Тењирди ырайымы єчєн, адам баласына кљрсљткљн керемет иштери єчєн дањкташсын!

Анткени Ал суусагандын суусунун кандырды, ачка болгонду жакшылыкка тойгузду.

Алар азап чегип, темир менен кишенделип, карањгыда, љлєм кљлљкљсєндљ отурушту.

Анткени алар Кудайдын сљздљрєнљ моюн сунбай коюшту, Бардыгынан Жогору Тургандын чечимдерин четке кагышты.

Тењир алардын жєрљгєн оор жумуш менен моюн сундурду; алар мєдєрєлєп жыгылганда, жардам берер эч ким болгон жок.

Алар кыйналганда, Тењирди чакырышты, ошондо Тењир аларды кыйынчылыктарынан куткарды.

Тењир аларды карањгылыктан жана љлєм кљлљкљсєнљн куткарды, аларды байлаган кишендерди талкалады.

Тењирди ырайымы єчєн, адам баласына кљрсљткљн керемет иштери єчєн дањкташсын!

Анткени Ал жез дарбазаларды талкалады, темир торлорду сындырды.

Акылы жоктор љздљрєнєн мыйзамсыз жолдору єчєн, жалган иштери єчєн азап тартышты.

Алардын жаны ар кандай тамакты танды, алар љлєм дарбазасына жакындап калышкан.

Алар кыйналганда, Тењирди чакырышты, ошондо Тењир аларды кыйынчылыктарынан куткарды.

Ал Љз Сљзєн жиберип, аларды айыктырды, аларды љздљрєнєн кљрєнљн куткарды.

Тењирди ырайымы єчєн, адам баласына кљрсљткљн керемет иштери єчєн дањкташсын!

Ага мактоо курмандыгын арнагыла, Анын кылган иштерин ыр менен жар салгыла!

Кеме менен дењизге чыккандар, чоњ сууларда иш жєргєзгљндљр

Тењирдин иштерин жана кереметтерин дењиздин терењинен кљрєшљт:

Ал сєйлљгљндљ катуу шамал болуп, анын толкундарын бийик кљтљрљт.

Алар асманга чейин кљтљрєлєп, дењиздин тєбєнљ тєшљт. Баштарына кыйынчылык тєшкљндљ, алардын жаны кыйналат.

Алар мас кишидей тењселип, темтењдешет, ошондо алардын бєт акылмандыгы жоголот.

Алар кыйналганда, Тењирди чакырышты, ошондо Тењир аларды кыйынчылыктарынан куткарды.

Ал бороонду тынчтандырат, ошондо толкундар басылат.

Ошондо алар толкундун басылганына кубанышат, Тењир аларды љздљрє каалаган кеме токтоочу жерге жеткирет.

Тењирди ырайымы єчєн, адам баласына кљрсљткљн керемет иштери єчєн дањкташсын!

Аны элдердин жыйынында дањазалашсын, Аны аксакалдар жыйынында дањкташсын!

Ал дарыяларды чљлгљ айландырат, суу башаттарын кургактыкка айландырат.

Тургундарынын мыйзамсыздыгы єчєн тєшємдєє жерди шор жерге айландырат.

Ал чљлдє кљлгљ айландырат, какшыган жерди суу башаттарына айландырат.

Ал жерге ач-жылањачтарды отурукташтырат, алар ал жерге шаар куруп жашашат.

Талааларга эгин айдашат, жєзємзар отургузушат, жєзємзарлар аларга мол тєшєм берет.

Кудай аларга батасын берет, ошондо алар сан жеткис болуп кљбљйєшљт, алардын малы да азайбайт.

Алар азайышты; алар эзєєдљн, кыйынчылыктардан, кайгыдан кырылышты.

Ал тљрљлљрдє уятка калтырып, аларды жолдору жок чљлдљ адаштырып таштайт.

Жакырды болсо кыйынчылыктан куткарат, анын укум-тукумун короо-короо койлордой кљбљйтљт.

Адил адамдар муну кљрєп кубанышат, ал эми кудайсыздар ооздорун басышат.

Ким акылдуу болсо, ал муну байкайт жана Тењирдин ырайымын тєшєнљт.