Скрыть
113:0
113:2
113:6
113:7
113:15
113:18
113:19
113:20
113:21
113:22
113:23
Церковнославянский (рус)
Аллилу́iа.
Во исхо́дѣ Изра́илевѣ от­ Еги́пта, до́му Иа́ковля изъ люді́й ва́рваръ,
бы́сть Иуде́а святы́ня Его́, Изра́иль о́бласть Его́.
Мо́ре ви́дѣ и побѣже́, Иорда́нъ воз­врати́ся вспя́ть:
го́ры взыгра́шася я́ко овни́, и хо́лми я́ко а́гнцы о́вчiи.
Что́ ти е́сть, мо́ре, я́ко побѣ́гло еси́, и тебѣ́, Иорда́не, я́ко воз­врати́л­ся еси́ вспя́ть:
го́ры, я́ко взыгра́стеся я́ко овни́, и хо́лми я́ко а́гнцы о́вчiи.
От лица́ Госпо́дня подви́жеся земля́, от­ лица́ Бо́га Иа́ковля:
обра́щшаго ка́мень во езе́ра водна́я и несѣко́мый во исто́чники водны́я.
Не на́мъ, Го́споди, не на́мъ, но и́мени Тво­ему́ да́ждь сла́ву о ми́лости Тво­е́й и и́стинѣ Тво­е́й:
да не когда́ реку́тъ язы́цы: гдѣ́ е́сть Бо́гъ и́хъ?
Бо́гъ же на́шъ на небеси́ и на земли́, вся́ ели́ка восхотѣ́, сотвори́.
И́доли язы́къ сребро́ и зла́то, дѣла́ ру́къ человѣ́ческихъ:
уста́ и́мутъ, и не воз­глаго́лютъ: о́чи и́мутъ, и не у́зрятъ:
у́шы и́мутъ, и не услы́шатъ: но́здри и́мутъ, и не обоня́ютъ:
ру́цѣ и́мутъ, и не ося́жутъ: но́зѣ и́мутъ, и не по́йдутъ: не воз­глася́тъ горта́немъ сво­и́мъ.
Подо́бни и́мъ да бу́дутъ творя́щiи я́ и вси́ надѣ́ющiися на ня́.
До́мъ Изра́илевъ упова́ на Го́спода: помо́щникъ и защи́титель и́мъ е́сть.
До́мъ Ааро́нь упова́ на Го́спода: помо́щникъ и защи́титель и́мъ е́сть.
Боя́щiися Го́спода упова́ша на Го́спода: помо́щникъ и защи́титель и́мъ е́сть.
Госпо́дь помяну́въ ны́ благослови́лъ е́сть на́съ: благослови́лъ е́сть до́мъ Изра́илевъ, благослови́лъ е́сть до́мъ Ааро́нь,
благослови́лъ е́сть боя́щыяся Го́спода, ма́лыя съ вели́кими.
Да при­­ложи́тъ Госпо́дь на вы́, на вы́ и на сы́ны ва́шя:
благослове́ни вы́ Го́сподеви, сотво́ршему небо и зе́млю.
Не́бо небесе́ Го́сподеви, зе́млю же даде́ сыново́мъ человѣ́ческимъ.
Не ме́ртвiи восхва́лятъ Тя́, Го́споди, ниже́ вси́ низходя́щiи во а́дъ:
но мы́ живі́и благослови́мъ Го́спода от­ны́нѣ и до вѣ́ка.
Латинский (Nova Vulgata)
113:1 ALLELUIA. In exitu Israel de Aegypto, domus Iacob de populo barbaro,
113:2 factus est Iuda sanctuarium eius, Israel potestas eius.
113:3 Mare vidit et fugit, Iordanis conversus est retrorsum;
113:4 montes saltaverunt ut arietes, et colles sicut agni ovium. -
113:5 Quid est tibi, mare, quod fugisti? Et tu, Iordanis, quia conversus es retrorsum?
113:6 Montes, quod saltastis sicut arietes, et colles, sicut agni ovium?
113:7 A facie Domini contremisce, terra, a facie Dei Iacob,
113:8 qui convertit petram in stagna aquarum et silicem in fontes aquarum.
113:1 Non nobis, Domine, non nobis, sed nomini tuo da gloriam super misericordia tua et veritate tua.
113:2 Quare dicent gentes: «Ubi est Deus eorum?».
113:3 Deus autem noster in caelo; omnia, quaecumque voluit, fecit.
113:4 Simulacra gentium argentum et aurum, opera manuum hominum.
113:5 Os habent et non loquentur, oculos habent et non videbunt.
113:6 Aures habent et non audient, nares habent et non odorabunt.
113:7 Manus habent et non palpabunt, pedes habent et non ambulabunt; non clamabunt in gutture suo.
113:8 Similes illis erunt, qui faciunt ea, et omnes, qui confidunt in eis.
113:9 Domus Israel speravit in Domino: adiutorium eorum et scutum eorum est.
113:10 Domus Aaron speravit in Domino: adiutorium eorum et scutum eorum est.
113:11 Qui timent Dominum, speraverunt in Domino: adiutorium eorum et scutum eorum est.
113:12 Dominus memor fuit nostri et benedicet nobis: benedicet domui Israel, benedicet domui Aaron,
113:13 benedicet omnibus, qui timent Dominum, pusillis cum maioribus.
113:14 Adiciat Dominus super vos, super vos et super filios vestros.
113:15 Benedicti vos a Domino, qui fecit caelum et terram.
113:16 Caeli, caeli sunt Domino, terram autem dedit filiis hominum.
113:17 Non mortui laudabunt te, Domine, neque omnes, qui descendunt in silentium,
115:18 sed nos, qui vivimus, benedicimus Domino ex hoc nunc et usque in saeculum.
Синодальный
1 Когда вышел Израиль из Египта, сделался святынею Господа. 9 Помоги нам, Господи, чтобы язычники не смеялись: «Где Бог их?» 11 Бог велик и всемогущ, а идолы язычников – изделия человеческих рук. 17 Все, боящиеся Господа, уповайте на Него. 22 Да ниспошлет Господь милость нам и детям нашим.
[Аллилуия.]
Когда вышел Израиль из Египта, дом Иакова – из народа иноплеменного,
Иуда сделался святынею Его, Израиль – владением Его.
Море увидело и побежало; Иордан обратился назад.
Горы прыгали, как овны, и холмы, как агнцы.
Что с тобою, море, что ты побежало, и [с тобою], Иордан, что ты обратился назад?
Что вы прыгаете, горы, как овны, и вы, холмы, как агнцы?
Пред лицем Господа трепещи, земля, пред лицем Бога Иаковлева,
превращающего скалу в озеро воды и камень в источник вод.
Не нам, Господи, не нам, но имени Твоему дай славу, ради милости Твоей, ради истины Твоей.
Для чего язычникам говорить: «где же Бог их»?
Бог наш на небесах [и на земле]; творит все, что хочет.
А их идолы – серебро и золото, дело рук человеческих.
Есть у них уста, но не говорят; есть у них глаза, но не видят;
есть у них уши, но не слышат; есть у них ноздри, но не обоняют;
есть у них руки, но не осязают; есть у них ноги, но не ходят; и они не издают голоса гортанью своею.
Подобны им да будут делающие их и все, надеющиеся на них.
[Дом] Израилев! уповай на Господа: Он наша помощь и щит.
Дом Ааронов! уповай на Господа: Он наша помощь и щит.
Боящиеся Господа! уповайте на Господа: Он наша помощь и щит.
Господь помнит нас, благословляет [нас], благословляет дом Израилев, благословляет дом Ааронов;
благословляет боящихся Господа, малых с великими.
Да приложит вам Господь более и более, вам и детям вашим.
Благословенны вы Господом, сотворившим небо и землю.
Небо – небо Господу, а землю Он дал сынам человеческим.
Ни мертвые восхвалят Господа, ни все нисходящие в могилу;
но мы [живые] будем благословлять Господа отныне и вовек. Аллилуия.
როდესაც გამოვიდა ისრაელი ეგვიპტიდან, სახლი იაკობისა უცხოენოვან ხალხისაგან,
გახდა იუდა მისი სიწმიდე, ისრაელი - მისი სამფლობელო.
ზღვამ დაინახა და გაიქცა, იორდანე უკან გაბრუნდა.
მთები აცეკვდნენ ერკემლებივით, ბორცვნი - კრავებივით.
რა დაგემართა, ზღვაო, რომ გაიქეცი, და იორდანევ, უკან რომ გაბრუნდი?
მთებო, რას ცეკვავთ ერკემლებივით და ბორცვებო, კრავებივით?
უფლის წინაშე ძრწოდე, დედამიწავ, იაკობის ღმერთის წინაშე,
რომელმაც გადააქცია კლდე წყალსატევად, კაჟი - წყაროს წყლად.
(ფნალმუნი 115)
ჩვენ არა, უფალო, ჩვენ არა, არამედ შენს სახელს მიაგე დიდება შენი წყალობით, შენი ჭეშმარიტეაით.
რატომ თქვან წარმართებმა: სად არის ღმერთი მათი?
ხოლო ჩვენი ღმერთი ზეცაშია; ყოველივე, რაც სურდა, მოიმოქმედა.
მათი კერპები ვერცხლი და ოქროა, ადამიანთა ხელით შექმნილი.
პირი აქვთ და ვერ ლაპარაკობენ, თვალები აქვთ და ვერ ხედავენ.
ყურები აქვთ და არ ესმით, ცხვირი აქვთ და ვერ იყნოსავენ.
ხელები აქვთ და ვერაფერს ეხებიან, ფეხები აქვთ და ვერ დადიან, ხმას ვერ გამოსცემენ თავიანთი ხორხიდან.
მათ დაემსგავსებიან მათი გამკეთებლები, ყველა, ვინც მათზეა მინდობილი.
ისრაელო, მიენდე უფალს - შემწე და ფარია ის.
აარონის სახლო, მიენდე უფალს - შემწე და ფარია ის.
მოშიშნო უფლისა, მიენდეთ უფალს - შემწე და ფარია ის.
უფალს ვახსოვართ - გვაკურთხებს; აკურთხებს ისრაელის სახლს, აკურთხებს აარონის სახლს.
აკურთხებს უფლის მოშიშებს - პატარებს დიდებთან ერთად.
დაე, შეგმატოთ უფალმა თქვენ, თქვენ და თქვენს შვილებს.
კურთხეული ხართ უფლის მიერ, ცისა და ქვეყნის შემოქმედის მიერ,
ცა-ცად უფლისათვის, ხოლო ქვეყანა მისცა ადამის ძეთ.
არათუ მკვდრები აქებენ უფალს და ან ყოველი ქვესკნელს შთასული,
არამედ ჩვენ ვადიდებთ უფალს ამიერიდან უკუნისამდე. ადიდეთ უფალი!
(116,1-9)
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible