Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
Псалом 113
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
113:0
113:2
113:6
113:7
113:9
см.:1Пар.16:35;
113:11
см.:Втор.33:26;
113:13
см.:Прем.15:15;
113:15
113:18
113:19
113:20
113:21
113:22
113:23
113:24
см.:Втор.10:14;
Аллилу́iа.
Во исхо́дѣ Изра́илевѣ от Еги́пта, до́му Иа́ковля изъ люді́й ва́рваръ,
бы́сть Иуде́а святы́ня Его́, Изра́иль о́бласть Его́.
Мо́ре ви́дѣ и побѣже́, Иорда́нъ возврати́ся вспя́ть:
го́ры взыгра́шася я́ко овни́, и хо́лми я́ко а́гнцы о́вчiи.
Что́ ти е́сть, мо́ре, я́ко побѣ́гло еси́, и тебѣ́, Иорда́не, я́ко возврати́лся еси́ вспя́ть:
го́ры, я́ко взыгра́стеся я́ко овни́, и хо́лми я́ко а́гнцы о́вчiи.
От лица́ Госпо́дня подви́жеся земля́, от лица́ Бо́га Иа́ковля:
обра́щшаго ка́мень во езе́ра водна́я и несѣко́мый во исто́чники водны́я.
Не на́мъ, Го́споди, не на́мъ, но и́мени Твоему́ да́ждь сла́ву о ми́лости Твое́й и и́стинѣ Твое́й:
да не когда́ реку́тъ язы́цы: гдѣ́ е́сть Бо́гъ и́хъ?
Бо́гъ же на́шъ на небеси́ и на земли́, вся́ ели́ка восхотѣ́, сотвори́.
И́доли язы́къ сребро́ и зла́то, дѣла́ ру́къ человѣ́ческихъ:
уста́ и́мутъ, и не возглаго́лютъ: о́чи и́мутъ, и не у́зрятъ:
у́шы и́мутъ, и не услы́шатъ: но́здри и́мутъ, и не обоня́ютъ:
ру́цѣ и́мутъ, и не ося́жутъ: но́зѣ и́мутъ, и не по́йдутъ: не возглася́тъ горта́немъ свои́мъ.
Подо́бни и́мъ да бу́дутъ творя́щiи я́ и вси́ надѣ́ющiися на ня́.
До́мъ Изра́илевъ упова́ на Го́спода: помо́щникъ и защи́титель и́мъ е́сть.
До́мъ Ааро́нь упова́ на Го́спода: помо́щникъ и защи́титель и́мъ е́сть.
Боя́щiися Го́спода упова́ша на Го́спода: помо́щникъ и защи́титель и́мъ е́сть.
Госпо́дь помяну́въ ны́ благослови́лъ е́сть на́съ: благослови́лъ е́сть до́мъ Изра́илевъ, благослови́лъ е́сть до́мъ Ааро́нь,
благослови́лъ е́сть боя́щыяся Го́спода, ма́лыя съ вели́кими.
Да приложи́тъ Госпо́дь на вы́, на вы́ и на сы́ны ва́шя:
благослове́ни вы́ Го́сподеви, сотво́ршему небо и зе́млю.
Не́бо небесе́ Го́сподеви, зе́млю же даде́ сыново́мъ человѣ́ческимъ.
Не ме́ртвiи восхва́лятъ Тя́, Го́споди, ниже́ вси́ низходя́щiи во а́дъ:
но мы́ живі́и благослови́мъ Го́спода отны́нѣ и до вѣ́ка.
114:1Als Israel aus Ägypten wegzog, als die Nachkommen Jakobs das Volk verließen,
dessen Sprache sie nicht verstehen konnten,
dessen Sprache sie nicht verstehen konnten,
114:2da wurde Juda Gottes Heiligtum,
Israel wurde sein Herrschaftsgebiet.
Israel wurde sein Herrschaftsgebiet.
114:3Das Meer sah es und floh,
der Jordan wich zurück,
der Jordan wich zurück,
114:4die Berge sprangen wie Widder
und die Hügel hüpften wie Lämmer.
und die Hügel hüpften wie Lämmer.
114:5Du Meer, warum fliehst du denn?
Du Jordan, weshalb weichst du zurück?
Du Jordan, weshalb weichst du zurück?
114:6Ihr Berge, warum springt ihr wie Widder?
Ihr Hügel, weshalb hüpft ihr wie Lämmer?
Ihr Hügel, weshalb hüpft ihr wie Lämmer?
114:7Ja, Erde, erbebe vor dem Herrn,
zittere, wenn der Gott Jakobs sich zeigt!
zittere, wenn der Gott Jakobs sich zeigt!
114:8Er hat den Felsen in einen Teich verwandelt,
den harten Stein in eine Quelle!
den harten Stein in eine Quelle!
115:1Nicht uns, HERR, nicht uns – nein, deinen Namen bringe zu Ehren!
Wir wissen doch, dass du gütig und treu bist!
Wir wissen doch, dass du gütig und treu bist!
115:2Warum sollen die anderen Völker sagen:
»Wo ist er denn, ihr Gott?«
»Wo ist er denn, ihr Gott?«
115:3Unser Gott? Im Himmel ist er!
Und alles, was er will, das tut er auch!
Und alles, was er will, das tut er auch!
115:4Doch ihre Götzen aus Silber und Gold
sind Machwerke von Menschenhänden.
sind Machwerke von Menschenhänden.
115:5Sie haben Münder, die nicht sprechen,
Augen, die nichts sehen,
Augen, die nichts sehen,
115:6Ohren, die nichts hören,
Nasen, die nichts riechen,
Nasen, die nichts riechen,
115:7Hände, die nichts fühlen,
Füße, die sich nicht bewegen,
und aus ihren Kehlen kommt kein Laut.
Füße, die sich nicht bewegen,
und aus ihren Kehlen kommt kein Laut.
115:8Genauso sollen alle werden,
die diese Götzen geschaffen haben,
und alle, die sich auf Götzen verlassen!
die diese Götzen geschaffen haben,
und alle, die sich auf Götzen verlassen!
115:9Volk Israel, vertrau dem HERRN!
Er ist deine Hilfe und dein Schutz.
Er ist deine Hilfe und dein Schutz.
115:10Ihr Priester, vertraut dem HERRN!
Er ist eure Hilfe und euer Schutz.
Er ist eure Hilfe und euer Schutz.
115:11Ihr alle, die ihr ihn verehrt,
vertraut dem HERRN!
Er ist eure Hilfe und euer Schutz.
vertraut dem HERRN!
Er ist eure Hilfe und euer Schutz.
115:12Der HERR denkt an uns und will uns segnen.
Er segne ganz Israel!
Er segne die Priester!
Er segne ganz Israel!
Er segne die Priester!
115:13Er segne alle, die ihn verehren,
Niedrige und Hohe miteinander!
Niedrige und Hohe miteinander!
115:14Der HERR schenke euch große Familien,
euch und all euren Kindern!
euch und all euren Kindern!
115:15Glück und Gelingen gebe euch der HERR,
der Himmel und Erde geschaffen hat!
der Himmel und Erde geschaffen hat!
115:16Der Himmel gehört dem HERRN allein,
doch die Erde hat er den Menschen gegeben.
doch die Erde hat er den Menschen gegeben.
115:17Die Toten können ihn nicht mehr preisen;
sie sind dort, wo man für immer schweigt.
sie sind dort, wo man für immer schweigt.
115:18Wir aber wollen ihm danken,
jetzt und in aller Zukunft!
jetzt und in aller Zukunft!
Preist den HERRN – Halleluja!
114:1 عِنْدَ خُرُوجِ إِسْرَائِيلَ مِنْ مِصْرَ، وَبَيْتِ يَعْقُوبَ مِنْ شَعْبٍأَعْجَمَ،
114:2 كَانَ يَهُوذَا مَقْدِسَهُ، وَإِسْرَائِيلُ مَحَلَّ سُلْطَانِهِ.
114:3 الْبَحْرُ رَآهُ فَهَرَبَ. الأُرْدُنُّ رَجَعَ إِلَى خَلْفٍ.
114:4 الْجِبَالُ قَفَزَتْ مِثْلَ الْكِبَاشِ، وَالآكامُ مِثْلَ حُمْلاَنِ الْغَنَمِ.
114:5 مَا لَكَ أَيُّهَا الْبَحْرُ قَدْ هَرَبْتَ ؟ وَمَا لَكَ أَيُّهَا الأُرْدُنُّ قَدْ رَجَعْتَ إِلَى خَلْفٍ ؟
114:6 وَمَا لَكُنَّ أَيَّتُهَا الْجِبَالُ قَدْ قَفَزْتُنَّ مِثْلَ الْكِبَاشِ، وَأَيَّتُهَا التِّلاَلُ مِثْلَ حُمْلاَنِ الْغَنَمِ؟
114:7 أَيَّتُهَا الأَرْضُ تَزَلْزَلِي مِنْ قُدَّامِ الرَّبِّ، مِنْ قُدَّامِ إِلهِ يَعْقُوبَ!
114:8 الْمُحَوِّلِ الصَّخْرَةَ إِلَى غُدْرَانِ مِيَاهٍ، الصَّوَّانَ إِلَى يَنَابِيعِ مِيَاهٍ.
115:1 لَيْسَ لَنَا يَا رَبُّ لَيْسَ لَنَا، لكِنْ لاسْمِكَ أَعْطِ مَجْدًا، مِنْ أَجْلِ رَحْمَتِكَ مِنْ أَجْلِ أَمَانَتِكَ.
115:2 لِمَاذَا يَقُولُ الأُمَمُ: «أَيْنَ هُوَ إِلهُهُمْ؟ ».
115:3 إِنَّ إِلهَنَا فِي السَّمَاءِ. كُلَّمَا شَاءَ صَنَعَ.
115:4 أَصْنَامُهُمْ فِضَّةٌ وَذَهَبٌ، عَمَلُ أَيْدِي النَّاسِ.
115:5 لَهَا أَفْوَاهٌ وَلاَ تَتَكَلَّمُ. لَهَا أَعْيُنٌ وَلاَ تُبْصِرُ.
115:6 لَهَا آذَانٌ وَلاَ تَسْمَعُ. لَهَا مَنَاخِرُ وَلاَ تَشُمُّ.
115:7 لَهَا أَيْدٍ وَلاَ تَلْمِسُ. لَهَا أَرْجُلٌ وَلاَ تَمْشِي، وَلاَ تَنْطِقُ بِحَنَاجِرِهَا.
115:8 مِثْلَهَا يَكُونُ صَانِعُوهَا، بَلْ كُلُّ مَنْ يَتَّكِلُ عَلَيْهَا.
115:9 يَا إِسْرَائِيلُ، اتَّكِلْ عَلَى الرَّبِّ. هُوَ مُعِينُهُمْ وَمِجَنُّهُمْ.
115:10 يَا بَيْتَ هَارُونَ، اتَّكِلُوا عَلَى الرَّبِّ. هُوَ مُعِينُهُمْ وَمِجَنُّهُمْ.
115:11 يَا مُتَّقِي الرَّبِّ، اتَّكِلُوا عَلَى الرَّبِّ. هُوَ مُعِينُهُمْ وَمِجَنُّهُمْ.
115:12 الرَّبُّ قَدْ ذَكَرَنَا فَيُبَارِكُ. يُبَارِكُ بَيْتَ إِسْرَائِيلَ. يُبَارِكُ بَيْتَ هَارُونَ.
115:13 يُبَارِكُ مُتَّقِي الرَّبِّ، الصِّغَارَ مَعَ الْكِبَارِ.
115:14 لِيَزِدِ الرَّبُّ عَلَيْكُمْ، عَلَيْكُمْ وَعَلَى أَبْنَائِكُمْ.
115:15 أَنْتُمْ مُبَارَكُونَ لِلرَّبِّ الصَّانِعِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ.
115:16 السَّمَاوَاتُ سَمَاوَاتٌ لِلرَّبِّ، أَمَّا الأَرْضُ فَأَعْطَاهَا لِبَنِي آدَمَ.
115:17 لَيْسَ الأَمْوَاتُ يُسَبِّحُونَ الرَّبَّ، وَلاَ مَنْ يَنْحَدِرُ إِلَى أَرْضِ السُّكُوتِ.
115:18 أَمَّا نَحْنُ فَنُبَارِكُ الرَّبَّ مِنَ الآنَ وَإِلَى الدَّهْرِ. هَلِّلُويَا.
Таджикский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Рус. (Аверинцев)
- Рус. (Бируковы)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Вақте ки Исроил аз Миср берун омад, ва хонадони Яъқуб аз қавми бегоназабон,
Яҳудо покгоҳи Ӯ буд, Исроил – ҳокимияти Ӯ.
Баҳр инро дида, гурехт; Урдун қафо гашт.
Кӯҳҳо мисли қӯчқорон ҷастухез карданд, ва теппаҳо – мисли барраҳо.
Туро чӣ шуд, эй баҳр, ки гурехтӣ? Ва эй Урдун, ки қафо гаштӣ?
Ва эй кӯҳҳо, ки мисли қӯчқорон ҷастухез кардед, ва эй теппаҳо, ки мисли барраҳо?
Аз ҳузури Худованд ба ларзиш ой, эй замин! Аз ҳузури Худои Яъқуб,
Ки кӯҳпораро ба кӯли об табдил медиҳад, ва санги хороро ба чашмаи об.
На моро, эй Парвардигор, на моро, балки номи Худро ҷалол деҳ; ба хотири меҳру вафои Худ, ба хотири ростии Худ.
Чаро халқҳо гӯянд: «Худои онҳо куҷост?»
Валекин Худои мо дар осмон аст; ҳар чӣ хоҳад, ба амал меоварад.
Бутҳои онҳо нуқра ва тиллост, амали дастҳои одамизод.
Онҳо даҳон доранд, вале ҳарф намезананд; чашм доранд, вале намебинанд;
Гӯш доранд, вале намешунаванд; бинӣ доранд, вале намебӯянд;
Даст доранд, вале даст-даст намекунанд, по доранд, вале роҳ намераванд; аз гулӯи худ садое намебароранд.
Созандагонашон мисли онҳо хоҳанд буд, ва ҳар касе ки ба онҳо умед мебандад.
Эй Исроил! Ба Парвардигор умед бандед; мададгори ёри онҳо ва сипари онҳо Ӯст.
Эй хонадони Ҳорун! Ба Парвардигор умед бандед; мададгори ёри онҳо ва сипари онҳо Ӯст.
Эй тарсгорони Парвардигор! Ба Парвардигор умед бандед; ёри мададгори онҳо ва сипари онҳо Ӯст.
Парвардигор моро ба ёд оварда, баракат хоҳад дод; хонадони Исроилро баракат хоҳад дод; хонадони Ҳорунро баракат хоҳад дод;
Тарсгорони Парвардигорро баракат хоҳад дод; хурдонро бо бузургон.
Парвардигор шуморо афзун хоҳад кард; шумо ва фарзандони шуморо.
Шумо мубораки Парвардигор ҳастед, ки Ӯ осмон ва заминро офаридааст.
Осмон осмони Парвардигор аст, валекин заминро ба банӣ одам додааст.
На мурдагон Парвардигорро сипос мегӯянд, ва на ҳамаи ба гӯр фурӯравандагон.
Вале мо Парвардигорро муборак хоҳем хонд, аз ҳоло ва ҷовидона. Ҳалелуёҳ!