|
Аллилу́iа.
Возлюби́хъ, я́ко услы́шитъ Госпо́дь гла́съ моле́нiя моего́,
я́ко приклони́ у́хо свое́ мнѣ́: и во дни́ моя́ призову́.
Объя́ша мя́ болѣ́зни сме́ртныя, бѣды́ а́довы обрѣто́ша мя́: ско́рбь и болѣ́знь обрѣто́хъ–
–и и́мя Госпо́дне призва́хъ: 4о, Го́споди, изба́ви ду́шу мою́:–
–ми́лостивъ Госпо́дь и пра́веденъ, и Бо́гъ на́шъ ми́луетъ.
5Храня́й младе́нцы Госпо́дь: смири́хся, и спасе́ мя.
6Обрати́ся, душе́ моя́, въ поко́й тво́й, я́ко Госпо́дь благодѣ́йствова тя́:
7я́ко изъя́тъ ду́шу мою́ от сме́рти, о́чи мои́ от сле́зъ и но́зѣ мои́ от поползнове́нiя.
8Благоугожду́ предъ Го́сподемъ во странѣ́ живы́хъ.
Аллилу́iа.
Возлюби́хъ, я́ко услы́шитъ Госпо́дь гла́съ моле́нiя моего́,
я́ко приклони́ у́хо свое́ мнѣ́: и во дни́ моя́ призову́.
Объя́ша мя́ болѣ́зни сме́ртныя, бѣды́ а́довы обрѣто́ша мя́: ско́рбь и болѣ́знь обрѣто́хъ–
–и и́мя Госпо́дне призва́хъ: 4о, Го́споди, изба́ви ду́шу мою́:–
–ми́лостивъ Госпо́дь и пра́веденъ, и Бо́гъ на́шъ ми́луетъ.
5Храня́й младе́нцы Госпо́дь: смири́хся, и спасе́ мя.
6Обрати́ся, душе́ моя́, въ поко́й тво́й, я́ко Госпо́дь благодѣ́йствова тя́:
7я́ко изъя́тъ ду́шу мою́ от сме́рти, о́чи мои́ от сле́зъ и но́зѣ мои́ от поползнове́нiя.
8Благоугожду́ предъ Го́сподемъ во странѣ́ живы́хъ.
|
Я радуюсь, что Господь услышал голос мой, моление мое;
приклонил ко мне ухо Свое, и потому буду призывать Его во все дни мои.
Объяли меня болезни смертные, муки адские постигли меня; я встретил тесноту и скорбь.
Тогда призвал я имя Господне: Господи! избавь душу мою.
Милостив Господь и праведен, и милосерд Бог наш.
Хранит Господь простодушных: я изнемог, и Он помог мне.
Возвратись, душа моя, в покой твой, ибо Господь облагодетельствовал тебя.
Ты избавил душу мою от смерти, очи мои от слез и ноги мои от преткновения.–
–Буду ходить пред лицем Господним на земле живых.
|
عند خروج اسرائيل من مصر وبيت يعقوب من شعب أعجم
كان يهوذا مقدسه. واسرائيل محل سلطانه.
البحر رآه فهرب. الاردن رجع الى خلف.
الجبال قفزت مثل الكباش والآكام مثل حملان الغنم.
ما لك ايها البحر قد هربت وما لك ايها الاردن قد رجعت الى خلف
وما لكن ايتها الجبال قد قفزتنّ مثل الكباش وايتها التلال مثل حملان الغنم.
ايتها الارض تزلزلي من قدام الرب من قدام اله يعقوب
المحول الصخرة الى غدران مياه الصوان الى ينابيع مياه
|
Тењир менин єнємдє, жалынуумду укканына кубанам.
Ал мага кулак салды, ошондуктан мен Аны љмєрєм љткљнчљ чакырам.
Мени љлєм торлору чырмап алды, мага љлгљндљр жаткан жайдын кыйноолору жетти; мен кысталышта калдым, кайгыга туш болдум.
Ошондо мен: «Тењир! Менин жанымды куткар», – деп, Тењирдин ысымын чакырдым.
Тењир ырайымдуу жана адилет, биздин Кудайыбыз боорукер.
Тењир куулугу жок адамдарды сактайт: мен алсырап калганда, Ал мага жардам берди.
Жаным, љзєњдєн бейпил жайыња кайт, анткени Тењир сага ырайым кылды.
Сен менин жанымды љлємдљн, кљздљрємдє жаштан, буттарымды мєдєрєлєєдљн куткардыњ.
Мен Тењирдин алдында, тирєєлљрдєн жеринде жашайм.
|
Quand Israël sortit d'Égypte, Quand la maison de Jacob s'éloigna d'un peuple barbare,
Juda devint son sanctuaire, Israël fut son domaine.
La mer le vit et s'enfuit, Le Jourdain retourna en arrière;
Les montagnes sautèrent comme des béliers, Les collines comme des agneaux.
Qu'as-tu, mer, pour t'enfuir, Jourdain, pour retourner en arrière?
Qu'avez-vous, montagnes, pour sauter comme des béliers, Et vous, collines, comme des agneaux?
Tremble devant le Seigneur, ô terre! Devant le Dieu de Jacob,
Qui change le rocher en étang, Le roc en source d'eaux.
|