Скрыть
117:0
117:2
117:3
117:4
117:9
117:10
117:13
117:15
117:16
117:20
117:21
117:23
117:24
117:25
117:27
117:28
Церковнославянский (рус)
Аллилу́iа.
Исповѣ́дайтеся Го́сподеви, я́ко бла́гъ, я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.
Да рече́тъ у́бо до́мъ Изра́илевъ: я́ко бла́гъ, я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.
Да рече́тъ у́бо до́мъ Ааро́нь: я́ко бла́гъ, я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.
Да реку́тъ у́бо вси́ боя́щiися Го́спода: я́ко бла́гъ, я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.
От ско́рби при­­зва́хъ Го́спода, и услы́ша мя́ въ простра́н­ство.
Госпо́дь мнѣ́ помо́щникъ, и не убою́ся: что́ сотвори́тъ мнѣ́ человѣ́къ?
Госпо́дь мнѣ́ помо́щникъ, и а́зъ воз­зрю́ на враги́ моя́.
Благо е́сть надѣ́ятися на Го́спода, не́жели надѣ́ятися на человѣ́ка:
благо е́сть упова́ти на Го́спода, не́жели упова́ти на кня́зи.
Вси́ язы́цы обыдо́ша мя́, и и́менемъ Госпо́днимъ противля́хся и́мъ:
обыше́дше обыдо́ша мя́, и и́менемъ Госпо́днимъ противля́хся и́мъ:
обыдо́ша мя́ я́ко пче́лы со́тъ, и разгорѣ́шася я́ко о́гнь въ те́рнiи: и и́менемъ Госпо́днимъ противля́хся и́мъ.
Отринове́нъ преврати́хся па́сти, и Госпо́дь прiя́тъ мя́.
Крѣ́пость моя́ и пѣ́нiе мое́ Госпо́дь, и бы́сть ми́ во спасе́нiе.
Гла́съ ра́дости и спасе́нiя въ селе́нiихъ пра́ведныхъ: десни́ца Госпо́дня сотвори́ си́лу.
Десни́ца Госпо́дня воз­несе́ мя, десни́ца Госпо́дня сотвори́ си́лу.
Не умру́, но жи́въ бу́ду и повѣ́мъ дѣла́ Госпо́дня.
Наказу́я наказа́ мя Госпо́дь, сме́рти же не предаде́ мя.
Отве́рзите мнѣ́ врата́ пра́вды: в­ше́дъ въ ня́, исповѣ́мся Го́сподеви.
Сiя́ врата́ Госпо́дня: пра́веднiи вни́дутъ въ ня́.
Исповѣ́мся Тебѣ́, я́ко услы́шалъ мя́ еси́ и бы́лъ еси́ мнѣ́ во спасе́нiе.
Ка́мень, его́же небрего́ша зи́ждущiи, се́й бы́сть во главу́ у́гла:
от­ Го́спода бы́сть се́й, и е́сть ди́венъ во очесѣ́хъ на́шихъ.
Се́й де́нь, его́же сотвори́ Госпо́дь, воз­ра́дуемся и воз­весели́мся въ о́нь.
О, Го́споди, спаси́ же, о, Го́споди, поспѣши́ же.
Благослове́нъ гряды́й во и́мя Госпо́дне: благослови́хомъ вы́ изъ до́му Госпо́дня.
Бо́гъ Госпо́дь, и яви́ся на́мъ: соста́вите пра́здникъ во учаща́ющихъ до ро́гъ олтаре́выхъ.
Бо́гъ мо́й еси́ Ты́, и исповѣ́мся Тебѣ́: Бо́гъ мо́й еси́ Ты́, и воз­несу́ Тя: исповѣ́мся Тебѣ́, я́ко услы́шалъ мя́ еси́ и бы́лъ еси́ мнѣ́ во спасе́нiе.
Исповѣ́дайтеся Го́сподеви, я́ко бла́гъ, я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.
Синодальный
1 Да славят все Господа. 5 Из тесноты я воззвал к Господу, и Он освободил меня. Если Господь мой Защитник, кого мне бояться? 11 Все народы теснили меня, но я низложил их именем Господним. 15 Праведники ликуют. 19 Отворите врата правды, чтобы взойти в здание, законченное при благоволении Господа. Будем благословлять этот день и праздновать его жертвенными приношениями и славословиями Господу.
[Аллилуия.]
Славьте Господа, ибо Он благ, ибо вовек милость Его.
Да скажет ныне [дом] Израилев: [Он благ,] ибо вовек милость Его.
Да скажет ныне дом Ааронов: [Он благ,] ибо вовек милость Его.
Да скажут ныне боящиеся Господа: [Он благ,] ибо вовек милость Его.
Из тесноты воззвал я к Господу, – и услышал меня, и на пространное место вывел меня Господь.
Господь за меня – не устрашусь: что сделает мне человек?
Господь мне помощник: буду смотреть на врагов моих.
Лучше уповать на Господа, нежели надеяться на человека.
Лучше уповать на Господа, нежели надеяться на князей.
Все народы окружили меня, но именем Господним я низложил их;
обступили меня, окружили меня, но именем Господним я низложил их;
окружили меня, как пчелы [сот], и угасли, как огонь в терне: именем Господним я низложил их.
Сильно толкнули меня, чтобы я упал, но Господь поддержал меня.
Господь – сила моя и песнь; Он соделался моим спасением.
Глас радости и спасения в жилищах праведников: десница Господня творит силу!
Десница Господня высока, десница Господня творит силу!
Не умру, но буду жить и возвещать дела Господни.
Строго наказал меня Господь, но смерти не предал меня.
Отворите мне врата правды; войду в них, прославлю Господа.
Вот врата Господа; праведные войдут в них.
Славлю Тебя, что Ты услышал меня и соделался моим спасением.
Камень, который отвергли строители, соделался главою угла:
это – от Господа, и есть дивно в очах наших.
Сей день сотворил Господь: возрадуемся и возвеселимся в оный!
О, Господи, спаси же! О, Господи, споспешествуй же!
Благословен грядущий во имя Господне! Благословляем вас из дома Господня.
Бог – Господь, и осиял нас; вяжите вервями жертву, ведите к рогам жертвенника.
Ты Бог мой: буду славить Тебя; Ты Бог мой: буду превозносить Тебя, [буду славить Тебя, ибо Ты услышал меня и соделался моим спасением].
Славьте Господа, ибо Он благ, ибо вовек милость Его.
Таджикский
Парвардигорро ситоиш кунед сипос гӯед, зеро ки некӯст; зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.
Исроил бигӯяд: «Зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист!»
Хонадони Ҳорун бигӯянд: «Зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист!»
Тарсгорони Парвардигор бигӯянд: «Зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист!»
Аз тангӣ Парвардигорро хондам; бо паҳноӣ ҷавоб гардонд ба ман Парвардигор Парвардигор маро шунида ба паҳно овард.
Парвардигор бо ман аст, нахоҳам тарсид: одамизод ба ман чӣ метавонад бикунад?
Парвардигор мададгори ёри ман аст, ва ман нокомии бадхоҳони худро хоҳам дид.
Паноҳ бурдан Таваккал кардан ба Парвардигор беҳ аст аз умед бастан ба одамизод.
Паноҳ бурдан Таваккал кардан ба Парвардигор беҳ аст аз умед бастан ба мирон.
Ҳамаи халқҳо маро иҳота кардаанд; – бо номи Парвардигор онҳоро албатта нест хоҳам кард.
Даври маро гирифтаанд ва маро иҳота кардаанд; – бо номи Парвардигор онҳоро албатта нест хоҳам кард.
Чун занбӯрҳо даври маро гирифтаанд, чун оташи хорзор хомӯш шудаанд; – ба номи Парвардигор онҳоро албатта нест хоҳам кард.
Маро сахт тела додӣ, то ки афтам, вале Парвардигор ба ман мадад ёрӣ расонд.
Парвардигор қуввати ман ва суруди ман аст, ва наҷоти ман шудааст.
Овози шодӣ ва наҷот дар хаймаҳои росткорон аст; дасти рости Парвардигор бо қудрат амал мекунад.
Дасти рости Парвардигор баланд мебардорад; дасти рости Парвардигор бо қудрат амал мекунад.
Нахоҳам мурд, балки зиндагӣ хоҳам кард, ва корҳои Парвардигорро эълон хоҳам намуд.
Парвардигор маро сахт ҷазо дод, валекин маро ба мурдан нарасонд.
Дарвозаҳои росткориро инсофро барои ман воз кунед; ба онҳо даромада, Парвардигорро сипос хоҳам гуфт.
Инак дарвозаи Парвардигор; росткорон ба он дохил хоҳанд шуд.
Туро сипос мегӯям, зеро ки маро шунидаӣ ва наҷоти ман шудаӣ.
Санге ки бинокорон рад карданд, санги сари гӯшаи бино гардид:
Ин аз ҷониби Парвардигор шуд, ва дар назари мо ҳайратангез аст.
Ҳамин рӯзро Парвардигор ба амал овард: дар он ба ваҷд омада, шодӣ хоҳем кард.
Лутфан, эй Парвардигор, наҷот деҳ! Лутфан, эй Парвардигор, комёб соз!
Муборак аст Он ки ба номи Парвардигор меояд! Шуморо аз хонаи Парвардигор баракат мехоҳем.
Парвардигор Худост, ки моро нур бахшидааст; қурбониро идонаро бо танобҳо баста, то шохҳои қурбонгоҳ баред.
Ту Худои ман ҳастӣ, ва Туро сипос мегӯям; эй Худои ман, Туро болобардор менамоям.
Парвардигорро сипос гӯед, зеро ки некӯст; зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.

118:1 Tänu Jumalale rahva päästmise eest
Tänage Issandat, sest tema on hea, sest tema heldus kestab igavesti!
118:2 Öelgu nüüd Iisrael, et tema heldus kestab igavesti!
118:3 Öelgu nüüd Aaroni sugu, et tema heldus kestab igavesti!
118:4 Öelgu nüüd, kes Issandat kardavad, et tema heldus kestab igavesti!
118:5 Kitsikuses ma hüüdsin appi Issandat, Issand vastas mulle, asetas mind avarusse.
118:6 Issand on minuga, ei ma karda. Mis võib inimene mulle teha?
118:7 Issand on mulle abimeheks, seepärast ma saan parastada vihkajaid.
118:8 Parem on pelgupaika otsida Issanda juures kui loota inimeste peale.
118:9 Parem on pelgupaika otsida Issanda juures kui loota õilsate peale.
118:10 Kõik paganad piirasid mind, Issanda nimel tõrjusin ma nad tõesti tagasi.
118:11 Nad piirasid mind, küll nad piirasid mind, Issanda nimel tõrjusin ma nad tõesti tagasi.
118:12 Nad piirasid mind nagu mesilased - nad kustusid nagu tuli kibuvitstes. Issanda nimel tõrjusin ma nad tõesti tagasi.
118:13 Mind tõugati kõvasti, et ma langeksin, kuid Issand aitas mind.
118:14 Issand on mu tugevus ja mu kiituslaul, ja tema oli mulle päästjaks.
118:15 Hõiske- ja päästehääl kostab õigete telkidest: „Issanda parem käsi teeb vägevaid tegusid!
118:16 Issanda parem käsi on tõusnud kõrgele, Issanda parem käsi teeb vägevaid tegusid!”
118:17 Ei ma sure, vaid jään elama, ja jutustan Issanda tegusid.
118:18 Issand karistas mind rängasti, aga ta ei andnud mind surmale.
118:19 Avage mulle õiguse väravad! Ma lähen neist sisse ja tänan Issandat.
118:20 See on Issanda värav. Õiged lähevad sealt sisse.
118:21 Ma tänan sind, et sa mulle vastasid ning tulid mulle päästjaks!
118:22 Kivi, mille hooneehitajad ära põlgasid, on saanud nurgakiviks.
118:23 Issanda käest on see tulnud, see on imeasi meie silmis.
118:24 See on päev, mille Issand on teinud: ilutsegem ja rõõmutsegem temast!
118:25 Oh Issand, aita nüüd! Oh Issand, lase hästi korda minna!
118:26 Õnnistatud olgu, kes tuleb Issanda nimel! Meie õnnistame teid Issanda kojast.
118:27 Issand on Jumal ja tema on meile paistnud nagu valgus. Siduge peoohvrid köitega altari sarvedeni!
118:28 Sina oled mu Jumal ja sind ma tänan! Mu Jumal, sind ma ülistan!
118:29 Tänage Issandat, sest tema on hea, sest tema heldus kestab igavesti!
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible