Скрыть
131:0
131:2
131:9
131:12
131:16
Церковнославянский (рус)
Пѣ́снь степе́ней.
Помяни́, Го́споди, Дави́да и всю́ кро́тость его́:
я́ко кля́т­ся Го́сподеви, обѣща́ся Бо́гу Иа́ковлю:
а́ще вни́ду въ селе́нiе до́му мо­его́, или́ взы́ду на о́дръ посте́ли мо­ея́:
а́ще да́мъ со́нъ очи́ма мо­и́ма, и вѣ́ждома мо­и́ма дрема́нiе, и поко́й скранiа́ма мо­и́ма:
до́ндеже обря́щу мѣ́сто Го́сподеви, селе́нiе Бо́гу Иа́ковлю.
Се́, слы́шахомъ я́ во Евфра́ѳѣ, обрѣто́хомъ я́ въ поля́хъ Дубра́вы:
вни́демъ въ селе́нiя Его́, поклони́мся на мѣ́сто, идѣ́же стоя́стѣ но́зѣ Его́.
Воскре́сни́, Го́споди, въ поко́й Тво́й, Ты́ и киво́тъ святы́ни Тво­ея́.
Свяще́н­ницы Тво­и́ облеку́т­ся пра́вдою, и преподо́бнiи Тво­и́ воз­ра́дуют­ся.
Дави́да ра́ди раба́ Тво­его́, не от­врати́ лице́ пома́зан­наго Тво­его́.
Кля́т­ся Госпо́дь Дави́ду и́стиною, и не от­ве́ржет­ся ея́: от­ плода́ чре́ва тво­его́ посажду́ на престо́лѣ тво­е́мъ.
А́ще сохраня́тъ сы́нове тво­и́ завѣ́тъ Мо́й и свидѣ́нiя Моя́ сiя́, и́мже научу́ я́, и сы́нове и́хъ до вѣ́ка ся́дутъ на престо́лѣ тво­е́мъ.
Я́ко избра́ Госпо́дь Сiо́на, изво́ли и́ въ жили́ще Себѣ́.
Се́й поко́й Мо́й во вѣ́къ вѣ́ка, здѣ́ вселю́ся, я́ко изво́лихъ и́.
Лови́тву его́ благословля́яй благословлю́, ни́щыя его́ насы́щу хлѣ́бы:
свяще́н­ники его́ облеку́ во спасе́нiе, и преподо́бнiи его́ ра́достiю воз­ра́дуют­ся.
Та́мо воз­ращу́ ро́гъ Дави́дови, угото́вахъ свѣти́лникъ пома́зан­ному Мо­ему́.
Враги́ его́ облеку́ студо́мъ, на не́мъ же процвѣте́тъ святы́ня моя́.
Рус. (Юнгеров)
Песнь степеней.
Помяни, Господи, Давида и всю кротость его:
Как он клялся Господу, обещался Богу Иакова:
«Не войду в жилище - дом мой, не войду на одр мой,
Не дам сна глазам моим и дремания векам моим и покоя вискам моим,
Пока не найду места Господу, жилища Богу Иакова».
Вот мы слышали, что оно в Евфрафе, нашли его в полях дубравы.
Войдем в селения Его, поклонимся месту, где стояли ноги Его.
Встань, Господи, на место покоя Твоего, Ты и Кивот Святыни Твоей.
Священники Твои облекутся правдою, и преподобные Твои возрадуются.
Ради Давида, раба Твоего, не отвергни лица помазанника Твоего.
Клялся Господь Давиду истиною и не отречется от нее: «от плода чрева твоего посажу на престоле твоем.
Если сохранят сыны твои завет Мой и сии откровения Мои, которым Я научу их, (то) и сыны их до века будут сидеть на престоле твоем».
Ибо избрал Господь Сион и возжелал его в жилище Себе:
«Это - покой Мой в век века, здесь поселюсь, ибо Я возлюбил его.
Пищу его благословляя благословлю, нищих его насыщу хлебом,
Священников его облеку во спасение, и преподобные его радостью возрадуются.
Там возращу рог Давиду. Приготовил Я светильник помазанному Моему.
Врагов его покрою стыдом, а на нем процветет святыня Моя».
Французский (LSG)
132:1 Cantique des degrés. Éternel, souviens-toi de David, De toutes ses peines!
132:2 Il jura à l'Éternel, Il fit ce voeu au puissant de Jacob:
132:3 Je n'entrerai pas dans la tente où j'habite, Je ne monterai pas sur le lit où je repose,
132:4 Je ne donnerai ni sommeil à mes yeux, Ni assoupissement à mes paupières.
132:5 Jusqu'à ce que j'aie trouvé un lieu pour l'Éternel, Une demeure pour le puissant de Jacob.
132:6 Voici, nous en entendîmes parler à Éphrata, Nous la trouvâmes dans les champs de Jaar...
132:7 Allons à sa demeure, Prosternons-nous devant son marchepied!...
132:8 Lève-toi, Éternel, viens à ton lieu de repos, Toi et l'arche de ta majesté!
132:9 Que tes sacrificateurs soient revêtus de justice, Et que tes fidèles poussent des cris de joie!
132:10 A cause de David, ton serviteur, Ne repousse pas ton oint!
132:11 L'Éternel a juré la vérité à David, Il n'en reviendra pas; Je mettrai sur ton trône un fruit de tes entrailles.
132:12 Si tes fils observent mon alliance Et mes préceptes que je leur enseigne, Leurs fils aussi pour toujours Seront assis sur ton trône.
132:13 Oui, l'Éternel a choisi Sion, Il l'a désirée pour sa demeure:
132:14 C'est mon lieu de repos à toujours; J'y habiterai, car je l'ai désirée.
132:15 Je bénirai sa nourriture, Je rassasierai de pain ses indigents;
132:16 Je revêtirai de salut ses sacrificateurs, Et ses fidèles pousseront des cris de joie.
132:17 Là j'élèverai la puissance de David, Je préparerai une lampe à mon oint,
132:18 Je revêtirai de honte ses ennemis, Et sur lui brillera sa couronne.
132:1 Canticum ascensionum. Memento, Domine, David et omnis mansuetudinis eius,
132:2 quia iuravit Domino, votum vovit Potenti Iacob:
132:3 «Non introibo in tabernaculum domus meae, non ascendam in lectum strati mei,
132:4 non dabo somnum oculis meis et palpebris meis dormitationem,
132:5 donec inveniam locum Domino, tabernaculum Potenti Iacob».
132:6 Ecce audivimus eam esse in Ephratha, invenimus eam in campis Iaar.
132:7 Ingrediamur in tabernaculum eius, adoremus ad scabellum pedum eius. -
132:8 Surge, Domine, in requiem tuam, tu et arca fortitudinis tuae.
132:9 Sacerdotes tui induantur iustitiam, et sancti tui exsultent.
132:10 Propter David servum tuum non avertas faciem christi tui.
132:11 Iuravit Dominus David veritatem et non recedet ab ea: «De fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
132:12 Si custodierint filii tui testamentum meum et testimonia mea, quae docebo eos, filii eorum usque in saeculum sedebunt super sedem tuam».
132:13 Quoniam elegit Dominus Sion, desideravit eam in habitationem sibi:
132:14 «Haec requies mea in saeculum saeculi; hic habitabo, quoniam desideravi eam.
132:15 Cibaria eius benedicens benedicam, pauperes eius saturabo panibus.
132:16 Sacerdotes eius induam salutari, et sancti eius exsultatione exsultabunt.
132:17 Illic germinare faciam cornu David, parabo lucernam christo meo.
132:18 Inimicos eius induam confusione, super ipsum autem efflorebit diadema eius».
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible