Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
Псалом 131
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
131:0
131:1
см.:Неем.13:14;
131:2
131:9
131:12
131:16
Пѣ́снь степе́ней.
Помяни́, Го́споди, Дави́да и всю́ кро́тость его́:
я́ко кля́тся Го́сподеви, обѣща́ся Бо́гу Иа́ковлю:
а́ще вни́ду въ селе́нiе до́му моего́, или́ взы́ду на о́дръ посте́ли моея́:
а́ще да́мъ со́нъ очи́ма мои́ма, и вѣ́ждома мои́ма дрема́нiе, и поко́й скранiа́ма мои́ма:
до́ндеже обря́щу мѣ́сто Го́сподеви, селе́нiе Бо́гу Иа́ковлю.
Се́, слы́шахомъ я́ во Евфра́ѳѣ, обрѣто́хомъ я́ въ поля́хъ Дубра́вы:
вни́демъ въ селе́нiя Его́, поклони́мся на мѣ́сто, идѣ́же стоя́стѣ но́зѣ Его́.
Воскре́сни́, Го́споди, въ поко́й Тво́й, Ты́ и киво́тъ святы́ни Твоея́.
Свяще́нницы Твои́ облеку́тся пра́вдою, и преподо́бнiи Твои́ возра́дуются.
Дави́да ра́ди раба́ Твоего́, не отврати́ лице́ пома́заннаго Твоего́.
Кля́тся Госпо́дь Дави́ду и́стиною, и не отве́ржется ея́: от плода́ чре́ва твоего́ посажду́ на престо́лѣ твое́мъ.
А́ще сохраня́тъ сы́нове твои́ завѣ́тъ Мо́й и свидѣ́нiя Моя́ сiя́, и́мже научу́ я́, и сы́нове и́хъ до вѣ́ка ся́дутъ на престо́лѣ твое́мъ.
Я́ко избра́ Госпо́дь Сiо́на, изво́ли и́ въ жили́ще Себѣ́.
Се́й поко́й Мо́й во вѣ́къ вѣ́ка, здѣ́ вселю́ся, я́ко изво́лихъ и́.
Лови́тву его́ благословля́яй благословлю́, ни́щыя его́ насы́щу хлѣ́бы:
свяще́нники его́ облеку́ во спасе́нiе, и преподо́бнiи его́ ра́достiю возра́дуются.
Та́мо возращу́ ро́гъ Дави́дови, угото́вахъ свѣти́лникъ пома́занному Моему́.
Враги́ его́ облеку́ студо́мъ, на не́мъ же процвѣте́тъ святы́ня моя́.
Песнь степеней.
Помяни, Господи, Давида и всю кротость его:
Как он клялся Господу, обещался Богу Иакова:
«Не войду в жилище - дом мой, не войду на одр мой,
Не дам сна глазам моим и дремания векам моим и покоя вискам моим,
Пока не найду места Господу, жилища Богу Иакова».
Вот мы слышали, что оно в Евфрафе, нашли его в полях дубравы.
Войдем в селения Его, поклонимся месту, где стояли ноги Его.
Встань, Господи, на место покоя Твоего, Ты и Кивот Святыни Твоей.
Священники Твои облекутся правдою, и преподобные Твои возрадуются.
Ради Давида, раба Твоего, не отвергни лица помазанника Твоего.
Клялся Господь Давиду истиною и не отречется от нее: «от плода чрева твоего посажу на престоле твоем.
Если сохранят сыны твои завет Мой и сии откровения Мои, которым Я научу их, (то) и сыны их до века будут сидеть на престоле твоем».
Ибо избрал Господь Сион и возжелал его в жилище Себе:
«Это - покой Мой в век века, здесь поселюсь, ибо Я возлюбил его.
Пищу его благословляя благословлю, нищих его насыщу хлебом,
Священников его облеку во спасение, и преподобные его радостью возрадуются.
Там возращу рог Давиду. Приготовил Я светильник помазанному Моему.
Врагов его покрою стыдом, а на нем процветет святыня Моя».
132:1 Canticum ascensionum. Memento, Domine, David et omnis mansuetudinis eius,
132:2 quia iuravit Domino, votum vovit Potenti Iacob:
132:3 «Non introibo in tabernaculum domus meae, non ascendam in lectum strati mei,
132:4 non dabo somnum oculis meis et palpebris meis dormitationem,
132:5 donec inveniam locum Domino, tabernaculum Potenti Iacob».
132:6 Ecce audivimus eam esse in Ephratha, invenimus eam in campis Iaar.
132:7 Ingrediamur in tabernaculum eius, adoremus ad scabellum pedum eius. -
132:8 Surge, Domine, in requiem tuam, tu et arca fortitudinis tuae.
132:9 Sacerdotes tui induantur iustitiam, et sancti tui exsultent.
132:10 Propter David servum tuum non avertas faciem christi tui.
132:11 Iuravit Dominus David veritatem et non recedet ab ea: «De fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
132:12 Si custodierint filii tui testamentum meum et testimonia mea, quae docebo eos, filii eorum usque in saeculum sedebunt super sedem tuam».
132:13 Quoniam elegit Dominus Sion, desideravit eam in habitationem sibi:
132:14 «Haec requies mea in saeculum saeculi; hic habitabo, quoniam desideravi eam.
132:15 Cibaria eius benedicens benedicam, pauperes eius saturabo panibus.
132:16 Sacerdotes eius induam salutari, et sancti eius exsultatione exsultabunt.
132:17 Illic germinare faciam cornu David, parabo lucernam christo meo.
132:18 Inimicos eius induam confusione, super ipsum autem efflorebit diadema eius».
Синодальный
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Рус. (Бируковы)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
1 Господи, вспомни всё сокрушение Давида, озабоченного построением скинии, которая тогда стояла на полях Иарима. 7 Пойдем к подножию места постоянного пребывания Господа и пусть все радуются. 10 Не отврати, Господи, Твоего Лица от помазанника Твоего, из потомства Давида, которому Ты обещал Свое благоволение. 13 Господь избрал Сион Своим жилищем навеки и будет изливать Свое благоволение на всех людей. Он возрастит рог Давида и постыдит всех его врагов.
Песнь восхождения.
Вспомни, Господи, Давида и все сокрушение его:
как он клялся Господу, давал обет Сильному Иакова:
«не войду в шатер дома моего, не взойду на ложе мое;
не дам сна очам моим и веждам моим – дремания,
доколе не найду места Господу, жилища – Сильному Иакова».
Вот, мы слышали о нем в Ефрафе, нашли его на полях Иарима.
Пойдем к жилищу Его, поклонимся подножию ног Его.
Стань, Господи, на место покоя Твоего, – Ты и ковчег могущества Твоего.
Священники Твои облекутся правдою, и святые Твои возрадуются.
Ради Давида, раба Твоего, не отврати лица помазанника Твоего.
Клялся Господь Давиду в истине, и не отречется ее: «от плода чрева твоего посажу на престоле твоем.
Если сыновья твои будут сохранять завет Мой и откровения Мои, которым Я научу их, то и их сыновья во веки будут сидеть на престоле твоем».
Ибо избрал Господь Сион, возжелал [его] в жилище Себе.
«Это покой Мой на веки: здесь вселюсь, ибо Я возжелал его.
Пищу его благословляя благословлю, нищих его насыщу хлебом;
священников его облеку во спасение, и святые его радостью возрадуются.
Там возращу рог Давиду, поставлю светильник помазаннику Моему.
Врагов его облеку стыдом, а на нем будет сиять венец его».