Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
Псалом 139
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
139:1
139:2
139:3
139:7
139:8
139:9
см.:Втор.32:27;
139:14
Въ коне́цъ, псало́мъ Дави́ду.–
–Изми́ мя, Го́споди, от человѣ́ка лука́ва, от му́жа непра́ведна изба́ви мя́:
2и́же помы́слиша непра́вду въ се́рдцы, ве́сь де́нь ополча́ху бра́ни:
3изостри́ша язы́къ сво́й я́ко змiи́нъ: я́дъ а́спидовъ подъ устна́ми и́хъ.
4Сохрани́ мя, Го́споди, изъ руки́ грѣ́шничи, от человѣ́къ непра́ведныхъ изми́ мя, и́же помы́слиша запя́ти стопы́ моя́.
5Скры́ша го́рдiи сѣ́ть мнѣ́ и у́жы, препя́ша сѣ́ть нога́ма мои́ма:
6при стези́ собла́зны положи́ша ми́.
6при стези́ собла́зны положи́ша ми́.
Рѣ́хъ Го́сподеви: Бо́гъ мо́й еси́ Ты́, внуши́, Го́споди, гла́съ моле́нiя моего́.
Го́споди, Го́споди, си́ло спасе́нiя моего́, осѣни́лъ еси́ надъ главо́ю мое́ю въ де́нь бра́ни.
Не преда́ждь мене́, Го́споди, от жела́нiя моего́ грѣ́шнику: помы́слиша на мя́, не оста́ви мене́, да не когда́ вознесу́тся.
Глава́ окруже́нiя и́хъ, тру́дъ усте́нъ и́хъ покры́етъ я́.
Паду́тъ на ни́хъ у́глiя о́гненная, низложи́ши я́ во страсте́хъ, и не постоя́тъ.
Му́жъ язы́ченъ не испра́вится на земли́: му́жа непра́ведна зла́я уловя́тъ во истлѣ́нiе.
Позна́хъ, я́ко сотвори́тъ Госпо́дь су́дъ ни́щымъ и ме́сть убо́гимъ.
Оба́че пра́веднiи исповѣ́дятся и́мени Твоему́, и вселя́тся пра́вiи съ лице́мъ Твои́мъ.
В данном переводе выбранная книга отсутствует
140:1 Magistro chori. PSALMUS. David.
140:2 Eripe me, Domine, ab homine malo, a viro violentiae serva me.
140:3 Qui cogitaverunt mala in corde, tota die constituebant proelia.
140:4 Acuerunt linguas suas sicut serpentis, venenum aspidum sub labiis eorum.
140:5 Custodi me, Domine, de manu peccatoris et a viro violentiae serva me, qui cogitaverunt supplantare gressus meos.
140:6 Absconderunt superbi laqueum mihi et funes extenderunt in rete, iuxta iter offendicula posuerunt mihi.
140:7 Dixi Domino: «Deus meus es tu; auribus percipe, Domine, vocem deprecationis meae».
140:8 Domine, Domine, virtus salutis meae, obumbrasti caput meum in die belli.
140:9 Ne concedas, Domine, desideria impii; consilia eius ne perficias. Exaltant
140:10 caput, qui circumdant me; malitia labiorum ipsorum operiat eos.
140:11 Cadant super eos carbones ignis, in foveas deicias eos, et non exsurgant.
140:12 Vir linguosus non firmabitur in terra, virum violentiae mala capient in interitu.
140:13 Cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis et vindictam pauperum.
140:14 Verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo, et habitabunt recti in conspectu tuo.
Таджикский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Рус. (Бируковы)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд.
Маро, эй Парвардигор, аз одами бад бираҳон; аз шахси золим маро муҳофизат намо,
Ки онҳо дар дил қасдҳои бад доранд, ҳар рӯз ҷангу ҷидол ба миён меоваранд.
Забони худро ба сони мор тез мекунанд: заҳри афъӣ зери лабҳои онҳост. Село.
Маро, эй Парвардигор, аз дасти бадкор нигоҳ дор, аз золим маро муҳофизат намо, ки онҳо қасд доранд пойҳои маро лағжонанд.
Ҳавобаландон барои ман чела ва камандҳо пинҳон кардаанд, дар сари роҳ тӯр густурдаанд, домҳо барои ман ниҳодаанд. Село.
Ба Парвардигор гуфтам: «Ту Худои ман ҳастӣ! Ба овози зориҳоям, эй Парвардигор, гӯш андоз!
Парвардигоро! Худовандо! Эй қуввати наҷотам! Дар рӯзи ҷанг ҳарбу зарб сари маро пӯшидаӣ.
Орзуҳои бадкорро, эй Парвардигор, ба иҷро нарасон; қасди бадашро ба амал набарор, то ки ҳавобаланд нашавад». Село.
Бигзор сари онҳоеро, ки гирди маро гирифтаанд, бадии лабҳои худашон бипӯшад.
Бигзор бар онҳо оташпораҳо фурӯ резанд; бигзор онҳо дар оташ фурӯ ғалтанд, ва дар ҷарҳо, то ки бархоста натавонанд.
Шахси бадзабон дар замин пойдор нахоҳад шуд; ғоратгарро золимро бадӣ ба дом дароварда, шикаст хоҳад дод.
Медонам, ки Парвардигор ба зулмдидагон додгарӣ ва ба камбағалон инсоф хоҳад кард.
Ба ростӣ росткорон номи Туро сипос хоҳанд гуфт; росткорон пеши рӯи Ту сокин хоҳанд шуд.