Скрыть
140:0
140:1
140:6
140:7
140:8
Церковнославянский (рус)
Псало́мъ Дави́ду.
Го́споди, воз­зва́хъ къ Тебѣ́, услы́ши мя́: вонми́ гла́су моле́нiя мо­его́, внегда́ воз­зва́ти ми́ къ Тебѣ́.
Да испра́вит­ся моли́тва моя́ я́ко кади́ло предъ Тобо́ю: воз­дѣя́нiе руку́ мое́ю, же́ртва вече́рняя.
Положи́, Го́споди, хране́нiе усто́мъ мо­и́мъ и две́рь огражде́нiя о устна́хъ мо­и́хъ.
Не уклони́ се́рдце мое́ въ словеса́ лука́в­ст­вiя, непщева́ти вины́ о грѣсѣ́хъ съ человѣ́ки дѣ́ла­ю­щими беззако́нiе: и не сочту́ся со избра́н­ными и́хъ.
Нака́жетъ мя́ пра́ведникъ ми́лостiю и обличи́тъ мя́, еле́й же грѣ́шнаго да не нама́ститъ главы́ мо­ея́: я́ко еще́ и моли́тва моя́ во благоволе́нiихъ и́хъ.
Поже́рты бы́ша при­­ ка́мени судiи́ и́хъ: услы́шат­ся глаго́ли мо­и́, я́ко воз­мого́ша {услади́шася}.
Я́ко то́лща земли́ просѣ́деся на земли́, расточи́шася ко́сти и́хъ при­­ а́дѣ.
Я́ко къ Тебѣ́, Го́споди, Го́споди, о́чи мо­и́: на Тя́ упова́хъ, не от­ъими́ ду́шу мою́:
сохрани́ мя от­ сѣ́ти, ю́же соста́виша ми́, и от­ собла́знъ дѣ́ла­ю­щихъ беззако́нiе.
Паду́тъ во мре́жу свою́ грѣ́шницы: еди́нъ е́смь а́зъ, до́ндеже прейду́.
Рус. (Бируковы)
Псалом Давида.
Господи, воззвал я к Тебе, услышь меня; внемли молению моему, когда я взываю к Тебе!
Да вознесется молитва моя, как фимиам, пред Тобою! Воздеяние рук моих да будет, как жертва вечерняя!
Даруй, Господи, охрану устам моим, огради двери уст моих!
Не дай мне уклониться сердцем к словам лукавым, измышлять оправдания грехам, как делают это люди беззаконные, да не уподоблюсь я предводителям их!
Наставит меня праведник милостиво, и обличит меня, а елей грешника да не умастит голову мою, и молитва моя да не будет в благоволении у них.
Поглотила земля среди скал судей их. Услышаны будут слова мои, ибо в них сила.
Как поднятый плугом слой земли рассыпается по земле, так рассыпались кости их у бездны ада.
К Тебе, Господи, Господи, обращены очи мои; на Тебя уповаю, не отними душу мою!
Сохрани меня от сетей, что расставили мне, от соблазнов людей, творящих беззакония!
Впадут в свои тенета грешники. В стороне я буду от них, доколе не пройду путь жизни моей.
Греческий [Greek (Koine)]
ψαλμὸς τῷ Δαυιδ
κύριε ἐκέκραξα προ­̀ς σέ εἰσάκουσόν μου προ­́σχες τῇ φωνῇ τῆς δεήσεώς μου ἐν τῷ κεκραγέναι με προ­̀ς σέ
κατευθυνθήτω ἡ προ­σευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή
θοῦ κύριε φυλακὴν τῷ στόματί μου καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη μου
μὴ ἐκκλίνῃς τὴν καρδίαν μου εἰς λόγους πονηρίας τοῦ προ­φασίζεσθαι προ­φάσεις ἐν ἁμαρτίαις σὺν ἀνθρώποις ἐργαζο­μέ­νοις ἀνομίαν καὶ οὐ μὴ συν­δυάσω μετὰ τῶν ἐκλεκτῶν αὐτῶν
παιδεύ­σει με δίκαιος ἐν ἐλέει καὶ ἐλέγξει με ἔλαιον δὲ ἁμαρτωλοῦ μὴ λιπανάτω τὴν κεφαλήν μου ὅτι ἔτι καὶ ἡ προ­σευχή μου ἐν ταῖς εὐδοκίαις αὐτῶν
κατεπόθησαν ἐχόμενα πέτρας οἱ κριταὶ αὐτῶν ἀκούσον­ται τὰ ῥήματά μου ὅτι ἡδύνθησαν
ὡσεὶ πάχος γῆς διερράγη ἐπι­̀ τῆς γῆς διεσκορπίσθη τὰ ὀστᾶ ἡμῶν παρα­̀ τὸν ᾅδην
ὅτι προ­̀ς σέ κύριε κύριε οἱ ὀφθαλμοί μου ἐπι­̀ σὲ ἤλπισα μὴ ἀν­τανέλῃς τὴν ψυχήν μου
φύλαξόν με ἀπο­̀ παγίδος ἧς συν­εστήσαν­τό μοι καὶ ἀπο­̀ σκανδάλων τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀνομίαν
πεσοῦν­ται ἐν ἀμφιβλήστρῳ αὐτοῦ ἁμαρτωλοί κατα­̀ μόνας εἰμὶ ἐγὼ ἕως οὗ ἂν παρέλθω
141:1 PSALMUS. David. Domine, clamavi ad te, ad me festina; intende voci meae, cum clamo ad te.
141:2 Dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo, elevatio manuum mearum ut sacrificium vespertinum. -
141:3 Pone, Domine, custodiam ori meo et vigiliam ad ostium labiorum meorum.
141:4 Non declines cor meum in verbum malitiae ad machinandas machinationes in impietate cum hominibus operantibus iniquitatem; et non comedam ex deliciis eorum.
141:5 Percutiat me iustus in misericordia et increpet me; oleum autem peccatoris non impinguet caput meum, quoniam adhuc et oratio mea in malitiis eorum.
141:6 Deiecti in manus duras iudicum eorum, audient verba mea, quoniam suavia erant.
141:7 Sicut frusta dolantis et dirumpentis in terra, dissipata sunt ossa eorum ad fauces inferni.
141:8 Quia ad te, Domine, Domine, oculi mei; ad te confugi, non effundas animam meam.
141:9 Custodi me a laqueo, quem statuerunt mihi, et a scandalis operantium iniquitatem.
141:10 Cadent in retiacula sua peccatores simul, ego autem ultra pertranseam.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible