Скрыть
142:0
142:4
142:9
142:12
Церковнославянский (рус)
Псало́мъ Дави́ду, егда́ гоня́ше его́ Авессало́мъ сы́нъ его́.
Го́споди, услы́ши моли́тву мою́, внуши́ моле́нiе мое́ во и́стинѣ Тво­е́й, услы́ши мя́ въ пра́вдѣ Тво­е́й:
и не вни́ди въ су́дъ съ рабо́мъ Тво­и́мъ, я́ко не оправди́т­ся предъ Тобо́ю вся́къ живы́й.
Я́ко погна́ вра́гъ ду́шу мою́: смири́лъ е́сть въ зе́млю живо́тъ мо́й: посади́лъ мя́ е́сть въ те́мныхъ, я́ко ме́ртвыя вѣ́ка.
И уны́ во мнѣ́ ду́хъ мо́й, во мнѣ́ смяте́ся се́рдце мое́.
Помяну́хъ дни́ дре́внiя, по­учи́хся во всѣ́хъ дѣ́лѣхъ Тво­и́хъ, въ творе́нiихъ руку́ Твое́ю по­уча́хся.
Воздѣ́хъ къ Тебѣ́ ру́цѣ мо­и́: душа́ моя́ я́ко земля́ безво́дная Тебѣ́.
Ско́ро услы́ши мя́, Го́споди, изчезе́ ду́хъ мо́й: не от­врати́ лица́ Тво­его́ от­ мене́, и уподо́блюся низходя́щымъ въ ро́въ.
Слы́шану сотвори́ мнѣ́ зау́тра ми́лость Твою́, я́ко на Тя́ упова́хъ: скажи́ мнѣ́, Го́споди, пу́ть, въ о́ньже пойду́, я́ко къ Тебѣ́ взя́хъ ду́шу мою́.
Изми́ мя от­ вра́гъ мо­и́хъ, Го́споди, къ Тебѣ́ при­­бѣго́хъ.
Научи́ мя твори́ти во́лю Твою́, я́ко Ты́ еси́ Бо́гъ мо́й: Ду́хъ Тво́й благі́й наста́витъ мя́ на зе́млю пра́ву.
И́мене Тво­его́ ра́ди, Го́споди, живи́ши мя́ пра́вдою Тво­е́ю: изведе́ши от­ печа́ли ду́шу мою́:
и ми́лостiю Тво­е́ю потреби́ши враги́ моя́ и погуби́ши вся́ стужа́ющыя души́ мо­е́й: я́ко а́зъ ра́бъ Тво́й е́смь.
Латинский (Nova Vulgata)
143:1 PSALMUS. David. Domine, exaudi orationem meam, auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua; exaudi me in tua iustitia.
143:2 Et non intres in iudicium cum servo tuo, quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens.
143:3 Quia persecutus est inimicus animam meam, contrivit in terra vitam meam, collocavit me in obscuris sicut mortuos a saeculo.
143:4 Et anxiatus est in me spiritus meus, in medio mei obriguit cor meum.
143:5 Memor fui dierum antiquorum, meditatus sum in omnibus operibus tuis, in factis manuum tuarum recogitabam.
143:6 Expandi manus meas ad te, anima mea sicut terra sine aqua tibi.
143:7 Velociter exaudi me, Domine; defecit spiritus meus. Non abscondas faciem tuam a me, ne similis fiam descendentibus in lacum.
143:8 Auditam fac mihi mane misericordiam tuam, quia in te speravi. Notam fac mihi viam, in qua ambulem, quia ad te levavi animam meam.
143:9 Eripe me de inimicis meis, Domine, ad te confugi.
143:10 Doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu. Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam;
143:11 propter nomen tuum, Domine, vivificabis me. In iustitia tua educes de tribulatione animam meam
143:12 et in misericordia tua disperdes inimicos meos; et perdes omnes, qui tribulant animam meam, quoniam ego servus tuus sum.
Таджикский
Таронаи Довуд. Парвардигоро! Дуои маро бишнав, ба зориҳоям гӯш андоз; дар вафодории Худ ба ман аз рӯи росткории Худ ҷавоб деҳ.
Ва бо бандаи Худ ба мурофиа набиё, зеро ҳеҷ як зиндае нест, ки пеши Ту сафед шуда тавонад.
Зеро ки душман ҷонамро таъқиб менамояд, ҳаётамро ба замин яксон кардааст, маро дар торикиҳо сокин гардондааст, мисли онҳое ки аз куҳан мурдаанд.
Ва рӯҳам дар ман беҳол шудааст; дилам андаруни ман дар ҳайрат афтодааст.
Рӯзҳои куҳанро ба ёд меоварам; ҳамаи корномаҳои Туро аз хаёл мегузаронам; дар бораи амали дастҳои Ту фикру хаёл мекунам.
Дастҳоямро сӯи Ту дароз мекунам; ҷонам мисли замини беоб ташнаи Туст. Село.
Ба зудӣ ба ман ҷавоб деҳ, эй Парвардигор! Рӯҳам хаста шудааст; рӯи Худро аз ман пинҳон надор, ки мабодо мисли чун ба гӯр фурӯравандагон гардам.
Саҳаргоҳон меҳру вафои Худро ба ман бишнавон, зеро ки ба Ту умедворам умед бастаам; роҳеро, ки бо он биравам, ба ман маълум намо, зеро ки ҷонамро сӯи Ту нигаронидаам.
Маро аз душманонам халосӣ деҳ, эй Парвардигор! Ба Ту паноҳ мебарам.
Маро таълим деҳ, то ки иродаи Туро ба ҷо оварам, зеро ки Худои ман Ту ҳастӣ; бигзор Рӯҳи неки Ту маро ба замини ҳамвор раҳнамун кунад роҳнамо бошад.
Ба хотири номи Худ, эй Парвардигор, маро зинда гардон; аз рӯи росткории Худ ҷонамро аз тангӣ берун ор.
Ва аз рӯи меҳру вафои Худ душманонамро нест кун, ва ҳамаи кинаҷӯёни бадхоҳони ҷонамро нобуд кун, зеро ки ман бандаи Ту ҳастам.

Псалом Давида, [когда он преследуем был сыном своим Авессаломом].
1 Господи! Услышь меня и не входи в суд с рабом Твоим. 3 Враг преследует меня; я теряю мужество и успокаиваюсь только размышлением о делах Твоих. 6 Я жду от Тебя помощи, как жаждущая земля дождя. Даруй мне Твою милость и избавь от врагов. 10 Научи меня исполнять Твою волю и истреби врагов моих.
Господи! услышь молитву мою, внемли молению моему по истине Твоей; услышь меня по правде Твоей
и не входи в суд с рабом Твоим, потому что не оправдается пред Тобой ни один из живущих.
Враг преследует душу мою, втоптал в землю жизнь мою, принудил меня жить во тьме, как давно умерших, –
и уныл во мне дух мой, онемело во мне сердце мое.
Вспоминаю дни древние, размышляю о всех делах Твоих, рассуждаю о делах рук Твоих.
Простираю к Тебе руки мои; душа моя – к Тебе, как жаждущая земля.
Скоро услышь меня, Господи: дух мой изнемогает; не скрывай лица Твоего от меня, чтобы я не уподобился нисходящим в могилу.
Даруй мне рано услышать милость Твою, ибо я на Тебя уповаю. Укажи мне, [Господи,] путь, по которому мне идти, ибо к Тебе возношу я душу мою.
Избавь меня, Господи, от врагов моих; к Тебе прибегаю.
Научи меня исполнять волю Твою, потому что Ты Бог мой; Дух Твой благий да ведет меня в землю правды.
Ради имени Твоего, Господи, оживи меня; ради правды Твоей выведи из напасти душу мою.
И по милости Твоей истреби врагов моих и погуби всех, угнетающих душу мою, ибо я Твой раб.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible