Скрыть
16:0
16:2
16:4
16:6
16:7
16:9
16:11
16:12
16:13
16:14
Церковнославянский (рус)
Моли́тва Дави́ду, 16.
Услы́ши, Го́споди, пра́вду мою́, вонми́ моле́нiю мо­ему́, внуши́ моли́тву мою́ не во устна́хъ льсти́выхъ.
От лица́ Тво­его́ судьба́ моя́ изы́детъ: о́чи мо­и́ да ви́дита правоты́.
Искуси́лъ еси́ се́рдце мое́, посѣти́лъ еси́ но́щiю: искуси́лъ мя́ еси́, и не обрѣ́теся во мнѣ́ непра́вда.
Я́ко да не воз­глаго́лютъ уста́ моя́ дѣ́лъ человѣ́ческихъ, за словеса́ усте́нъ Тво­и́хъ а́зъ сохрани́хъ пути́ же́стоки.
Соверши́ стопы́ моя́ во стезя́хъ Тво­и́хъ, да не подви́жут­ся стопы́ моя́.
А́зъ воз­зва́хъ, я́ко услы́шалъ мя́ еси́, Бо́же: при­­клони́ у́хо Твое́ мнѣ́ и услы́ши глаго́лы моя́.
Удиви́ ми́лости Твоя́, спаса́яй упова́ющыя на Тя́ от­ проти́вящихся десни́цѣ Тво­е́й:
сохрани́ мя, Го́споди, я́ко зѣ́ницу о́ка: въ кро́вѣ крилу́ Твое́ю покры́еши мя́
от­ лица́ нечести́выхъ остра́стшихъ {оби́дящихъ} мя́: врази́ мо­и́ ду́шу мою́ одержа́ша
ту́къ сво́й затвори́ша, уста́ и́хъ глаго́лаша горды́ню.
Изгоня́щiи мя́ ны́нѣ обыдо́ша мя́, о́чи сво­и́ воз­ложи́ша уклони́ти на зе́млю.
Объя́ша мя́ я́ко ле́въ гото́въ на ло́въ и я́ко ски́менъ обита́яй въ та́йныхъ.
Воскре́сни́, Го́споди, предвари́ я́ и запни́ и́мъ: изба́ви ду́шу мою́ от­ нечести́ваго, ору́жiе Твое́
от­ вра́гъ руки́ Тво­ея́, Го́споди, от­ ма́лыхъ от­ земли́: раздѣли́ я́ въ животѣ́ и́хъ, и сокрове́н­ныхъ Тво­и́хъ испо́лнися чре́во и́хъ: насы́тишася сыно́въ, и оста́виша оста́нки младе́нцемъ сво­и́мъ.
А́зъ же пра́вдою явлю́ся лицу́ Тво­ему́, насы́щуся, внегда́ яви́тимися сла́вѣ Тво­е́й.
Греческий [Greek (Koine)]
προ­σευχὴ τοῦ Δαυιδ
εἰσάκουσον κύριε τῆς δικαιοσύνης μου προ­́σχες τῇ δεήσει μου ἐνώτισαι τῆς προ­σευχῆς μου οὐκ ἐν χείλεσιν δολίοις
ἐκ προ­σώπου σου τὸ κρίμα μου ἐξέλθοι οἱ ὀφθαλμοί μου ἰδέτωσαν εὐθύτητας
ἐδοκίμασας τὴν καρδίαν μου ἐπεσκέψω νυκτός ἐπύρωσάς με καὶ οὐχ εὑρέθη ἐν ἐμοὶ ἀδικία
ὅπως ἂν μὴ λαλήσῃ τὸ στόμα μου τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων δια­̀ τοὺς λόγους τῶν χειλέων σου ἐγὼ ἐφύλαξα ὁδοὺς σκληράς
κατα­́ρτισαι τὰ δια­βήματά μου ἐν ταῖς τρίβοις σου ἵνα μὴ σαλευθῶσιν τὰ δια­βήματά μου
ἐγὼ ἐκέκραξα ὅτι ἐπήκουσάς μου ὁ θεός κλῖνον τὸ οὖς σου ἐμοὶ καὶ εἰσάκουσον τῶν ῥημάτων μου
θαυμάστωσον τὰ ἐλέη σου ὁ σῴζων τοὺς ἐλπίζον­τας ἐπι­̀ σὲ ἐκ τῶν ἀνθεστηκότων τῇ δεξιᾷ σου
φύλαξόν με ὡς κόραν ὀφθαλμοῦ ἐν σκέπῃ τῶν πτερύγων σου σκεπάσεις με
ἀπο­̀ προ­σώπου ἀσεβῶν τῶν ταλαιπωρησάν­των με οἱ ἐχθροί μου τὴν ψυχήν μου περιέσχον
τὸ στέαρ αὐτῶν συν­έκλεισαν τὸ στόμα αὐτῶν ἐλάλησεν ὑπερηφανίαν
ἐκβάλλον­τές με νυνὶ περιεκύκλωσάν με τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν ἔθεν­το ἐκκλῖναι ἐν τῇ γῇ
ὑπέλαβόν με ὡσεὶ λέων ἕτοιμος εἰς θήραν καὶ ὡσεὶ σκύμνος οἰκῶν ἐν ἀπο­κρύφοις
ἀνάστηθι κύριε προ­́φθασον αὐτοὺς καὶ ὑποσκέλισον αὐτούς ῥῦσαι τὴν ψυχήν μου ἀπο­̀ ἀσεβοῦς ῥομφαίαν σου
ἀπο­̀ ἐχθρῶν τῆς χειρός σου 14κύριε ἀπο­̀ ὀλίγων ἀπο­̀ γῆς δια­μέρισον αὐτοὺς ἐν τῇ ζωῇ αὐτῶν καὶ τῶν κεκρυμμένων σου ἐπλή­σθη ἡ γαστὴρ αὐτῶν ἐχορτάσθησαν υἱῶν καὶ ἀφῆκαν τὰ κατα­́λοιπα τοῖς νηπίοις αὐτῶν
ἐγὼ δὲ ἐν δικαιοσύνῃ ὀφθήσομαι τῷ προ­σώπῳ σου χορτασθήσομαι ἐν τῷ ὀφθῆναι τὴν δόξαν σου
Латинский (Nova Vulgata)
17:1 Precatio. David. Exaudi, Domine, iustitiam meam, intende deprecationem meam. Auribus percipe orationem meam, non in labiis dolosis.
17:2 De vultu tuo iudicium meum prodeat; oculi tui videant aequitates.
17:3 Proba cor meum et visita nocte; igne me examina, et non invenies in me iniquitatem.
17:4 Non transgreditur os meum ad opera hominum, propter verba labiorum tuorum custodivi me a viis violenti.
17:5 Retine gressus meos in semitis tuis, ut non moveantur vestigia mea.
17:6 Ego ad te clamavi, quoniam exaudis me, Deus; inclina aurem tuam mihi et exaudi verba mea.
17:7 Mirifica misericordias tuas, qui salvos facis ab insurgentibus sperantes in dextera tua.
17:8 Custodi me ut pupillam oculi, sub umbra alarum tuarum protege me
17:9 a facie impiorum, qui me afflixerunt. Inimici mei in furore circumdederunt me,
17:10 adipem suum concluserunt; os eorum locutum est superbiam.
17:11 Incedentes nunc circumdederunt me, oculos suos statuerunt prosternere in terram.
17:12 Aspectus eorum quasi leonis parati ad praedam et sicut catuli leonis recubantis in abditis.
17:13 Exsurge, Domine, praeveni eum, supplanta eum; eripe animam meam ab impio framea tua,
17:14 a mortuis manu tua, Domine, a mortuis, quorum defecit portio vitae. De reconditis tuis adimpleas ventrem eorum, saturentur filii et dimittant reliquias parvulis suis.
17:15 Ego autem in iustitia videbo faciem tuam; satiabor, cum evigilavero, conspectu tuo.
17:1Ein Gebet Davids.

HERR, ich suche Gerechtigkeit!
Höre meine Klage, nimm meine Bitte an;
von meinen Lippen kommt keine Lüge.

17:2Dein Urteil wird mich freisprechen,
weil du siehst, dass ich ehrlich und redlich bin.
17:3Du kennst meine Gedanken.
Heute Nacht wirst du kommen,
du wirst mein Innerstes durchforschen
und nichts finden, was du tadeln müsstest.
Mein Denken ist nicht anders als mein Reden.
17:4Auch wenn sie es noch so schlimm trieben,
die Menschen rings um mich her,
ich habe mich stets nach deinem Wort gerichtet
und niemals nach dem Vorbild der Verbrecher.
17:5Ich habe mich an deinen Weg gehalten
und bin nicht einen Schritt davon gewichen.
17:6Ich wende mich an dich, mein Gott,
ich weiß, dass du mir Antwort gibst.
Hab ein offenes Ohr für mich,
hör meine Worte!
17:7Erweise mir deine wunderbare Güte!
Du bist der Retter aller, die bei dir Zuflucht suchen
vor denen, die sich gegen dich stellen.
17:8Bewahre mich,
wie man sein eigenes Auge schützt,
und gib mir Zuflucht unter deinen Flügeln!
17:9Du siehst meine Feinde, diese Verbrecher;
sie kreisen mich ein,
sie wollen mich vernichten!
17:10Ihr Herz ist ohne jedes Mitgefühl,
ihr Mund führt vermessene Reden.
17:11Jetzt umzingeln sie mich;
sie lauern darauf, mich niederzustrecken,
17:12wie gierige Löwen, zum Sprung bereit,
lüstern auf Beute, um sie zu zerreißen.
17:13Steh auf, HERR! Stell dich gegen sie!
Zwing sie zu Boden, diese Schurken,
und rette mich mit deinem Schwert!
17:14Befrei mich von ihnen
mit deiner starken Hand!
Verkürze ihren Anteil am Leben!
Gib ihnen, was sie verdient haben;
es ist bestimmt genug,
um ihren Bauch zu füllen.
Auch ihre Kinder werden davon satt,
es reicht sogar noch für die Enkel.
17:15Ich bin ohne Schuld, HERR!
Darum darf ich dich sehen.
Wenn ich wach werde,
will ich mich satt sehen an dir!
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible