Скрыть
17:2
17:4
17:5
17:10
17:11
17:13
17:15
17:16
17:18
17:19
17:22
17:23
17:24
17:25
17:26
17:27
17:33
17:36
17:38
17:39
17:40
17:45
17:46
17:49
17:51
Церковнославянский (рус)
Въ коне́цъ, о́троку Госпо́дню Дави́ду, я́же глаго́ла Го́сподеви словеса́ пѣ́сни сея́, въ де́нь, въ о́ньже изба́ви его́ Госпо́дь от­ руки́ всѣ́хъ вра́гъ его́ и изъ руки́ Сау́ли: и рече́:
возлюблю́ Тя, Го́споди, крѣ́посте моя́:
Госпо́дь утвержде́нiе мое́, и при­­бѣ́жище мое́, и изба́витель мо́й, Бо́гъ мо́й, помо́щникъ мо́й, и упова́ю на Него́: защи́титель мо́й, и ро́гъ спасе́нiя мо­его́, и засту́пникъ мо́й.
Хваля́ при­­зову́ Го́спода и от­ вра́гъ мо­и́хъ спасу́ся.
Одержа́ша мя́ болѣ́зни сме́ртныя, и пото́цы беззако́нiя смято́ша мя́:
болѣ́зни а́довы обыдо́ша мя́, предвари́ша мя́ сѣ́ти сме́ртныя.
И внегда́ скорбѣ́ти ми́, при­­зва́хъ Го́спода и къ Бо́гу мо­ему́ воз­зва́хъ: услы́ша от­ хра́ма свята́го Сво­его́ гла́съ мо́й, и во́пль мо́й предъ Ни́мъ вни́детъ во у́шы Его́.
И подви́жеся и тре́петна бы́сть земля́, и основа́нiя го́ръ смято́шася и подвиго́шася, я́ко прогнѣ́вася на ня́ Бо́гъ.
Взы́де ды́мъ гнѣ́вомъ Его́, и о́гнь от­ лица́ Его́ воспла́менит­ся: у́глiе воз­горѣ́ся от­ Него́.
И при­­клони́ небеса́ и сни́де, и мра́къ подъ нога́ма Его́.
И взы́де на Херуви́мы и летѣ́, летѣ́ на крилу́ вѣ́треню.
И положи́ тму́ закро́въ Сво́й: о́крестъ Его́ селе́нiе Его́: темна́ вода́ во о́блацѣхъ воз­ду́шныхъ.
От облиста́нiя предъ Ни́мъ о́блацы про­идо́ша, гра́дъ и у́глiе о́гнен­ное.
И воз­гремѣ́ съ небесе́ Госпо́дь, и Вы́шнiй даде́ гла́съ Сво́й.
Низпосла́ стрѣ́лы и разгна́ я́, и мо́лнiи умно́жи и смяте́ я́.
И яви́шася исто́чницы водні́и, и от­кры́шася основа́нiя вселе́н­ныя от­ запреще́нiя Тво­его́, Го́споди, от­ дохнове́нiя ду́ха гнѣ́ва Тво­его́.
Низпосла́ съ высоты́ и прiя́тъ мя́, воспрiя́тъ мя́ от­ во́дъ мно́гихъ.
Изба́витъ мя́ от­ враго́въ мо­и́хъ си́льныхъ и от­ ненави́дящихъ мя́: я́ко утверди́шася па́че мене́.
Предвари́ша мя́ въ де́нь озлобле́нiя мо­его́: и бы́сть Госпо́дь утвержде́нiе мое́.
И изведе́ мя на широту́: изба́витъ мя́, я́ко восхотѣ́ мя.
И воз­да́стъ ми́ Госпо́дь по пра́вдѣ мо­е́й, и по чистотѣ́ руку́ мое́ю воз­да́стъ ми́,
я́ко сохрани́хъ пути́ Госпо́дни и не нече́­ст­вовахъ от­ Бо́га мо­его́.
Я́ко вся́ судьбы́ Его́ предо мно́ю, и оправда́нiя Его́ не от­ступи́ша от­ мене́.
И бу́ду непоро́ченъ съ Ни́мъ и сохраню́ся от­ беззако́нiя мо­его́.
И воз­да́стъ ми́ Госпо́дь по пра́вдѣ мо­е́й и по чистотѣ́ руку́ мое́ю предъ очи́ма Его́.
Съ преподо́бнымъ преподо́бенъ бу́деши, и съ му́жемъ непови́н­нымъ непови́ненъ бу́деши,
и со избра́н­нымъ избра́нъ бу́деши, и со стропти́вымъ разврати́шися.
Я́ко Ты́ лю́ди смире́н­ныя спасе́ши и о́чи го́рдыхъ смири́ши.
Я́ко Ты́ просвѣти́ши свѣти́лникъ мо́й, Го́споди: Бо́же мо́й, просвѣти́ши тму́ мою́.
Я́ко Тобо́ю изба́влюся от­ искуше́нiя, и Бо́гомъ мо­и́мъ прейду́ стѣ́ну.
Бо́гъ мо́й, непоро́ченъ пу́ть Его́: словеса́ Госпо́дня разжже́на. Защи́титель е́сть всѣ́хъ упова́ющихъ на Него́.
Я́ко кто́ Бо́гъ, ра́звѣ Го́спода? Или́ кто́ Бо́гъ, ра́звѣ Бо́га на́­шего?
Бо́гъ препоясу́яй мя́ си́лою, и положи́ непоро́ченъ пу́ть мо́й:
соверша́яй но́зѣ мо­и́ я́ко еле́ни, и на высо́кихъ поставля́яй мя́:
науча́яй ру́цѣ мо­и́ на бра́нь, и положи́лъ еси́ лу́къ мѣ́дянъ мы́шца моя́:
и да́лъ ми́ еси́ защище́нiе спасе́нiя, и десни́ца Твоя́ воспрiя́тъ мя́: и наказа́нiе Твое́ испра́витъ мя́ въ коне́цъ, и наказа́нiе Твое́ то́ мя́ научи́тъ.
Ушири́лъ еси́ стопы́ моя́ подо мно́ю, и не изнемого́стѣ плеснѣ́ мо­и́.
Пожену́ враги́ моя́, и пости́гну я́, и не воз­вращу́ся, до́ндеже сконча́ют­ся:
оскорблю́ и́хъ, и не воз­мо́гутъ ста́ти, паду́тъ подъ нога́ма мо­и́ма.
И препоя́салъ мя́ еси́ си́лою на бра́нь, спя́лъ еси́ вся́ востаю́щыя на мя́ подъ мя́.
И враго́въ мо­и́хъ да́лъ ми́ еси́ хребе́тъ и ненави́дящыя мя́ потреби́лъ еси́.
Воззва́ша, и не бѣ́ спаса́яй: ко Го́споду, и не услы́ша и́хъ.
И истню́ я́ я́ко пра́хъ предъ лице́мъ вѣ́тра, я́ко бре́нiе путі́й погла́жду я́.
Изба́виши мя́ от­ прерѣка́нiя люді́й: поста́виши мя́ во главу́ язы́ковъ: лю́дiе, и́хже не вѣ́дѣхъ, рабо́таша ми́,
въ слу́хъ у́ха послу́шаша мя́. Сы́нове чужді́и солга́ша ми́,
сы́нове чужді́и обетша́ша и охромо́ша от­ сте́зь сво­и́хъ.
Жи́въ Госпо́дь, и благослове́нъ Бо́гъ, и да воз­несе́т­ся Бо́гъ спасе́нiя мо­его́,
Бо́гъ дая́й от­мще́нiе мнѣ́ и покори́вый лю́ди подъ мя́,
изба́витель мо́й от­ вра́гъ мо­и́хъ гнѣвли́выхъ: от­ востаю́щихъ на мя́ воз­несе́ши мя́, от­ му́жа непра́ведна изба́виши мя́.
Сего́ ра́ди исповѣ́мся Тебѣ́ во язы́цѣхъ, Го́споди, и и́мени Тво­ему́ пою́:
Велича́яй спасе́ния царе́ва и творя́й ми́лость Христу́ своему́ Давиду и сѣ́мени его́ до вѣ́ка.
Рус. (Аверинцев)
В данном переводе выбранная книга отсутствует
18:1 Magistro chori. David, servi Domini, qui locutus est ad Dominum verba huius cantici, quando Dominus eum liberaverat e potestate omnium inimicorum suorum
18:2 et e manu Saul. Dixit igitur: Diligam te, Domine, fortitudo mea.
18:3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus; Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum; protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus.
18:4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero.
18:5 Circumdederunt me fluctus mortis, et torrentes Belial conturbaverunt me;
18:6 funes inferni circumdederunt me, praeoccupaverunt me laquei mortis.
18:7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius.
18:8 Commota est et contremuit terra; fundamenta montium concussa sunt et commota sunt, quoniam iratus est.
18:9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius devorans; carbones succensi processerunt ab eo.
18:10 Inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius.
18:11 Et ascendit super cherub et volavit, ferebatur super pennas ventorum.
18:12 Et posuit tenebras latibulum suum, in circuitu eius tabernaculum eius, tenebrosa aqua, nubes aeris.
18:13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt, grando et carbones ignis.
18:14 Et intonuit de caelo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis.
18:15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos, fulgura iecit et conturbavit eos.
18:16 Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum ab increpatione tua, Domine, ab inspiratione spiritus irae tuae.
18:17 Misit de summo et accepit me et assumpsit me de aquis multis;
18:18 eripuit me de inimicis meis fortissimis et ab his, qui oderunt me, quoniam confortati sunt super me.
18:19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus fulcimentum meum;
18:20 et eduxit me in latitudinem, salvum me fecit, quoniam voluit me.
18:21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi,
18:22 quia custodivi vias Domini nec impie recessi a Deo meo.
18:23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo, et iustitias eius non reppuli a me;
18:24 et fui immaculatus cum eo et observavi me ab iniquitate.
18:25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius.
18:26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris
18:27 et cum electo electus eris et cum perverso callidus eris.
18:28 Quoniam tu populum humilem salvum facies et oculos superborum humiliabis.
18:29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine; Deus meus illuminat tenebras meas.
18:30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas et in Deo meo transiliam murum.
18:31 Deus, impolluta via eius, eloquia Domini igne examinata; protector est omnium sperantium in se.
18:32 Quoniam quis Deus praeter Dominum? Aut quae munitio praeter Deum nostrum?
18:33 Deus, qui praecinxit me virtute et posuit immaculatam viam meam;
18:34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum et super excelsa statuit me;
18:35 qui docet manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea.
18:36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae, et dextera tua suscepit me, et exauditio tua magnificavit me.
18:37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmata vestigia mea.
18:38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos et non convertebar, donec deficerent.
18:39 Confringebam illos, nec poterant stare, cadebant subtus pedes meos.
18:40 Et praecinxisti me virtute ad bellum et supplantasti insurgentes in me subtus me.
18:41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum et odientes me disperdidisti.
18:42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret, ad Dominum, nec exaudivit eos.
18:43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti, ut lutum platearum contrivi eos.
18:44 Eripuisti me de contradictionibus populi, constituisti me in caput gentium. Populus, quem non cognovi, servivit mihi,
18:45 in auditu auris oboedivit mihi. Filii alieni blanditi sunt mihi,
18:46 filii alieni inveterati sunt, contremuerunt in abditis suis.
18:47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus, et exaltetur Deus salutis meae.
18:48 Deus, qui das vindictas mihi et subdis populos sub me, liberator meus de inimicis meis iracundis;
18:49 et ab insurgentibus in me exaltas me, a viro iniquo eripis me.
18:50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, et nomini tuo psalmum dicam,
18:51 magnificans salutes regis sui et faciens misericordiam christo suo David et semini eius usque in saeculum.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible