Скрыть
17:2
17:4
17:5
17:10
17:11
17:13
17:15
17:16
17:18
17:19
17:22
17:23
17:24
17:25
17:26
17:27
17:33
17:36
17:38
17:39
17:40
17:45
17:46
17:49
17:51
Церковнославянский (рус)
Въ коне́цъ, о́троку Госпо́дню Дави́ду, я́же глаго́ла Го́сподеви словеса́ пѣ́сни сея́, въ де́нь, въ о́ньже изба́ви его́ Госпо́дь от­ руки́ всѣ́хъ вра́гъ его́ и изъ руки́ Сау́ли: и рече́:
Возлюблю́ Тя, Го́споди, крѣ́посте моя́:
Госпо́дь утвержде́нiе мое́, и при­­бѣ́жище мое́, и изба́витель мо́й, Бо́гъ мо́й, помо́щникъ мо́й, и упова́ю на Него́: защи́титель мо́й, и ро́гъ спасе́нiя мо­его́, и засту́пникъ мо́й.
Хваля́ при­­зову́ Го́спода и от­ вра́гъ мо­и́хъ спасу́ся.
Одержа́ша мя́ болѣ́зни сме́ртныя, и пото́цы беззако́нiя смято́ша мя́:
болѣ́зни а́довы обыдо́ша мя́, предвари́ша мя́ сѣ́ти сме́ртныя.
И внегда́ скорбѣ́ти ми́, при­­зва́хъ Го́спода и къ Бо́гу мо­ему́ воз­зва́хъ: услы́ша от­ хра́ма свята́го Сво­его́ гла́съ мо́й, и во́пль мо́й предъ Ни́мъ вни́детъ во у́шы Его́.
И подви́жеся и тре́петна бы́сть земля́, и основа́нiя го́ръ смято́шася и подвиго́шася, я́ко прогнѣ́вася на ня́ Бо́гъ.
Взы́де ды́мъ гнѣ́вомъ Его́, и о́гнь от­ лица́ Его́ воспла́менит­ся: у́глiе воз­горѣ́ся от­ Него́.
И при­­клони́ небеса́ и сни́де, и мра́къ подъ нога́ма Его́.
И взы́де на Херуви́мы и летѣ́, летѣ́ на крилу́ вѣ́треню.
И положи́ тму́ закро́въ Сво́й: о́крестъ Его́ селе́нiе Его́: темна́ вода́ во о́блацѣхъ воз­ду́шныхъ.
От облиста́нiя предъ Ни́мъ о́блацы про­идо́ша, гра́дъ и у́глiе о́гнен­ное.
И воз­гремѣ́ съ небесе́ Госпо́дь, и Вы́шнiй даде́ гла́съ Сво́й.
Низпосла́ стрѣ́лы и разгна́ я́, и мо́лнiи умно́жи и смяте́ я́.
И яви́шася исто́чницы водні́и, и от­кры́шася основа́нiя вселе́н­ныя от­ запреще́нiя Тво­его́, Го́споди, от­ дохнове́нiя ду́ха гнѣ́ва Тво­его́.
Низпосла́ съ высоты́ и прiя́тъ мя́, воспрiя́тъ мя́ от­ во́дъ мно́гихъ.
Изба́витъ мя́ от­ враго́въ мо­и́хъ си́льныхъ и от­ ненави́дящихъ мя́: я́ко утверди́шася па́че мене́.
Предвари́ша мя́ въ де́нь озлобле́нiя мо­его́: и бы́сть Госпо́дь утвержде́нiе мое́.
И изведе́ мя на широту́: изба́витъ мя́, я́ко восхотѣ́ мя.
И воз­да́стъ ми́ Госпо́дь по пра́вдѣ мо­е́й, и по чистотѣ́ руку́ мое́ю воз­да́стъ ми́,
я́ко сохрани́хъ пути́ Госпо́дни и не нече́­ст­вовахъ от­ Бо́га мо­его́.
Я́ко вся́ судьбы́ Его́ предо мно́ю, и оправда́нiя Его́ не от­ступи́ша от­ мене́.
И бу́ду непоро́ченъ съ Ни́мъ и сохраню́ся от­ беззако́нiя мо­его́.
И воз­да́стъ ми́ Госпо́дь по пра́вдѣ мо­е́й и по чистотѣ́ руку́ мое́ю предъ очи́ма Его́.
Съ преподо́бнымъ преподо́бенъ бу́деши, и съ му́жемъ непови́н­нымъ непови́ненъ бу́деши,
и со избра́н­нымъ избра́нъ бу́деши, и со стропти́вымъ разврати́шися.
Я́ко Ты́ лю́ди смире́н­ныя спасе́ши и о́чи го́рдыхъ смири́ши.
Я́ко Ты́ просвѣти́ши свѣти́лникъ мо́й, Го́споди: Бо́же мо́й, просвѣти́ши тму́ мою́.
Я́ко Тобо́ю изба́влюся от­ искуше́нiя, и Бо́гомъ мо­и́мъ прейду́ стѣ́ну.
Бо́гъ мо́й, непоро́ченъ пу́ть Его́: словеса́ Госпо́дня разжже́на. Защи́титель е́сть всѣ́хъ упова́ющихъ на Него́.
Я́ко кто́ Бо́гъ, ра́звѣ Го́спода? Или́ кто́ Бо́гъ, ра́звѣ Бо́га на́­шего?
Бо́гъ препоясу́яй мя́ си́лою, и положи́ непоро́ченъ пу́ть мо́й:
соверша́яй но́зѣ мо­и́ я́ко еле́ни, и на высо́кихъ поставля́яй мя́:
науча́яй ру́цѣ мо­и́ на бра́нь, и положи́лъ еси́ лу́къ мѣ́дянъ мы́шца моя́:
и да́лъ ми́ еси́ защище́нiе спасе́нiя, и десни́ца Твоя́ воспрiя́тъ мя́: и наказа́нiе Твое́ испра́витъ мя́ въ коне́цъ, и наказа́нiе Твое́ то́ мя́ научи́тъ.
Ушири́лъ еси́ стопы́ моя́ подо мно́ю, и не изнемого́стѣ плеснѣ́ мо­и́.
Пожену́ враги́ моя́, и пости́гну я́, и не воз­вращу́ся, до́ндеже сконча́ют­ся:
оскорблю́ и́хъ, и не воз­мо́гутъ ста́ти, паду́тъ подъ нога́ма мо­и́ма.
И препоя́салъ мя́ еси́ си́лою на бра́нь, спя́лъ еси́ вся́ востаю́щыя на мя́ подъ мя́.
И враго́въ мо­и́хъ да́лъ ми́ еси́ хребе́тъ и ненави́дящыя мя́ потреби́лъ еси́.
Воззва́ша, и не бѣ́ спаса́яй: ко Го́споду, и не услы́ша и́хъ.
И истню́ я́ я́ко пра́хъ предъ лице́мъ вѣ́тра, я́ко бре́нiе путі́й погла́жду я́.
Изба́виши мя́ от­ прерѣка́нiя люді́й: поста́виши мя́ во главу́ язы́ковъ: лю́дiе, и́хже не вѣ́дѣхъ, рабо́таша ми́,
въ слу́хъ у́ха послу́шаша мя́. Сы́нове чужді́и солга́ша ми́,
сы́нове чужді́и обетша́ша и охромо́ша от­ сте́зь сво­и́хъ.
Жи́въ Госпо́дь, и благослове́нъ Бо́гъ, и да воз­несе́т­ся Бо́гъ спасе́нiя мо­его́,
Бо́гъ дая́й от­мще́нiе мнѣ́ и покори́вый лю́ди подъ мя́,
изба́витель мо́й от­ вра́гъ мо­и́хъ гнѣвли́выхъ: от­ востаю́щихъ на мя́ воз­несе́ши мя́, от­ му́жа непра́ведна изба́виши мя́.
Сего́ ра́ди исповѣ́мся Тебѣ́ во язы́цѣхъ, Го́споди, и и́мени Тво­ему́ пою́:
Велича́яй спасе́ния царе́ва и творя́й ми́лость Христу́ своему́ Давиду и сѣ́мени его́ до вѣ́ка.
Рус. (Юнгеров)
В конец. Отрока Господня Давида, который произнес Господу слова песни сей в день, в который избавил его Господь от руки всех врагов его и от руки Саула, и сказал:
Возлюблю Тебя, Господи, крепость моя!
Господь - твердыня моя и прибежище мое, и избавитель мой, Бог мой, помощник мой, на Которого я уповаю, защитник мой, и рог спасения моего, заступник мой.
Хвалебно призову Господа и от врагов моих спасусь.
Объяли меня болезни смертные и потоки беззакония смутили меня.
Болезни ада окружили меня, сети смерти встретили меня.
Но в скорби моей я призвал Господа, и к Богу моему воззвал: Он услышал из храма святого Своего голос мой, и вопль мой к Нему проник в уши Его.
И поколебалась и затрепетала земля, и основания гор пошатнулись и подвинулись, ибо разгневался на них Бог.
Поднялся дым от гнева Его, и огонь от лица Его воспламенился, угли возгорелись от Него.
И наклонил Он небеса и сошел, и мрак под ногами Его.
И восшел на херувимов и полетел, полетел на крыльях ветра.
И мрак сделал покровом Своим, вокруг Его - скиния Его: темная вода в облаках воздушных.
От блистания пред Ним прошли облака, град и угли огненные.
И возгремел с неба Господь, и Вышний дал глас Свой.
Послал стрелы - и разогнал их, и умножил молнии - и привел их в смятение.
И явились источники вод, и открылись основания вселенной от гневного запрещения Твоего, Господи, от гневного дуновения Твоего.
Он послал (помощь) с высоты, и принял меня, взял меня из вод многих.
Избавил меня от врагов моих сильных и от ненавидящих меня, которые были крепче меня.
Они настигли меня в день бедствия моего, но Господь был опорою моею.
И извел меня на простор: избавил меня, ибо Он благоволил ко мне.
И воздаст мне Господь по правде моей и по чистоте рук моих воздаст мне.
Ибо я сохранил пути Господни и не был нечестивым пред Богом моим.
Ибо все суды Его - предо мною и от уставов Его я не отступал.
И буду непорочен пред Ним, и сохранюсь от беззакония моего.
И воздаст мне Господь по правде моей и по чистоте рук моих пред очами Его:
С праведным Ты поступишь праведно, и с мужем невинным по невинности его,
С избранным будешь (поступать), как с избранным, а строптивого ниспровергнешь.
Ибо людей смиренных Ты спасешь, а очи гордых смиришь.
Ты возжжешь светильник мой, Господи, Боже мой, Ты просветишь тьму мою.
Ибо Тобой я избавлен буду от искушения, и с Богом моим перейду чрез стену.
Бог мой! Непорочен путь Его, слова Господни пламенны. Он защитник всех, уповающих на Него.
Ибо кто Бог, кроме Господа? Или кто Бог, кроме Бога нашего?
Бог опоясывает меня силою и сделал непорочным путь мой:
Он укрепляет ноги мои, как у оленя, и на высоте поставляет меня.
Приучает руки мои к войне, сделал медным луком мышцы мои,
Ты дал мне щит спасения Твоего, и десница Твоя поддержала меня, и наказание Твое исправило меня совершенно, и наказание Твое научало меня.
Ты расширил шаги мои, и не ослабели ноги мои.
Буду преследовать врагов моих и настигну их, и не возвращусь, пока они не погибнут.
Стесню их, (так что) они не смогут встать, падут под ногами моими.
И Ты опоясал меня силою на брань, низложил всех, восстающих на меня, под ноги мои.
И показал мне хребет врагов моих, и ненавидящих меня истребил.
Они вопияли, но не было спасающего, (обращались) ко Господу, но Он не услышал их.
И развею их, как прах пред лицем ветра, счищу их, как уличную грязь.
Избавишь меня от народного возмущения, поставишь меня главою народов. Народ, которого я не знал, послужил мне,
По слуху повиновался мне; (а) иноплеменники солгали мне,
Иноплеменники одряхлели и уклонились от стезей своих.
Жив Господь и благословен Бог! И да будет превознесен Бог спасения моего:
Бог, Который воздает за меня и покорил мне народы,
Избавил меня от гневных врагов моих. От восстающих на меня Ты удалишь меня, от мужа неправедного Ты избавишь меня.
Посему я исповедаюсь Тебе, Господи, среди народов и имени Твоему пою,
Прославляя спасение царя. Ты творишь милость помазаннику Своему Давиду и семени его до века.
Рус. (Аверинцев)
В этом переводе выбранная книга отсутствует
18:1 Magistro chori. David, servi Domini, qui locutus est ad Dominum verba huius cantici, quando Dominus eum liberaverat e potestate omnium inimicorum suorum
18:2 et e manu Saul. Dixit igitur: Diligam te, Domine, fortitudo mea.
18:3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus; Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum; protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus.
18:4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero.
18:5 Circumdederunt me fluctus mortis, et torrentes Belial conturbaverunt me;
18:6 funes inferni circumdederunt me, praeoccupaverunt me laquei mortis.
18:7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius.
18:8 Commota est et contremuit terra; fundamenta montium concussa sunt et commota sunt, quoniam iratus est.
18:9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius devorans; carbones succensi processerunt ab eo.
18:10 Inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius.
18:11 Et ascendit super cherub et volavit, ferebatur super pennas ventorum.
18:12 Et posuit tenebras latibulum suum, in circuitu eius tabernaculum eius, tenebrosa aqua, nubes aeris.
18:13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt, grando et carbones ignis.
18:14 Et intonuit de caelo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis.
18:15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos, fulgura iecit et conturbavit eos.
18:16 Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum ab increpatione tua, Domine, ab inspiratione spiritus irae tuae.
18:17 Misit de summo et accepit me et assumpsit me de aquis multis;
18:18 eripuit me de inimicis meis fortissimis et ab his, qui oderunt me, quoniam confortati sunt super me.
18:19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus fulcimentum meum;
18:20 et eduxit me in latitudinem, salvum me fecit, quoniam voluit me.
18:21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi,
18:22 quia custodivi vias Domini nec impie recessi a Deo meo.
18:23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo, et iustitias eius non reppuli a me;
18:24 et fui immaculatus cum eo et observavi me ab iniquitate.
18:25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius.
18:26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris
18:27 et cum electo electus eris et cum perverso callidus eris.
18:28 Quoniam tu populum humilem salvum facies et oculos superborum humiliabis.
18:29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine; Deus meus illuminat tenebras meas.
18:30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas et in Deo meo transiliam murum.
18:31 Deus, impolluta via eius, eloquia Domini igne examinata; protector est omnium sperantium in se.
18:32 Quoniam quis Deus praeter Dominum? Aut quae munitio praeter Deum nostrum?
18:33 Deus, qui praecinxit me virtute et posuit immaculatam viam meam;
18:34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum et super excelsa statuit me;
18:35 qui docet manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea.
18:36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae, et dextera tua suscepit me, et exauditio tua magnificavit me.
18:37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmata vestigia mea.
18:38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos et non convertebar, donec deficerent.
18:39 Confringebam illos, nec poterant stare, cadebant subtus pedes meos.
18:40 Et praecinxisti me virtute ad bellum et supplantasti insurgentes in me subtus me.
18:41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum et odientes me disperdidisti.
18:42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret, ad Dominum, nec exaudivit eos.
18:43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti, ut lutum platearum contrivi eos.
18:44 Eripuisti me de contradictionibus populi, constituisti me in caput gentium. Populus, quem non cognovi, servivit mihi,
18:45 in auditu auris oboedivit mihi. Filii alieni blanditi sunt mihi,
18:46 filii alieni inveterati sunt, contremuerunt in abditis suis.
18:47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus, et exaltetur Deus salutis meae.
18:48 Deus, qui das vindictas mihi et subdis populos sub me, liberator meus de inimicis meis iracundis;
18:49 et ab insurgentibus in me exaltas me, a viro iniquo eripis me.
18:50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, et nomini tuo psalmum dicam,
18:51 magnificans salutes regis sui et faciens misericordiam christo suo David et semini eius usque in saeculum.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible