Скрыть
18:1
18:3
18:4
18:6
18:10
18:12
18:13
18:14
Синодальный
2 Небо свидетельствует о славе Божией пред всем живущим. 6 Как благодетельно солнце для земли, так благодетелен нравственный закон Бога для человека. 13 Поэтому Давид молит Господа охранить его от действия греховных влечений.
Начальнику хора. Псалом Давида.
Небеса проповедуют славу Божию, и о делах рук Его вещает твердь.
День дню передает речь, и ночь ночи открывает знание.
Нет языка, и нет наречия, где не слышался бы голос их.
По всей земле проходит звук их, и до пределов вселенной слова́ их. Он поставил в них жилище солнцу,
и оно выходит, как жених из брачного чертога своего, радуется, как исполин, пробежать поприще:
от края небес исход его, и шествие его до края их, и ничто не укрыто от теплоты его.
Закон Господа совершен, укрепляет душу; откровение Господа верно, умудряет простых.
Повеления Господа праведны, веселят сердце; заповедь Господа светла, просвещает очи.
Страх Господень чист, пребывает вовек. Суды Господни истина, все праведны;
они вожделеннее золота и даже множества золота чистого, слаще меда и капель сота;
и раб Твой охраняется ими, в соблюдении их великая награда.
Кто усмотрит погрешности свои? От тайных моих очисти меня
и от умышленных удержи раба Твоего, чтобы не возобладали мною. Тогда я буду непорочен и чист от великого развращения.
Да будут слова уст моих и помышление сердца моего благоугодны пред Тобою, Господи, твердыня моя и Избавитель мой!
Церковнославянский (рус)
Въ коне́цъ, псало́мъ Дави́ду.
Небеса́ повѣ́даютъ сла́ву Бо́жiю, творе́нiе же руку́ Его́ воз­вѣща́етъ тве́рдь.
Де́нь дни́ от­рыга́етъ глаго́лъ, и но́щь но́щи воз­вѣща́етъ ра́зумъ.
Не су́ть рѣ́чи, ниже́ словеса́, и́хже не слы́шат­ся гла́си и́хъ.
Во всю́ зе́млю изы́де вѣща́нiе и́хъ, и въ концы́ вселе́н­ныя глаго́лы и́хъ: въ со́лнцѣ положи́ селе́нiе свое́:
и то́й я́ко жени́хъ исходя́й от­ черто́га сво­его́, воз­ра́дует­ся я́ко исполи́нъ тещи́ пу́ть.
От кра́я небесе́ исхо́дъ его́, и срѣ́тенiе его́ до кра́я небесе́: и нѣ́сть, и́же укры́ет­ся теплоты́ его́.
Зако́нъ Госпо́день непоро́ченъ, обраща́яй ду́шы: свидѣ́тел­ст­во Госпо́дне вѣ́рно, умудря́ющее младе́нцы.
Оправда́нiя Госпо́дня пра́ва, веселя́щая се́рдце: за́повѣдь Госпо́дня свѣтла́, просвѣща́ющая о́чи.
Стра́хъ Госпо́день чи́стъ, пребыва́яй въ вѣ́къ вѣ́ка: судьбы́ Госпо́дни и́стин­ны, оправда́н­ны вку́пѣ,
вожделѣ́н­ны па́че зла́та и ка́мене че́стна мно́га, и сла́ждшя па́че ме́да и со́та.
И́бо ра́бъ Тво́й храни́тъ я́: внегда́ сохрани́ти я́, воз­дая́нiе мно́го.
Грѣхопаде́нiя кто́ разумѣ́етъ? От­ та́йныхъ мо­и́хъ очи́сти мя́,
и от­ чужди́хъ пощади́ раба́ Тво­его́: а́ще не облада́ютъ мно́ю, тогда́ непоро́ченъ бу́ду, и очи́щуся от­ грѣха́ вели́ка.
И бу́дутъ во благоволе́нiе словеса́ у́стъ мо­и́хъ, и по­уче́нiе се́рдца мо­его́ предъ Тобо́ю вы́ну, Го́споди, помо́щниче мо́й и изба́вителю мо́й.
19:1 Au chef des chantres. Psaume de David.
Les cieux racontent la gloire de Dieu, Et l'étendue manifeste l'oeuvre de ses mains.
19:2 Le jour en instruit un autre jour, La nuit en donne connaissance à une autre nuit.
19:3 Ce n'est pas un langage, ce ne sont pas des paroles Dont le son ne soit point entendu:
19:4 Leur retentissement parcourt toute la terre, Leurs accents vont aux extrémités du monde, Où il a dressé une tente pour le soleil.
19:5 Et le soleil, semblable à un époux qui sort de sa chambre, S'élance dans la carrière avec la joie d'un héros;
19:6 Il se lève à une extrémité des cieux, Et achève sa course à l'autre extrémité: Rien ne se dérobe à sa chaleur.
19:7 La loi de l'Éternel est parfaite, elle restaure l'âme; Le témoignage de l'Éternel est véritable, il rend sage l'ignorant.
19:8 Les ordonnances de l'Éternel sont droites, elles réjouissent le coeur; Les commandements de l'Éternel sont purs, ils éclairent les yeux.
19:9 La crainte de l'Éternel est pure, elle subsiste à toujours; Les jugements de l'Éternel sont vrais, ils sont tous justes.
19:10 Ils sont plus précieux que l'or, que beaucoup d'or fin; Ils sont plus doux que le miel, que celui qui coule des rayons.
19:11 Ton serviteur aussi en reçoit instruction; Pour qui les observe la récompense est grande.
19:12 Qui connaît ses égarements? Pardonne-moi ceux que j'ignore.
19:13 Préserve aussi ton serviteur des orgueilleux; Qu'ils ne dominent point sur moi! Alors je serai intègre, innocent de grands péchés.
19:14 Reçois favorablement les paroles de ma bouche Et les sentiments de mon coeur, O Éternel, mon rocher et mon libérateur!
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible