Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
Псалом 21
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
21:1
21:3
21:4
21:7
21:11
21:12
21:14
21:15
21:20
21:21
21:22
21:24
21:32
Въ коне́цъ, о заступле́нiи у́треннемъ, псало́мъ Дави́ду.
Бо́же, Бо́же мо́й, вонми́ ми, вску́ю оста́вилъ мя́ еси́? Дале́че от спасе́нiя моего́ словеса́ грѣхопаде́нiй мои́хъ.
Бо́же мо́й, воззову́ во дни́, и не услы́шиши, и въ нощи́, и не въ безу́мiе мнѣ́.
Ты́ же во Святѣ́мъ живе́ши, хвало́ Изра́илева.
На Тя́ упова́ша отцы́ на́ши: упова́ша, и изба́вилъ еси́ я́:
къ Тебѣ́ воззва́ша, и спасо́шася: на Тя́ упова́ша, и не постыдѣ́шася.
А́зъ же е́смь че́рвь, а не человѣ́къ, поноше́нiе человѣ́ковъ и уничиже́нiе люді́й.
Вси́ ви́дящiи мя́ поруга́шамися, глаго́лаша устна́ми, покива́ша главо́ю:
упова́ на Го́спода, да изба́витъ его́, да спасе́тъ его́, я́ко хо́щетъ его́.
Я́ко Ты́ еси́ исто́ргiй мя́ изъ чре́ва, упова́нiе мое́ от сосцу́ ма́тере моея́.
Къ Тебѣ́ приве́рженъ е́смь от ложе́снъ, от чре́ва ма́тере моея́ Бо́гъ мо́й еси́ Ты́.
Да не отсту́пиши от мене́, я́ко ско́рбь бли́зъ, я́ко нѣ́сть помога́яй ми́.
Обыдо́ша мя́ телцы́ мно́зи, юнцы́ ту́чнiи одержа́ша мя́:
отверзо́ша на мя́ уста́ своя́, я́ко ле́въ восхища́яй и рыка́яй.
Я́ко вода́ излiя́хся, и разсы́пашася вся́ ко́сти моя́: бы́сть се́рдце мое́ я́ко во́скъ та́яй посредѣ́ чре́ва моего́.
И́зсше я́ко скуде́ль крѣ́пость моя́, и язы́къ мо́й прильпе́ горта́ни моему́, и въ пе́рсть сме́рти све́лъ мя́ еси́.
Я́ко обыдо́ша мя́ пси́ мно́зи, со́нмъ лука́выхъ одержа́ша мя́: ископа́ша ру́цѣ мои́ и но́зѣ мои́.
Исчето́ша вся́ ко́сти моя́: ті́и же смотри́ша и презрѣ́ша мя́.
Раздѣли́ша ри́зы моя́ себѣ́, и о оде́жди мое́й мета́ша жре́бiй.
Ты́ же, Го́споди, не удали́ по́мощь твою́ от мене́: на заступле́нiе мое́ вонми́.
Изба́ви от ору́жiя ду́шу мою́, и изъ руки́ пе́сiи единоро́дную мою́.
Спаси́ мя от у́стъ льво́выхъ, и от ро́гъ единоро́жь смире́нiе мое́.
Повѣ́мъ и́мя Твое́ бра́тiи мое́й, посредѣ́ це́ркве воспою́ Тя́.
Боя́щiися Го́спода, восхвали́те Его́, все́ сѣ́мя Иа́ковле, просла́вите Его́, да убои́тся же от Него́ все́ сѣ́мя Изра́илево:
я́ко не уничижи́, ниже́ негодова́ моли́твы ни́щаго, ниже́ отврати́ лице́ Свое́ от мене́, и егда́ воззва́хъ къ Нему́, услы́ша мя́.
От Тебе́ похвала́ моя́, въ це́ркви вели́цѣй исповѣ́мся Тебѣ́: моли́твы моя́ возда́мъ предъ боя́щимися Его́.
Ядя́тъ убо́зiи, и насы́тятся, и восхва́лятъ Го́спода взыска́ющiи Его́: жива́ бу́дутъ сердца́ и́хъ въ вѣ́къ вѣ́ка.
Помяну́тся и обратя́тся ко Го́споду вси́ концы́ земли́, и покло́нятся предъ Ни́мъ вся́ оте́чествiя язы́къ:
я́ко Госпо́дне е́сть ца́рствiе, и То́й облада́етъ язы́ки.
Ядо́ша и поклони́шася вси́ ту́чнiи земли́: предъ Ни́мъ припаду́тъ вси́ низходя́щiи въ зе́млю: и душа́ моя́ тому́ живе́тъ.
И сѣ́мя мое́ порабо́таетъ Ему́: возвѣсти́тъ Го́сподеви ро́дъ гряду́щiй:
и возвѣстя́тъ пра́вду Его́ лю́демъ ро́ждшымся {роди́тися иму́щымъ}, я́же сотвори́ Госпо́дь.
В конец. Об утреннем заступлении. Псалом Давида.
Боже, Боже мой, вонми мне! Для чего Ты оставил меня? Удаляют меня от спасения слова грехопадений моих.
Боже мой! Взываю днем и ночью, и не слышишь, (хотя это) и не (было) безумием мне.
Ты же во святом живешь, хвала Израиля!
На Тебя уповали отцы наши, уповали и Ты избавил их.
К Тебе взывали, и были спасаемы, на Тебя уповали и не были в стыде.
Я же - червь, а не человек, поношение у людей и уничижение в народе,
Все, видящие меня, насмехались надо мною, кивали головою, говорили устами:
Он уповал на Господа, пусть Он избавит его, пусть спасет его, если угоден Ему.
Но Ты извлек меня из чрева, упование мое от сосцов матери моей.
К Тебе привержен я от рождения, от чрева матери моей Ты - Бог мой.
Не отступай от меня, ибо скорбь близка, а помощника у меня нет.
Окружило меня множество тельцов, тучные волы обступили меня.
Раскрыли на меня пасть свою, как лев, похищающий (добычу) и рыкающий.
Я разлился, как вода, и рассыпались все кости мои, сердце мое стало, как воск тающий, посреди чрева моего.
Сила моя иссохла, как черепок, и язык мой прилип к гортани моей, и в прах смерти Ты низвел меня.
Ибо окружило меня множество псов, скопище злых обступило меня, они пронзили руки мои и ноги мои,
Сосчитали все кости мои, а сами смотрели презрительно на меня.
Разделили ризы мои себе и об одежде моей метали жребий.
Ты же, Господи, не удали помощь Твою от меня, поспеши ко мне на защиту.
Избавь от меча душу мою и от пса единородную мою.
Спаси меня от пасти льва и от рогов единорогов меня смиренного.
Возвещу имя Твое братьям моим, посреди церкви воспою Тебя.
Боящиеся Господа, восхвалите Его! Все семя Иакова, прославьте Его! Да убоится Его все семя Израиля!
Ибо Он не презрел и не отверг молитвы нищего, и не отвратил лица Своего от меня, и когда я воззвал к Нему, Он услышал меня.
От Тебя похвала моя: в собрании великом исповедуюсь Тебе, обеты мои исполню пред боящимися Его.
Да едят убогие и насытятся, и восхвалят Господа ищущие Его, живы будут сердца их в век века.
Будут вспомянуты и обратятся ко Господу все концы земли, и поклонятся пред Ним все племена народов.
Ибо Господне царство, и Он обладает народами.
Будут вкушать и поклонятся все тучные земли: пред Ним припадут все, сходящие в землю, и душа моя для Него живет,
И семя мое поработает Ему: возвестит Господу род грядущий,
И правду Его возвестят людям, имеющим родиться, которых сотворил Господь.
22:1 Для дириґетна хору.
На спів: «Ланя зорі досвітньої».
Псалом Давидів.
На спів: «Ланя зорі досвітньої».
Псалом Давидів.
22:2 Боже мій, Боже мій, нащо мене Ти покинув?
Далекі слова мого зойку від спасіння мого!…
Далекі слова мого зойку від спасіння мого!…
22:3 Мій Боже, взиваю я вдень, та Ти не озвешся, і кличу вночі, і спокою немає мені!
22:4 Та Ти Святий, пробуваєш на хвалах ізраїлевих!
22:5 На Тебе надіялись наші батьки, надіялися і Ти визволив їх.
22:6 До Тебе взивали вони і спасені були, на Тебе надіялися і не посоромились.
22:7 А я червяк, а не чоловік, посміховище людське й погорда в народі.
22:8 Всі, хто бачить мене, насміхаються з мене, розкривають роти, головою хитають!
22:9 Покладався на Господа він, хай же рятує його, нехай Той його визволить, він бо Його уподобав!
22:10 Бо з утроби Ти вивів мене, Ти безпечним мене учинив був на персах матері моєї!
22:11 На Тебе з утроби я зданий, від утроби матері моєї Ти мій Бог!
22:12 Не віддаляйся від мене, бо горе близьке, бо нема мені помічника!
22:13 Багато биків оточили мене, башанські бугаї обступили мене,
22:14 на мене розкрили вони свої пащі, як лев, що шматує й ричить!
22:15 Я розлитий, немов та вода, і всі кості мої поділились, стало серце моє, немов віск, розтопилось в моєму нутрі.
22:16 Висохла сила моя, як лушпиння, і прилип мій язик до мого піднебіння, і в порох смертельний поклав Ти мене.
22:17 Бо пси оточили мене…
обліг мене натовп злочинців, прокололи вони мої руки та ноги мої…
обліг мене натовп злочинців, прокололи вони мої руки та ноги мої…
22:18 Я висох, рахую всі кості свої, а вони придивляються й бачать нещастя в мені!
22:19 Вони ділять для себе одежу мою, а про шату мою жеребка вони кидають…
22:20 А Ти, Господи, не віддаляйся, Допомого моя, поспіши ж мені на оборону!
22:21 Від меча збережи мою душу, одиначку мою з руки пса!
22:22 Спаси мене від пащі лев́ячої, а вбогу мою від рогів буйволів.
22:23 Я звіщатиму Ймення Твоє своїм браттям, буду хвалити Тебе серед збору!
22:24 Хто боїться Господа, прославляйте Його, увесь Яковів роде шануйте Його, страхайтесь Його, все насіння ізраїлеве,
22:25 бо Він не погордував і не зневажив страждання убогого, і від нього обличчя Свого не сховав, а почув, як він кликав до Нього!
22:26 Від Тебе повстане хвала моя в зборі великім, принесу свої жертви в присутності тих, хто боїться Його,
22:27 будуть їсти покірні і ситими стануть, хвалитимуть Господа ті, хто шукає Його, буде жить серце ваше навіки!
22:28 Усі кінці землі спам́ятають, і до Господа вернуться, і вклоняться перед обличчям Його всі племена народів,
22:29 бо царство Господнє, і Він Пан над народами!
22:30 Будуть їсти й поклоняться всі багачі на землі, перед обличчям Його на коліна попадають всі, хто до пороху сходить і не може себе оживити!
22:31 Буде потомство служити Йому, й залічене буде навіки у Господа.
22:32 Прийдуть і будуть звіщать Його правду народові, який буде народжений, що Він це вчинив!
Латинский (Nova Vulgata)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Рус. (Аверинцев)
- Рус. (Бируковы)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Belarusian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
22:1 Magistro chori. Ad modum cantici» Cerva diluculo». PSALMUS. David.
22:2 Deus, Deus meus, quare me dereliquisti? Longe a salute mea verba rugitus mei.
22:3 Deus meus, clamo per diem, et non exaudis, et nocte, et non est requies mihi.
22:4 Tu autem sanctus es, qui habitas in laudibus Israel.
22:5 In te speraverunt patres nostri, speraverunt, et liberasti eos;
22:6 ad te clamaverunt et salvi facti sunt, in te speraverunt et non sunt confusi.
22:7 Ego autem sum vermis et non homo, opprobrium hominum et abiectio plebis.
22:8 Omnes videntes me deriserunt me; torquentes labia moverunt caput:
22:9 «Speravit in Domino: eripiat eum, salvum faciat eum, quoniam vult eum».
22:10 Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, spes mea ad ubera matris meae.
22:11 In te proiectus sum ex utero, de ventre matris meae Deus meus es tu.
22:12 Ne longe fias a me, quoniam tribulatio proxima est, quoniam non est qui adiuvet.
22:13 Circumdederunt me vituli multi, tauri Basan obsederunt me.
22:14 Aperuerunt super me os suum sicut leo rapiens et rugiens.
22:15 Sicut aqua effusus sum, et dissoluta sunt omnia ossa mea. Factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.
22:16 Aruit tamquam testa palatum meum, et lingua mea adhaesit faucibus meis, et in pulverem mortis deduxisti me.
22:17 Quoniam circumdederunt me canes multi, concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos,
22:18 et dinumeravi omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me;
22:19 diviserunt sibi vestimenta mea et super vestem meam miserunt sortem.
22:20 Tu autem, Domine, ne elongaveris; fortitudo mea, ad adiuvandum me festina.
22:21 Erue a framea animam meam et de manu canis unicam meam.
22:22 Salva me ex ore leonis et a cornibus unicornium humilitatem meam.
22:23 Narrabo nomen tuum fratribus meis, in medio ecclesiae laudabo te.
22:24 Qui timetis Dominum, laudate eum; universum semen Iacob, glorificate eum. Metuat eum omne semen Israel,
22:25 quoniam non sprevit neque despexit afflictionem pauperis nec avertit faciem suam ab eo et, cum clamaret ad eum, exaudivit.
22:26 Apud te laus mea in ecclesia magna; vota mea reddam in conspectu timentium eum.
22:27 Edent pauperes et saturabuntur; et laudabunt Dominum, qui requirunt eum: «Vivant corda eorum in saeculum saeculi!».
22:28 Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terrae, et adorabunt in conspectu eius universae familiae gentium.
22:29 Quoniam Domini est regnum, et ipse dominabitur gentium.
22:30 Ipsum solum adorabunt omnes, qui dormiunt in terra; in conspectu eius procident omnes, qui descendunt in pulverem. Anima autem mea illi vivet,
22:31 et semen meum serviet ipsi. Narrabitur de Domino generationi venturae;
22:32 et annuntiabunt iustitiam eius populo, qui nascetur: «Haec fecit Dominus!».