Азбука веры » Би́блия » Псалти́рь » Псалом 21

Псалом 21

Толкования

Толкования главы

21:1

21:2

см.:Мф.27:46;Мк.15:34;

21:3

21:4

21:5

см.:Пс.106:6;

21:6

см.:Пс.24:2;

21:7

21:8

см.:Мф.27:39;

21:9

см.:Мф.27:43;Прем.2:18;

21:10

см.:Пс.70:6;

21:11

21:12

21:13

см.:Ам.4:1;Мф.27:20;

21:14

21:15

см.:Ин.19:28;

см.:Мф.27:27;

см.:Лк.23:35;

см.:Мф.27:35;Мк.15:24;Лк.23:34;Ин.19:24;

21:20

21:21

21:22

21:23

см.:Ин.20:17;Евр.2:12;

21:24

21:25

см.:Евр.5:7;

21:26

см.:Пс.34:18;

21:27

см.:Песн.5:1;Ис.65:13;Лк.1:53;

21:28

см.:Пс.2:8;Ис.60:14;

21:29

см.:Дан.7:27;Мф.6:10;

21:30

см.:Ис.25:6;Ис.49:23;

21:31

см.:Ис.53:10;

21:32

Церковнославянский (рус)

Въ коне́цъ, о заступле́нiи у́треннемъ, псало́мъ Дави́ду.

Бо́же, Бо́же мо́й, вонми́ ми, вску́ю оста́вилъ мя́ еси́? Дале́че от спасе́нiя моего́ словеса́ грѣхопаде́нiй мои́хъ.

Бо́же мо́й, воззову́ во дни́, и не услы́шиши, и въ нощи́, и не въ безу́мiе мнѣ́.

Ты́ же во Святѣ́мъ живе́ши, хвало́ Изра́илева.

На Тя́ упова́ша отцы́ на́ши: упова́ша, и изба́вилъ еси́ я́:

къ Тебѣ́ воззва́ша, и спасо́шася: на Тя́ упова́ша, и не постыдѣ́шася.

А́зъ же е́смь че́рвь, а не человѣ́къ, поноше́нiе человѣ́ковъ и уничиже́нiе люді́й.

Вси́ ви́дящiи мя́ поруга́шамися, глаго́лаша устна́ми, покива́ша главо́ю:

упова́ на Го́спода, да изба́витъ его́, да спасе́тъ его́, я́ко хо́щетъ его́.

Я́ко Ты́ еси́ исто́ргiй мя́ изъ чре́ва, упова́нiе мое́ от сосцу́ ма́тере моея́.

Къ Тебѣ́ приве́рженъ е́смь от ложе́снъ, от чре́ва ма́тере моея́ Бо́гъ мо́й еси́ Ты́.

Да не отсту́пиши от мене́, я́ко ско́рбь бли́зъ, я́ко нѣ́сть помога́яй ми́.

Обыдо́ша мя́ телцы́ мно́зи, юнцы́ ту́чнiи одержа́ша мя́:

отверзо́ша на мя́ уста́ своя́, я́ко ле́въ восхища́яй и рыка́яй.

Я́ко вода́ излiя́хся, и разсы́пашася вся́ ко́сти моя́: бы́сть се́рдце мое́ я́ко во́скъ та́яй посредѣ́ чре́ва моего́.

И́зсше я́ко скуде́ль крѣ́пость моя́, и язы́къ мо́й прильпе́ горта́ни моему́, и въ пе́рсть сме́рти све́лъ мя́ еси́.

Я́ко обыдо́ша мя́ пси́ мно́зи, со́нмъ лука́выхъ одержа́ша мя́: ископа́ша ру́цѣ мои́ и но́зѣ мои́.

Исчето́ша вся́ ко́сти моя́: ті́и же смотри́ша и презрѣ́ша мя́.

Раздѣли́ша ри́зы моя́ себѣ́, и о оде́жди мое́й мета́ша жре́бiй.

Ты́ же, Го́споди, не удали́ по́мощь твою́ от мене́: на заступле́нiе мое́ вонми́.

Изба́ви от ору́жiя ду́шу мою́, и изъ руки́ пе́сiи единоро́дную мою́.

Спаси́ мя от у́стъ льво́выхъ, и от ро́гъ единоро́жь смире́нiе мое́.

Повѣ́мъ и́мя Твое́ бра́тiи мое́й, посредѣ́ це́ркве воспою́ Тя́.

Боя́щiися Го́спода, восхвали́те Его́, все́ сѣ́мя Иа́ковле, просла́вите Его́, да убои́тся же от Него́ все́ сѣ́мя Изра́илево:

я́ко не уничижи́, ниже́ негодова́ моли́твы ни́щаго, ниже́ отврати́ лице́ Свое́ от мене́, и егда́ воззва́хъ къ Нему́, услы́ша мя́.

От Тебе́ похвала́ моя́, въ це́ркви вели́цѣй исповѣ́мся Тебѣ́: моли́твы моя́ возда́мъ предъ боя́щимися Его́.

Ядя́тъ убо́зiи, и насы́тятся, и восхва́лятъ Го́спода взыска́ющiи Его́: жива́ бу́дутъ сердца́ и́хъ въ вѣ́къ вѣ́ка.

Помяну́тся и обратя́тся ко Го́споду вси́ концы́ земли́, и покло́нятся предъ Ни́мъ вся́ оте́чествiя язы́къ:

я́ко Госпо́дне е́сть ца́рствiе, и То́й облада́етъ язы́ки.

Ядо́ша и поклони́шася вси́ ту́чнiи земли́: предъ Ни́мъ припаду́тъ вси́ низходя́щiи въ зе́млю: и душа́ моя́ тому́ живе́тъ.

И сѣ́мя мое́ порабо́таетъ Ему́: возвѣсти́тъ Го́сподеви ро́дъ гряду́щiй:

и возвѣстя́тъ пра́вду Его́ лю́демъ ро́ждшымся {роди́тися иму́щымъ}, я́же сотвори́ Госпо́дь.

Греческий [Greek (Koine)]

εἰς τὸ τέλος ὑπὲρ τῆς ἀντιλήμψεως τῆς ἑωθινῆς ψαλμὸς τῷ Δαυιδ

ὁ θεὸς ὁ θεός μου πρόσχες μοι ἵνα τί ἐγκατέλιπές με μακρὰν ἀπὸ τῆς σωτηρίας μου οἱ λόγοι τῶν παραπτωμάτων μου

ὁ θεός μου κεκράξομαι ἡμέρας καὶ οὐκ εἰσακούσῃ καὶ νυκτός καὶ οὐκ εἰς ἄνοιαν ἐμοί

σὺ δὲ ἐν ἁγίοις κατοικεῖς ὁ ἔπαινος Ισραηλ

ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν οἱ πατέρες ἡμῶν ἤλπισαν καὶ ἐρρύσω αὐτούς

πρὸς σὲ ἐκέκραξαν καὶ ἐσώθησαν ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν καὶ οὐ κατῃσχύνθησαν

ἐγὼ δέ εἰμι σκώληξ καὶ οὐκ ἄνθρωπος ὄνειδος ἀνθρώπου καὶ ἐξουδένημα λαοῦ

πάντες οἱ θεωροῦντές με ἐξεμυκτήρισάν με ἐλάλησαν ἐν χείλεσιν ἐκίνησαν κεφαλήν

ἤλπισεν ἐπὶ κύριον ῥυσάσθω αὐτόν σωσάτω αὐτόν ὅτι θέλει αὐτόν

ὅτι σὺ εἶ ὁ ἐκσπάσας με ἐκ γαστρός ἡ ἐλπίς μου ἀπὸ μαστῶν τῆς μητρός μου

ἐπὶ σὲ ἐπερρίφην ἐκ μήτρας ἐκ κοιλίας μητρός μου θεός μου εἶ σύ

μὴ ἀποστῇς ἀπ᾿ ἐμοῦ ὅτι θλῖψις ἐγγύς ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ βοηθῶν

περιεκύκλωσάν με μόσχοι πολλοί ταῦροι πίονες περιέσχον με

ἤνοιξαν ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ στόμα αὐτῶν ὡς λέων ὁ ἁρπάζων καὶ ὠρυόμενος

ὡσεὶ ὕδωρ ἐξεχύθην καὶ διεσκορπίσθη πάντα τὰ ὀστᾶ μου ἐγενήθη ἡ καρδία μου ὡσεὶ κηρὸς τηκόμενος ἐν μέσῳ τῆς κοιλίας μου

ἐξηράνθη ὡς ὄστρακον ἡ ἰσχύς μου καὶ ἡ γλῶσσά μου κεκόλληται τῷ λάρυγγί μου καὶ εἰς χοῦν θανάτου κατήγαγές με

ὅτι ἐκύκλωσάν με κύνες πολλοί συναγωγὴ πονηρευομένων περιέσχον με ὤρυξαν χεῖράς μου καὶ πόδας

ἐξηρίθμησα πάντα τὰ ὀστᾶ μου αὐτοὶ δὲ κατενόησαν καὶ ἐπεῖδόν με

διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον

σὺ δέ κύριε μὴ μακρύνῃς τὴν βοήθειάν μου εἰς τὴν ἀντίλημψίν μου πρόσχες

ῥῦσαι ἀπὸ ῥομφαίας τὴν ψυχήν μου καὶ ἐκ χειρὸς κυνὸς τὴν μονογενῆ μου

σῶσόν με ἐκ στόματος λέοντος καὶ ἀπὸ κεράτων μονοκερώτων τὴν ταπείνωσίν μου

διηγήσομαι τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε

οἱ φοβούμενοι κύριον αἰνέσατε αὐτόν ἅπαν τὸ σπέρμα Ιακωβ δοξάσατε αὐτόν φοβηθήτωσαν αὐτὸν ἅπαν τὸ σπέρμα Ισραηλ

ὅτι οὐκ ἐξουδένωσεν οὐδὲ προσώχθισεν τῇ δεήσει τοῦ πτωχοῦ οὐδὲ ἀπέστρεψεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτὸν εἰσήκουσέν μου

παρὰ σοῦ ὁ ἔπαινός μου ἐν ἐκκλησίᾳ μεγάλῃ τὰς εὐχάς μου ἀποδώσω ἐνώπιον τῶν φοβουμένων αὐτόν

φάγονται πένητες καὶ ἐμπλησθήσονται καὶ αἰνέσουσιν κύριον οἱ ἐκζητοῦντες αὐτόν ζήσονται αἱ καρδίαι αὐτῶν εἰς αἰῶνα αἰῶνος

μνησθήσονται καὶ ἐπιστραφήσονται πρὸς κύριον πάντα τὰ πέρατα τῆς γῆς καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιόν σου πᾶσαι αἱ πατριαὶ τῶν ἐθνῶν

ὅτι τοῦ κυρίου ἡ βασιλεία καὶ αὐτὸς δεσπόζει τῶν ἐθνῶν

ἔφαγον καὶ προσεκύνησαν πάντες οἱ πίονες τῆς γῆς ἐνώπιον αὐτοῦ προπεσοῦνται πάντες οἱ καταβαίνοντες εἰς τὴν γῆν καὶ ἡ ψυχή μου αὐτῷ ζῇ

καὶ τὸ σπέρμα μου δουλεύσει αὐτῷ ἀναγγελήσεται τῷ κυρίῳ γενεὰ ἡ ἐρχομένη

καὶ ἀναγγελοῦσιν τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ λαῷ τῷ τεχθησομένῳ ὅτι ἐποίησεν ὁ κύριος

Французский (LSG)

^22:1 Au chef des chantres. Sur [Biche de l'aurore]. Psaume de David.

Mon Dieu! mon Dieu! pourquoi m'as-tu abandonné, Et t'éloignes-tu sans me secourir, sans écouter mes plaintes?

^22:2 Mon Dieu! je crie le jour, et tu ne réponds pas; La nuit, et je n'ai point de repos.

^22:3 Pourtant tu es le Saint, Tu sièges au milieu des louanges d'Israël.

^22:4 En toi se confiaient nos pères; Ils se confiaient, et tu les délivrais.

^22:5 Ils criaient à toi, et ils étaient sauvés; Ils se confiaient en toi, et ils n'étaient point confus.

^22:6 Et moi, je suis un ver et non un homme, L'opprobre des hommes et le méprisé du peuple.

^22:7 Tous ceux qui me voient se moquent de moi, Ils ouvrent la bouche, secouent la tête:

^22:8 Recommande-toi à l'Éternel! L'Éternel le sauvera, Il le délivrera, puisqu'il l'aime! -

^22:9 Oui, tu m'as fait sortir du sein maternel, Tu m'as mis en sûreté sur les mamelles de ma mère;

^22:10 Dès le sein maternel j'ai été sous ta garde, Dès le ventre de ma mère tu as été mon Dieu.

^22:11 Ne t'éloigne pas de moi quand la détresse est proche, Quand personne ne vient à mon secours!

^22:12 De nombreux taureaux sont autour de moi, Des taureaux de Basan m'environnent.

^22:13 Ils ouvrent contre moi leur gueule, Semblables au lion qui déchire et rugit.

^22:14 Je suis comme de l'eau qui s'écoule, Et tous mes os se séparent; Mon coeur est comme de la cire, Il se fond dans mes entrailles.

^22:15 Ma force se dessèche comme l'argile, Et ma langue s'attache à mon palais; Tu me réduis à la poussière de la mort.

^22:16 Car des chiens m'environnent, Une bande de scélérats rôdent autour de moi, Ils ont percé mes mains et mes pieds.

^22:17 Je pourrais compter tous mes os. Eux, ils observent, ils me regardent;

^22:18 Ils se partagent mes vêtements, Ils tirent au sort ma tunique.

^22:19 Et toi, Éternel, ne t'éloigne pas! Toi qui es ma force, viens en hâte à mon secours!

^22:20 Protège mon âme contre le glaive, Ma vie contre le pouvoir des chiens!

^22:21 Sauve-moi de la gueule du lion, Délivre-moi des cornes du buffle!

^22:22 Je publierai ton nom parmi mes frères, Je te célébrerai au milieu de l'assemblée.

^22:23 Vous qui craignez l'Éternel, louez-le! Vous tous, postérité de Jacob, glorifiez-le! Tremblez devant lui, vous tous, postérité d'Israël!

^22:24 Car il n'a ni mépris ni dédain pour les peines du misérable, Et il ne lui cache point sa face; Mais il l'écoute quand il crie à lui.

^22:25 Tu seras dans la grande assemblée l'objet de mes louanges; J'accomplirai mes voeux en présence de ceux qui te craignent.

^22:26 Les malheureux mangeront et se rassasieront, Ceux qui cherchent l'Éternel le célébreront. Que votre coeur vive à toujours!

^22:27 Toutes les extrémités de la terre penseront à l'Éternel et se tourneront vers lui; Toutes les familles des nations se prosterneront devant ta face.

^22:28 Car à l'Éternel appartient le règne: Il domine sur les nations.

^22:29 Tous les puissants de la terre mangeront et se prosterneront aussi; Devant lui s'inclineront tous ceux qui descendent dans la poussière, Ceux qui ne peuvent conserver leur vie.

^22:30 La postérité le servira; On parlera du Seigneur à la génération future.

^22:31 Quand elle viendra, elle annoncera sa justice, Elle annoncera son oeuvre au peuple nouveau-né.

Еврейский

Языки

^22:1לַמְנַצֵּחַ עַל־אַיֶּלֶת הַשַּׁחַר, מִזְמוֹר לְדָוִד׃

^22:2אֵלִי אֵלִי לָמָה עֲזַבְתָּנִי; רָחוֹק מִישׁוּעָתִי, דִּבְרֵי שַׁאֲגָתִי׃

^22:3אֱלֹהַי, אֶקְרָא יוֹמָם וְלֹא תַעֲנֶה; וְלַיְלָה, וְלֹא־דוּמִיָּה לִי׃

^22:4וְאַתָּה קָדוֹשׁ; יוֹשֵׁב, תְּהִלּוֹת יִשְׂרָאֵל׃

^22:5בְּךָ בָּטְחוּ אֲבֹתֵינוּ; בָּטְחוּ, וַתְּפַלְּטֵמוֹ׃

^22:6אֵלֶיךָ זָעֲקוּ וְנִמְלָטוּ; בְּךָ בָטְחוּ וְלֹא־בוֹשׁוּ׃

^22:7וְאָנֹכִי תוֹלַעַת וְלֹא־אִישׁ; חֶרְפַּת אָדָם, וּבְזוּי עָם׃

^22:8כָּל־רֹאַי יַלְעִגוּ לִי; יַפְטִירוּ בְשָׂפָה, יָנִיעוּ רֹאשׁ׃

^22:9גֹּל אֶל־יְהוָה יְפַלְּטֵהוּ; יַצִּילֵהוּ, כִּי חָפֵץ בּוֹ׃

^22:10כִּי־אַתָּה גֹחִי מִבָּטֶן; מַבְטִיחִי, עַל־שְׁדֵי אִמִּי׃

^22:11עָלֶיךָ הָשְׁלַכְתִּי מֵרָחֶם; מִבֶּטֶן אִמִּי, אֵלִי אָתָּה׃

^22:12אַל־תִּרְחַק מִמֶּנִּי כִּי־צָרָה קְרוֹבָה; כִּי־אֵין עוֹזֵר׃

^22:13סְבָבוּנִי פָּרִים רַבִּים; אַבִּירֵי בָשָׁן כִּתְּרוּנִי׃

^22:14פָּצוּ עָלַי פִּיהֶם; אַרְיֵה, טֹרֵף וְשֹׁאֵג׃

^22:15כַּמַּיִם נִשְׁפַּכְתִּי וְהִתְפָּרְדוּ, כָּל־עַצְמוֹתָי הָיָה לִבִּי כַּדּוֹנָג; נָמֵס, בְּתוֹךְ מֵעָי׃

^22:16יָבֵשׁ כַּחֶרֶשׂ כֹּחִי, וּלְשׁוֹנִי מֻדְבָּק מַלְקוֹחָי; וְלַעֲפַר־מָוֶת תִּשְׁפְּתֵנִי׃

^22:17כִּי סְבָבוּנִי, כְּלָבִים עֲדַת מְרֵעִים הִקִּיפוּנִי; כָּאֲרִי, יָדַי וְרַגְלָי׃

^22:18אֲסַפֵּר כָּל־עַצְמוֹתָי; הֵמָּה יַבִּיטוּ, יִרְאוּ־בִי׃

^22:19יְחַלְּקוּ בְגָדַי לָהֶם; וְעַל־לְבוּשִׁי, יַפִּילוּ גוֹרָל׃

^22:20וְאַתָּה יְהוָה אַל־תִּרְחָק; אֱיָלוּתִי, לְעֶזְרָתִי חוּשָׁה׃

^22:21הַצִּילָה מֵחֶרֶב נַפְשִׁי; מִיַּד־כֶּלֶב, יְחִידָתִי׃

^22:22הוֹשִׁיעֵנִי מִפִּי אַרְיֵה; וּמִקַּרְנֵי רֵמִים עֲנִיתָנִי׃

^22:23אֲסַפְּרָה שִׁמְךָ לְאֶחָי; בְּתוֹךְ קָהָל אֲהַלְלֶךָּ׃

^22:24יִרְאֵי יְהוָה הַלְלוּהוּ, כָּל־זֶרַע יַעֲקֹב כַּבְּדוּהוּ; וְגוּרוּ מִמֶּנּוּ, כָּל־זֶרַע יִשְׂרָאֵל׃

^22:25כִּי לֹא־בָזָה וְלֹא שִׁקַּץ עֱנוּת עָנִי, וְלֹא־הִסְתִּיר פָּנָיו מִמֶּנּוּ; וּבְשַׁוְּעוֹ אֵלָיו שָׁמֵעַ׃

^22:26מֵאִתְּךָ, תְהִלָּתִי בְּקָהָל רָב; נְדָרַי אֲשַׁלֵּם, נֶגֶד יְרֵאָיו׃

^22:27יֹאכְלוּ עֲנָוִים וְיִשְׂבָּעוּ, יְהַלְלוּ יְהוָה דֹּרְשָׁיו; יְחִי לְבַבְכֶם לָעַד׃

^22:28יִזְכְּרוּ וְיָשֻׁבוּ אֶל־יְהוָה כָּל־אַפְסֵי־אָרֶץ; וְיִשְׁתַּחֲווּ לְפָנֶיךָ, כָּל־מִשְׁפְּחוֹת גּוֹיִם׃

^22:29כִּי לַיהוָה הַמְּלוּכָה; וּמֹשֵׁל, בַּגּוֹיִם׃

^22:30אָכְלוּ וַיִּשְׁתַּחֲוּוּ כָּל־דִּשְׁנֵי־אֶרֶץ, לְפָנָיו יִכְרְעוּ כָּל־יוֹרְדֵי עָפָר; וְנַפְשׁוֹ, לֹא חִיָּה׃

^22:31זֶרַע יַעַבְדֶנּוּ; יְסֻפַּר לַאדֹנָי לַדּוֹר׃

^22:32יָבֹאוּ וְיַגִּידוּ צִדְקָתוֹ; לְעַם נוֹלָד, כִּי עָשָׂה׃