Зане́ мы́шцы грѣ́шныхъ сокруша́тся, утвержда́етъ же пра́ведныя Госпо́дь.
Вѣ́сть Госпо́дь пути́ непоро́чныхъ, и достоя́нiе и́хъ въ вѣ́къ бу́детъ.
Не постыдя́тся во вре́мя лю́тое и во дне́хъ гла́да насы́тятся, я́ко грѣ́шницы поги́бнутъ.
Врази́ же Госпо́дни, ку́пно просла́витися и́мъ и вознести́ся, изчеза́юще я́ко ды́мъ изчезо́ша.
Зае́млетъ грѣ́шный и не возврати́тъ: пра́ведный же ще́дритъ и дае́тъ.
Я́ко благословя́щiи его́ наслѣ́дятъ зе́млю, клену́щiи же его́ потребя́тся.
От Го́спода стопы́ человѣ́ку исправля́ются, и пути́ его́ восхо́щетъ зѣло́.
Егда́ паде́тъ, не разбiе́тся, я́ко Госпо́дь подкрѣпля́етъ ру́ку его́.
Юнѣ́йшiй бы́хъ, и́бо состарѣ́хся, и не ви́дѣхъ пра́ведника оста́влена, ниже́ сѣ́мене его́ прося́ща хлѣ́бы.
Ве́сь де́нь ми́луетъ и взаи́мъ дае́тъ пра́ведный, и сѣ́мя его́ во благослове́нiе бу́детъ.
Уклони́ся от зла́ и сотвори́ благо, и всели́ся въ вѣ́къ вѣ́ка.
Я́ко Госпо́дь лю́битъ су́дъ и не оста́витъ преподо́бныхъ свои́хъ: во вѣ́къ сохраня́тся: беззако́нницы же изжену́тся, и сѣ́мя нечести́выхъ потреби́тся.
Пра́ведницы же наслѣ́дятъ зе́млю и вселя́тся въ вѣ́къ вѣ́ка на не́й.
Уста́ пра́веднаго поуча́тся прему́дрости, и язы́къ его́ возглаго́летъ су́дъ.
Зако́нъ Бо́га его́ в се́рдцы его́, и не за́пнутся стопы́ его́.
Сматря́етъ грѣ́шный пра́веднаго и и́щетъ е́же умертви́ти его́:
Госпо́дь же не оста́витъ его́ въ руку́ его́, ниже́ осу́дитъ его́, егда́ су́дитъ ему́.
Потерпи́ Го́спода и сохрани́ пу́ть его́, и вознесе́тъ тя́ е́же наслѣ́дити зе́млю: внегда́ потребля́тися грѣ́шникомъ, у́зриши.
Ви́дѣхъ нечести́ваго превознося́щася и вы́сящася я́ко ке́дры Лива́нскiя:
и ми́мо идо́хъ, и се́, не бѣ́, и взыска́хъ его́, и не обрѣ́теся мѣ́сто его́.
Храни́ незло́бiе и ви́ждь правоту́, я́ко е́сть оста́нокъ человѣ́ку ми́рну.
Беззако́нницы же потребя́тся вку́пѣ: оста́нцы же нечести́выхъ потребя́тся.
Спасе́нiе же пра́ведныхъ от Го́спода, и защи́титель и́хъ е́сть во вре́мя ско́рби:
и помо́жетъ и́мъ Госпо́дь и изба́витъ и́хъ, и и́зметъ и́хъ от грѣ́шникъ и спасе́тъ и́хъ, я́ко упова́ша на него́.
Псало́мъ Дави́ду, не надпи́санъ у Евре́й.
Ра́дуйтеся, пра́веднiи, о Го́сподѣ: пра́вымъ подоба́етъ похвала́.
Исповѣ́дайтеся Го́сподеви въ гу́слехъ, во псалти́ри десятостру́ннѣмъ по́йте ему́:
воспо́йте ему́ пѣ́снь но́ву, до́брѣ по́йте ему́ со восклица́нiемъ:
я́ко пра́во сло́во Госпо́дне, и вся́ дѣла́ его́ въ вѣ́рѣ.
Лю́битъ ми́лостыню и су́дъ Госпо́дь, ми́лости Госпо́дни испо́лнь земля́.
Зане́ мы́шцы грѣ́шныхъ сокруша́тся, утвержда́етъ же пра́ведныя Госпо́дь.
Вѣ́сть Госпо́дь пути́ непоро́чныхъ, и достоя́нiе и́хъ въ вѣ́къ бу́детъ.
Не постыдя́тся во вре́мя лю́тое и во дне́хъ гла́да насы́тятся, я́ко грѣ́шницы поги́бнутъ.
Врази́ же Госпо́дни, ку́пно просла́витися и́мъ и вознести́ся, изчеза́юще я́ко ды́мъ изчезо́ша.
Зае́млетъ грѣ́шный и не возврати́тъ: пра́ведный же ще́дритъ и дае́тъ.
Я́ко благословя́щiи его́ наслѣ́дятъ зе́млю, клену́щiи же его́ потребя́тся.
От Го́спода стопы́ человѣ́ку исправля́ются, и пути́ его́ восхо́щетъ зѣло́.
Егда́ паде́тъ, не разбiе́тся, я́ко Госпо́дь подкрѣпля́етъ ру́ку его́.
Юнѣ́йшiй бы́хъ, и́бо состарѣ́хся, и не ви́дѣхъ пра́ведника оста́влена, ниже́ сѣ́мене его́ прося́ща хлѣ́бы.
Ве́сь де́нь ми́луетъ и взаи́мъ дае́тъ пра́ведный, и сѣ́мя его́ во благослове́нiе бу́детъ.
Уклони́ся от зла́ и сотвори́ благо, и всели́ся въ вѣ́къ вѣ́ка.
Я́ко Госпо́дь лю́битъ су́дъ и не оста́витъ преподо́бныхъ свои́хъ: во вѣ́къ сохраня́тся: беззако́нницы же изжену́тся, и сѣ́мя нечести́выхъ потреби́тся.
Пра́ведницы же наслѣ́дятъ зе́млю и вселя́тся въ вѣ́къ вѣ́ка на не́й.
Уста́ пра́веднаго поуча́тся прему́дрости, и язы́къ его́ возглаго́летъ су́дъ.
Зако́нъ Бо́га его́ в се́рдцы его́, и не за́пнутся стопы́ его́.
Сматря́етъ грѣ́шный пра́веднаго и и́щетъ е́же умертви́ти его́:
Госпо́дь же не оста́витъ его́ въ руку́ его́, ниже́ осу́дитъ его́, егда́ су́дитъ ему́.
Потерпи́ Го́спода и сохрани́ пу́ть его́, и вознесе́тъ тя́ е́же наслѣ́дити зе́млю: внегда́ потребля́тися грѣ́шникомъ, у́зриши.
Ви́дѣхъ нечести́ваго превознося́щася и вы́сящася я́ко ке́дры Лива́нскiя:
и ми́мо идо́хъ, и се́, не бѣ́, и взыска́хъ его́, и не обрѣ́теся мѣ́сто его́.
Храни́ незло́бiе и ви́ждь правоту́, я́ко е́сть оста́нокъ человѣ́ку ми́рну.
Беззако́нницы же потребя́тся вку́пѣ: оста́нцы же нечести́выхъ потребя́тся.
Спасе́нiе же пра́ведныхъ от Го́спода, и защи́титель и́хъ е́сть во вре́мя ско́рби:
и помо́жетъ и́мъ Госпо́дь и изба́витъ и́хъ, и и́зметъ и́хъ от грѣ́шникъ и спасе́тъ и́хъ, я́ко упова́ша на него́.
Радуйтесь, праведные, о Господе: правым прилично славословить.
Славьте Господа на гуслях, пойте Ему на десятиструнной псалтири;
пойте Ему новую песнь; пойте Ему стройно, с восклицанием,
ибо слово Господне право и все дела Его верны.
Он любит правду и суд; милости Господней полна земля.
Словом Господа сотворены небеса, и духом уст Его – все воинство их:
Он собрал, будто груды, морские воды, положил бездны в хранилищах.
Да боится Господа вся земля; да трепещут пред Ним все живущие во вселенной,
ибо Он сказал, – и сделалось; Он повелел, – и явилось.
ეშინოდეს უფლისა მთელ დედამიწას, თრთოდეს მისგან ყველა მკვიდრი სამყაროისა.
რადგან მან თქვა და - შეიქმნა, მან ბრძანა და - არსებობს.
უფალი ჩაშლის ხალხების აზრებს, გააცამტვერებს ხალხების ზრახვებს.
აზრი უფლისა იარსებებს მარადიულად და თაობიდან თაობამდე - ზრახვანი მისნი.
ნეტარ არს ხალხი, რომლისთვისაც უფალია ღმერთი, ხალხი - მისდა სამემკვიდრეოდ ამორჩეული.
ზეციდან იმზირება უფალი, ხედავს ყველა ადამიანს.
თავისი საბრძანისიდან უთვალთვალებს ქვეყნის ყველა მკვიდრს.
მან შეჰქმნა გული თითოეულისა, და სწვდება ყველა მათ საქმეს.
მეფეს ვერ უშველის ჯარის სიმრავლე, გმირს ვერ იხსნის დიდი ძალა.
უიმედოა ცხენი შველისათვის და თავისი ჯარების სიმრავლე ვერ იხსნის.
აი, თვალი უფლისა მის მოშიშთა თავზე, ვინც მის წყალობას ელის;
რომ იხსნას მათი სული სიკვდილისაგან და ასაზრდოოს შიმშილობის დროს.
ჩვენი სული მომლოდინეა უფლისა, ის არის დამხმარე და მფარველი ჩვენი.
რადგან მისით ხარობს ჩვენი გული, რადგან ვესასოებით მის წმიდა სახელს.
იყოს ჩვენდამი, უფალო, შენი წყალობა, რადგანაც შენზე ვამყარებთ იმედს.
დავითისა, როცა სიგიჟე მოიგონა აბიმელექის წინაშე და განიდევნა და წავიდა.
განვადიდებ უფალს ყოველჟამს, მარადისია მისი ქება ჩემს ბაგეებზე.
უფლით იქადის ჩიმი სული; მოისმენენ თავმდაბლები და გაიხარებენ.
ადიდეთ უფალი ჩემთან ერთად და განვადიდოთ მისი სახელი ერთობლივად.
მე მოვიძიე უფალი და მიპასუხა და გამომიხსნა ყველა ჩემი განსაცდელისგან.
მისი შემყურენი განათებულან და მათი პირი არ შერცხვენილა.
აგერ გლახაკმა მოუხმო და უფალმა მოისმინა და ყველა გასაჭირისაგან იხსნა.
დაიბანაკებს ანგელოზი უფლისა მის მოშიშთა ირგვლივ და გადაარჩენს მათ.
განიცადეთ და ნახეთ, რომ კარგია უფალი; ნეტარება იმ კაცს, ვინც მასზეა მინდობილი.
მოიშიშეთ უფლისა, წმიდანო, მისნო, რადგან არა აქვთ შეჭირვება მოშიშებს მისას.
ძლიერნი ღატაკდებიან და დაიმშევიან, ხოლო უფლის მაძიებლებს არავითარი სიკეთე არ მოაკლდებათ.
მოდით, შვილებო, მომისმინეთ: უფლის მოშიშებას გასწავლით თქვენ.
ვინ არის კაცი, რომელსაც სურს სიცოცხლე, უყვარს დღეგრძელობა სიკეთის სანახავად?
შეიკავე შენი ენა სიბოროტისგან და ბაგენი შენნი - ცბიერი სიტყვებისაგან.
ერიდე ბააროტებას და ჰქმენ კეთილი; ეძიე მშვიდობა და მიჰყევი მას.
უფლის თვალები მიპყრობილია წმიდანებისაკენ და მისი ყურები - მათი ლოცვისაკენ.
პირი უფლისა - ბოროტმოქმედთა წინააღმდეგ, რათა წარხოცოს დედამიწიდან მათი სახსენებელი.
მოუხმობენ და უსმენს უფალი და იხსნის ყველა გასაჭირისგან.
ახლოა უფალი გულმოდრეკილებთან და სულით მორჩილებს იხსნის.
მრავალი სიავე ხვდება მართალს და ყველაფრისგან იხსნის უფალი.
ის იცავს მის ყოველ ძვალს, მათგან ერთიც არ შეიმუსრება.
მოკლავს ცოდვილს ბოროტება, ხოლო მართლის მოძულენი პასუხს აგებენ.
იხსნის უფალი თავის მორჩილთა სულს და პასუხს არ აგებენ, ვინც მასზეა მინდობილი.
დავითისა. ედავე, უფალო, ჩემს მოდავეებს, ებრძოლე ჩემს წინააღმდეგ მებრძოლთ.
მოიმარჯვე ფარი და ჯავშანი და აღსდექ ჩემდა შესაწევნელად.
იშიშვლე მახვილი და გზა გადაუკეტე ჩემს მდევნელებს: უთხარი ჩემს სულს: „შენი მხსნელი ვარ“.
შერცხვნენ და გაწბილდნენ ჩემი სულის მაძიებელნი, უკუიქცნენ და სირცხვილნაჭამნი დარჩნენ ჩემზე სიავის მოფიქრალნი.
შეიქნენ ვითარცა ჩელხი ქარის წინაშე და უფლის ანგელოზმა უკუაგდოს ისინი.
იყოს მათი გზები ბნელი და მოლიპული და უფლის ანგელოზი სდევნიდეს მათ.
რადგან უმიზეზოდ მომიმზადეს ორმო თავიანთი ხაფანგით, უმიზეზოდ არცხვენდნენ ჩემს სულს.
და ეწიოს მას უბედურება მოულოდნელად და მახეში, რომელიც მოამზადა, თვითონ გაებას, დასაღუპავად ჩავარდეს შიგ;
ჩემი სული კი იხარებდეს უფლით, ილხენდეს მისი შემწეობით.
ყოველნი ძვალნი ჩემნი იტყვიან: უფალო, ვინ არის შენი მსგავსი? შენ იხსნი საწყალს ძლიერისაგან, ღარიბს და ღატაკს - მისი მძარცველისაგან.
აღდგებიან ჩემს მიმართ ბოროტი ცრუმოწმენი; რაც არ ვიცი, იმას მკითხავენ.
სიკეთის წილ ბოროტით მიხდიან, ჩემი სულის დაობლება სურთ.
ხოლო მე მათი სნეულების ჟამს ძაძებს ვიცვამდი, ჩემს სულს მარხვით ვაძაბუნებდი და ჩემი ლოცვა ჩემთან ბრუნდებოდა.
როგორც მეგობრის, როგორც ჩემი ძმის მიმართ, ისე ვიქცეოდი; მგლოვიარე დედასავით თავჩაღუნული ვიარებოდი.
ხოლო ჩემი მარცხის ჟამს ხარობდნენ და იკრიბებოდნენ; იკრიბებოდნენ ჩემს წინააღმდეგ სულმდაბალნი და არ ვიცოდი - რატომ; სულს მიგლეჯდნენ და არ მეშვებოდნენ.
პირფერული მანჭვა-დაცინვით აღრჭენდნენ კბილებს ჩემს წინააღმდეგ.
უფალო, რამდენს უყურებ? დამიბრუნე ჩემი სული მათი გაპარტახებისგან, ლომის ბოკვერებისგან - მხოლოდშობილი ჩემი.
მადლობას გეტყვი დიდ კრებულში, მირიად ხალხში შეგასხამ ხოტბას.
არ გაიხარონ ჩემზე მტრებმა ტყუილუბრალოდ, ჩემი მოძულენი უმიზეზოდ თვალით ანიშნებენ ერთიმეორეს.
რადგან მშვიდობაზე არ ლაპარაკობენ და ქვეყნიერების მორჩილთა მიმართ მზაკვრობას ფიქრობენ.
ფართოდ გააღეს პირი ჩემზე, თქვეს: ოჰო! ოჰო! იხილა თვალმა ჩვენმა.
შენ ხომ ნახე, უფალო, ნუ დადუმდები, ღმერთო, ნუ განმერიდები მე;
გამოიღვიძე, გამოიღვიძე ჩემდა განსაკითხად, ღმერთო და უფალო ჩემო, ჩემი დავის გასარჩევად.
გამასამართლე შენი სიმართლით და ნურავინ გაიხარებს ჩემზე.
ნუ იტყვიან თავიანთ გულში: ოჰო! ასე გვენება. ნუ იტყვიან: ჩავყლაპეთ იგი.
შერცხვნენ და გაწბილდნენ ყველანი, ვისაც ჩემი ცუდი უხარია, სირცხვილით შეიმოსონ, ვინც ჩემთან მედიდურად იქცევა.
იგალობონ და იმხიარულონ ჩემი სიმართლის მსურველებმა და თქვან მარადჟამს: განდიდდეს უფალი, მისი მორჩილისთვის მშვიდობის მსურველი.
და ჩემი ენა იღაღადებს სიმართლეს შენსას და ქებას შენსას დღენიადაგ.
გუნდის ლოტბარს, უფლის მორჩილი დავითისა.
ბიწიერება ცოდვილისა ამბობს ჩემს გულში: არ არის შიში ღმერთისა მის თვალთა წინაშე.
რადგან ქლესაობს მასთან, თითქოს ეძებს მის დანაშაულს, რომ შეაძულოს.
მისთა ბაგეთა სიტყვები სიცრუე და სიყალბეა, ჭკუა არ ყოფნის, რომ კეთილი ქმნას.
უსამართლობას ფიქრობს თავის სარეცელზე, უკეთურ გზას ადგება, ბოროტს არ თაკილობს.
უფალო, ზეცაშია შენი წყალობა, ჭეშმარიტება შენი - ღრუბლებამდე.
სიმართლე შენი, ვითარცა მთები უფლისა, სამართალი შენი ღრმაა უფსკრულივით. ადამიანსა და პირუტყვს შენ შველი, უფალო.
რადგან ძვირფასია შენი წყალობა, ღმერთო და ადამის ძენი შენს ფრთათა ქვეშ აფარებენ თავს.
დაპურდებიან შენი სახლის ცხიმით და შენთა სიტკბოთა ხევიდან შეასვამ მათ.
რადგან შენთან არის წყარო სიცოცხლისა. შენი შუქით ვხედავთ სინათლეს.
მოჰფინე წყალობა შენი შენს მაღიარებლებს და სიმართლე შენი - გულწრფელებს.
ნუ მოაღწევს ჩემთან ფეხი ამპარტავნისა და ხელი ბოროტთა ნუ გამდევნის მე.
იქ დაეცნენ მოქმედნი უსამართლობისა, დავარდნენ და აღარ ძალუძთ წამოდგომა.
დავითისა. ნუ შეეხარბები ბოროტმოქმედებს, ნუ გშურს მათი, ვინც უკანონობას სჩადის.
რადგან ბალახივით მალე გახმებიან და მწვანილივით დაჭკნებიან.
მიენდე უფალს და ჰქმენ კეთილი; დაემკვიდრე ქვეყანაზე და მწყემსე სიმართლე.
ისიამოვნე უფლის მიერ და ის აგისრულებს გულის წადილს.
მიაქციე ღმერთზე შენი გზასავალი, მიენდე მას და ის აღასრულებს.
და გამოიტანს ნათელივით სიმართლეს შენსას და შენს სამართალს - შუადღესავით.
დაემორჩილე უფალს და დაელოდე მას. ნუ შეგშურდება თავის გზაზე წარმატებულის, კაცისა, რომელიც ბოროტს იზრახავს.
მოეშვი მრისხანებას და მიატოვე გულისწყრომა; ნუ გამძვინვარდები, ვინძლო არ გაბოროტდე.
რადგან ბოროტმოქმედნი ამოწყდებიან და უფალზე მინდობილნი დაიმკვიდრებენ ქვეყნიერებას.
კიდევ ცოტა და აღარ იქნება ბოროტი, დაუკვირდები მის ადგილს და აღარ იქნება იგი.
ხოლო თავმდაბალნი დაიმკვიდრებენ ქვეყნიერებას და დაამდებიან დიდი მშვიდობით.
ცუდი განზრახვა აქვს ბოროტს მართლის მიმართ და კბილებს აღრჭენს მის წინააღმდეგ.
უფალი დასცინის მას, რადგან ხედავს, რომ მოდის მისი დღე.
მახვილი იშიშვლეს ბოროტებმა და მოზიდეს თავიანთი მშვილდი, რათა ძირს დასცენ ღარიბი და ღატაკი, მოსპონ გზიანები.
მათი მახვილი მათსავე გულს განეწონება და მათი მშვილდები შეიმუსრება.
მართლის მცირედი სჯობია ცოდვილთა დიდ სიმდიდრეს.
რადგან მკლავები უკეთურთა შეიმუსრებიან, ხოლო მართალთა შემწე ღმერთია.
იცის უფალმა დღენი უცოდველთა, და მათი მემკვიდრეობა უკუნისამდე იქნება.
არ შერცხვებიან სიავის ჟამს და შიმშილის დღეებში დაპურდებიან.
რადგან ბოროტნი დაიღუპებიან და მტერნი უფლისა, ვითარცა ნასუქი ცხვრები, გაქრებიან, კვამლში გაქრებიან.
ბოროტი ისესხებს და არ გადაიხდის, მართალი კი შეიბრალებს და მისცემს.
რადგან მის მიერ ნაკურთხნი დაიმკვიდრებენ ქვეყანას, მის მიერ დაწყევლილნი კი ამოწყდებიან.
უფლის მიერ წარიმართება ნაბიჯები კაცისა და მის გზას შეიყვარებს.
კიდეც რომ წაბორძიკდეს, არ დაეცემა, რადგან ღმერთია დასაყრდენი მისი ხელისა.
ყმაწვილი ვიყავი, კიდეც მოვხუცდი და არ მინახავს მსურველებმა და თქვან მარადჟამს: განდიდდეს უფალზე ხელგაწვდილი.
ყოველდღე მოწყალებას გაიღებს და გაასესხებს, და მისი შთამომავალი კურთხეულია.
ერიდე ბოროტს და ჰქმენ სიკეთე და იარსებებ სამრადჟამოდ.
რადგან უფალი სამართლის მოყვარულია და არ მიატოვებს თავის წმიდანებს: სამარადისოდ დაცულნი იქნებიან. ბოროტთა ნაშიერი კი ამოწყდება.
მართალნი დაიმკვიდრებენ ქვეყანას და იარსებებენ მასზე უკუნისამდე.
წმიდანის ბაგენი სიბრძნეს წარმოთქვამენ და მისი ენა სიმართლეს ილაპარაკებს.
რჯული მისი ღმერთისა მის გულშია, არ დაუსხლტება ნაბიჯები.
ბოროტი უთვალთვალებს წმიდანს და მის მოკვლას აპირებს.
უფალი არ მიატოვებს მის ხელში და არ გაამტყუნებს მისი განკითხვის ჟამს.
მიენდე უფალს და დაიცავი მისი გზა, და ის აგამაღლებს, რომ დაიმკვიდრო ქვეყანა, და დაინახავ უკეთურთა განადგურებას.
მინახავს ბოროტი მძვინვარე, ვარჯოვან ხესავით ფესვგადგმული.
მაგრამ გადაიარა და აჰა, აღარ არის, დავეძებ მას და ვეღარ აპოულობ.
დაიცავი უმანკოება და ნახე სისწორე, რადგან მომავალი ეკუთვნის მშვიდობიან კაცს.
ხოლო ბრალეულნი ერთიანად მოისპობიან, ბოროტთა მომავალი გადაშენდება.
ხოლო წმიდათა შველა უფლისაგან არის, ის არის მათი მფარველი გაჭირვების ჟამს.
და დაეხმარება მათ უფალი და დაიხსნის; დაიხსნის ბოროტთაგან და უშველის, რადგან მასზე არიან მინდობილნი.
Alegraos, justos, en Jehová; en los íntegros es hermosa la alabanza.
33:1 Aclamad a Jehová con arpa; cantadle con salterio y decacordio.
33:2 Cantadle cántico nuevo; ¡hacedlo bien, tañendo con júbilo!,
33:3 porque recta es la palabra de Jehová y toda su obra es hecha con fidelidad.
33:4 Él ama la justicia y el derecho; de la misericordia de Jehová está llena la tierra.
33:5 Por la palabra de Jehová fueron hechos los cielos; y todo el ejército de ellos, por el aliento de su boca.
33:6 Él junta como montón las aguas del mar; él pone en depósitos los abismos.
33:7 ¡Tema a Jehová toda la tierra! ¡Tiemblen delante de él todos los habitantes del mundo!,
33:8 porque él dijo, y fue hecho; él mandó, y existió.
33:9 Jehová hace nulo el plan de las naciones y frustra las maquinaciones de los pueblos.
33:10 El plan de Jehová permanecerá para siempre; los pensamientos de su corazón, por todas las generaciones.
33:11 Bienaventurada la nación cuyo Dios es Jehová, el pueblo que él escogió como heredad para sí.
33:12 Desde los cielos miró Jehová; vio a todos los hijos de los hombres;
33:13 desde el lugar de su morada miró sobre todos los habitantes de la tierra.
33:14 Él formó el corazón de todos ellos; atento está a todas sus obras.
33:15 El rey no se salva por la multitud del ejército ni escapa el valiente por la mucha fuerza.
33:16 Vano para salvarse es el caballo; la grandeza de su fuerza a nadie podrá librar.
33:17 El ojo de Jehová está sobre los que lo temen, sobre los que esperan en su misericordia,
33:18 para librar sus almas de la muerte y para darles vida en tiempo de hambre.
33:19 Nuestra alma espera a Jehová; nuestra ayuda y nuestro escudo es él.
33:20 Por tanto, en él se alegrará nuestro corazón, porque en su santo nombre hemos confiado.
33:21 ¡Sea tu misericordia, Jehová, sobre nosotros, según esperamos en ti!
34:1 Salmo de David, cuando mudó su semblante delante de Abimelec, y él lo echó, y se fue.
34:2 Bendeciré a Jehová en todo tiempo; su alabanza estará de continuo en mi boca.
34:3 En Jehová se gloriará mi alma; lo oirán los mansos y se alegrarán.
34:4 Engrandeced a Jehová conmigo y exaltemos a una su nombre.
34:5 Busqué a Jehová, y él me oyó y me libró de todos mis temores.
34:6 Los que miraron a él fueron alumbrados y sus rostros no fueron avergonzados.
34:7 Este pobre clamó, y lo oyó Jehová y lo libró de todas sus angustias.
34:8 El ángel de Jehová acampa alrededor de los que lo temen y los defiende.
34:9 Gustad y ved que es bueno Jehová. ¡Bienaventurado el hombre que confía en él!
34:10 Temed a Jehová vosotros sus santos, pues nada falta a los que lo temen.
34:11 Los leoncillos necesitan, y tienen hambre; pero los que buscan a Jehová no tendrán falta de ningún bien.
34:12 Venid, hijos, oídme; el temor de Jehová os enseñaré.
34:13 ¿Quién es el hombre que desea vida, que desea muchos días para ver el bien?
34:14 Guarda tu lengua del mal y tus labios de hablar engaño.
34:15 Apártate del mal y haz el bien; busca la paz y síguela.
34:16 Los ojos de Jehová están sobre los justos y atentos sus oídos al clamor de ellos.
34:17 La ira de Jehová está contra los que hacen mal, para eliminar de la tierra la memoria de ellos.
34:18 Claman los justos, y Jehová oye y los libra de todas sus angustias.
34:19 Cercano está Jehová a los quebrantados de corazón y salva a los contritos de espíritu.
34:20 Muchas son las aflicciones del justo, pero de todas ellas lo librará Jehová.
34:21 Él guarda todos sus huesos; ni uno de ellos será quebrado.
34:22 Matará al malo la maldad y los que aborrecen al justo serán condenados.
34:23 Jehová redime el alma de sus siervos. ¡No serán condenados cuantos en él confían!
Salmo de David
35:1 Disputa, Jehová, con los que contra mí contienden; pelea contra los que me combaten.
35:2 Echa mano al escudo y al pavés, y levántate en mi ayuda.
35:3 Saca la lanza, cierra contra mis perseguidores; di a mi alma: «¡Yo soy tu salvación!»
35:4 Sean avergonzados y confundidos los que buscan mi vida; sean vueltos atrás y avergonzados los que mi mal intentan.
35:5 Sean como el tamo delante del viento, y el ángel de Jehová los acose.
35:6 Sea su camino tenebroso y resbaladizo, y el ángel de Jehová los persiga,
35:7 porque sin causa escondieron para mí su red en un hoyo; sin causa cavaron hoyo para mi alma.
35:8 ¡Véngale el quebrantamiento inesperado, y la red que él escondió lo atrape! ¡Caiga en ella con quebranto!
35:9 Entonces mi alma se alegrará en Jehová; se regocijará en su salvación.
35:10 Todos mis huesos dirán: «Jehová, ¿quién como tú, que libras al afligido del más fuerte que él, y al pobre y menesteroso del que lo despoja?»
35:11 Se levantan testigos malvados; de lo que no sé me preguntan.
35:12 Me devuelven mal por bien, para afligir a mi alma.
35:13 Pero yo, cuando ellos enfermaron, me vestí con ropas ásperas; afligí con ayuno mi alma y mi oración se volvía a mi seno.
35:14 Como por mi compañero, como por mi hermano andaba; como el que trae luto por madre, enlutado me humillaba.
35:15 Pero ellos se alegraron en mi adversidad, y se juntaron; se juntaron contra mí gentes despreciables y yo no lo entendía; me despedazaban sin descanso;
35:16 como aduladores, escarnecedores y truhanes, crujieron contra mí sus dientes.
35:17 Señor, ¿hasta cuándo verás esto? Rescata mi alma de sus destrucciones, mi vida de los leones.
35:18 Te confesaré en la gran congregación; ¡te alabaré en medio de numeroso pueblo!
35:19 No se alegren de mí los que sin causa son mis enemigos, ni los que me odian sin causa guiñen el ojo,
35:20 porque no hablan paz y contra los mansos de la tierra piensan palabras engañosas.
35:21 Ensancharon contra mí su boca; dijeron: «¡Con nuestros ojos lo hemos visto!»
35:22 ¡Tú lo has visto, Jehová! ¡No calles! ¡Señor, no te alejes de mí!
35:23 ¡Muévete y despierta para hacerme justicia, Dios mío y Señor mío, para defender mi causa!
35:24 Júzgame conforme a tu justicia, Jehová, Dios mío, ¡que no se alegren de mí!
35:25 No digan en su corazón: «¡Ya es nuestro!» No digan: «¡Lo hemos devorado!»
35:26 Sean avergonzados y confundidos a una los que de mi mal se alegran; vístanse de vergüenza y de confusión los que se engrandecen contra mí.
35:27 Canten y alégrense los que están a favor de mi justa causa y digan siempre: «Sea exaltado Jehová, que ama la paz de su siervo.»
35:28 ¡Mi lengua hablará de tu justicia y de tu alabanza todo el día!
36:1 Al músico principal. Salmo de David, siervo de Jehová
36:2 La maldad del impío me dice al corazón: «No hay temor de Dios delante de sus ojos.»
36:3 Se jacta, por tanto, ante sus propios ojos, de que su maldad no será hallada y aborrecida.
36:4 Las palabras de su boca son iniquidad y fraude; ha dejado de ser sensato y de hacer el bien.
36:5 Medita maldad sobre su cama, está en camino no bueno, el mal no aborrece.
36:6 Jehová, hasta los cielos llega tu misericordia y tu fidelidad alcanza hasta las nubes.
36:7 Tu justicia es como los montes de Dios; tus juicios, abismo grande. Tú, Jehová, conservas al hombre y al animal.
36:8 ¡Cuán preciosa, Dios, es tu misericordia! ¡Por eso los hijos de los hombres se amparan bajo la sombra de tus alas!
36:9 Serán completamente saciados de la grosura de tu Casa y tú les darás de beber del torrente de tus delicias,
36:10 porque contigo está el manantial de la vida; en tu luz veremos la luz.
36:11 Extiende tu misericordia a los que te conocen, y tu justicia a los rectos de corazón.
36:12 No me golpee con su pie el soberbio ni me mueva la mano del impío.
36:13 Allí cayeron los malhechores; ¡fueron derribados para no levantarse jamás!
Salmo de David
37:1 No te impacientes a causa de los malignos ni tengas envidia de los malhechores,
37:2 porque como la hierba serán pronto cortados y como la hierba verde se secarán.
37:3 Confía en Jehová y haz el bien; habitarás en la tierra y te apacentarás de la verdad.
37:4 Deléitate asimismo en Jehová y él te concederá las peticiones de tu corazón.
37:5 Encomienda a Jehová tu camino, confía en él y él hará.
37:6 Exhibirá tu justicia como la luz y tu derecho como el mediodía.
37:7 Guarda silencio ante Jehová y espera en él. No te alteres con motivo del que prospera en su camino, por el hombre que hace lo malo.
37:8 Deja la ira y desecha el enojo; no te excites en manera alguna a hacer lo malo,
37:9 porque los malignos serán destruidos, pero los que esperan en Jehová heredarán la tierra,
37:10 pues dentro de poco no existirá el malo; observarás su lugar, y ya no estará allí.
37:11 Pero los mansos heredarán la tierra y se recrearán con abundancia de paz.
37:12 Maquina el impío contra el justo y rechina contra él sus dientes.
37:13 El Señor se reirá de él, porque ve que viene su día.
37:14 Los impíos desenvainan espada y tensan su arco para derribar al pobre y al menesteroso, para matar a los de recto proceder.
37:15 Su espada entrará en su mismo corazón y su arco será quebrado.
37:16 Mejor es lo poco del justo que las riquezas de muchos pecadores,
37:17 porque los brazos de los impíos serán quebrados; mas el que sostiene a los justos es Jehová.
37:18 Conoce Jehová los días de los íntegros y la heredad de ellos será para siempre.
37:19 No serán avergonzados en el tiempo de dificultad, y en los días de hambre serán saciados.
37:20 Mas los impíos perecerán, los enemigos de Jehová serán consumidos; como la grasa de los carneros, se disiparán como el humo.
37:21 El impío toma prestado y no paga; pero el justo tiene misericordia y da.
37:22 Los benditos de él heredarán la tierra y los malditos de él serán destruidos.
37:23 Por Jehová son ordenados los pasos del hombre y él aprueba su camino.
37:24 Cuando el hombre caiga, no quedará postrado, porque Jehová sostiene su mano.
37:25 Joven fui y he envejecido, y no he visto justo desamparado ni a su descendencia que mendigue pan.
37:26 En todo tiempo tiene misericordia y presta. Su descendencia es para bendición.
37:27 Apártate del mal, haz el bien y vivirás para siempre,
37:28 porque Jehová ama la rectitud y no desampara a sus santos. Para siempre serán guardados, mas la descendencia de los impíos será destruida.
37:29 Los justos heredarán la tierra y vivirán para siempre en ella.
37:30 La boca del justo habla sabiduría y su lengua habla justicia.
37:31 La Ley de su Dios está en su corazón; por tanto, sus pies no resbalarán.
37:32 Espía el impío al justo y procura matarlo.
37:33 Jehová no lo dejará en sus manos ni lo condenará cuando lo juzguen.
37:34 Espera en Jehová, guarda su camino, y él te exaltará para heredar la tierra; cuando sean destruidos los pecadores, lo verás.
37:35 Vi yo al impío sumamente enaltecido y que se extendía como laurel verde.
37:36 Pero él pasó, y he aquí ya no estaba; lo busqué, y no lo hallé.
37:37 Considera al íntegro y mira al justo, porque hay un final dichoso para el hombre de paz.
37:38 Mas los transgresores serán todos a una destruidos; la posteridad de los impíos será extinguida.
37:39 Pero la salvación de los justos es de Jehová y él es su fortaleza en el tiempo de angustia.
37:40 Jehová los ayudará y los librará; los libertará de los impíos y los salvará, por cuanto en él esperaron.
