Еди́но проси́хъ от Го́спода, то́ взыщу́: е́же жи́ти ми́ въ дому́ Госпо́дни вся́ дни́ живота́ моего́, зрѣ́ти ми́ красоту́ Госпо́дню и посѣща́ти хра́мъ святы́й Его́.

Я́ко скры́ мя въ селе́нiи Свое́мъ въ де́нь зо́лъ мои́хъ, покры́ мя въ та́йнѣ селе́нiя Своего́, на ка́мень вознесе́ мя.

И ны́нѣ се́, вознесе́ главу́ мою́ на враги́ моя́: обыдо́хъ и пожро́хъ въ селе́нiи Его́ же́ртву хвале́нiя и воскликнове́нiя: пою́ и воспою́ Го́сподеви.

Услы́ши, Го́споди, гла́съ мо́й, и́мже воззва́хъ, поми́луй мя́ и услы́ши мя́.

Тебѣ́ рече́ се́рдце мое́: Го́спода взыщу́, взыска́ Тебе́ лице́ мое́, лица́ Твоего́, Го́споди, взыщу́.

Не отврати́ лица́ Твоего́ от мене́ и не уклони́ся гнѣ́вомъ от раба́ Твоего́: помо́щникъ мо́й бу́ди, не отри́ни мене́ и не оста́ви мене́, Бо́же, Спаси́телю мо́й.

Я́ко оте́цъ мо́й и ма́ти моя́ оста́виста мя́, Госпо́дь же воспрiя́тъ мя́.

Законоположи́ ми, Го́споди, въ пути́ Твое́мъ, и наста́ви мя́ на стезю́ пра́вую вра́гъ мои́хъ ра́ди.

Не преда́ждь мене́ въ ду́шы стужа́ющихъ ми́: я́ко воста́ша на мя́ свидѣ́теле непра́веднiи, и солга́ непра́вда себѣ́.

Вѣ́рую ви́дѣти блага́я Госпо́дня на земли́ живы́хъ.

Потерпи́ Го́спода, мужа́йся, и да крѣпи́тся се́рдце твое́, и потерпи́ Го́спода.

Псало́мъ Дави́ду, не надпи́санъ у Евре́й.

Ра́дуйтеся, пра́веднiи, о Го́сподѣ: пра́вымъ подоба́етъ похвала́.

Исповѣ́дайтеся Го́сподеви въ гу́слехъ, во псалти́ри десятостру́ннѣмъ по́йте Ему́:

воспо́йте Ему́ пѣ́снь но́ву, до́брѣ по́йте Ему́ со восклица́нiемъ:

я́ко пра́во сло́во Госпо́дне, и вся́ дѣла́ Его́ въ вѣ́рѣ.

Лю́битъ ми́лостыню и су́дъ Госпо́дь, ми́лости Госпо́дни испо́лнь земля́.

Сло́вомъ Госпо́днимъ небеса́ утверди́шася, и ду́хомъ у́стъ Его́ вся́ си́ла и́хъ:

собира́яй я́ко мѣ́хъ во́ды морскі́я, полага́яй въ сокро́вищихъ бе́здны.

Да убои́тся Го́спода вся́ земля́, от Него́же да подви́жутся вси́ живу́щiи по вселе́ннѣй:

я́ко То́й рече́, и бы́ша: То́й повелѣ́, и созда́шася.

Госпо́дь разоря́етъ совѣ́ты язы́ковъ, отмета́етъ же мы́сли люді́й и отмета́етъ совѣ́ты князе́й.

Совѣ́тъ же Госпо́день во вѣ́къ пребыва́етъ, помышле́нiя се́рдца Его́ въ ро́дъ и ро́дъ.

Блаже́нъ язы́къ, ему́же е́сть Госпо́дь Бо́гъ Его́, лю́дiе, я́же избра́ въ наслѣ́дiе Себѣ́.

Съ небесе́ призрѣ́ Госпо́дь, ви́дѣ вся́ сы́ны человѣ́ческiя:

от гото́ваго жили́ща Своего́ призрѣ́ на вся́ живу́щыя на земли́:

созда́вый на еди́нѣ сердца́ и́хъ, разумѣва́яй на вся́ дѣла́ и́хъ.

Не спаса́ется ца́рь мно́гою си́лою, и исполи́нъ не спасе́тся мно́жествомъ крѣ́пости своея́.

Ло́жь ко́нь во спасе́нiе, во мно́жествѣ же си́лы своея́ не спасе́тся.

Се́, о́чи Госпо́дни на боя́щыяся Его́, упова́ющыя на ми́лость Его́:

изба́вити от сме́рти ду́шы и́хъ, и препита́ти я́ въ гла́дъ.

Душа́ же на́ша ча́етъ Го́спода, я́ко помо́щникъ и защи́титель на́шъ е́сть:

я́ко о Не́мъ возвесели́тся се́рдце на́ше, и во и́мя свято́е Его́ упова́хомъ.

Бу́ди, Го́споди, ми́лость Твоя́ на на́съ, я́коже упова́хомъ на Тя́.

Псало́мъ Аса́фу.

Бо́гъ Бого́въ Госпо́дь глаго́ла, и призва́ зе́млю от восто́къ со́лнца до за́падъ.

От Сiо́на благолѣ́пiе красоты́ Его́:

Бо́гъ я́вѣ прiи́детъ, Бо́гъ на́шъ, и не премолчи́тъ: о́гнь предъ Ни́мъ возгори́тся, и о́крестъ Его́ бу́ря зѣ́лна.

Призове́тъ не́бо свы́ше, и зе́млю, разсуди́ти лю́ди Своя́.

Собери́те Ему́ преподо́бныя Его́, завѣща́ющыя завѣ́тъ Его́ о же́ртвахъ.

И возвѣстя́тъ небеса́ пра́вду Его́: я́ко Бо́гъ судiя́ е́сть.

Услы́шите, лю́дiе Мои́, и возглаго́лю ва́мъ, Изра́илю, и засвидѣ́телствую тебѣ́: Бо́гъ, Бо́гъ тво́й е́смь А́зъ.

Не о же́ртвахъ твои́хъ обличу́ тя́, всесожже́нiя же твоя́ предо Мно́ю су́ть вы́ну:

не прiиму́ от до́му твоего́ телце́въ, ниже́ от ста́дъ твои́хъ козло́въ.

Я́ко Мои́ су́ть вси́ звѣ́рiе дубра́внiи, ско́ти въ гора́хъ и воло́ве:

позна́хъ вся́ пти́цы небе́сныя, и красота́ се́лная со Мно́ю е́сть.

А́ще вза́лчу, не реку́ тебѣ́: Моя́ бо е́сть вселе́нная и исполне́нiе ея́.

Еда́ я́мъ мяса́ ю́нча? Или́ кро́вь козло́въ пiю́?

Пожри́ Богови же́ртву хвалы́ и возда́ждь Вы́шнему моли́твы твоя́:

и призови́ Мя въ де́нь ско́рби твоея́, и изму́ тя, и просла́виши Мя́.

Грѣ́шнику же рече́ Бо́гъ: вску́ю ты́ повѣ́даеши оправда́нiя Моя́ и воспрiе́млеши завѣ́тъ Мо́й усты́ твои́ми?

Ты́ же возненави́дѣлъ еси́ наказа́нiе и отве́рглъ еси́ словеса́ Моя́ вспя́ть.

А́ще ви́дѣлъ еси́ та́тя, те́клъ еси́ съ ни́мъ, и съ прелюбодѣ́емъ уча́стiе твое́ полага́лъ еси́:

уста́ твоя́ умно́жиша зло́бу, и язы́къ тво́й сплета́ше льще́нiя:

сѣдя́ на бра́та твоего́ клевета́лъ еси́ и на сы́на ма́тере твоея́ полага́лъ еси́ собла́знъ.

Сiя́ сотвори́лъ еси́, и умолча́хъ, вознепщева́лъ еси́ беззако́нiе, я́ко бу́ду тебѣ́ подо́бенъ: обличу́ тя и предста́влю предъ лице́мъ твои́мъ грѣхи́ твоя́.

Разумѣ́йте у́бо сiя́, забыва́ющiи Бо́га, да не когда́ похи́титъ, и не бу́детъ избавля́яй.

Же́ртва хвалы́ просла́витъ Мя́, и та́мо пу́ть, и́мже явлю́ ему́ спасе́нiе Мое́.

Синодальный

Продолжение молитвы к Богу от лица народа о даровании Давиду победы над врагами.

Начальнику хора. Псалом Давида.

Господи! силою Твоею веселится царь и о спасении Твоем безмерно радуется.

Ты дал ему, чего желало сердце его, и прошения уст его не отринул,

ибо Ты встретил его благословениями благости, возложил на голову его венец из чистого золота.

Он просил у Тебя жизни; Ты дал ему долгоденствие на век и век.

Велика слава его в спасении Твоем; Ты возложил на него честь и величие.

Ты положил на него благословения на веки, возвеселил его радостью лица Твоего,

ибо царь уповает на Господа, и во благости Всевышнего не поколеблется.

Рука Твоя найдет всех врагов Твоих, десница Твоя найдет [всех] ненавидящих Тебя.

Во время гнева Твоего Ты сделаешь их, как печь огненную; во гневе Своем Господь погубит их, и пожрет их огонь.

Ты истребишь плод их с земли и семя их – из среды сынов человеческих,

ибо они предприняли против Тебя злое, составили замыслы, но не могли [выполнить их].

Ты поставишь их целью, из луков Твоих пустишь стрелы в лице их.

Вознесись, Господи, силою Твоею: мы будем воспевать и прославлять Твое могущество.

1 Уповаю на Бога и не боюсь врагов. 4 молю Господа дать мне возможность пребывать в Его скинии, где я не буду бояться врагов, а буду воспевать Господа. 7 Но теперь, когда кругом меня враги, и я оставлен даже своими родителями, молю Тебя, Господи, защитить меня. 13 Верю и мужаюсь.

Псалом Давида. [Прежде помазания].

Господь – свет мой и спасение мое: кого мне бояться? Господь крепость жизни моей: кого мне страшиться?

Если будут наступать на меня злодеи, противники и враги мои, чтобы пожрать плоть мою, то они сами преткнутся и падут.

Если ополчится против меня полк, не убоится сердце мое; если восстанет на меня война, и тогда буду надеяться.

Одного просил я у Господа, того только ищу, чтобы пребывать мне в доме Господнем во все дни жизни моей, созерцать красоту Господню и посещать [святый] храм Его,

ибо Он укрыл бы меня в скинии Своей в день бедствия, скрыл бы меня в потаенном месте селения Своего, вознес бы меня на скалу.

Тогда вознеслась бы голова моя над врагами, окружающими меня; и я принес бы в Его скинии жертвы славословия, стал бы петь и воспевать пред Господом.

Услышь, Господи, голос мой, которым я взываю, помилуй меня и внемли мне.

Сердце мое говорит от Тебя: «ищите лица Моего»; и я буду искать лица Твоего, Господи.

Не скрой от меня лица Твоего; не отринь во гневе раба Твоего. Ты был помощником моим; не отвергни меня и не оставь меня, Боже, Спаситель мой!

ибо отец мой и мать моя оставили меня, но Господь примет меня.

Научи меня, Господи, пути Твоему и наставь меня на стезю правды, ради врагов моих;

не предавай меня на произвол врагам моим, ибо восстали на меня свидетели лживые и дышат злобою.

Но я верую, что увижу благость Господа на земле живых.

Надейся на Господа, мужайся, и да укрепляется сердце твое, и надейся на Господа.

1 Праведные должны славословить Господа, 4 так как Он непогрешим в своих постановлениях. 9 Он всемогущ. 12 Блажен народ, которому покровительствует Господь! 18 Господь покровительствует боящимся Его и спасет их от бедствий. Да будет Его милость над нами.

[Псалом Давида.]

Радуйтесь, праведные, о Господе: правым прилично славословить.

Славьте Господа на гуслях, пойте Ему на десятиструнной псалтири;

пойте Ему новую песнь; пойте Ему стройно, с восклицанием,

ибо слово Господне право и все дела Его верны.

Он любит правду и суд; милости Господней полна земля.

Словом Господа сотворены небеса, и духом уст Его – все воинство их:

Он собрал, будто груды, морские воды, положил бездны в хранилищах.

Да боится Господа вся земля; да трепещут пред Ним все живущие во вселенной,

ибо Он сказал, – и сделалось; Он повелел, – и явилось.

Господь разрушает советы язычников, уничтожает замыслы народов, [уничтожает советы князей].

Совет же Господень стоит вовек; помышления сердца Его – в род и род.

Блажен народ, у которого Господь есть Бог, – племя, которое Он избрал в наследие Себе.

С небес призирает Господь, видит всех сынов человеческих;

с престола, на котором восседает, Он призирает на всех, живущих на земле:

Он создал сердца всех их и вникает во все дела их.

Не спасется царь множеством воинства; исполина не защитит великая сила.

Ненадежен конь для спасения, не избавит великою силою своею.

Вот, око Господне над боящимися Его и уповающими на милость Его,

что Он душу их спасет от смерти и во время голода пропитает их.

Душа наша уповает на Господа: Он – помощь наша и защита наша;

о Нем веселится сердце наше, ибо на святое имя Его мы уповали.

Да будет милость Твоя, Господи, над нами, как мы уповаем на Тебя.

1 Бог богов призывает на суд свой народ. 7 Он грозно говорит ему: «Я обличаю тебя не за жертвы, в твоих жертвах я не нуждаюсь. 14 Ты принеси Мне хвалу и воздай обеты, тогда во время скорби Я избавлю тебя. 16 Ты же грешен: соблюдаешь только внешне Мой устав, а творишь зло. За это Я накажу тебя. Тот получит награду, кто чтит Меня внутренне и следует Моим заповедям в своей жизни».

Псалом Асафа.

Бог богов, Господь возглаголал и призывает землю, от восхода солнца до запада.

С Сиона, который есть верх красоты, является Бог,

грядет Бог наш, и не в безмолвии: пред Ним огонь поядающий, и вокруг Его сильная буря.

Он призывает свыше небо и землю, судить народ Свой:

«соберите ко Мне святых Моих, вступивших в завет со Мною при жертве».

И небеса провозгласят правду Его, ибо судия сей есть Бог.

«Слушай, народ Мой, Я буду говорить; Израиль! Я буду свидетельствовать против тебя: Я Бог, твой Бог.

Не за жертвы твои Я буду укорять тебя; всесожжения твои всегда предо Мною;

не приму тельца из дома твоего, ни козлов из дворов твоих,

ибо Мои все звери в лесу, и скот на тысяче гор,

знаю всех птиц на горах, и животные на полях предо Мною.

Если бы Я взалкал, то не сказал бы тебе, ибо Моя вселенная и все, что наполняет ее.

Ем ли Я мясо волов и пью ли кровь козлов?

Принеси в жертву Богу хвалу и воздай Всевышнему обеты твои,

и призови Меня в день скорби; Я избавлю тебя, и ты прославишь Меня».

Грешнику же говорит Бог: «что ты проповедуешь уставы Мои и берешь завет Мой в уста твои,

а сам ненавидишь наставление Мое и слова Мои бросаешь за себя?

когда видишь вора, сходишься с ним, и с прелюбодеями сообщаешься;

уста твои открываешь на злословие, и язык твой сплетает коварство;

сидишь и говоришь на брата твоего, на сына матери твоей клевещешь;

ты это делал, и Я молчал; ты подумал, что Я такой же, как ты. Изобличу тебя и представлю пред глаза твои [грехи твои].

Уразумейте это, забывающие Бога, дабы Я не восхитил, – и не будет избавляющего.

Кто приносит в жертву хвалу, тот чтит Меня, и кто наблюдает за путем своим, тому явлю Я спасение Божие».

Грузинский

Языки

გუნდის ლოტბარს, დავითის საგალობელი.

უფალო, შენი სიძლიერით იხარებს მეფე და შენი შველით მოილხენს მეტად.

შენ შეუსრულე მას გულის ნატვრა და სათხოვარი მისთა ბაგეთა არ უკუაგდე. სელა.

რადგან წინ შეაგებე კეთილი კურთხევანი, თავზე დაადგი გვირგვინი წმინდა ოქროსი.

სიცოცხლე გთხოვა და მიეცი მას, დღეგრძელობა უკუნითი უკუნისამდე.

დიდია ღირსება მისი შენი შემწეობით, დიდება და დიდმშვენიერება მიანიჭე მას.

შენ უბოძე მას კურთხევანი სამარადჟამოდ, ალხინე იგი სიხარულით შენს წინაშე.

რადგანაც მეფე მინდობილი არის უფალზე და ზეციერის მოწყალებით არ დაეცემა.

შენი ხელი მისწვდება ყველა მტერს შენსას, მარჯვენა გაანადგურებს შენს მოძულეებს.

ცეცხლოვან თონეს დაამსგავსებ მათ შენი რისხვის ჟამს; უფალი თავისი რისხვით დასწვავს, ხოლო ცეცხლი შთანთქავს მათ.

შენ მათ ნაშიერს წარხოც ქვეყნიდან და მათ მოდგმას ძეთაგან კაცთა.

რადგან სიავე განიზრახეს შენს წინააღმდეგ, ბოროტს ზრახვიდნენ და ვერ შეიძლეს,

ვინაიდან შენ უკუშეაქცევ მათ, შენს მშვილდს მიმართავ მათი სახისაკენ.

ამაღლდი შენი ძალით, უფალო; ჩვენ ვუმღერებთ და ვუგალობებთ შენს ძლიერებას.

დავითისა. უფალი ჩემი შუქი არის და ხსნაა ჩემი - ვის შევუშინდე? უფალი ბურჯია ჩემი სიცოცხლისა - ვისგან შევძრწუნდე?

თუ დამესხმიან თავს ბოროტნი ჩემი სხეულის შესასანსლად - მჩაგვრელნი ჩემნი და მტერნი ჩემნი, თვითონვე წაბორძიკდებიან და დაეცემიან.

თუნდაც ჯარმა რომ დაიბანაკოს ჩემს წინააღმდეგ, არ შეშინდება ჩემი გული; თუ ომი ატყდა ჩემს წინააღმდეგ, მაინც იმედი მაქვს.

ერთს ვთხოვდი უფალს, ამას ვევედრები: რომ დავემკვიდრო უფლის სახლში ჩემი სიცოცხლის მანძილზე, ვუმზერდე უფლის სიმშვენიერეს და იმის ტაძარს ვიხილავდე.

რადგან შემიფარებს იგი თავის კარავში გაჭირვების ჟამს, დამმალავს თავისი კარვის სამალავში, კლდეზე ამამაღლებს.

და ახლა მაღლა ავწევ თავს გარს შემოხვეული მტრების მიმართ და შევწირავ მის კარავში მსხვერპლსა ქებისა, ვუმღერებ და ვუგალობებ უფალს.

ისმინე, უფალო, ჩემი ხმა, როცა მოგიხმობ; შემიწყალე და მიპასუხე.

შენგან ამბობს ჩემი გული: მოძებნეთ ჩემი სახე. შენს სახეს მოვძებნი, უფალო.

ნუ დამალავ შენს სახეს ჩემგან, რისხვით ნუ უკუაგდებ შენს მორჩილს. ჩემი შემწე იყავი უწინ, ახლა ხელს ნუ მკრავ და ნუ მიმატოვებ, ღმერთო, ჩემო მხსნელო,

რადგან დამაგდო ჩემმა დედ-მამამ, ხოლო უფალი მიმიღებს მე.

მიწინამძღვრე, უფალო, შენს გზაზე და დამაყენე სწორ კვალზე ჩემი მტრების გამო.

ნუ გადამცემ ჩემი მტრების სურვილისამებრ, რადგან აღდგნენ ჩემს წინააღმდეგ ცრუ მოწმენი და ბოროტებით სუნთქავენ,

რომ არ მერწმუნა ხილვა უფლის სიკეთისა ცოცხალთა ქვეყანაში.

მიენდე უფალს, გამხნევდი და გაამაგრე შენი გული და გქონდეს უფლის იმედი.

იხარეთ, მართალნო, უფალში; გულწრფელებს შეშვენით შექება.

ადიდეთ უფალი ქნარით, ათსიმიანი ებნით უგალობეთ მას.

უგალობეთ მას გალობა ახალი, უკეთ ააწყეთ ჰანგი მოძახილით.

რადგან სწორია სიტყვა უფლისა და ყოველი საქმე მისი ჭეშმარიტია.

უყვარს სიმართლე და სამართალი; უფლის წყალობით სავსეა ქვეყანა.

უფლის სიტყვით შეიქმნა ზეცა და მისი ბაგეების ქარით - მთელი მისი საკრებულო.

შეკრიბა, ვითარცა ტიკში, წყლები ზღვისანი, საცავებში მოათავსა უფსკრულები.

ეშინოდეს უფლისა მთელ დედამიწას, თრთოდეს მისგან ყველა მკვიდრი სამყაროისა.

რადგან მან თქვა და - შეიქმნა, მან ბრძანა და - არსებობს.

უფალი ჩაშლის ხალხების აზრებს, გააცამტვერებს ხალხების ზრახვებს.

აზრი უფლისა იარსებებს მარადიულად და თაობიდან თაობამდე - ზრახვანი მისნი.

ნეტარ არს ხალხი, რომლისთვისაც უფალია ღმერთი, ხალხი - მისდა სამემკვიდრეოდ ამორჩეული.

ზეციდან იმზირება უფალი, ხედავს ყველა ადამიანს.

თავისი საბრძანისიდან უთვალთვალებს ქვეყნის ყველა მკვიდრს.

მან შეჰქმნა გული თითოეულისა, და სწვდება ყველა მათ საქმეს.

მეფეს ვერ უშველის ჯარის სიმრავლე, გმირს ვერ იხსნის დიდი ძალა.

უიმედოა ცხენი შველისათვის და თავისი ჯარების სიმრავლე ვერ იხსნის.

აი, თვალი უფლისა მის მოშიშთა თავზე, ვინც მის წყალობას ელის;

რომ იხსნას მათი სული სიკვდილისაგან და ასაზრდოოს შიმშილობის დროს.

ჩვენი სული მომლოდინეა უფლისა, ის არის დამხმარე და მფარველი ჩვენი.

რადგან მისით ხარობს ჩვენი გული, რადგან ვესასოებით მის წმიდა სახელს.

იყოს ჩვენდამი, უფალო, შენი წყალობა, რადგანაც შენზე ვამყარებთ იმედს.

ფსალმუნი ასაფისა. ღმერთმა ღმერთთამან, უფალმა დაილაპარაკა და მოუწოდა ქვეყნიერებას მზის ამოსვლიდან მის ჩასვლამდე.

სიონიდან, მშვენიერების სრულქმნილებიდან, გამობრწყინდა უფალი.

მოვა ჩვენი ღმერთი და ნუმც დადუმდება; მის წინაშე მწველი ცეცხლია და მის ირგვლივ - ძლიერი ქარიშხალი.

გამოიძახებს ცას ზევიდან და დედამიწას თავისი ხალხის სამსჯავროზე:

შემომიკრიბეთ ჩემი წმიდანები, რომელთაც აღთქმა დადეს ჩემთან შესაწირავზე.

და წარმოთქვამენ ცანი მის სიმართლეს; რადგან ღმერთია მსაჯული იგი. სელა.

ისმინე, ჩემო ხალხო, და გელაპარაკები; ისრაელო, გაგაფრთხილებ შენ. მე ვარ ღმერთი, შენი ღმერთი.

მსხვერპლისათვის კი არ გისაყვედურებ; შენი შესაწირავები ყოველთვის ჩემს წინაშეა.

არ შევიწირავ შენი სახლიდან ზვარაკს, არც შენი ფარეხებიდან ვაცებს.

რადგან ჩემია ტყის ყველა ცხოველი, პირუტყვი ათასობით მთებში.

ჩემთვის ცნობილია მთის ყველა ფრინველი და მინდვრის ცხოველები ჩემს წინაშე არიან.

თუ მომშივდა, არ გეტყვი შენ, რადგან ჩემია მსოფლიო და სავსება მისი.

ნუთუ ხარების ხორცსა ვჭამ და ვაცების სისხლს შევსვამ?

მადლობა შესწირე ღმერთს და შეუსრულე უზენაესს აღთქმები შენი.

და მომიხმე მე გაჭირვების დღეს; გადაგარჩენ და შენ განმადიდებ.

ბოროტს კი უთხრა ღმერთმა: „რას ქადაგებ კანონებს და პირთან მიგაქვს ჩემი პირობა?

შენ ხომ გძულს დარიგება და უკუმოისროლე ჩემი სიტყვები.

როცა ქურდს დაინახავ, მასთან გაიქცევი, და გარყვნილებთან გაქვს წილი.

პირი შენი მიშვებული გაქვს სიავეზე და შენი ენა თხზავს სიყალბეს.

დაჯდები და შენს ძმაზე ლაპარაკობ და დედაშენის შვილის შერცხვენას ცდილობ.

ეს ჩაიდინე შენ და მე გავჩუმდი; გეგონა, რომ მეც შენსავით ვარ; გამხილებ და შენს თვალწინ დაგიმტკიცებ.

ჩაუფიქრდით ამას, ღმერთის დამვიწყებლებო, თორემ მოგსრავთ და ვერვინ გიშველით.

მადლობის შემომწირავი განმადიდებს მე და ვინც სწორ გზას დაადგება, მას ვუჩვენებ შველას ღმერთისას“.