Скрыть
33:2
33:4
33:12
33:14
33:17
33:18
Церковнославянский (рус)
Псало́мъ Дави́ду, внегда́ измѣни́ лице́ свое́ предъ Авимеле́хомъ: и от­пусти́ его́, и отъи́де.
Благословлю́ Го́спода на вся́кое вре́мя, вы́ну хвала́ Его́ во устѣ́хъ мо­и́хъ.
О Го́сподѣ похва́лит­ся душа́ моя́: да услы́шатъ кро́тцыи и воз­веселя́т­ся.
Возвели́чите Го́спода со мно́ю, и воз­несе́мъ и́мя Его́ вку́пѣ.
Взыска́хъ Го́спода, и услы́ша мя́ и от­ всѣ́хъ скорбе́й мо­и́хъ изба́ви мя́.
Приступи́те къ Нему́ и просвѣти́теся, и ли́ца ва́ша не постыдя́т­ся.
Се́й ни́щiй воз­зва́, и Госпо́дь услы́ша и́, и от­ всѣ́хъ скорбе́й его́ спасе́ и́.
Ополчи́т­ся А́нгелъ Госпо́день о́крестъ боя́щихся Его́ и изба́витъ и́хъ.
Вкуси́те и ви́дите, я́ко бла́гъ Госпо́дь: блаже́нъ му́жъ, и́же упова́етъ На́нь.
Бо́йтеся Го́спода, вси́ святі́и Его́, я́ко нѣ́сть лише́нiя боя́щымся Его́.
Бога́тiи обнища́ша и взалка́ша: взыска́ющiи же Го́спода не лиша́т­ся вся́каго бла́га.
Прiиди́те, ча́да, послу́шайте мене́, стра́ху Госпо́дню научу́ ва́съ.
Кто́ есть человѣ́къ хотя́й живо́тъ, любя́й дни́ ви́дѣти бла́ги?
Удержи́ язы́къ тво́й от­ зла́ и устнѣ́ тво­и́, е́же не глаго́лати льсти́.
Уклони́ся от­ зла́ и сотвори́ бла́го: взыщи́ ми́ра и пожени́ и́.
О́чи Госпо́дни на пра́ведныя, и у́ши Его́ въ моли́тву и́хъ.
Лице́ же Госпо́дне на творя́щыя зла́я, е́же потреби́ти от­ земли́ па́мять и́хъ.
Воззва́ша пра́веднiи, и Госпо́дь услы́ша и́хъ и от­ всѣ́хъ скорбе́й и́хъ изба́ви и́хъ.
Бли́зъ Госпо́дь сокруше́н­ныхъ се́рдцемъ, и смире́н­ныя ду́хомъ спасе́тъ.
Мно́ги ско́рби пра́веднымъ, и от­ всѣ́хъ и́хъ изба́витъ я́ Госпо́дь.
Храни́тъ Госпо́дь вся́ ко́сти и́хъ, ни еди́на от­ ни́хъ сокруши́т­ся.
Сме́рть грѣ́шниковъ люта́, и ненави́дящiи пра́веднаго прегрѣша́тъ.
Изба́витъ Госпо́дь ду́шы ра́бъ Сво­и́хъ, и не прегрѣша́тъ вси́ упова́ющiи на Него́.
Греческий [Greek (Koine)]
τῷ Δαυιδ ὁπότε ἠλλοίωσεν τὸ προ­́σωπον αὐτοῦ ἐναν­τίον Αβιμελεχ καὶ ἀπέλυσεν αὐτόν καὶ ἀπῆλθεν
εὐλογήσω τὸν κύριον ἐν παν­τὶ καιρῷ δια­̀ παν­τὸς ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἐν τῷ στόματί μου
ἐν τῷ κυρίῳ ἐπαινεσθή­σε­ται ἡ ψυχή μου ἀκουσάτωσαν πραεῖς καὶ εὐφρανθήτωσαν
μεγαλύνατε τὸν κύριον σὺν ἐμοί καὶ ὑψώσωμεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπι­̀ τὸ αὐτό
ἐξεζήτησα τὸν κύριον καὶ ἐπήκουσέν μου καὶ ἐκ πασῶν τῶν παροικιῶν μου ἐρρύσατό με
προ­σέλθατε προ­̀ς αὐτὸν καὶ φωτίσθητε καὶ τὰ προ­́σωπα ὑμῶν οὐ μὴ κατα­ισχυνθῇ
οὗτος ὁ πτωχὸς ἐκέκραξεν καὶ ὁ κύριος εἰσήκουσεν αὐτοῦ καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ ἔσωσεν αὐτόν
παρεμβαλεῖ ἄγγελος κυρίου κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτὸν καὶ ῥύ­σε­ται αὐτούς
γεύ­σασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ κύριος μακάριος ἀνήρ ὃς ἐλπίζει ἐπ᾿ αὐτόν
φοβήθητε τὸν κύριον οἱ ἅγιοι αὐτοῦ ὅτι οὐκ ἔστιν ὑστέρημα τοῖς φοβου­μέ­νοις αὐτόν
πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ ἐπείνασαν οἱ δὲ ἐκζητοῦν­τες τὸν κύριον οὐκ ἐλαττωθήσον­ται παν­τὸς ἀγαθοῦ (δια­́ψαλμα)
δεῦτε τέκνα ἀκούσατέ μου φόβον κυρίου διδάξω ὑμᾶς
τίς ἐστιν ἄνθρωπος ὁ θέλων ζωὴν ἀγαπῶν ἡμέρας ἰδεῖν ἀγαθάς
παῦσον τὴν γλῶσ­σάν σου ἀπο­̀ κακοῦ καὶ χείλη σου τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον
ἔκκλινον ἀπο­̀ κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθόν ζήτησον εἰρήνην καὶ δίωξον αὐτήν
ὀφθαλμοὶ κυρίου ἐπι­̀ δικαίους καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέησιν αὐτῶν
προ­́σωπον δὲ κυρίου ἐπι­̀ ποι­οῦν­τας κακὰ τοῦ ἐξολεθρεῦσαι ἐκ γῆς τὸ μνημόσυν­ον αὐτῶν
ἐκέκραξαν οἱ δίκαιοι καὶ ὁ κύριος εἰσήκουσεν αὐτῶν καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτῶν ἐρρύσατο αὐτούς
ἐγγὺς κύριος τοῖς συν­τετριμ­μέ­νοις τὴν καρδίαν καὶ τοὺς ταπεινοὺς τῷ πνεύ­ματι σώσει
πολλαὶ αἱ θλίψεις τῶν δικαίων καὶ ἐκ πασῶν αὐτῶν ῥύ­σε­ται αὐτούς
κύριος φυλάσ­σει πάν­τα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ συν­τριβή­σε­ται
θάνα­τος ἁμαρτωλῶν πονηρός καὶ οἱ μισοῦν­τες τὸν δίκαιον πλη­μμελήσουσιν
λυτρώ­σε­ται κύριος ψυχὰς δούλων αὐτοῦ καὶ οὐ μὴ πλη­μμελήσωσιν πάν­τες οἱ ἐλπίζον­τες ἐπ᾿ αὐτόν
Французский (LSG)
34:1 De David. Lorsqu'il contrefit l'insensé en présence d'Abimélec, et qu'il s'en alla chassé par lui.
Je bénirai l'Éternel en tout temps; Sa louange sera toujours dans ma bouche.
34:2 Que mon âme se glorifie en l'Éternel! Que les malheureux écoutent et se réjouissent!
34:3 Exaltez avec moi l'Éternel! Célébrons tous son nom!
34:4 J'ai cherché l'Éternel, et il m'a répondu; Il m'a délivré de toutes mes frayeurs.
34:5 Quand on tourne vers lui les regards, on est rayonnant de joie, Et le visage ne se couvre pas de honte.
34:6 Quand un malheureux crie, l'Éternel entend, Et il le sauve de toutes ses détresses.
34:7 L'ange de l'Éternel campe autour de ceux qui le craignent, Et il les arrache au danger.
34:8 Sentez et voyez combien l'Éternel est bon! Heureux l'homme qui cherche en lui son refuge!
34:9 Craignez l'Éternel, vous ses saints! Car rien ne manque à ceux qui le craignent.
34:10 Les lionceaux éprouvent la disette et la faim, Mais ceux qui cherchent l'Éternel ne sont privés d'aucun bien.
34:11 Venez, mes fils, écoutez-moi! Je vous enseignerai la crainte de l'Éternel.
34:12 Quel est l'homme qui aime la vie, Qui désire la prolonger pour jouir du bonheur?
34:13 Préserve ta langue du mal, Et tes lèvres des paroles trompeuses;
34:14 Éloigne-toi du mal, et fais le bien; Recherche et poursuis la paix.
34:15 Les yeux de l'Éternel sont sur les justes, Et ses oreilles sont attentives à leurs cris.
34:16 L'Éternel tourne sa face contre les méchants, Pour retrancher de la terre leur souvenir.
34:17 Quand les justes crient, l'Éternel entend, Et il les délivre de toutes leurs détresses;
34:18 L'Éternel est près de ceux qui ont le coeur brisé, Et il sauve ceux qui ont l'esprit dans l'abattement.
34:19 Le malheur atteint souvent le juste, Mais l'Éternel l'en délivre toujours.
34:20 Il garde tous ses os, Aucun d'eux n'est brisé.
34:21 Le malheur tue le méchant, Et les ennemis du juste sont châtiés.
34:22 L'Éternel délivre l'âme de ses serviteurs, Et tous ceux qui l'ont pour refuge échappent au châtiment.
Таронаи Довуд, вақте ки ӯ худро назди Абималик девона вонамуд кард, ва аз пеши вай бадар ронда шуд, ва баромада рафт.
Парвардигорро дар ҳар вақт муборак хоҳам хонд; доимо ҳамду санои Ӯ бар забони ман аст.
Ҷонам бо Парвардигор фахр мекунад; фурӯтанон нармдилон шунида, шод хоҳанд шуд.
Парвардигорро бо ман таъриф кунед бузург хонед; ва номи Ӯро якҷоя болобардор кунем.
Парвардигорро талабидам, ва ба ман ҷавоб дод, ва аз ҳамаи тарсҳоям маро халосӣ дод.
Сӯи Ӯ нигоҳ карданд ва пурнур нуронӣ гардиданд, ва чеҳраҳошон шармсор нашуданд.
Ин мискин бечора бихонд, ва Парвардигор шунид, ва ӯро аз ҳамаи тангиҳояш наҷот дод.
Фариштаи Парвардигор дар гирду пеши тарсгорони Ӯ ҳозир аст ва онҳоро халосӣ медиҳад.
Бичашед ва хоҳед дид, ки Парвардигор некӯст! Хушо марде ки ба Ӯ паноҳ мебарад!
Аз Парвардигор тарсед, эй покони Ӯ, зеро ки тарсгорони Ӯро ҳеҷ камӣ нест.
Шерони ҷавон бенаво шудаанд ва гуруснагӣ мекашанд, аммо ҷӯяндагони толибони Парвардигорро аз ҳеҷ чизи хуб камӣ нахоҳад буд.
Биёед, эй фарзандон, маро бишнавед: тарси Парвардигорро ба шумо таълим хоҳам дод.
Кист он шахсе ки ҳаётро хоҳон аст, ва рӯзҳоро дӯст медорад, то ки некӯӣ бубинад?
Забонатро аз бадӣ нигоҳ дор, ва лабҳоятро аз гуфтори макромез.
Аз бадӣ дур шав ва некӣ бикун; талабгори осоиштагӣ шав ва дар пайи он бош.
Чашмони Парвардигор бар росткорон мебошанд, ва гӯшҳои Ӯ сӯи зории ёрихоҳии онҳо.
Хашми Парвардигор ба муқобили бадкирдорон аст, то ки зикри онҳоро аз замин нобуд намояд.
Вақте ки росткорон фарёд мекашанд, Парвардигор онҳоро шунида, аз ҳамаи тангиҳошон халосӣ медиҳад.
Парвардигор ба дилшикастагон наздик аст, ва рӯҳафтодагонро наҷот хоҳад дод.
Мусибатҳои Бадбахтиҳои росткор бисёранд, валекин аз ҳамаи онҳо Парвардигор ӯро халосӣ медиҳад;
Ҳамаи устухонҳои ӯро нигоҳ медорад; ҳеҷ яке аз онҳо шикаста нахоҳад шуд.
Бадкорро бадӣ хоҳад кушт, ва бадхоҳони росткор маҳкум нобуд хоҳанд шуд.
Парвардигор ҷони бандагони Худро раҳо хоҳад кард, ва ҳеҷ кас аз паноҳбарони Ӯ нобуд маҳкум нахоҳад шуд.

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible