Скрыть
36:0
36:3
36:4
36:7
36:10
36:12
36:13
36:14
36:15
36:18
36:21
36:23
36:33
36:34
36:38
Церковнославянский (рус)
Псало́мъ Дави́ду.
Не ревну́й лука́вну­ю­щымъ, ниже́ зави́ди творя́щымъ беззако́нiе.
Зане́ я́ко трава́ ско́ро и́зсшутъ, и я́ко зе́лiе зла́ка ско́ро от­паду́тъ.
Упова́й на Го́спода и твори́ благосты́ню: и насели́ зе́млю, и упасе́шися въ бога́т­ст­вѣ ея́.
Наслади́ся Го́сподеви, и да́стъ ти́ проше́нiя се́рдца тво­его́.
Откры́й ко Го́споду пу́ть тво́й и упова́й на Него́, и То́й сотвори́тъ.
И изведе́тъ я́ко свѣ́тъ пра́вду твою́ и судьбу́ твою́ я́ко полу́дне.
Повини́ся Го́сподеви и умоли́ Его́. Не ревну́й спѣ́ющему въ пути́ сво­е́мъ, человѣ́ку творя́щему законопреступле́нiе.
Преста́ни от­ гнѣ́ва и оста́ви я́рость: не ревну́й, е́же лука́вновати,
зане́ лука́вну­ю­щiи потребя́т­ся, терпя́щiи же Го́спода, ті́и наслѣ́дятъ зе́млю.
И еще́ ма́ло, и не бу́детъ грѣ́шника: и взы́щеши мѣ́сто его́ и не обря́щеши.
Кро́тцыи же наслѣ́дятъ зе́млю и насладя́т­ся о мно́же­ст­вѣ ми́ра.
Назира́етъ грѣ́шный пра́веднаго и поскреже́щетъ на́нь зубы́ сво­и́ми:
Госпо́дь же посмѣе́т­ся ему́, зане́ прозира́етъ, я́ко прiи́детъ де́нь его́.
Ме́чь извлеко́ша грѣ́шницы, напряго́ша лу́къ сво́й, низложи́ти убо́га и ни́ща, закла́ти пра́выя се́рдцемъ.
Ме́чь и́хъ да вни́детъ въ сердца́ и́хъ, и лу́цы и́хъ да сокруша́т­ся.
Лу́чше ма́лое пра́веднику, па́че бога́т­ст­ва грѣ́шныхъ мно́га.
Зане́ мы́шцы грѣ́шныхъ сокруша́т­ся, утвержда́етъ же пра́ведныя Госпо́дь.
Вѣ́сть Госпо́дь пути́ непоро́чныхъ, и достоя́нiе и́хъ въ вѣ́къ бу́детъ.
Не постыдя́т­ся во вре́мя лю́тое и во дне́хъ гла́да насы́тят­ся, я́ко грѣ́шницы поги́бнутъ.
Врази́ же Госпо́дни, ку́пно просла́витися и́мъ и воз­нести́ся, изчеза́юще я́ко ды́мъ изчезо́ша.
Зае́млетъ грѣ́шный и не воз­врати́тъ: пра́ведный же ще́дритъ и дае́тъ.
Я́ко благословя́щiи Его́ наслѣ́дятъ зе́млю, клену́щiи же Его́ потребя́т­ся.
От Го́спода стопы́ человѣ́ку исправля́ют­ся, и пути́ Его́ восхо́щетъ зѣло́.
Егда́ паде́тъ, не разбiе́т­ся, я́ко Госпо́дь подкрѣпля́етъ ру́ку его́.
Юнѣ́йшiй бы́хъ, и́бо состарѣ́хся, и не ви́дѣхъ пра́ведника оста́влена, ниже́ сѣ́мене его́ прося́ща хлѣ́бы.
Ве́сь де́нь ми́луетъ и взаи́мъ дае́тъ пра́ведный, и сѣ́мя его́ во благослове́нiе бу́детъ.
Уклони́ся от­ зла́ и сотвори́ благо, и всели́ся въ вѣ́къ вѣ́ка.
Я́ко Госпо́дь лю́битъ су́дъ и не оста́витъ преподо́бныхъ Сво­и́хъ: во вѣ́къ сохраня́т­ся: беззако́н­ницы же изжену́т­ся, и сѣ́мя нечести́выхъ потреби́т­ся.
Пра́ведницы же наслѣ́дятъ зе́млю и вселя́т­ся въ вѣ́къ вѣ́ка на не́й.
Уста́ пра́веднаго по­уча́т­ся прему́дрости, и язы́къ его́ воз­глаго́летъ су́дъ.
Зако́нъ Бо́га его́ в се́рдце его́, и не за́пнут­ся стопы́ его́.
Сматря́етъ грѣ́шный пра́веднаго и и́щетъ е́же умертви́ти его́:
Госпо́дь же не оста́витъ его́ въ руку́ его́, ниже́ осу́дитъ его́, егда́ су́дитъ ему́.
Потерпи́ Го́спода и сохрани́ пу́ть Его́, и воз­несе́тъ тя́ е́же наслѣ́дити зе́млю: внегда́ потребля́тися грѣ́шникомъ, у́зриши.
Ви́дѣхъ нечести́ваго превоз­нося́щася и вы́сящася я́ко ке́дры Лива́нскiя:
и ми́мо идо́хъ, и се́, не бѣ́, и взыска́хъ его́, и не обрѣ́теся мѣ́сто его́.
Храни́ незло́бiе и ви́ждь правоту́, я́ко е́сть оста́нокъ человѣ́ку ми́рну.
Беззако́н­ницы же потребя́т­ся вку́пѣ: оста́нцы же нечести́выхъ потребя́т­ся.
Спасе́нiе же пра́ведныхъ от­ Го́спода, и защи́титель и́хъ е́сть во вре́мя ско́рби:
и помо́жетъ и́мъ Госпо́дь и изба́витъ и́хъ, и и́зметъ и́хъ от­ грѣ́шникъ и спасе́тъ и́хъ, я́ко упова́ша на Него́.
Еврейский
37:1לְדָוִד
אַל־תִּתְחַר בַּמְּרֵעִים; אַל־תְּקַנֵּא, בְּעֹשֵׂי עַוְלָה׃
37:2כִּי כֶחָצִיר מְהֵרָה יִמָּלוּ; וּכְיֶרֶק דֶּשֶׁא, יִבּוֹלוּן׃
37:3בְּטַח בַּיהוָה וַעֲשֵׂה־טוֹב; שְׁכָן־אֶרֶץ, וּרְעֵה אֱמוּנָה׃
37:4וְהִתְעַנַּג עַל־יְהוָה; וְיִתֶּן־לְךָ, מִשְׁאֲלֹת לִבֶּךָ׃
37:5גּוֹל עַל־יְהוָה דַּרְכֶּךָ; וּבְטַח עָלָיו, וְהוּא יַעֲשֶׂה׃
37:6וְהוֹצִיא כָאוֹר צִדְקֶךָ; וּמִשְׁפָּטֶךָ, כַּצָּהֳרָיִם׃
37:7דּוֹם לַיהוָה וְהִתְחוֹלֵל לוֹ אַל־תִּתְחַר בְּמַצְלִיחַ דַּרְכּוֹ; בְּאִישׁ, עֹשֶׂה מְזִמּוֹת׃
37:8הֶרֶף מֵאַף וַעֲזֹב חֵמָה; אַל־תִּתְחַר, אַךְ־לְהָרֵעַ׃
37:9כִּי־מְרֵעִים יִכָּרֵתוּן; וְקוֵֹי יְהוָה, הֵמָּה יִירְשׁוּ־אָרֶץ׃
37:10וְעוֹד מְעַט וְאֵין רָשָׁע; וְהִתְבּוֹנַנְתָּ עַל־מְקוֹמוֹ וְאֵינֶנּוּ׃
37:11וַעֲנָוִים יִירְשׁוּ־אָרֶץ; וְהִתְעַנְּגוּ, עַל־רֹב שָׁלוֹם׃
37:12זֹמֵם רָשָׁע לַצַּדִּיק; וְחֹרֵק עָלָיו שִׁנָּיו׃
37:13אֲדֹנָי יִשְׂחַק־לוֹ; כִּי־רָאָה, כִּי־יָבֹא יוֹמוֹ׃
37:14חֶרֶב פָּתְחוּ רְשָׁעִים וְדָרְכוּ קַשְׁתָּם לְהַפִּיל עָנִי וְאֶבְיוֹן; לִטְבוֹחַ, יִשְׁרֵי־דָרֶךְ׃
37:15חַרְבָּם תָּבוֹא בְלִבָּם; וְקַשְּׁתוֹתָם, תִּשָּׁבַרְנָה׃
37:16טוֹב־מְעַט לַצַּדִּיק; מֵהֲמוֹן, רְשָׁעִים רַבִּים׃
37:17כִּי זְרוֹעוֹת רְשָׁעִים תִּשָּׁבַרְנָה; וְסוֹמֵךְ צַדִּיקִים יְהוָה׃
37:18יוֹדֵעַ יְהוָה יְמֵי תְמִימִם; וְנַחֲלָתָם, לְעוֹלָם תִּהְיֶה׃
37:19לֹא־יֵבֹשׁוּ בְּעֵת רָעָה; וּבִימֵי רְעָבוֹן יִשְׂבָּעוּ׃
37:20כִּי רְשָׁעִים יֹאבֵדוּ, וְאֹיְבֵי יְהוָה כִּיקַר כָּרִים; כָּלוּ בֶעָשָׁן כָּלוּ׃
37:21לוֶֹה רָשָׁע וְלֹא יְשַׁלֵּם; וְצַדִּיק, חוֹנֵן וְנוֹתֵן׃
37:22כִּי מְבֹרָכָיו יִירְשׁוּ אָרֶץ; וּמְקֻלָּלָיו, יִכָּרֵתוּ׃
37:23מֵיְהוָה מִצְעֲדֵי־גֶבֶר כּוֹנָנוּ, וְדַרְכּוֹ יֶחְפָּץ׃
37:24כִּי־יִפֹּל לֹא־יוּטָל; כִּי־יְהוָה, סוֹמֵךְ יָדוֹ׃
37:25נַעַר הָיִיתִי, גַּם־זָקַנְתִּי וְלֹא־רָאִיתִי צַדִּיק נֶעֱזָב; וְזַרְעוֹ, מְבַקֶּשׁ־לָחֶם׃
37:26כָּל־הַיּוֹם חוֹנֵן וּמַלְוֶה; וְזַרְעוֹ, לִבְרָכָה׃
37:27סוּר מֵרָע וַעֲשֵׂה־טוֹב, וּשְׁכֹן לְעוֹלָם׃
37:28כִּי יְהוָה אֹהֵב מִשְׁפָּט, וְלֹא־יַעֲזֹב אֶת־חֲסִידָיו לְעוֹלָם נִשְׁמָרוּ; וְזֶרַע רְשָׁעִים נִכְרָת׃
37:29צַדִּיקִים יִירְשׁוּ־אָרֶץ; וְיִשְׁכְּנוּ לָעַד עָלֶיהָ׃
37:30פִּי־צַדִּיק יֶהְגֶּה חָכְמָה; וּלְשׁוֹנוֹ, תְּדַבֵּר מִשְׁפָּט׃
37:31תּוֹרַת אֱלֹהָיו בְּלִבּוֹ; לֹא תִמְעַד אֲשֻׁרָיו׃
37:32צוֹפֶה רָשָׁע לַצַּדִּיק; וּמְבַקֵּשׁ, לַהֲמִיתוֹ׃
37:33יְהוָה לֹא־יַעַזְבֶנּוּ בְיָדוֹ; וְלֹא יַרְשִׁיעֶנּוּ, בְּהִשָּׁפְטוֹ׃
37:34קַוֵּה אֶל־יְהוָה וּשְׁמֹר דַּרְכּוֹ, וִירוֹמִמְךָ לָרֶשֶׁת אָרֶץ; בְּהִכָּרֵת רְשָׁעִים תִּרְאֶה׃
37:35רָאִיתִי רָשָׁע עָרִיץ; וּמִתְעָרֶה, כְּאֶזְרָח רַעֲנָן׃
37:36וַיַּעֲבֹר וְהִנֵּה אֵינֶנּוּ; וָאֲבַקְשֵׁהוּ, וְלֹא נִמְצָא׃
37:37שְׁמָר־תָּם וּרְאֵה יָשָׁר; כִּי־אַחֲרִית לְאִישׁ שָׁלוֹם׃
37:38וּפֹשְׁעִים נִשְׁמְדוּ יַחְדָּו; אַחֲרִית רְשָׁעִים נִכְרָתָה׃
37:39וּתְשׁוּעַת צַדִּיקִים מֵיְהוָה; מָעוּזָּם, בְּעֵת צָרָה׃
37:40וַיַּעְזְרֵם יְהוָה, וַיְפַלְּטֵם יְפַלְּטֵם מֵרְשָׁעִים וְיוֹשִׁיעֵם; כִּי־חָסוּ בוֹ׃
Таронаи Довуд. Ба бадкешон рашк накун, аз ноинсофон ҳасад набар,
Зеро ки онҳо мисли алаф ба зудӣ даравида хоҳанд шуд, ва мисли сабза пажмурда хоҳанд шуд.
Ба Парвардигор таваккал намо ва некӣ бикун; дар замин сокин бош ва ростиро нигоҳ дор.
Ва дар Парвардигор тасалло хоҳӣ ёфт, ва Ӯ хости дилатро ба ту ато хоҳад кард.
Роҳи худро ба Парвардигор бисупор, ва ба Ӯ таваккал намо, ва Ӯ ба ҷо хоҳад овард,
Ва росткории туро мисли нур, ва инсофи туро мисли нимрӯз ба зуҳур хоҳад овард.
Пеши Парвардигор хомӯш ором бош ва ба Ӯ умед банд. Ба касе ки роҳаш барор ёфтааст, ба шахси ҳилагар рашк накун.
Аз хашм даст бикаш, ва ғазабро тарк намо; рашк накун, ки ин боиси бадкорӣ хоҳад шуд,
Зеро ки бадкешон нобуд хоҳанд шуд, валекин умедворони Парвардигор вориси замин хоҳанд буд.
Боз андак сабр кун, ва бадкор боқӣ нахоҳад монд; ба маконаш назар хоҳӣ андохт, ва ӯ нахоҳад буд.
Аммо нармдилон фурӯтанон вориси замин хоҳанд буд, ва аз осудагии бисёр лаззат хоҳанд бурд.
Бадкор ба росткор қасди бад мекунад, ва дандонҳои худро бар ӯ ғиҷиррос мезанонад;
Аммо Худованд ба ҳоли вай механдад, зеро мебинад, ки рӯзи вай меояд.
Бадкорон шамшер бараҳна мекунанд ва камони худро мекашанд, то ки бечора ва камбағалро ғалтонанд ва ростравонро қатл кунанд.
Шамшери онҳо ба дили худашон фурӯ хоҳад рафт, ва камонҳои онҳо хоҳад шикаст.
Чизи ками росткор беҳ аз сарвати бисёри бадкорон бадкорони бисёр,
Зеро ки бозувони бадкорон хоҳанд шикаст, вале росткоронро Парвардигор қувват медиҳад.
Парвардигор рӯзҳои беайбонро медонад, ва мероси онҳо ҷовидона хоҳад буд.
Дар вақти бадбахтӣ мусибат шармсор нахоҳанд шуд, ва дар рӯзҳои гуруснагӣ сер хоҳанд буд,
Аммо бадкорон нест хоҳанд шуд, ва душманони Парвардигор мисли шукӯҳи марғзорҳо фано хоҳанд шуд, мисли дуд фано хоҳанд шуд.
Бадкор қарз мегирад ва барнамегардонад, вале росткор меҳру вафо мекунад ва медиҳад ато мекунад;
Зеро онҳое ки Ӯ муборак хондааст, вориси замин хоҳанд буд, вале онҳое ки Ӯ лаънат хондааст, нобуд хоҳанд шуд.
Парвардигор қадамҳои мардро барқарор мекунад, ва ба роҳи вай шод мешавад агар роҳи вай ба Ӯ писанд ояд,
Ба тавре ки вай афтад ҳам, сахт афканда намешавад, зеро ки Парвардигор дасташро мегирад.
Ҷавон будам ва ҳоло пир шудаам, ва росткореро надидаам, ки партофта шуда бошад, ва наслаш нон мепурсида бошанд:
Вай ҳар рӯз мебахшад ва қарз медиҳад, ва насли вай баракат хоҳанд ёфт.
Аз бадӣ дур шав ва некӣ бикун, ва ҷовидона зиндагӣ хоҳӣ кард сокин хоҳӣ буд,
Зеро ки Парвардигор инсофро дӯст медорад, ва порсоёни тарсгорони Худро тарк нахоҳад кард; онҳо ҷовидона паноҳ хоҳанд дошт нигоҳ дошта хоҳанд шуд; ва насли бадкорон нобуд хоҳанд шуд.
Росткорон вориси замин хоҳанд буд, ва дар он ҷовидона сокин хоҳанд шуд.
Даҳони росткор ҳикматро баён мекунад, ва забони ӯ инсофро ифода менамояд.
Қонуни Худои ӯ дар дили ӯст; қадамҳояш суст нахоҳанд шуд.
Бадкор росткорро поида мегардад, ва дар пайи куштани ӯст;
Лекин Парвардигор ӯро ба дасти вай намесупорад, ва чун кораш ба мурофиа оид шавад, намегузорад, ки ӯро айбдор кунанд.
Ба Парвардигор умед банд ва роҳи Ӯро риоя намо; ва Ӯ туро баланд хоҳад кард, то ки вориси замин гардӣ; ҳангоми нобуд шудани бадкорон инро хоҳӣ дид.
Бадкори ситамгареро дидаам, ки мисли дарахти сершохаи сабзу хуррам дар як ҷо чуқур реша давонда буд;
Ва ӯ гузашта рафт, ва инак нест шудааст; ва ӯро ҷустуҷӯ кардам, ва ёфт нашуд.
Ба беайб назар андоз ва росткорро бубин, зеро ки оянда ба шахси сулҳҷӯ тааллуқ дорад,
Ва ҷинояткорон аз як сар нобуд хоҳанд шуд; ояндаи бадкорон нест шудан аст.
Наҷоти росткорон аз Парвардигор аст; дар вақти тангӣ Ӯ қалъаи онҳост;
Ва Парвардигор ба онҳо мадад хоҳад кард ва онҳоро халосӣ хоҳад дод; онҳоро аз бадкорон халосӣ хоҳад дод, ва онҳоро наҷот хоҳад бахшид, зеро ки онҳо ба Ӯ паноҳ мебаранд.

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible