И бли́жнiи мои́ отдале́че мене́ ста́ша, и нужда́хуся и́щущiи ду́шу мою́: и и́щущiи зла́я мнѣ́ глаго́лаху су́етная, и льсти́внымъ ве́сь де́нь поуча́хуся.

А́зъ же я́ко глу́хъ не слы́шахъ, и я́ко нѣ́мъ не отверза́яй у́стъ свои́хъ:

и бы́хъ я́ко человѣ́къ не слы́шай и не имы́й во устѣ́хъ свои́хъ обличе́нiя.

Я́ко на Тя́, Го́споди, упова́хъ, Ты́ услы́шиши, Го́споди Бо́же мо́й.

Я́ко рѣ́хъ: да не когда́ пора́дуютмися врази́ мои́: и внегда́ подвижа́тися нога́мъ мои́мъ, на мя́ велерѣ́чеваша.

Я́ко а́зъ на ра́ны гото́въ, и болѣ́знь моя́ предо мно́ю е́сть вы́ну.

Я́ко беззако́нiе мое́ а́зъ возвѣщу́ и попеку́ся о грѣсѣ́ мое́мъ.

Врази́ же мои́ живу́тъ и укрѣпи́шася па́че мене́, и умно́жишася ненави́дящiи мя́ безъ пра́вды:

воздаю́щiи ми́ зла́я возъ блага́я оболга́ху мя́, зане́ гоня́хъ благосты́ню.

Не оста́ви мене́, Го́споди Бо́же мо́й, не отступи́ от мене́:

вонми́ въ по́мощь мою́, Го́споди спасе́нiя моего́.

Латинский (Nova Vulgata)

^38:1 PSALMUS. David. Ad commemorandum.

^38:2 Domine, ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me,

^38:3 quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi, et descendit super me manus tua.

^38:4 Non est sanitas in carne mea a facie indignationis tuae, non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.

^38:5 Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum et sicut onus grave gravant me nimis. -

^38:6 Putruerunt et corrupti sunt livores mei a facie insipientiae meae.

^38:7 Inclinatus sum et incurvatus nimis; tota die contristatus ingrediebar.

^38:8 Quoniam lumbi mei impleti sunt ardoribus, et non est sanitas in carne mea.

^38:9 Afflictus sum et humiliatus sum nimis, rugiebam a gemitu cordis mei.

^38:10 Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.

^38:11 Palpitavit cor meum, dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.

^38:12 Amici mei et proximi mei procul a plaga mea steterunt, et propinqui mei de longe steterunt.

^38:13 Et laqueos posuerunt, qui quaerebant animam meam; et, qui requirebant mala mihi, locuti sunt insidias et dolos tota die meditabantur.

^38:14 Ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum;

^38:15 et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones.

^38:16 Quoniam in te, Domine, speravi, tu exaudies, Domine Deus meus.

^38:17 Quia dixi: "Ne quando supergaudeant mihi; dum commoventur pedes mei, magnificantur super me».

^38:18 Quoniam ego in lapsum paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.

^38:19 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo et sollicitus sum de peccato meo.

^38:20 Inimici autem mei vivunt et confirmati sunt; et multiplicati sunt, qui oderunt me inique.

^38:21 Retribuentes mala pro bonis detrahebant mihi, pro eo quod sequebar bonitatem.

^38:22 Ne derelinquas me, Domine; Deus meus, ne discesseris a me.

^38:23 Festina in adiutorium meum, Domine, salus mea.

Синодальный

2 Господи, снизойди к моим страданиям и болезням тела и души. 6 Я покрыт ранами и изнемог. 13 Друзья оставили меня, а враги усилились. 16 Я только на Тебя надеюсь. Сознание моего греха тяготит меня, и враги умножаются. Не оставь меня, Господи.

Псалом Давида. В воспоминание [о субботе]

Господи! не в ярости Твоей обличай меня и не во гневе Твоем наказывай меня,

ибо стрелы Твои вонзились в меня, и рука Твоя тяготеет на мне.

Нет целого места в плоти моей от гнева Твоего; нет мира в костях моих от грехов моих,

ибо беззакония мои превысили голову мою, как тяжелое бремя отяготели на мне,

смердят, гноятся раны мои от безумия моего.

Я согбен и совсем поник, весь день сетуя хожу,

ибо чресла мои полны воспалениями, и нет целого места в плоти моей.

Я изнемог и сокрушен чрезмерно; кричу от терзания сердца моего.

Господи! пред Тобою все желания мои, и воздыхание мое не сокрыто от Тебя.

Сердце мое трепещет; оставила меня сила моя, и свет очей моих, – и того нет у меня.

Друзья мои и искренние отступили от язвы моей, и ближние мои стоят вдали.

Ищущие же души моей ставят сети, и желающие мне зла говорят о погибели моей и замышляют всякий день козни;

а я, как глухой, не слышу, и как немой, который не открывает уст своих;

и стал я, как человек, который не слышит и не имеет в устах своих ответа,

ибо на Тебя, Господи, уповаю я; Ты услышишь, Господи, Боже мой.

И я сказал: да не восторжествуют надо мною [враги мои]; когда колеблется нога моя, они величаются надо мною.

Я близок к падению, и скорбь моя всегда предо мною.

Беззаконие мое я сознаю, сокрушаюсь о грехе моем.

А враги мои живут и укрепляются, и умножаются ненавидящие меня безвинно;

и воздающие мне злом за добро враждуют против меня за то, что я следую добру.

Не оставь меня, Господи, Боже мой! Не удаляйся от меня;

поспеши на помощь мне, Господи, Спаситель мой!

Грузинский

Языки

ფსალმუნი დავითისა, გასახსენებელი.

უფალო, შენი განრისხებისას ნუ მამხილებ და შენი რისხვის ჟამს ნუ დამსჯი.

რადგან შენი ისრები ჩემშია განწონილი და შენი ხელი მამძიმებს მე.

არ არის ჯანსაღი ადგილი ჩემს სხეულში შენი რისხვის გამო; არ არის მშვიდობა ჩემს ძვლებში ჩემი ცოდვის გამო.

რადგან ცოდვანი ჩემნი გასცილდნენ ჩემს თავს, მძიმე ტვირთივით დამძიმდნენ ჩემგან.

აყროლდნენ, დალპნენ ჩემი წყლულები ჩემი უგუნურობის გამო.

წელში მოვიხარე, ერთობ დავმდაბლდი, მთელ დღეს ნაღვლიანი დავიარები.

რადგან ჩემი წელი გათანგულია სიცხით და აღარ არის ჯანსაღი ადგილი ჩემს სხეულში.

დავუძლურდი და დავძაბუნდი მეტისმეტად, ვღრიალებ ჩემი გულის სატკივრით.

უფალო, შენს წინაშეა ყველა ჩემი სურვილი და ჩემი ოხვრაც დაფარული არ არის შენგან.

ჩემი გული თრთის, ძალღონე განმიდგა და თვალთა ჩემთა სინათლე - აღარც ის არის ჩემთან.

ჩემი მოყვარულნი და მეგობარნი განერიდნენ ჩემს წყლულებს, და ჩემი ახლობლები შორს გამიდგნენ.

მახე დამიგეს ჩემი სულის მაძიებლებმა, ჩემი სიავის მსურველები ბჭობენ სიცრუეს, და მთელ დღეს მზაკვრობაზე ფიქრობენ.

მე კი ვერ ვისმენ, ვითარცა ყრუ და ვითარცა მუნჯი, პირს რომ ვერ აღებს.

და დავემგვანე კაცს, რომელსაც არ ესმის და რომლის ბაგეებსაც არ გააჩნია პასუხი.

რადგან შენ გელოდები, უფალო, შენ უპასუხე, უფალო, ღმერთო ჩემო.

რადგან ვთქვი: ნუმც გაიხარონ ჩემზე; თუ ფეხი გადამიბრუნდა, გაბატონდებიან ჩემზე.

რადგან მარცხისთვის მე მზადა ვარ და ჩემი სატკივარი ჩემს წინაა მუდამ.

რადგანაც ჩემს ბრალს განვაცხადებ, ვიდარდებ ჩემს ცოდვაზე.

ჩემი მტრები კი ცოცხლობენ, ძლიერდებიან და მრავლდებიან ჩემი ამაოდ მოძულენი.

კეთილის წილ ბოროტის გადამხდელნი მმტრობენ იმისთვის, რომ კეთილს ვცდილობ.

ნუ მიმატოვებ, უფალო, ღმერთო ჩემო, ნუ გამშორდები.

გამოეშურე ჩემს შესაწევნად, უფალო, მშველელო ჩემო!