Скрыть
40:1
40:3
40:6
40:7
40:11
40:12
40:13
Церковнославянский (рус)
Въ коне́цъ, псало́мъ Дави́ду.
Блаже́нъ разумѣва́яй на ни́ща и убо́га, въ де́нь лю́тъ изба́витъ его́ Госпо́дь.
Госпо́дь да сохрани́тъ его́ и живи́тъ его́, и да ублажи́тъ его́ на земли́ и да не преда́стъ его́ въ ру́ки враго́въ его́.
Госпо́дь да помо́жетъ ему́ на одрѣ́ болѣ́зни его́: все́ ло́же его́ обрати́лъ еси́ въ болѣ́зни его́.
А́зъ рѣ́хъ: Го́споди, поми́луй мя́, изцѣли́ ду́шу мою́, я́ко согрѣши́хъ Ти́.
Врази́ мо­и́ рѣ́ша мнѣ́ зла́я: когда́ у́мретъ, и поги́бнетъ и́мя его́?
И вхожда́­ше ви́дѣти, всу́е глаго́лаше се́рдце его́: собра́ беззако́нiе себѣ́, исхожда́­ше во́нъ и глаго́лаше вку́пѣ.
На мя́ шепта́ху вси́ врази́ мо­и́, на мя́ помышля́ху зла́я мнѣ́.
Сло́во законопресту́пное воз­ложи́ша на мя́: еда́ спя́й не при­­ложи́тъ воскресну́ти?
И́бо человѣ́къ ми́ра мо­его́, на него́же упова́хъ, яды́й хлѣ́бы моя́, воз­вели́чи на мя́ запина́нiе.
Ты́ же, Го́споди, поми́луй мя́ и воз­ста́ви мя́, и воз­да́мъ и́мъ.
Въ се́мъ позна́хъ, я́ко восхотѣ́лъ мя́ еси́, я́ко не воз­ра́дует­ся вра́гъ мо́й о мнѣ́.
Мене́ же за незло́бiе прiя́лъ, и утверди́лъ мя́ еси́ предъ Тобо́ю въ вѣ́къ.
Благослове́нъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ от­ вѣ́ка и до вѣ́ка: бу́ди, бу́ди.
Французский (LSG)
41:1 Au chef des chantres. Psaume de David.
Heureux celui qui s'intéresse au pauvre! Au jour du malheur l'Éternel le délivre;
41:2 L'Éternel le garde et lui conserve la vie. Il est heureux sur la terre, Et tu ne le livres pas au bon plaisir de ses ennemis.
41:3 L'Éternel le soutient sur son lit de douleur; Tu le soulages dans toutes ses maladies.
41:4 Je dis: Éternel, aie pitié de moi! Guéris mon âme! car j'ai péché contre toi.
41:5 Mes ennemis disent méchamment de moi: Quand mourra-t-il? quand périra son nom?
41:6 Si quelqu'un vient me voir, il prend un langage faux, Il recueille des sujets de médire; Il s'en va, et il parle au dehors.
41:7 Tous mes ennemis chuchotent entre eux contre moi; Ils pensent que mon malheur causera ma ruine:
41:8 Il est dangereusement atteint, Le voilà couché, il ne se relèvera pas!
41:9 Celui-là même avec qui j'étais en paix, Qui avait ma confiance et qui mangeait mon pain, Lève le talon contre moi.
41:10 Toi, Éternel, aie pitié de moi et rétablis-moi! Et je leur rendrai ce qui leur est dû.
41:11 Je connaîtrai que tu m'aimes, Si mon ennemi ne triomphe pas de moi.
41:12 Tu m'as soutenu à cause de mon intégrité, Et tu m'as placé pour toujours en ta présence.
41:13 Béni soit l'Éternel, le Dieu d'Israël, d'éternité en éternité! Amen! Amen!
Еврейский
41:1לַמְנַצֵּחַ, מִזְמוֹר לְדָוִד׃
41:2אַשְׁרֵי מַשְׂכִּיל אֶל־דָּל; בְּיוֹם רָעָה, יְמַלְּטֵהוּ יְהוָה׃
41:3יְהוָה יִשְׁמְרֵהוּ וִיחַיֵּהוּ יֶאְשֹּׁר (וְאֻשַּׁר) בָּאָרֶץ; וְאַל־תִּתְּנֵהוּ, בְּנֶפֶשׁ אֹיְבָיו׃
41:4יְהוָה, יִסְעָדֶנּוּ עַל־עֶרֶשׂ דְּוָי; כָּל־מִשְׁכָּבוֹ, הָפַכְתָּ בְחָלְיוֹ׃
41:5אֲנִי־אָמַרְתִּי יְהוָה חָנֵּנִי; רְפָאָה נַפְשִׁי, כִּי־חָטָאתִי לָךְ׃
41:6אוֹיְבַי, יֹאמְרוּ רַע לִי; מָתַי יָמוּת, וְאָבַד שְׁמוֹ׃
41:7וְאִם־בָּא לִרְאוֹת שָׁוְא יְדַבֵּר, לִבּוֹ, יִקְבָּץ־אָוֶן לוֹ; יֵצֵא לַחוּץ יְדַבֵּר׃
41:8יַחַד, עָלַי יִתְלַחֲשׁוּ כָּל־שֹׂנְאָי; עָלַי יַחְשְׁבוּ רָעָה לִי׃
41:9דְּבַר־בְּלִיַּעַל יָצוּק בּוֹ; וַאֲשֶׁר שָׁכַב, לֹא־יוֹסִיף לָקוּם׃
41:10גַּם־אִישׁ שְׁלוֹמִי אֲשֶׁר־בָּטַחְתִּי בוֹ אוֹכֵל לַחְמִי; הִגְדִּיל עָלַי עָקֵב׃
41:11וְאַתָּה יְהוָה, חָנֵּנִי וַהֲקִימֵנִי; וַאֲשַׁלְּמָה לָהֶם׃
41:12בְּזֹאת יָדַעְתִּי כִּי־חָפַצְתָּ בִּי; כִּי לֹא־יָרִיעַ אֹיְבִי עָלָי׃
41:13וַאֲנִי, בְּתֻמִּי תָּמַכְתָּ בִּי; וַתַּצִּיבֵנִי לְפָנֶיךָ לְעוֹלָם׃
41:14בָּרוּךְ יְהוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל, מֵהָעוֹלָם וְעַד הָעוֹלָם, אָמֵן וְאָמֵן׃
Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд.
Хушо касе ки ба бенаво эътибор медиҳад! Дар рӯзи бадбахтӣ мусибат Парвардигор ӯро раҳо хоҳад кард.
Парвардигор ӯро нигаҳбонӣ хоҳад кард ва зинда хоҳад мононд, ва ӯ дар замин хушбахт хоҳад буд. Ва Ту ӯро ба дасти душманонаш нахоҳӣ супурд.
Парвардигор ӯро бар бистари беморӣ ёварӣ хоҳад кард. Тамоми вақти хобидани ӯ Ту дар бемории ӯ нигоҳубин хоҳӣ кард.
Ман гуфтам: «Парвардигоро! Ба ман марҳамат раҳм намо; ҷонамро шифо деҳ, зеро ки пеши Ту хато кардаам».
Душманонам дар ҳаққи ман суханони бад мегӯянд: «Ӯ кай мемирад, то ки номаш гум шавад?»
Ва агар касе маро хабаргирӣ ба хабаргирии ман биёяд, сухани дурӯғ мегӯяд; дили вай дар худ ғайбат ҷамъ мекунад, ва ҳамин ки берун рафт, ба гапу калоча шурӯъ менамояд.
Ҳамаи бадхоҳонам бо ҳамдигар дар ҳаққи ман пичир-пичир мекунанд, бар зидди ман бадӣ меандешанд:
«Сухани белиал Бемории вазнине Бадие ба сари ӯ омадааст, ва акнун, ки ӯ хобидааст, дигар нахоҳад бархост».
Ҳатто касе ки бо ман дӯст буд, ва аз ӯ дилпур будам, ва ӯ нони маро мехӯрд, пошнаи худро бар ман баланд кардааст.
Валекин Ту, эй Парвардигор, ба ман марҳамат раҳм намо, маро ба по бархезон, то ки онҳоро сазо диҳам.
Аз ин хоҳам донист, ки Ту аз ман ризоманд ҳастӣ, зеро ки душманам бар ман тантана намекунад.
Ва маро, ба сабаби беайбии ман, дастгирӣ хоҳӣ кард, ва ба ҳузури Худ ҷовидона пойдор хоҳӣ намуд.
Муборак аст Парвардигор Худои Исроил аз ҷовидон то ҷовидон аз азал то абад! Омин ва омин!

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible