Скрыть
41:2
41:4
41:7
41:11
Церковнославянский (рус)
Въ коне́цъ, въ ра́зумъ сыно́въ Коре́овыхъ, псало́мъ Дави́ду.
И́мже о́бразомъ жела́етъ еле́нь на исто́чники водны́я, си́це жела́етъ душа́ моя́ къ Тебѣ́, Бо́же.
Возжада́ душа́ моя́ къ Бо́гу крѣ́пкому, живо́му: когда́ прiиду́ и явлю́ся лицу́ Бо́жiю?
Бы́ша сле́зы моя́ мнѣ́ хлѣ́бъ де́нь и но́щь, внегда́ глаго́латися мнѣ́ на вся́къ де́нь: гдѣ́ е́сть Бо́гъ тво́й?
Сiя́ помяну́хъ, и излiя́хъ на мя́ ду́шу мою́: я́ко пройду́ въ мѣ́сто селе́нiя ди́вна, да́же до до́му Бо́жiя, во гла́сѣ ра́дованiя и исповѣ́данiя, шу́ма пра́здну­ю­щаго.
Вску́ю при­­ско́рбна еси́, душе́ моя́? И вску́ю смуща́еши мя́? Упова́й на Бо́га, я́ко исповѣ́мся Ему́, спасе́нiе лица́ мо­его́ и Бо́гъ мо́й.
Ко мнѣ́ самому́ душа́ моя́ смяте́ся: сего́ ра́ди помяну́хъ Тя́ от­ земли́ Иорда́нски и Ермонiи́мски, от­ горы́ Ма́лыя.
Бе́здна бе́здну при­­зыва́етъ во гла́сѣ хля́бiй Тво­и́хъ: вся́ высоты́ Твоя́ и во́лны Твоя́ на мнѣ́ преидо́ша.
Въ де́нь заповѣ́сть Госпо́дь ми́лость Свою́, и но́щiю пѣ́снь Его́ от­ мене́ {у мене́}, моли́тва Бо́гу живота́ мо­его́.
Реку́ Бо́гу: засту́пникъ мо́й еси́, почто́ мя́ забы́лъ еси́? И вску́ю сѣ́туя хожду́, внегда́ оскорбля́етъ вра́гъ?
Внегда́ сокруша́тися косте́мъ мо­и́мъ, поноша́ху ми́ врази́ мо­и́, внегда́ глаго́лати и́мъ мнѣ́ на вся́къ де́нь: гдѣ́ е́сть Бо́гъ тво́й?
Вску́ю при­­ско́рбна еси́, душе́ моя́? И вску́ю смуща́еши мя́? Упова́й на Бо́га, я́ко исповѣ́мся Ему́, спасе́нiе лица́ мо­его́ и Бо́гъ мо́й.
Греческий [Greek (Koine)]
εἰς τὸ τέλος εἰς σύνεσιν τοῖς υἱοῖς Κορε
ὃν τρόπον ἐπι­ποθεῖ ἡ ἔλαφος ἐπι­̀ τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων οὕτως ἐπι­ποθεῖ ἡ ψυχή μου προ­̀ς σέ ὁ θεός
ἐδίψησεν ἡ ψυχή μου προ­̀ς τὸν θεὸν τὸν ζῶν­τα πότε ἥξω καὶ ὀφθήσομαι τῷ προ­σώπῳ τοῦ θεοῦ
ἐγενήθη μοι τὰ δάκρυά μου ἄρτος ἡμέρας καὶ νυκτὸς ἐν τῷ λέγεσθαί μοι καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν ποῦ ἐστιν ὁ θεός σου
ταῦτα ἐμνήσθην καὶ ἐξέχεα ἐπ᾿ ἐμὲ τὴν ψυχήν μου ὅτι διελεύ­σομαι ἐν τόπῳ σκηνῆς θαυμαστῆς ἕως τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ ἐν φωνῇ ἀγαλλιάσεως καὶ ἐξομολογήσεως ἤχου ἑορτάζον­τος
ἵνα τί περίλυπος εἶ ψυχή καὶ ἵνα τί συν­ταράσ­σεις με ἔλπισον ἐπι­̀ τὸν θεόν ὅτι ἐξομολογήσομαι αὐτῷ σωτήριον τοῦ προ­σώπου μου ὁ θεός μου
προ­̀ς ἐμαυτὸν ἡ ψυχή μου ἐταράχθη δια­̀ τοῦτο μνησθήσομαί σου ἐκ γῆς Ιορδάνου καὶ Ερμωνιιμ ἀπο­̀ ὄρους μικροῦ
ἄβυσ­σος ἄβυσ­σον ἐπι­καλεῖται εἰς φωνὴν τῶν καταρρακτῶν σου πάν­τες οἱ μετεωρισμοί σου καὶ τὰ κύματά σου ἐπ᾿ ἐμὲ διῆλθον
ἡμέρας ἐν­τελεῖται κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ καὶ νυκτὸς ᾠδὴ παρ᾿ ἐμοί προ­σευχὴ τῷ θεῷ τῆς ζωῆς μου
ἐρῶ τῷ θεῷ ἀν­τιλήμπτωρ μου εἶ δια­̀ τί μου ἐπελάθου ἵνα τί σκυθρωπάζων πορεύ­ομαι ἐν τῷ ἐκθλίβειν τὸν ἐχθρόν μου
ἐν τῷ κατα­θλάσαι τὰ ὀστᾶ μου ὠνείδισάν με οἱ θλίβον­τές με ἐν τῷ λέγειν αὐτούς μοι καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν ποῦ ἐστιν ὁ θεός σου
ἵνα τί περίλυπος εἶ ψυχή καὶ ἵνα τί συν­ταράσ­σεις με ἔλπισον ἐπι­̀ τὸν θεόν ὅτι ἐξομολογήσομαι αὐτῷ ἡ σωτηρία τοῦ προ­σώπου μου ὁ θεός μου
Латинский (Nova Vulgata)
42:1 Magistro chori. Maskil. Filiorum Core.
42:2 Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum, ita desiderat anima mea ad te, Deus.
42:3 Sitivit anima mea ad Deum, Deum vivum; quando veniam et apparebo ante faciem Dei?
42:4 Fuerunt mihi lacrimae meae panis die ac nocte, dum dicitur mihi cotidie: «Ubi est Deus tuus?».
42:5 Haec recordatus sum et effudi in me animam meam; quoniam transibam in locum tabernaculi admirabilis usque ad domum Dei in voce exsultationis et confessionis multitudinis festa celebrantis.
42:6 Quare tristis es, anima mea, et quare conturbaris in me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei et Deus meus.
42:7 In meipso anima mea contristata est; propterea memor ero tui de terra Iordanis et Hermonim, de monte Misar.
42:8 Abyssus abyssum invocat in voce cataractarum tuarum; omnes gurgites tui et fluctus tui super me transierunt.
42:9 In die mandavit Dominus misericordiam suam, et nocte canticum eius apud me est: oratio ad Deum vitae meae.
42:10 Dicam Deo: «Susceptor meus es. Quare oblitus es mei, et quare contristatus incedo, dum affligit me inimicus?».
42:11 Dum confringuntur ossa mea, exprobraverunt mihi, qui tribulant me, dum dicunt mihi quotidie: «Ubi est Deus tuus?». -
42:12 Quare tristis es, anima mea, et quare conturbaris in me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei et Deus meus.
2 Меня влечет к Твоему святому храму. 4 Грущу о невозможности ходить вместе с народом в Твой святой храм. 6 Душа моя унывает среди гор Ермонских и взывает к Господу, зачем Ты оставил меня и укрепил моих врагов.
Начальнику хора. Учение. Сынов Кореевых
Как лань желает к потокам воды, так желает душа моя к Тебе, Боже!
Жаждет душа моя к Богу крепкому, живому: когда приду и явлюсь пред лице Божие!
Слезы мои были для меня хлебом день и ночь, когда говорили мне всякий день: «где Бог твой?»
Вспоминая об этом, изливаю душу мою, потому что я ходил в многолюдстве, вступал с ними в дом Божий со гласом радости и славословия празднующего сонма.
Что унываешь ты, душа моя, и что смущаешься? Уповай на Бога, ибо я буду еще славить Его, Спасителя моего и Бога моего.
Унывает во мне душа моя; посему я воспоминаю о Тебе с земли Иорданской, с Ермона, с горы Цоар.
Бездна бездну призывает голосом водопадов Твоих; все воды Твои и волны Твои прошли надо мною.
Днем явит Господь милость Свою, и ночью песнь Ему у меня, молитва к Богу жизни моей.
Скажу Богу, заступнику моему: для чего Ты забыл меня? Для чего я сетуя хожу от оскорблений врага?
Как бы поражая кости мои, ругаются надо мною враги мои, когда говорят мне всякий день: «где Бог твой?»
Что унываешь ты, душа моя, и что смущаешься? Уповай на Бога, ибо я буду еще славить Его, Спасителя моего и Бога моего.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible