Скрыть
43:5
43:8
43:9
43:11
43:12
43:15
43:16
43:17
43:19
43:20
43:21
43:27
Церковнославянский (рус)
Въ коне́цъ, сыно́въ Коре́овыхъ, въ ра́зумъ, псало́мъ.
Бо́же, уши́ма на́шима услы́шахомъ, и отцы́ на́ши воз­вѣсти́ша на́мъ дѣ́ло, е́же содѣ́лалъ еси́ во дне́хъ и́хъ, во дне́хъ дре́внихъ.
Рука́ Твоя́ язы́ки потреби́, и насади́лъ я́ еси́: озло́билъ еси́ лю́ди и изгна́лъ еси́ я́.
Не бо мече́мъ сво­и́мъ наслѣ́диша зе́млю, и мы́шца и́хъ не спасе́ и́хъ, но десни́ца Твоя́ и мы́шца Твоя́ и просвѣще́нiе лица́ Тво­его́, я́ко благоволи́лъ еси́ въ ни́хъ.
Ты́ еси́ са́мъ Ца́рь мо́й и Бо́гъ мо́й, заповѣ́даяй спасе́нiя Иа́ковля.
О Тебѣ́ враги́ на́шя избоде́мъ ро́ги, и о и́мени Тво­е́мъ уничижи́мъ востаю́щыя на ны́.
Не на лу́къ бо мо́й упова́ю, и ме́чь мо́й не спасе́тъ мене́:
спаслъ бо еси́ на́съ от­ стужа́ющихъ на́мъ, и ненави́дящихъ на́съ посрами́лъ еси́.
О Бо́зѣ похва́лимся ве́сь де́нь, и о и́мени Тво­е́мъ исповѣ́мыся во вѣ́къ.
Ны́нѣ же от­ри́нулъ еси́ и посрами́лъ еси́ на́съ, и не изы́деши, Бо́же, въ си́лахъ на́шихъ.
Возврати́лъ еси́ на́съ вспя́ть при­­ вразѣ́хъ на́шихъ, и ненави́дящiи на́съ расхища́ху себѣ́.
Да́лъ еси́ на́съ я́ко о́вцы снѣ́ди, и во язы́цѣхъ разсѣ́ялъ ны́ еси́.
Отда́лъ еси́ лю́ди Твоя́ безъ цѣны́, и не бѣ́ мно́же­с­т­во въ восклица́нiихъ на́шихъ.
Положи́лъ еси́ на́съ поноше́нiе сосѣ́домъ на́шымъ, подражне́нiе и поруга́нiе су́щымъ о́крестъ на́съ.
Положи́лъ еси́ на́съ въ при́тчу во язы́цѣхъ, покива́нiю главы́ въ лю́дехъ.
Ве́сь де́нь сра́мъ мо́й предо мно́ю е́сть, и сту́дъ лица́ мо­его́ покры́ мя,
от­ гла́са поноша́ющаго и оклевета́ющаго, от­ лица́ вра́жiя и изгоня́щаго.
Сiя́ вся́ прiидо́ша на ны́, и не забы́хомъ Тебе́, и не непра́вдовахомъ въ завѣ́тѣ Тво­е́мъ,
и не от­ступи́ вспя́ть се́рдце на́­ше: и уклони́лъ еси́ стези́ на́шя от­ пути́ Тво­его́,
я́ко смири́лъ еси́ на́съ на мѣ́стѣ озлобле́нiя, и при­­кры́ ны сѣ́нь сме́ртная.
А́ще забы́хомъ и́мя Бо́га на́­шего, и а́ще воз­дѣ́хомъ ру́ки на́шя къ бо́гу чужде́му,
не Бо́гъ ли взы́щетъ си́хъ? То́й бо вѣ́сть та́йная се́рдца.
Зане́ Тебе́ ра́ди умерщвля́емся ве́сь де́нь, вмѣни́хомся я́ко о́вцы заколе́нiя.
Воста́ни, вску́ю спи́ши, Го́споди? Воскре́сни́, и не от­ри́ни до конца́.
Вску́ю лице́ Твое́ от­враща́еши? Забыва́еши нищету́ на́шу и ско́рбь на́шу?
Я́ко смири́ся въ пе́рсть душа́ на́ша, при­­льпе́ земли́ утро́ба на́ша.
Воскре́сни́, Го́споди, помози́ на́мъ, и изба́ви на́съ и́мене ра́ди Тво­его́.
Еврейский
44:1לַמְנַצֵּחַ לִבְנֵי־קֹרַח מַשְׂכִּיל׃
44:2אֱלֹהִים בְּאָזְנֵינוּ שָׁמַעְנוּ, אֲבוֹתֵינוּ סִפְּרוּ־לָנוּ; פֹּעַל פָּעַלְתָּ בִימֵיהֶם, בִּימֵי קֶדֶם׃
44:3אַתָּה יָדְךָ גּוֹיִם הוֹרַשְׁתָּ וַתִּטָּעֵם; תָּרַע לְאֻמִּים, וַתְּשַׁלְּחֵם׃
44:4כִּי לֹא בְחַרְבָּם יָרְשׁוּ אָרֶץ, וּזְרוֹעָם לֹא־הוֹשִׁיעָה לָּמוֹ כִּי־יְמִינְךָ וּזְרוֹעֲךָ וְאוֹר פָּנֶיךָ, כִּי רְצִיתָם׃
44:5אַתָּה־הוּא מַלְכִּי אֱלֹהִים; צַוֵּה, יְשׁוּעוֹת יַעֲקֹב׃
44:6בְּךָ צָרֵינוּ נְנַגֵּחַ; בְּשִׁמְךָ, נָבוּס קָמֵינוּ׃
44:7כִּי לֹא בְקַשְׁתִּי אֶבְטָח; וְחַרְבִּי, לֹא תוֹשִׁיעֵנִי׃
44:8כִּי הוֹשַׁעְתָּנוּ מִצָּרֵינוּ; וּמְשַׂנְאֵינוּ הֱבִישׁוֹתָ׃
44:9בֵּאלֹהִים הִלַּלְנוּ כָל־הַיּוֹם; וְשִׁמְךָ לְעוֹלָם נוֹדֶה סֶלָה׃
44:10אַף־זָנַחְתָּ וַתַּכְלִימֵנוּ; וְלֹא־תֵצֵא, בְּצִבְאוֹתֵינוּ׃
44:11תְּשִׁיבֵנוּ אָחוֹר מִנִּי־צָר; וּמְשַׂנְאֵינוּ, שָׁסוּ לָמוֹ׃
44:12תִּתְּנֵנוּ כְּצֹאן מַאֲכָל; וּבַגּוֹיִם, זֵרִיתָנוּ׃
44:13תִּמְכֹּר־עַמְּךָ בְלֹא־הוֹן; וְלֹא־רִבִּיתָ, בִּמְחִירֵיהֶם׃
44:14תְּשִׂימֵנוּ חֶרְפָּה לִשְׁכֵנֵינוּ; לַעַג וָקֶלֶס, לִסְבִיבוֹתֵינוּ׃
44:15תְּשִׂימֵנוּ מָשָׁל בַּגּוֹיִם; מְנוֹד־רֹאשׁ, בַּל־אֻמִּים׃
44:16כָּל־הַיּוֹם כְּלִמָּתִי נֶגְדִּי; וּבֹשֶׁת פָּנַי כִּסָּתְנִי׃
44:17מִקּוֹל מְחָרֵף וּמְגַדֵּף; מִפְּנֵי אוֹיֵב, וּמִתְנַקֵּם׃
44:18כָּל־זֹאת בָּאַתְנוּ וְלֹא שְׁכַחֲנוּךָ; וְלֹא־שִׁקַּרְנוּ, בִּבְרִיתֶךָ׃
44:19לֹא־נָסוֹג אָחוֹר לִבֵּנוּ; וַתֵּט אֲשֻׁרֵינוּ, מִנִּי אָרְחֶךָ׃
44:20כִּי דִכִּיתָנוּ בִּמְקוֹם תַּנִּים; וַתְּכַס עָלֵינוּ בְצַלְמָוֶת׃
44:21אִם־שָׁכַחְנוּ שֵׁם אֱלֹהֵינוּ; וַנִּפְרֹשׂ כַּפֵּינוּ, לְאֵל זָר׃
44:22הֲלֹא אֱלֹהִים יַחֲקָר־זֹאת; כִּי־הוּא יֹדֵעַ, תַּעֲלֻמוֹת לֵב׃
44:23כִּי־עָלֶיךָ הֹרַגְנוּ כָל־הַיּוֹם; נֶחְשַׁבְנוּ, כְּצֹאן טִבְחָה׃
44:24עוּרָה לָמָּה תִישַׁן אֲדֹנָי; הָקִיצָה, אַל־תִּזְנַח לָנֶצַח׃
44:25לָמָּה־פָנֶיךָ תַסְתִּיר; תִּשְׁכַּח עָנְיֵנוּ וְלַחֲצֵנוּ׃
44:26כִּי שָׁחָה לֶעָפָר נַפְשֵׁנוּ; דָּבְקָה לָאָרֶץ בִּטְנֵנוּ׃
44:27קוּמָה עֶזְרָתָה לָּנוּ; וּפְדֵנוּ, לְמַעַן חַסְדֶּךָ׃
Рус. (Аверинцев)
В этом переводе выбранная книга отсутствует
Барои сардори сарояндагон. Суруди таълимии банӣ Қӯраҳ.
Худоё, бо гӯшҳои худ шунидаем, ва падарони мо ба мо ҳикоя кардаанд дар бораи корномае ки дар замони онҳо, дар замони куҳан ба амал овардаӣ.
Ту бо дасти Худ халқҳоро бадар рондаӣ, вале онҳоро нишондаӣ; қабилаҳоро шикаст додаӣ, вале онҳоро паҳн кардаӣ;
Зеро ки онҳо бо шамшери худ заминро ба даст наовардаанд, ва онҳоро бозуи онҳо наҷот надодааст, балки дасти рости Ту ва бозуи Ту ва нури рӯи Ту, зеро ризомандии Ту бар онҳо буд.
Ту подшоҳи ман ҳастӣ, эй Худо! Ба Яъқуб наҷот бифармо Бар наҷоти Яъқуб амр фармо.
Бо ёрии Ту душманони худро шох хоҳем зад; бо номи Ту мухолифони худро поймол хоҳем кард;
Зеро ки ба камони худ таваккал нахоҳам кард, ва шамшерам маро наҷот нахоҳад дод;
Балки Ту моро аз душманони мо наҷот додаӣ, ва бадхоҳони моро шармсор кардаӣ.
Ҳар рӯз бо Худо фахр менамоем, ва номи Туро ҷовидона сипос хоҳем гуфт. Село.
Аммо ҳоло Ту моро партофтаӣ ва расво кардаӣ, ва бо лашкарҳои мо берун намеоӣ;
Моро пеши душман ақиб гардондаӣ, ва бадхоҳони мо барои худ тороҷ мекунанд.
Моро мисли гӯсфандон барои хӯрдан супурдаӣ, ва дар миёни халқҳо моро пароканда кардаӣ;
Қавми Худро ба баҳои ночизе фурӯхтаӣ, ва нархашонро зиёд накардаӣ.
Моро назди ҳамсоягони мо нангин кардаӣ, хандахариш ва боиси масхара назди онҳое ки дар гирду пеши моянд.
Моро вирди забон дар миёни халқҳо, ҳадафи сарҷунбонӣ дар миёни қабилаҳо гардондаӣ.
Ҳар рӯз расвоии ман пеши назари ман аст, ва шармандагӣ рӯи маро пӯшидааст
Аз овози дашномдиҳанда ва тӯҳматгӯй, аз афту башараи душман ва қасдгир интиқомҷӯй.
Ҳамаи ин ба сари мо омадааст, валекин мо Туро аз хотир набаровардаем, ва ба паймони Ту хиёнат накардаем.
Дили мо ақиб нагашт, ва пойҳои мо аз роҳи Ту берун нарафт,
Вақте ки моро дар макони шағолон фурӯ нишондӣ ва бо сояи марг моро пӯшондӣ.
Агар мо номи Худои худро аз хотир мебаровардем ва кафҳои худро сӯи худои бегона дароз мекардем,
Оё Худо инро пурсуҷӯ таҳқиқ наменамуд? Зеро ки Ӯ сири асрори дилро медонад.
Лекин ба хотири Ту мо ҳар рӯз кушта мешавем, мисли гӯсфандони забҳ куштанӣ ба шумор меравем.
Бархез! Чаро хобидаӣ, эй Парвардигор? Бедор шав, доимӣ моро напартой!
Чаро рӯи Худро пинҳон доштаӣ, мусибат бадбахтӣ ва тангии моро фаромӯш кардаӣ?
Зеро ки ҷони мо ба хок яксон шудааст, ҷисми мо ба замин часпидааст.
Ба ёрии мо бархез, ва моро ба хотири меҳру вафои Худ халосӣ деҳ.

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible