Азбука веры » Би́блия » Псалти́рь » Псалом 47

Псалом 47

Толкования

Толкования главы

47:1

47:2

см.:Пс.144:3;Евр.12:22;Откр.14:1;

47:3

см.:Иез.40:2;

47:4

см.:2Пар.20:8;Зах.8:3;Мал.1:14;

47:5

47:6

см.:4Цар.19:35-36;

47:7

см.:4Цар.19:3;Ис.21:3;

47:8

см.:Ис.27:8;

47:9

47:10

47:11

см.:4Цар.19:15;Деян.19:17;

47:12

47:13

47:14

47:15

см.:Ис.25:9;

Церковнославянский (рус)

Псало́мъ пѣ́сни сыно́въ Коре́овыхъ, вторы́я суббо́ты.

Ве́лiй Госпо́дь и хва́ленъ зѣло́ во гра́дѣ Бо́га на́шего, въ горѣ́ святѣ́й Его́,

благокоре́ннымъ ра́дованiемъ всея́ земли́: го́ры Сiо́нскiя, ре́бра сѣ́верова, гра́дъ Царя́ вели́каго.

Бо́гъ въ тя́жестѣхъ {во хра́мѣхъ} его́ зна́емь е́сть, егда́ заступа́етъ и́.

Я́ко се́, ца́рiе зе́мстiи собра́шася, снидо́шася вку́пѣ:

ті́и ви́дѣвше та́ко, удиви́шася, смято́шася, подвиго́шася:

тре́петъ прiя́тъ я́ та́мо, болѣ́зни я́ко ражда́ющiя.

Ду́хомъ бу́рнымъ сокруши́ши корабли́ Ѳарси́йскiя.

Я́коже слы́шахомъ, та́ко и ви́дѣхомъ во гра́дѣ Го́спода си́лъ, во гра́дѣ Бо́га на́шего: Бо́гъ основа́ и въ вѣ́къ.

Прiя́хомъ, Бо́же, ми́лость Твою́ посредѣ́ люді́й Твои́хъ.

По и́мени Твоему́, Бо́же, та́ко и хвала́ Твоя́ на конца́хъ земли́: пра́вды испо́лнь десни́ца Твоя́.

Да возвесели́тся гора́ Сiо́нская, и да возра́дуются дще́ри Иуде́йскiя, суде́бъ ра́ди Твои́хъ, Го́споди.

Обыди́те Сiо́нъ и обыми́те его́, повѣ́дите въ столпѣ́хъ его́:

положи́те сердца́ ва́ша въ си́лу его́, и раздѣли́те до́мы его́, я́ко да повѣ́сте въ ро́дѣ инѣ́мъ.

Я́ко То́й е́сть Бо́гъ на́шъ во вѣ́къ и въ вѣ́къ вѣ́ка: То́й упасе́тъ на́съ во вѣ́ки.

Рус. (Аверинцев)

В этом переводе выбранная книга отсутствует

Латинский (Nova Vulgata)

^48:1 Canticum. PSALMUS. Filiorum Core.

^48:2 Magnus Dominus et laudabilis nimis in civitate Dei nostri.

^48:3 Mons sanctus eius collis speciosus, exsultatio universae terrae. Mons Sion, extrema aquilonis, civitas regis magni.

^48:4 Deus in domibus eius notus factus est ut refugium.

^48:5 Quoniam ecce reges congregati sunt, convenerunt in unum.

^48:6 Ipsi cum viderunt, sic admirati sunt, conturbati sunt, diffugerunt;

^48:7 illic tremor apprehendit eos, dolores ut parturientis.

^48:8 In spiritu orientis conteres naves Tharsis.

^48:9 Sicut audivimus, sic vidimus in civitate Domini virtutum, in civitate Dei nostri; Deus fundavit eam in aeternum.

^48:10 Recogitamus, Deus, misericordiam tuam in medio templi tui.

^48:11 Secundum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terrae; iustitia plena est dextera tua.

^48:12 Laetetur mons Sion, et exsultent filiae Iudae propter iudicia tua.

^48:13 Circumdate Sion et complectimini eam, numerate turres eius.

^48:14 Ponite corda vestra in virtute eius et percurrite domos eius, ut enarretis in progenie altera.

^48:15 Quoniam hic est Deus, Deus noster in aeternum et in saeculum saeculi; ipse ducet nos in saecula.

Таджикский

Языки

Суруд. Таронаи банӣ Қӯраҳ.

Парвардигор бузург аст ва сазовори ситоиши зиёд дар шаҳри Худои мо, дар кӯҳи поки Худ.

Теппаи бисёр зебо, шодии тамоми замин аст кӯҳи Сион; дар канори шимолӣ шаҳри Подшоҳи бузург аст.

Худо дар қасрҳои он ҳамчун паноҳгоҳ машҳур аст:

Зеро инак подшоҳон ҷамъ омаданд, якҷоя гузаштанд;

Ҳамин ки онҳо диданд, ҳайрон шуда ба ҳарос афтоданд ва рӯй ба гурез оварданд;

Ларза онҳоро дар он ҷо фаро гирифт ва дарди сахт, ба монанди зане ки мезояд.

Ту бо боди шарқӣ киштиҳои Таршишро шикастӣ.

Чунон ки шунида будем, ончунон дидем дар шаҳри Парвардигори лашкарҳо, дар шаҳри Худои мо: Худо онро ҷовидона барқарор хоҳад кард. Село.

Дар бораи меҳру вафои Ту, эй Худо, мо андаруни қасри Ту фикру хаёл мекунем.

Чунон ки номи Ту, эй Худо, ончунон ҳамду санои Ту то канорҳои замин паҳн шудааст; дасти рости Ту пур аз росткорист.

Кӯҳи Сион хурсандӣ мекунад, духтарони Яҳудо шод мешаванд, ба муносибати довариҳои Ту.

Дар гирди Сион гардед ва онро давр занед; бурҷҳои онро бишморед;

Дили худро ба истеҳкомҳои он бимонед; қасрҳояшро дида бароед, то ки ба насли оянда ҳикоя кунед,

Зеро ки ин Худо Худои мост ҷовидона; Ӯ моро то дами марг роҳнамоӣ хоҳад кард.