Я́ко о́вцы во а́дѣ положе́ни су́ть, сме́рть упасе́тъ я́: и облада́ютъ и́ми пра́вiи зау́тра, и по́мощь и́хъ обетша́етъ во а́дѣ: от сла́вы своея́ изринове́ни бы́ша.

Оба́че Бо́гъ изба́витъ ду́шу мою́ изъ руки́ а́довы, егда́ прiе́млетъ мя́.

Не убо́йся, егда́ разбогатѣ́етъ человѣ́къ, или́ егда́ умно́жится сла́ва до́му его́:

я́ко внегда́ умре́ти ему́, не во́зметъ вся́, ниже́ сни́детъ съ ни́мъ сла́ва его́.

Я́ко душа́ его́ въ животѣ́ его́ благослови́тся, исповѣ́стся тебѣ́, егда́ благосотвори́ши ему́.

Вни́детъ да́же до ро́да оте́цъ свои́хъ, да́же до вѣ́ка не у́зритъ свѣ́та.

И человѣ́къ въ че́сти сы́й не разумѣ́, приложи́ся ското́мъ несмы́сленнымъ и уподо́бися и́мъ.

Латинский (Nova Vulgata)

^49:1 Magistro chori. Filiorum Core. PSALMUS.

^49:2 Audite haec, omnes gentes; auribus percipite, omnes, qui habitatis orbem:

^49:3 quique humiles et viri nobiles, simul in unum dives et pauper!

^49:4 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam.

^49:5 Inclinabo in parabolam aurem meam, aperiam in psalterio aenigma meum.

^49:6 Cur timebo in diebus malis, cum iniquitas supplantantium circumdabit me?

^49:7 Qui confidunt in virtute sua et in multitudine divitiarum suarum gloriantur.

^49:8 Etenim seipsum non redimet homo; non dabit Deo propitiationem suam.

^49:9 Nimium est pretium redemptionis animae eius: ad ultimum deficiet,

^49:10 ut vivat usque in finem nec videat interitum.

^49:11 Et videbit sapientes morientes; simul insipiens et stultus peribunt et relinquent alienis divitias suas.

^49:12 Sepulcra eorum domus illorum in aeternum; tabernacula eorum in progeniem et progeniem, etsi vocaverunt nominibus suis terras suas.

^49:13 Et homo, cum sit in honore, non permanebit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis.

^49:14 Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis, et finis eorum, qui complacent in ore suo.

^49:15 Sicut oves in inferno positi sunt, mors depascet eos; descendent praecipites ad sepulcrum, et figura eorum erit in consumptionem: infernus habitaculum eorum.

^49:16 Verumtamen Deus redimet animam meam, de manu inferi vere suscipiet me.

^49:17 Ne timueris, cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus eius,

^49:18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria eius.

^49:19 Cum animae suae in vita ipsius benedixerit: «Laudabunt te quod benefecisti tibi»,

^49:20 tamen introibit ad progeniem patrum suorum, qui in aeternum non videbunt lumen.

^49:21 Homo, cum in honore esset, non intellexit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis.

Синодальный

2 Все люди, слушайте изречение мудрости. 6 Не бойтесь преследований нечестивых, так как нет никого, кто бы мог избежать смерти. 12 Нечестивый не избежит преисподней; а праведный будет принят Богом. 17 Не бойся, когда видишь увеличение силы и славы нечестивого: по смерти он пойдет к своим отцам, которые не видят света.

Начальнику хора. Сынов Кореевых. Псалом

Слушайте сие, все народы; внимайте сему, все живущие во вселенной, –

и простые и знатные, богатый, равно как бедный.

Уста мои изрекут премудрость, и размышления сердца моего – знание.

Приклоню ухо мое к притче, на гуслях открою загадку мою:

«для чего бояться мне во дни бедствия, когда беззаконие путей моих окружит меня?»

Надеющиеся на силы свои и хвалящиеся множеством богатства своего!

человек никак не искупит брата своего и не даст Богу выкупа за него:

дорога́ цена искупления души их, и не будет того вовек,

чтобы остался кто жить навсегда и не увидел могилы.

Каждый видит, что и мудрые умирают, равно как и невежды и бессмысленные погибают и оставляют имущество свое другим.

В мыслях у них, что домы их вечны, и что жилища их в род и род, и земли свои они называют своими именами.

Но человек в чести не пребудет; он уподобится животным, которые погибают.

Этот путь их есть безумие их, хотя последующие за ними одобряют мнение их.

Как овец, заключат их в преисподнюю; смерть будет пасти их, и наутро праведники будут владычествовать над ними; сила их истощится; могила – жилище их.

Но Бог избавит душу мою от власти преисподней, когда примет меня.

Не бойся, когда богатеет человек, когда слава дома его умножается:

ибо умирая не возьмет ничего; не пойдет за ним слава его;

хотя при жизни он ублажает душу свою, и прославляют тебя, что ты удовлетворяешь себе,

но он пойдет к роду отцов своих, которые никогда не увидят света.

Человек, который в чести и неразумен, подобен животным, которые погибают.

Грузинский

Языки

გუნდის ლობტარს, კორახის ძეთა ფსალმუნი.

ისმინეთ ესე, ხალხო ყოველო, ყური მოაპყარით ქვეყნიერების ყველა მცხოვრებო,

უბრალოებმაც, დიდგვაროვნებმაც, მდიდარმა და ღარიბმა ერთად.

ჩემი პირი წარმოთქვამს სიბრძნეს და ჩემი გულის ფიქრი გონიერებას.

ყურს მივუგდებ იგავს, ქნარზე ამოვხსნი ჩემს გამოცანას,

რად შემეშინდება უბედურების ჟამს, ჩემი გზების ცოდვა გარს შემომეხვევა?

თავიანთი ძალით და უხვი სიმდიდრით დაიმედებულნი იტრაბახებენ.

ძმა დახსნით ვერ დაიხსნის კაცს, ვერ მისცემს ღმერთს მის გამოსასყიდს.

ძვირია მათი სულის გამოხსნა და არ ეგების უკუნისამდე.

რომ ცოცხლად დარჩეს სამარადისოდ და არ იხილოს საფლავი.

რადგანაც ხედავს: ბრძენნი იხოცებიან, ბრიყვისა და სულელის მსგავსად იღუპებიან და თავიანთ დოვლათს სხვას უტოვებენ.

გულში ფიქრობენ, რომ მათი სახლები მუდმივია და მათი საცხოვრებლები - თაობიდან თაობამდე; თავიანთ სახელებს უწოდებენ მამულებს.

ადამიანი პატივისცემაში ვერ დარჩება; მიმსგავსებულია დასაკლავ პირუტყვს.

ეს მათი გზა მათი უგუნურობაა, თუმცა შემდგომნი მათნი იწონებენ.

ცხვრებივით ჩაყრიან ჯოჯოხეთში; სიკვდილი მწყემსავს მათ, დილით კი წმიდანები გაბატონდებიან მათზე; და სიმაგრე მათი დაიშრიტება, საფლავია მათი სადგომი;

ხოლო ღმერთი დაიხსნის ჩემს სულს ჯოჯოხეთისაგან, როცა ამომიყვანს. სელა.

არ შეგეშინდეს, თუ გამდიდრდეს კაცი, თუ გამრავლდეს მისი სახლის დიდება.

რადგან, როცა მოკვდება, ვერაფერს წაიღებს, თან არ ჩაჰყვება მისი დიდება.

თუმცა თავიანთ სულს სიცოცხლეშივე აკურთხებენ და გადიდებენ შენ იმისათვის, რომ კეთილს იზამ.

მივა მამების თაობასთან, რომელნიც ვერასოდეს ვერ იხილავენ სინათლეს.

ადამიანი, რომელიც პატივისცემაშია და არ გაეგება, დამსგავსებულია დასაკლავ პირუტყვს.