Скрыть
5:1
5:4
5:8
5:9
5:11
5:12
5:13
Церковнославянский (рус)
О наслѣ́д­ст­ву­ю­щемъ, псало́мъ Дави́ду.
Глаго́лы моя́ внуши́, Го́споди, разумѣ́й зва́нiе мое́.
Вонми́ гла́су моле́нiя мо­его́, Царю́ мо́й и Бо́же мо́й: я́ко къ Тебѣ́ помолю́ся, Го́споди.
Зау́тра услы́ши гла́съ мо́й: зау́тра предста́ну Ти́, и у́зриши мя́:
я́ко Бо́гъ не хотя́й беззако́нiя Ты́ еси́: не при­­сели́т­ся къ Тебѣ́ лука́внуяй,
ниже́ пребу́дутъ беззако́н­ницы предъ очи́ма Тво­и́ма: воз­ненави́дѣлъ еси́ вся́ дѣ́ла­ю­щыя беззако́нiе,
погуби́ши вся́ глаго́лющыя лжу́: му́жа крове́й и льсти́ва гнуша́ет­ся Госпо́дь.
А́зъ же мно́же­с­т­вомъ ми́лости Тво­ея́ вни́ду въ до́мъ Тво́й, поклоню́ся ко хра́му свято́му Тво­ему́, въ стра́сѣ Тво­е́мъ.
Го́споди, наста́ви мя́ пра́вдою Тво­е́ю, вра́гъ мо­и́хъ ра́ди испра́ви предъ Тобо́ю пу́ть мо́й.
Я́ко нѣ́сть во устѣ́хъ и́хъ и́стины, се́рдце и́хъ су́етно, гро́бъ от­ве́рстъ горта́нь и́хъ, язы́ки сво­и́ми льща́ху.
Суди́ и́мъ, Бо́же, да от­паду́тъ от­ мы́слей сво­и́хъ: по мно́же­ст­ву нече́стiя и́хъ изри́ни я́, я́ко преогорчи́ша Тя́, Го́споди.
И да воз­веселя́т­ся вси́ упова́ющiи на Тя́, во вѣ́къ воз­ра́дуют­ся, и всели́шися въ ни́хъ: и похва́лят­ся о Тебѣ́ лю́бящiи и́мя Твое́.
Я́ко Ты́ благослови́ши пра́ведника, Го́споди, я́ко ору́жiемъ благоволе́нiя вѣнча́лъ еси́ на́съ.
Греческий [Greek (Koine)]
τὰ ῥήματά μου ἐνώτισαι κύριε σύνες τῆς κραυγῆς μου
προ­́σχες τῇ φωνῇ τῆς δεήσεώς μου ὁ βασιλεύς μου καὶ ὁ θεός μου ὅτι προ­̀ς σὲ προ­σεύξομαι κύριε
τὸ πρωὶ εἰσακούσῃ τῆς φωνῆς μου τὸ πρωὶ παρα­στήσομαί σοι καὶ ἐπόψομαι
ὅτι οὐχὶ θεὸς θέλων ἀνομίαν σὺ εἶ οὐδὲ παροικήσει σοι πονηρευό­με­νος
οὐ δια­μενοῦσιν παρα­́νομοι κατέναν­τι τῶν ὀφθαλμῶν σου ἐμίσησας πάν­τας τοὺς ἐργαζο­μέ­νους τὴν ἀνομίαν
ἀπο­λεῖς πάν­τας τοὺς λαλοῦν­τας τὸ ψεῦδος ἄνδρα αἱμάτων καὶ δόλιον βδελύσ­σεται κύριος
ἐγὼ δὲ ἐν τῷ πλή­θει τοῦ ἐλέους σου εἰσελεύ­σομαι εἰς τὸν οἶκόν σου προ­σκυνήσω προ­̀ς ναὸν ἅγιόν σου ἐν φόβῳ σου
κύριε ὁδήγησόν με ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἕνεκα τῶν ἐχθρῶν μου κατεύ­θυνον ἐνώπιόν μου τὴν ὁδόν σου
ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν ἀλήθεια ἡ καρδία αὐτῶν ματαία τάφος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν ταῖς γλώσ­σαις αὐτῶν ἐδολιοῦσαν
κρῖνον αὐτούς ὁ θεός ἀπο­πεσάτωσαν ἀπο­̀ τῶν δια­βουλίων αὐτῶν κατα­̀ τὸ πλῆ­θος τῶν ἀσεβειῶν αὐτῶν ἔξωσον αὐτούς ὅτι παρεπίκρανάν σε κύριε
καὶ εὐφρανθήτωσαν πάν­τες οἱ ἐλπίζον­τες ἐπι­̀ σέ εἰς αἰῶνα ἀγαλλιάσον­ται καὶ κατα­σκηνώσεις ἐν αὐτοῖς καὶ καυχήσον­ται ἐν σοὶ πάν­τες οἱ ἀγαπῶν­τες τὸ ὄνομά σου
ὅτι σὺ εὐλογήσεις δίκαιον κύριε ὡς ὅπλῳ εὐδοκίας ἐστεφάνωσας ἡμᾶς
Французский (LSG)
Au chef des chantres. Avec les flûtes. Psaume de David.
Prête l'oreille à mes paroles, ô Éternel! Écoute mes gémissements!
Sois attentif à mes cris, mon roi et mon Dieu! C'est à toi que j'adresse ma prière.
Éternel! le matin tu entends ma voix; Le matin je me tourne vers toi, et je regarde.
Car tu n'es point un Dieu qui prenne plaisir au mal; Le méchant n'a pas sa demeure auprès de toi.
Les insensés ne subsistent pas devant tes yeux; Tu hais tous ceux qui commettent l'iniquité.
Tu fais périr les menteurs; L'Éternel abhorre les hommes de sang et de fraude.
Mais moi, par ta grande miséricorde, je vais à ta maison, Je me prosterne dans ton saint temple avec crainte.
Éternel! conduis-moi dans ta justice, à cause de mes ennemis, Aplanis ta voie sous mes pas.
Car il n'y a point de sincérité dans leur bouche; Leur coeur est rempli de malice, Leur gosier est un sépulcre ouvert, Et ils ont sur la langue des paroles flatteuses.
Frappe-les comme des coupables, ô Dieu! Que leurs desseins amènent leur chute! Précipite-les au milieu de leurs péchés sans nombre! Car ils se révoltent contre toi.
Alors tous ceux qui se confient en toi se réjouiront, Ils auront de l'allégresse à toujours, et tu les protégeras; Tu seras un sujet de joie Pour ceux qui aiment ton nom.
Car tu bénis le juste, ô Éternel! Tu l'entoures de ta grâce comme d'un bouclier.
Ein Lied Davids, zu singen mit Flötenbegleitung.
HERR, höre doch, was ich sage;
achte auf mein Seufzen und Stöhnen!
Verschließ die Ohren nicht,
wenn ich um Hilfe schreie,
du mein König und mein Gott!
An dich wende ich mich mit meiner Bitte.
Früh am Morgen hörst du mein Rufen,
in der Frühe trage ich dir meine Sache vor
und warte auf deine Entscheidung.
Dir, HERR, gefällt kein Unrecht,
kein Unheilstifter darf zu dir kommen.
Überhebliche Prahler willst du nicht sehen
und Verbrecher trifft dein Hass.
Die Lügner vernichtest du,
du verabscheust die Mörder und Betrüger.
Doch mir erweist du große Güte:
Ich darf zu deinem Tempel kommen,
vor deinem Heiligtum mich niederwerfen
und voller Ehrfurcht zu dir beten.
HERR, lass meine Feinde sehen, wie du mir hilfst!
Ebne vor mir den Weg, den ich gehen soll!
Auf das, was sie sagen, kann sich niemand verlassen,
ihr Kopf steckt voll von schändlichen Plänen.
Glattzüngige Schmeichler sind sie;
doch ihre schönen Worte bringen Tod und Verderben.
Zahl es ihnen heim, Gott,
verstricke sie in ihre eigenen Ränke!
Vertreibe sie aus deiner Nähe;
denn ihre Schandtaten sind zahllos
und ihr Trotz gegen dich ist maßlos.
Doch freuen sollen sich alle,
die sich auf dich verlassen.
Ihr Jubel soll kein Ende haben,
denn du bist ihr Beschützer.
Sie sollen vor Freude singen,
sie alle, die dich lieben
und dir die Treue halten.
Denn reich beschenkst du sie mit deinem Segen,
schützend umgibt sie deine Güte.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible