Скрыть
50:1
50:4
50:10
50:11
50:14
Церковнославянский (рус)
Въ коне́цъ, псало́мъ Дави́ду, 
– внегда́ вни́ти къ нему́ Наѳа́ну проро́ку,
2егда́ вни́де къ Вирсаві́и женѣ́ Урі́евѣ.
Поми́луй мя́, Бо́же, по вели́цѣй ми́лости Тво­е́й, и по мно́же­ст­ву щедро́тъ Тво­и́хъ очи́сти беззако́нiе мое́.
Наипа́че омы́й мя́ от­ беззако́нiя мо­его́ и от­ грѣха́ мо­его́ очи́сти мя́:
я́ко беззако́нiе мое́ а́зъ зна́ю, и грѣ́хъ мо́й предо мно́ю е́сть вы́ну.
Тебѣ́ еди́ному согрѣши́хъ и лука́вое предъ Тобо́ю сотвори́хъ: я́ко да оправди́шися во словесѣ́хъ Тво­и́хъ и побѣди́ши, внегда́ суди́ти Ти́.
Се́ бо, въ беззако́нiихъ зача́тъ е́смь, и во грѣсѣ́хъ роди́ мя ма́ти моя́.
Се́ бо, и́стину воз­люби́лъ еси́, безвѣ́стная и та́йная прему́дрости Тво­ея́ яви́лъ ми́ еси́.
Окропи́ши мя́ иссо́помъ, и очи́щуся: омы́еши мя́, и па́че снѣ́га убѣлю́ся.
Слу́ху мо­ему́ да́си ра́дость и весе́лiе: воз­ра́дуют­ся ко́сти смире́н­ныя.
Отврати́ лице́ Твое́ от­ грѣ́хъ мо­и́хъ и вся́ беззако́нiя моя́ очи́сти.
Се́рдце чи́сто сози́жди во мнѣ́, Бо́же, и ду́хъ пра́въ обнови́ во утро́бѣ мо­е́й.
Не от­ве́ржи мене́ от­ лица́ Тво­его́ и Ду́ха Тво­его́ Свята́го не от­ими́ от­ мене́.
Возда́ждь ми́ ра́дость спасе́нiя Тво­его́ и Ду́хомъ Влады́чнимъ утверди́ мя.
Научу́ беззако́н­ныя путе́мъ Тво­и́мъ, и нечести́вiи къ Тебѣ́ обратя́т­ся.
Изба́ви мя́ от­ крове́й, Бо́же, Бо́же спасе́нiя мо­его́: воз­ра́дует­ся язы́къ мо́й пра́вдѣ Тво­е́й.
Го́споди, устнѣ́ мо­и́ от­ве́рзеши, и уста́ моя́ воз­вѣстя́тъ хвалу́ Твою́.
Я́ко а́ще бы восхотѣ́лъ еси́ же́ртвы, да́лъ бы́хъ у́бо: всесожже́нiя не благоволи́ши.
Же́ртва Бо́гу ду́хъ сокруше́нъ: се́рдце сокруше́н­но и смире́н­но Бо́гъ не уничижи́тъ.
Ублажи́, Го́споди, благоволе́нiемъ Тво­и́мъ Сiо́на, и да сози́ждут­ся стѣ́ны Иерусали́мскiя:
тогда́ благоволи́ши же́ртву пра́вды, воз­ноше́нiе и всесожега́емая: тогда́ воз­ложа́тъ на олта́рь Тво́й телцы́.
Рус. (Аверинцев)
Начальнику хора. Псалом Давидов.
Когда приходил к нему пророк Натан после того, как Давид вошел к Вирсавии.
Помилуй меня, Боже, по милости Твоей, и обилием благосердия Твоего изгладь беззаконие мое;
всецело отмой меня от вины моей, и от греха моего очисти меня!
Ибо сознаюсь я в беззаконии моем, и грех мой предо мною всегда.
Пред Тобой, пред Тобой одним я согрешил, и сотворил злое в очах Твоих; итак, прав Ты в приговоре Твоем и безупречен в суде Твоем!
Вот, в беззакониях я зачат, и во грехе родила меня матерь моя;
Вот, верности в сокровенном желаешь Ты, в тайне открыл Ты мне премудрость Твою.
Окропи меня иссопом, и буду чист, омый меня, и стану снега белей.
Дай мне радость и веселие внять – и возрадуются кости, что Ты сокрушил.
Отврати взор Твой от грехов моих, и каждую вину мою изгладь!
Чистым, Боже, соделай сердце во мне, и дух правый обнови в глубинах моих!
Не отвергни меня от лица Твоего, и Духа Твоего Святого не отними,
возврати мне радость спасения Твоего, и Духом всещедрым утверди меня!
Научу беззаконных путям Твоим, и нечестивцы обратятся к Тебе.
Очисти меня от кровей, Боже, Боже спасения моего! и восславит язык мой правду Твою.
Господи! отверзни уста мои, и речь моя возвестит хвалу Тебе.
Ибо жертвы не желаешь Ты от меня, всесожжение не угодно Тебе.
Жертва Богу – сокрушенный дух; сердцем, что смирилось до конца, Боже, не погнушаешься Ты.
Одари милостию Твоею Сион, стены Иерусалима отстрой!
Тогда будут жертвы угодны Тебе, всесожжении и возношений обряд, тогда возложат тельцов на алтарь твой.
Латинский (Nova Vulgata)
51:1 Magistro chori. PSALMUS. David,
51:2 cum venit ad eum Nathan propheta, postquam cum Bethsabee peccavit.
51:3 Miserere mei, Deus, secundum misericordiam tuam; et secundum multitudinem miserationum tuarum dele iniquitatem meam.
51:4 Amplius lava me ab iniquitate mea et a peccato meo munda me.
51:5 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper.
51:6 Tibi, tibi soli peccavi et malum coram te feci, ut iustus inveniaris in sententia tua et aequus in iudicio tuo.
51:7 Ecce enim in iniquitate generatus sum, et in peccato concepit me mater mea.
51:8 Ecce enim veritatem in corde dilexisti et in occulto sapientiam manifestasti mihi.
51:9 Asperges me hyssopo, et mundabor; lavabis me, et super nivem dealbabor.
51:10 Audire me facies gaudium et laetitiam, et exsultabunt ossa, quae contrivisti.
51:11 Averte faciem tuam a peccatis meis et omnes iniquitates meas dele.
51:12 Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum firmum innova in visceribus meis.
51:13 Ne proicias me a facie tua et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.
51:14 Redde mihi laetitiam salutaris tui et spiritu promptissimo confirma me.
51:15 Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur.
51:16 Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meae, et exsultabit lingua mea iustitiam tuam.
51:17 Domine, labia mea aperies, et os meum annuntiabit laudem tuam.
51:18 Non enim sacrificio delectaris; holocaustum, si offeram, non placebit.
51:19 Sacrificium Deo spiritus contribulatus; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies.
51:20 Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, ut aedificentur muri Ierusalem.
51:21 Tunc acceptabis sacrificium iustitiae, oblationes et holocausta; tunc imponent super altare tuum vitulos.
Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд,
Ҳангоме, баъд аз даромаданаш назди ба Батшобаъ, Нотони пайғамбар пеши ӯ омад. Вақте ки Нотони пайғамбар назди ӯ омад, баъд аз он ки ӯ назди Батшобаъ даромада буд.
Ба ман, эй Худо, аз рӯи меҳрубонии Худ раҳм намо, ва ҷиноятҳоямро аз рӯи фаровонии марҳаматҳои Худ нобуд кун.
Маро аз гуноҳам чандинбора шустушӯ намо, ва аз хатоям маро покиза кун,
Зеро ман ба ҷиноятҳои худ иқрор ҳастам, ва хатоям доим пеши назари ман ҳастанд.
Ба Ту ва танҳо ба Ту хато кардаам, ва пеши назари Ту бадӣ кардаам, бинобар ин Ту дар ҳукми Худ барҳақ ҳастӣ ва дар доварии Худ покиза.
Инак, ман дар гуноҳ офарида шудаам, ва модарам дар хато ба ман ҳомила гардидааст.
Инак, Ту ростиро дар дилам хоҳон ҳастӣ, ва дар ботинам дарунам ҳикматро ба ман меомӯзӣ.
Маро бо зуфо покиза намо, ва ман покиза хоҳам шуд; маро шустушӯй кун, ва ман аз барф сафедтар хоҳам шуд.
Маро аз шодӣ ва хурсандӣ баҳраманд гардон, то устухонҳое ки Ту шикастаӣ, хушнуд шаванд.
Рӯи Худро аз хатоям бипӯшон, ва ҳамаи гуноҳҳои маро нобуд кун.
Худоё, дили покизае дар ман биофарин, ва рӯҳи дурусте дар дарунам ботинам нав бикун.
Маро аз пеши Худ дур наандоз, ва Руҳи Поки Худро аз ман нагир.
Шодии наҷоти Худро ба ман баргардон, ва бо рӯҳи олиҳимматӣ маро дастгирӣ намо.
Ба ҷинояткорон роҳҳои Туро таълим хоҳам дод, ва хатокорон сӯи Ту бозгашт хоҳанд кард.
Маро аз хунҳо бираҳон, эй Худо, ки Худои наҷоти ман ҳастӣ, то забонам росткории Туро сарояд.
Худовандо! Лабҳои маро бикшо, ва забонам ҳамду санои Туро хоҳад гуфт;
Зеро Ту қурбониро намехоҳӣ, вагарна меовардам; қурбонии сӯхтаниро намеписандӣ.
Қурбониҳои дилхоҳи Худо рӯҳи шикаста аст; дили шикаста ва кӯфтаро афсурдаро Ту, эй Худо, хор нахоҳӣ дид.
Бо ризомандии Худ ба Сион некӣ бикун; ҳисорҳои деворҳои Уршалимро барпо намо.
Он гоҳ қурбониҳои росткорӣ ва қурбониҳои сӯхтанӣ ба Ту писанд хоҳанд афтод; он гоҳ бар қурбонгоҳи Ту гӯсолаҳоро хоҳанд овард.

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible