Скрыть
55:0
55:2
55:3
55:4
55:6
55:7
55:8
55:9
55:11
55:13
55:14
Церковнославянский (рус)
Въ коне́цъ, о лю́дехъ от­ святы́хъ удале́н­ныхъ, Дави́ду въ столпописа́нiе, внегда́ удержа́ша и́ иноплеме́н­ницы въ Ге́ѳѣ, псало́мъ.
Поми́луй мя́, Бо́же, я́ко попра́ мя человѣ́къ: ве́сь де́нь боря́ стужи́ ми.
Попра́ша мя́ врази́ мо­и́ ве́сь де́нь: я́ко мно́зи борю́щiи мя́ съ высоты́.
Въ де́нь не {се́й рѣ́чи не въ нѣ́кiихъ не имѣ́ет­ся} убою́ся, а́зъ же упова́ю на Тя́.
О Бо́зѣ похвалю́ словеса́ Моя́: на Бо́га упова́хъ, не убою́ся: что́ сотвори́тъ мнѣ́ пло́ть?
Ве́сь де́нь слове́съ мо­и́хъ гнуша́хуся: на мя́ вся́ помышле́нiя и́хъ на зло́.
Вселя́т­ся и скры́ютъ, ті́и пя́ту мою́ сохраня́тъ, я́коже потерпѣ́ша ду́шу мою́ {ті́и пя́ту мою́ наблюда́ти бу́дутъ, я́коже жда́ху души́ мо­ея́}.
Ни о чесо́мже от­ри́неши я́, гнѣ́вомъ лю́ди низведе́ши.
Бо́же, живо́тъ мо́й воз­вѣсти́хъ Тебѣ́: положи́лъ еси́ сле́зы моя́ предъ Тобо́ю, я́ко и во обѣтова́нiи Тво­е́мъ.
Да воз­вратя́т­ся врази́ мо­и́ вспя́ть, въ о́ньже а́ще де́нь при­­зову́ Тя: се́, позна́хъ, я́ко Бо́гъ мо́й еси́ Ты́.
О Бо́зѣ похвалю́ глаго́лъ, о Го́сподѣ похвалю́ сло́во.
На Бо́га упова́хъ, не убою́ся: что́ сотвори́тъ мнѣ́ человѣ́къ?
Во мнѣ́, Бо́же, моли́твы, я́же воз­да́мъ хвалы́ Тво­ея́:
я́ко изба́вилъ еси́ ду́шу мою́ от­ сме́рти, о́чи мо­и́ от­ сле́зъ и но́зѣ мо­и́ от­ поползнове́нiя: благо­угожду́ предъ Го́сподемъ во свѣ́тѣ живы́хъ.
Рус. (Юнгеров)
В конец. О народе, удаленном от святынь. Давида. В столпописание. Когда удерживали его иноплеменники в Гефе.
Помилуй меня, Боже, ибо попрал меня человек: нападая всякий день, он угнетал меня.
Попирают меня враги мои на всякий день, ибо много враждующих со мною надменно.
(Но) никогда не убоюсь (их), потому что уповаю на Тебя.
Буду хвалить Бога словами моими: на Бога я уповал, не убоюсь: что сделает мне плоть?
Всякий день речами моими они гнушались, обо мне все помышления их - во зло.
Поселившись скрытно, они наблюдают за пятою моею, потому что стерегли жизнь мою.
Но Ты) легко отвергнешь их: во гневе низложишь народы.
Боже! Жизнь мою я возвестил Тебе: Ты положил слезы мои пред Собою, по обетованию Твоему.
Да возвратятся враги мои вспять в день, в который я призову Тебя: вот я узнал, что Ты - Бог мой.
Буду хвалить Бога речью, восхвалю Господа словами.
На Бога я уповал, не убоюсь, что сделает мне человек?
На мне, Боже, обеты, которые исполню во хвалу Тебе,
Ибо Ты избавил душу мою от смерти, очи мои от слез, и ноги мои от преткновения: буду благоугоден Господу во свете живых.
Латинский (Nova Vulgata)
56:1 Magistro chori. Secundum» Ionat elem rehoqim». David. Miktam. Cum Gath Philistaei eum tenerent.
56:2 Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo, tota die impugnans oppressit me.
56:3 Conculcaverunt me inimici mei tota die, quoniam multi pugnant adversum me, Altissime.
56:4 In quacumque die timebo, ego in te sperabo.
56:5 In Deo, cuius laudabo sermonem, in Deo speravi; non timebo: quid faciet mihi caro?
56:6 Tota die rem meam perturbabant, adversum me omnes cogitationes eorum in malum.
56:7 Concitabant iurgia, insidiabantur, ipsi calcaneum meum observabant. Sicut quaesierunt animam meam,
56:8 ita pro iniquitate retribue illis, in ira populos prosterne, Deus.
56:9 Peregrinationes meas tu numerasti: pone lacrimas meas in utre tuo; nonne in supputatione tua?
56:10 Tunc convertentur inimici mei retrorsum, in quacumque die invocavero: ecce cognovi quoniam Deus meus es.
56:11 In Deo, cuius laudabo sermonem, in Domino, cuius laudabo sermonem,
56:12 in Deo speravi; non timebo: quid faciet mihi homo?
56:13 Super me sunt, Deus, vota tua; reddam laudationes tibi,
56:14 quoniam eripuisti animam meam de morte et pedes meos de lapsu, ut ambulem coram Deo in lumine viventium.
56:0 لإِمَامِ الْمُغَنِّينَ عَلَى «الْحَمَامَةِ الْبَكْمَاءِ بَيْنَ الْغُرَبَاءِ». مُذَهَّبَةٌ لِدَاوُدَعِنْدَمَا

56:0 أَخَذَهُ الْفِلِسْطِينِيُّونَ فِي جَتَّ.
56:1 اِرْحَمْنِي يَا اَللهُ لأَنَّ الإِنْسَانَ يَتَهَمَّمُنِي، وَالْيَوْمَ كُلَّهُ مُحَارِبًا يُضَايِقُنِي.
56:2 تَهَمَّمَنِي أَعْدَائِي الْيَوْمَ كُلَّهُ، لأَنَّ كَثِيرِينَ يُقَاوِمُونَنِي بِكِبْرِيَاءَ.
56:3 فِي يَوْمِ خَوْفِي، أَنَا عَلَيْكَ أَتَّكِلُ.
56:4 اَللهُ أَفْتَخِرُ بِكَلاَمِهِ. عَلَى اللهِ تَوَكَّلْتُ فَلاَ أَخَافُ. مَاذَا يَصْنَعُهُ بِي الْبَشَرُ؟
56:5 الْيَوْمَ كُلَّهُ يُحَرِّفُونَ كَلاَمِي. عَلَيَّ كُلُّ أَفْكَارِهِمْ بِالشَّرِّ.
56:6 يَجْتَمِعُونَ، يَخْتَفُونَ، يُلاَحِظُونَ خُطُواتِي عِنْدَمَا تَرَصَّدُوا نَفْسِي.
56:7 عَلَى إِثْمِهِمْ جَازِهِمْ. بِغَضَبٍ أَخْضِعِالشُّعُوبَ يَا اَللهُ.
56:8 تَيَهَانِي رَاقَبْتَ. اجْعَلْ أَنْتَ دُمُوعِي فِي زِقِّكَ. أَمَا هِيَ فِي سِفْرِكَ؟
56:9 حِينَئِذٍ تَرْتَدُّ أَعْدَائِي إِلَى الْوَرَاءِ فِي يَوْمٍ أَدْعُوكَ فِيهِ. هذَا قَدْ عَلِمْتُهُ لأَنَّ اللهَ لِي.
56:10 اَللهُ أَفْتَخِرُ بِكَلاَمِهِ. الرَّبُّ أَفْتَخِرُ بِكَلاَمِهِ.
56:11 عَلَى اللهِ تَوَكَّلْتُ فَلاَ أَخَافُ. مَاذَا يَصْنَعُهُ بِي الإِنْسَانُ؟
56:12 اَللَّهُمَّ، عَلَيَّ نُذُورُكَ. أُوفِي ذَبَائِحَ شُكْرٍ لَكَ.
56:13 لأَنَّكَ نَجَّيْتَ نَفْسِي مِنَ الْمَوْتِ. نَعَمْ، وَرِجْلَيَّ مِنَ الزَّلَقِ، لِكَيْ أَسِيرَ قُدَّامَ اللهِ فِي نُورِ الأَحْيَاءِ.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible