Скрыть
Псалом 55 
55:2
55:3
55:4
55:6
55:7
55:8
55:9
55:11
55:13
55:14
Псалом 56 
56:3
Псалом 57 
57:1
57:2
Псалом 58 
58:2
58:3
58:7
58:11
58:12
58:15
58:17
58:18
Псалом 59 
59:1
59:6
59:7
59:9
59:11
59:13
Псалом 60 
60:1
60:6
Псалом 61 
61:6
61:8
61:12
Псалом 62 
62:4
62:5
62:6
62:11
Псалом 63 
63:1
63:2
63:3
63:5
63:8
Церковнославянский (рус)
Въ коне́цъ, о лю́дехъ от­ святы́хъ удале́н­ныхъ, Дави́ду въ столпописа́нiе, внегда́ удержа́ша и́ иноплеме́н­ницы въ Ге́ѳѣ, псало́мъ.
Поми́луй мя́, Бо́же, я́ко попра́ мя человѣ́къ: ве́сь де́нь боря́ стужи́ ми.
Попра́ша мя́ врази́ мо­и́ ве́сь де́нь: я́ко мно́зи борю́щiи мя́ съ высоты́.
Въ де́нь не {се́й рѣ́чи не въ нѣ́кiихъ не имѣ́ет­ся} убою́ся, а́зъ же упова́ю на Тя́.
О Бо́зѣ похвалю́ словеса́ Моя́: на Бо́га упова́хъ, не убою́ся: что́ сотвори́тъ мнѣ́ пло́ть?
Ве́сь де́нь слове́съ мо­и́хъ гнуша́хуся: на мя́ вся́ помышле́нiя и́хъ на зло́.
Вселя́т­ся и скры́ютъ, ті́и пя́ту мою́ сохраня́тъ, я́коже потерпѣ́ша ду́шу мою́ {ті́и пя́ту мою́ наблюда́ти бу́дутъ, я́коже жда́ху души́ мо­ея́}.
Ни о чесо́мже от­ри́неши я́, гнѣ́вомъ лю́ди низведе́ши.
Бо́же, живо́тъ мо́й воз­вѣсти́хъ Тебѣ́: положи́лъ еси́ сле́зы моя́ предъ Тобо́ю, я́ко и во обѣтова́нiи Тво­е́мъ.
Да воз­вратя́т­ся врази́ мо­и́ вспя́ть, въ о́ньже а́ще де́нь при­­зову́ Тя: се́, позна́хъ, я́ко Бо́гъ мо́й еси́ Ты́.
О Бо́зѣ похвалю́ глаго́лъ, о Го́сподѣ похвалю́ сло́во.
На Бо́га упова́хъ, не убою́ся: что́ сотвори́тъ мнѣ́ человѣ́къ?
Во мнѣ́, Бо́же, моли́твы, я́же воз­да́мъ хвалы́ Тво­ея́:
я́ко изба́вилъ еси́ ду́шу мою́ от­ сме́рти, о́чи мо­и́ от­ сле́зъ и но́зѣ мо­и́ от­ поползнове́нiя: благо­угожду́ предъ Го́сподемъ во свѣ́тѣ живы́хъ.
Въ коне́цъ, да не растли́ши, Дави́ду въ столпописа́нiе, внегда́ ему́ от­бѣга́ти от­ лица́ Сау́лова въ пеще́ру.
Поми́луй мя́, Бо́же, поми́луй мя́: я́ко на Тя́ упова́ душа́ моя́, и на сѣ́нь крилу́ Твое́ю надѣ́юся, до́ндеже пре́йдетъ беззако́нiе.
Воззову́ къ Бо́гу Вы́шнему, Бо́гу благодѣ́яв­шему мнѣ́.
Посла́ съ небесе́ и спасе́ мя, даде́ въ поноше́нiе попира́ющыя мя́: посла́ Бо́гъ ми́лость Свою́ и и́стину Свою́,
и изба́ви ду́шу мою́ от­ среды́ ски́мновъ. Поспа́хъ смуще́нъ: сы́нове человѣ́честiи, зу́бы и́хъ ору́жiя и стрѣ́лы, и язы́къ и́хъ ме́чь о́стръ.
Вознеси́ся на небеса́, Бо́же, и по все́й земли́ сла́ва Твоя́.
Сѣ́ть угото́ваша нога́мъ мо­и́мъ, и сляко́ша ду́шу мою́: ископа́ша предъ лице́мъ мо­и́мъ я́му, и впадо́ша въ ню́.
Гото́во се́рдце мое́, Бо́же, гото́во се́рдце мое́: воспою́ и пою́ во сла́вѣ мо­е́й.
Воста́ни, сла́ва моя́, воста́ни, псалти́рю и гу́сли: воста́ну ра́но.
Исповѣ́мся Тебѣ́ въ лю́дехъ, Го́споди, воспою́ Тебѣ́ во язы́цѣхъ:
я́ко воз­вели́чися до небе́съ ми́лость Твоя́ и да́же до о́блакъ и́стина Твоя́.
Вознеси́ся на небеса́, Бо́же, и по все́й земли́ сла́ва Твоя́.
Въ коне́цъ, да не растли́ши, Дави́ду въ столпописа́нiе.
А́ще во­и́стин­ну у́бо пра́вду глаго́лете, пра́вая суди́те, сы́нове человѣ́честiи.
И́бо въ се́рдцы беззако́нiе дѣ́лаете на земли́, непра́вду ру́ки ва́шя сплета́ютъ.
Очужди́шася грѣ́шницы от­ ложе́снъ, заблуди́ша от­ чре́ва, глаго́лаша лжу́.
Я́рость и́хъ по подо́бiю змiину́, я́ко а́спида глу́ха и затыка́ющаго у́ши сво­и́,
и́же не услы́шитъ гла́са обава́ющихъ, обава́емь обава́ет­ся от­ прему́дра.
Бо́гъ сокруши́тъ зу́бы и́хъ во устѣ́хъ и́хъ: члено́вныя льво́въ сокруши́лъ е́сть Госпо́дь.
Уничижа́т­ся я́ко вода́ мимотеку́щая: напряже́тъ лу́къ сво́й, до́ндеже изнемо́гутъ.
Я́ко во́скъ раста́явъ отъ­и́мут­ся: паде́ о́гнь на ни́хъ, и не ви́дѣша со́лнца.
Пре́жде е́же разумѣ́ти те́рнiя ва́­шего ра́мна, я́ко жи́вы, я́ко во гнѣ́вѣ пожре́тъ я́.
Возвесели́т­ся пра́ведникъ, егда́ уви́дитъ от­мще́нiе: ру́цѣ сво­и́ умы́етъ въ кро́ви грѣ́шника.
И рече́тъ человѣ́къ: а́ще у́бо е́сть пло́дъ пра́веднику, у́бо е́сть Бо́гъ судя́ и́мъ на земли́.
Въ коне́цъ, да не растли́ши, Дави́ду въ столпописа́нiе, внегда́ посла́ Сау́лъ и стреже́ до́мъ его́, е́же умертви́ти его́.
Изми́ мя от­ вра́гъ мо­и́хъ, Бо́же, и от­ востаю́щихъ на мя́ изба́ви мя́:
изба́ви мя́ от­ дѣ́ла­ю­щихъ беззако́нiе, и от­ му́жъ крове́й спаси́ мя.
Я́ко се́, улови́ша ду́шу мою́, нападо́ша на мя́ крѣ́пцыи: ниже́ беззако́нiе мое́, ниже́ грѣ́хъ мо́й, Го́споди:
безъ беззако́нiя теко́хъ и испра́вихъ: воста́ни въ срѣ́тенiе мое́ и ви́ждь.
И Ты́, Го́споди Бо́же си́лъ, Бо́же Изра́илевъ, вонми́ посѣти́ти вся́ язы́ки: да не уще́дриши вся́ дѣ́ла­ю­щыя беззако́нiе.
Возвратя́т­ся на ве́черъ, и вза́лчутъ я́ко пе́съ, и обы́дутъ гра́дъ.
Се́, ті́и от­вѣща́ютъ усты́ сво­и́ми, и ме́чь во устна́хъ и́хъ: я́ко кто́ слы́ша?
И Ты́, Го́споди, посмѣе́шися и́мъ, уничижи́ши вся́ язы́ки.
Держа́ву мою́ къ Тебѣ́ сохраню́: я́ко Ты́, Бо́же, засту́пникъ мо́й еси́.
Бо́гъ мо́й, ми́лость Его́ предвари́тъ мя́: Бо́гъ мо́й, яви́тъ мнѣ́ на вразѣ́хъ мо­и́хъ.
Не убі́й и́хъ, да не когда́ забу́дутъ зако́нъ Тво́й: расточи́ я́ си́лою Тво­е́ю и низведи́ я́, защи́тниче мо́й, Го́споди,
грѣ́хъ у́стъ и́хъ, сло́во усте́нъ и́хъ: и я́ти да бу́дутъ въ горды́ни сво­е́й, и от­ кля́твы и лжи́ воз­вѣстя́т­ся въ кончи́нѣ,
во гнѣ́вѣ кончи́ны, и не бу́дутъ: и увѣ́дятъ, я́ко Бо́гъ влады́че­ст­вуетъ Иа́ковомъ и концы́ земли́.
Возвратя́т­ся на ве́черъ, и вза́лчутъ я́ко пе́съ, и обы́дутъ гра́дъ:
ті́и разы́дут­ся я́сти: а́ще ли же не насы́тят­ся, и поро́пщутъ.
А́зъ же воспою́ си́лу Твою́ и воз­ра́дуюся зау́тра о ми́лости Тво­е́й: я́ко бы́лъ еси́ засту́пникъ мо́й и при­­бѣ́жище мое́ въ де́нь ско́рби мо­ея́.
Помо́щникъ мо́й еси́, Тебѣ́ пою́: я́ко Бо́гъ засту́пникъ мо́й еси́, Бо́же мо́й, ми́лость моя́.
Въ коне́цъ, о измѣни́тися хотя́щихъ, въ столпописа́нiе Дави́ду, въ науче́нiе:
внегда́ сожже́ Средорѣ́чiе Сирі́йское и Сирі́ю Сова́лскую, и воз­врати́ся Иоа́въ и порази́ Едо́ма въ де́бри Соле́й два­на́­де­сять ты́сящъ.
Бо́же, от­ри́нулъ ны́ еси́ и низложи́лъ еси́ на́съ, разгнѣ́вал­ся еси́ и уще́дрилъ еси́ на́съ.
Стря́слъ еси́ зе́млю и смути́лъ еси́ ю́: изцѣли́ сокруше́нiе ея́, я́ко подви́жеся.
Показа́лъ еси́ лю́демъ Тво­и́мъ жесто́кая: напо­и́лъ еси́ на́съ вино́мъ умиле́нiя.
Да́лъ еси́ боя́щымся Тебе́ зна́менiе, е́же убѣжа́ти от­ лица́ лу́ка.
Я́ко да изба́вят­ся воз­лю́блен­нiи Тво­и́, спаси́ десни́цею Тво­е́ю и услы́ши мя́.
Бо́гъ воз­глаго́ла во святѣ́мъ Сво­е́мъ: воз­ра́дуюся, и раздѣлю́ Сики́му, и юдо́ль Жили́щъ размѣ́рю.
Мо́й е́сть Галаа́дъ, и Мо́й е́сть Манассі́й, Ефре́мъ крѣ́пость главы́ Мо­ея́, Иу́да ца́рь Мо́й.
Моа́въ коно́бъ упова́нiя Мо­его́: на Идуме́ю простру́ сапо́гъ Мо́й: Мнѣ́ иноплеме́н­ницы покори́шася.
Кто́ введе́тъ мя́ во гра́дъ огражде́нiя? Или́ кто́ наста́витъ мя́ до Идуме́и?
Не Ты́ ли, Бо́же, от­ри́нувый на́съ? И не изы́деши, Бо́же, въ си́лахъ на́шихъ?
Да́ждь на́мъ по́мощь от­ ско́рби: и су́етно спасе́нiе человѣ́ческо.
О Бо́зѣ сотвори́мъ си́лу: и То́й уничижи́тъ стужа́ющыя на́мъ.
Въ коне́цъ, въ пѣ́снехъ, Дави́ду псало́мъ, 60.
Услы́ши, Бо́же, моле́нiе мое́, вонми́ моли́твѣ мо­е́й:
от­ коне́цъ земли́ къ Тебѣ́ воз­зва́хъ, внегда́ уны́ се́рдце мое́: на ка́мень воз­не́слъ мя́ еси́, наста́вилъ мя́ еси́,
я́ко бы́лъ еси́ упова́нiе мое́, сто́лпъ крѣ́пости от­ лица́ вра́жiя.
Вселю́ся въ селе́нiи Тво­е́мъ во вѣ́ки, покры́юся въ кро́вѣ кри́лъ Тво­и́хъ.
Я́ко Ты́, Бо́же, услы́шалъ еси́ моли́твы моя́, да́лъ еси́ достоя́нiе боя́щымся и́мене Тво­его́.
Дни́ на дни́ царе́вы при­­ложи́ши, лѣ́та его́ до дне́ ро́да и ро́да.
Пребу́детъ въ вѣ́къ предъ Бо́гомъ: ми́лость и и́стину его́ кто́ взы́щетъ?
Та́ко воспою́ и́мени Тво­ему́ во вѣ́ки, воз­да́ти ми́ моли́твы моя́ де́нь от­ дне́.
Въ коне́цъ, о Идиѳу́мѣ, псало́мъ Дави́ду.
Не Бо́гу ли повине́т­ся душа́ моя́? От­ Того́ бо спасе́нiе мое́.
И́бо То́й Бо́гъ мо́й и Спа́съ мо́й, засту́пникъ мо́й: не подви́жуся наипа́че.
Доко́лѣ належите́ на человѣ́ка? Убива́ете вси́ вы́, я́ко стѣнѣ́ преклоне́нѣ и опло́ту воз­ринове́ну.
Оба́че цѣ́ну мою́ совѣща́ша от­ри́нути, теко́ша въ жа́жди: усты́ сво­и́ми благословля́ху, и се́рдцемъ сво­и́мъ кленя́ху.
Оба́че Богови повини́ся, душе́ моя́: я́ко от­ Того́ терпѣ́нiе мое́.
И́бо То́й Бо́гъ мо́й и Спа́съ мо́й, засту́пникъ мо́й: не преселю́ся.
О Бо́зѣ спасе́нiе мое́ и сла́ва моя́: Бо́гъ по́мощи мо­ея́, и упова́нiе мое́ на Бо́га.
Упова́йте на Него́, ве́сь со́нмъ люді́й: излiя́йте предъ Ни́мъ сердца́ ва́ша, я́ко Бо́гъ помо́щникъ на́шъ.
Оба́че су́етни сы́нове человѣ́честiи, лжи́ви сы́нове человѣ́честiи въ мѣ́рилѣхъ е́же непра́вдовати: ті́и от­ суеты́ вку́пѣ.
Не упова́йте на непра́вду, и на восхище́нiе не жела́йте: бога́т­ст­во а́ще тече́тъ, не при­­лага́йте се́рдца.
Еди́ною глаго́ла Бо́гъ, дво́я сiя́ слы́шахъ, зане́ держа́ва Бо́жiя,
и Твоя́, Го́споди, ми́лость: я́ко Ты́ воз­да́си кому́ждо по дѣло́мъ его́.
Псало́мъ Дави́ду, внегда́ бы́ти ему́ въ пусты́ни Иуде́йстѣй.
Бо́же, Бо́же мо́й, къ Тебѣ́ у́тренюю: воз­жада́ Тебе́ душа́ моя́, ко́ль мно́жицею Тебѣ́ пло́ть моя́, въ земли́ пу́стѣ и непрохо́днѣ и безво́днѣ.
Та́ко во святѣ́мъ яви́хся Тебѣ́, ви́дѣти си́лу Твою́ и сла́ву Твою́.
Я́ко лу́чши ми́лость Твоя́ па́че живо́тъ: устнѣ́ мо­и́ похвали́тѣ Тя́.
Та́ко благословлю́ Тя въ животѣ́ мо­е́мъ и о и́мени Тво­е́мъ воз­дѣжу́ ру́цѣ мо­и́.
Я́ко от­ ту́ка и ма́сти да испо́лнит­ся душа́ моя́, и устна́ма ра́дости восхва́лятъ Тя́ уста́ моя́.
А́ще помина́хъ Тя́ на посте́ли мо­е́й, на у́трен­нихъ по­уча́хся въ Тя́:
я́ко бы́лъ еси́ помо́щникъ мо́й, и въ кро́вѣ крилу́ Твое́ю воз­ра́дуюся.
Прильпе́ душа́ моя́ по Тебѣ́: мене́ же прiя́тъ десни́ца Твоя́.
Ті́и же всу́е иска́ша ду́шу мою́: вни́дутъ въ преиспо́дняя земли́:
предадя́т­ся въ ру́ки ору́жiя, ча́сти ли́совомъ бу́дутъ.
Ца́рь же воз­весели́т­ся о Бо́зѣ: похва́лит­ся вся́къ клены́йся И́мъ, я́ко загради́шася уста́ глаго́лющихъ непра́ведная.
Въ коне́цъ, псало́мъ Дави́ду.
Услы́ши, Бо́же, гла́съ мо́й, внегда́ моли́тимися къ тебѣ́: от­ стра́ха вра́жiя изми́ ду́шу мою́.
Покры́й мя́ от­ со́нма лука́вну­ю­щихъ, от­ мно́же­ст­ва дѣ́ла­ю­щихъ непра́вду:
и́же изостри́ша я́ко ме́чь язы́ки своя́, напряго́ша лу́къ сво́й, ве́щь го́рьку,
сострѣля́ти въ та́йныхъ непоро́чна: внеза́пу сострѣля́ютъ его́, и не убоя́т­ся.
Утверди́ша себѣ́ сло́во лука́во­е: повѣ́даша скры́ти сѣ́ть, рѣ́ша: кто́ у́зритъ и́хъ?
Испыта́ша беззако́нiе: изчезо́ша испыта́ющiи испыта́нiя: при­­сту́питъ человѣ́къ, и се́рдце глубоко́.
И воз­несе́т­ся Бо́гъ: стрѣ́лы младе́нецъ бы́ша я́звы и́хъ,
и изнемого́ша на ня́ язы́цы и́хъ: смути́шася вси́ ви́дящiи и́хъ.
И убоя́ся вся́къ человѣ́къ: и воз­вѣсти́ша дѣла́ Бо́жiя, и творе́нiя Его́ разумѣ́ша.
Возвесели́т­ся пра́ведникъ о Го́сподѣ и упова́етъ на Него́: и похва́лят­ся вси́ пра́вiи се́рдцемъ.
Французский (LSG)
56:1 Au chef des chantres. Sur [Colombe des térébinthes lointains]. Hymne de David. Lorsque les Philistins le saisirent à Gath.
Aie pitié de moi, ô Dieu! car des hommes me harcèlent; Tout le jour ils me font la guerre, ils me tourmentent.
56:2 Tout le jour mes adversaires me harcèlent; Ils sont nombreux, ils me font la guerre comme des hautains.
56:3 Quand je suis dans la crainte, En toi je me confie.
56:4 Je me glorifierai en Dieu, en sa parole; Je me confie en Dieu, je ne crains rien: Que peuvent me faire des hommes?
56:5 Sans cesse ils portent atteinte à mes droits, Ils n'ont à mon égard que de mauvaises pensées.
56:6 Ils complotent, ils épient, ils observent mes traces, Parce qu'ils en veulent à ma vie.
56:7 C'est par l'iniquité qu'ils espèrent échapper: Dans ta colère, ô Dieu, précipite les peuples!
56:8 Tu comptes les pas de ma vie errante; Recueille mes larmes dans ton outre: Ne sont-elles pas inscrites dans ton livre?
56:9 Mes ennemis reculent, au jour où je crie; Je sais que Dieu est pour moi.
56:10 Je me glorifierai en Dieu, en sa parole; Je me glorifierai en l'Éternel, en sa parole;
56:11 Je me confie en Dieu, je ne crains rien: Que peuvent me faire des hommes?
56:12 O Dieu! je dois accomplir les voeux que je t'ai faits; Je t'offrirai des actions de grâces.
56:13 Car tu as délivré mon âme de la mort, Tu as garanti mes pieds de la chute, Afin que je marche devant Dieu, à la lumière des vivants.
57:1 Au chef des chantres. [Ne détruis pas.] Hymne de David. Lorsqu'il se réfugia dans la caverne, poursuivi par Saül.
Aie pitié de moi, ô Dieu, aie pitié de moi! Car en toi mon âme cherche un refuge; Je cherche un refuge à l'ombre de tes ailes, Jusqu'à ce que les calamités soient passées.
57:2 Je crie au Dieu Très Haut, Au Dieu qui agit en ma faveur.
57:3 Il m'enverra du ciel le salut, Tandis que mon persécuteur se répand en outrages; Dieu enverra sa bonté et sa fidélité.
57:4 Mon âme est parmi des lions; Je suis couché au milieu de gens qui vomissent la flamme, Au milieu d'hommes qui ont pour dents la lance et les flèches, Et dont la langue est un glaive tranchant.
57:5 Élève-toi sur les cieux, ô Dieu! Que ta gloire soit sur toute la terre!
57:6 Ils avaient tendu un filet sous mes pas: Mon âme se courbait; Ils avaient creusé une fosse devant moi: Ils y sont tombés.
57:7 Mon coeur est affermi, ô Dieu! mon coeur est affermi; Je chanterai, je ferai retentir mes instruments.
57:8 Réveille-toi, mon âme! réveillez-vous, mon luth et ma harpe! Je réveillerai l'aurore.
57:9 Je te louerai parmi les peuples, Seigneur! Je te chanterai parmi les nations.
57:10 Car ta bonté atteint jusqu'aux cieux, Et ta fidélité jusqu'aux nues.
57:11 Élève-toi sur les cieux, ô Dieu! Que ta gloire soit sur toute la terre!
58:1 Au chef des chantres. [Ne détruis pas.] Hymne de David.
Est-ce donc en vous taisant que vous rendez la justice? Est-ce ainsi que vous jugez avec droiture, fils de l'homme?
58:2 Loin de là! Dans le coeur, vous consommez des iniquités; Dans le pays, c'est la violence de vos mains que vous placez sur la balance.
58:3 Les méchants sont pervertis dès le sein maternel, Les menteurs s'égarent au sortir du ventre de leur mère.
58:4 Ils ont un venin pareil au venin d'un serpent, D'un aspic sourd qui ferme son oreille,
58:5 Qui n'entend pas la voix des enchanteurs, Du magicien le plus habile.
58:6 O Dieu, brise-leur les dents dans la bouche! Éternel, arrache les mâchoires des lionceaux!
58:7 Qu'ils se dissipent comme des eaux qui s'écoulent! Qu'ils ne lancent que des traits émoussés!
58:8 Qu'ils périssent en se fondant, comme un limaçon; Sans voir le soleil, comme l'avorton d'une femme!
58:9 Avant que vos chaudières sentent l'épine, Verte ou enflammée, le tourbillon l'emportera.
58:10 Le juste sera dans la joie, à la vue de la vengeance; Il baignera ses pieds dans le sang des méchants.
58:11 Et les hommes diront: Oui, il est une récompense pour le juste; Oui, il est un Dieu qui juge sur la terre.
59:1 Au chef des chantres. [Ne détruis pas.] Hymne de David. Lorsque Saül envoya cerner la maison, pour le faire mourir.
Mon Dieu! délivre-moi de mes ennemis, Protège-moi contre mes adversaires!
59:2 Délivre-moi des malfaiteurs, Et sauve-moi des hommes de sang!
59:3 Car voici, ils sont aux aguets pour m'ôter la vie; Des hommes violents complotent contre moi, Sans que je sois coupable, sans que j'aie péché, ô Éternel!
59:4 Malgré mon innocence, ils courent, ils se préparent: Réveille-toi, viens à ma rencontre, et regarde!
59:5 Toi, Éternel, Dieu des armées, Dieu d'Israël, Lève-toi, pour châtier toutes les nations! N'aie pitié d'aucun de ces méchants infidèles!
59:6 Ils reviennent chaque soir, ils hurlent comme des chiens, Ils font le tour de la ville.
59:7 Voici, de leur bouche ils font jaillir le mal, Des glaives sont sur leurs lèvres; Car, qui est-ce qui entend?
59:8 Et toi, Éternel, tu te ris d'eux, Tu te moques de toutes les nations.
59:9 Quelle que soit leur force, c'est en toi que j'espère, Car Dieu est ma haute retraite.
59:10 Mon Dieu vient au-devant de moi dans sa bonté, Dieu me fait contempler avec joie ceux qui me persécutent.
59:11 Ne les tue pas, de peur que mon peuple ne l'oublie; Fais-les errer par ta puissance, et précipite-les, Seigneur, notre bouclier!
59:12 Leur bouche pèche à chaque parole de leurs lèvres: Qu'ils soient pris dans leur propre orgueil! Ils ne profèrent que malédictions et mensonges.
59:13 Détruis-les, dans ta fureur, détruis-les, et qu'ils ne soient plus! Qu'ils sachent que Dieu règne sur Jacob, Jusqu'aux extrémités de la terre!
59:14 Ils reviennent chaque soir, ils hurlent comme des chiens, Ils font le tour de la ville.
59:15 Ils errent çà et là, cherchant leur nourriture, Et ils passent la nuit sans être rassasiés.
59:16 Et moi, je chanterai ta force; Dès le matin, je célébrerai ta bonté. Car tu es pour moi une haute retraite, Un refuge au jour de ma détresse.
59:17 O ma force! c'est toi que je célébrerai, Car Dieu, mon Dieu tout bon, est ma haute retraite.
60:1 Au chef des chantres. Sur le lis lyrique. Hymne de David, pour enseigner.
Lorsqu'il fit la guerre aux Syriens de Mésopotamie et aux Syriens de Tsoba, et que Joab revint et battit dans la vallée du sel douze mille Édomites.
O Dieu! tu nous as repoussés, dispersés, Tu t'es irrité: relève-nous!
60:2 Tu as ébranlé la terre, tu l'as déchirée: Répare ses brèches, car elle chancelle!
60:3 Tu as fait voir à ton peuple des choses dures, Tu nous as abreuvés d'un vin d'étourdissement.
60:4 Tu as donné à ceux qui te craignent une bannière, Pour qu'elle s'élève à cause de la vérité.
60:5 Afin que tes bien-aimés soient délivrés, Sauve par ta droite, et exauce-nous!
60:6 Dieu a dit dans sa sainteté: Je triompherai, Je partagerai Sichem, je mesurerai la vallée de Succoth;
60:7 A moi Galaad, à moi Manassé; Éphraïm est le rempart de ma tête, Et Juda, mon sceptre;
60:8 Moab est le bassin où je me lave; Je jette mon soulier sur Édom; Pays des Philistins, pousse à mon sujet des cris de joie! -
60:9 Qui me mènera dans la ville forte? Qui me conduira à Édom?
60:10 N'est-ce pas toi, ô Dieu, qui nous as repoussés, Et qui ne sortais plus, ô Dieu, avec nos armées?
60:11 Donne-nous du secours contre la détresse! Le secours de l'homme n'est que vanité.
60:12 Avec Dieu, nous ferons des exploits; Il écrasera nos ennemis.
61:1 Au chef des chantres. Sur instruments à cordes. De David.
O Dieu! écoute mes cris, Sois attentif à ma prière!
61:2 Du bout de la terre je crie à toi, le coeur abattu; Conduis-moi sur le rocher que je ne puis atteindre!
61:3 Car tu es pour moi un refuge, Une tour forte, en face de l'ennemi.
61:4 Je voudrais séjourner éternellement dans ta tente, Me réfugier à l'abri de tes ailes.
61:5 Car toi, ô Dieu! tu exauces mes voeux, Tu me donnes l'héritage de ceux qui craignent ton nom.
61:6 Ajoute des jours aux jours du roi; Que ses années se prolongent à jamais!
61:7 Qu'il reste sur le trône éternellement devant Dieu! Fais que ta bonté et ta fidélité veillent sur lui!
61:8 Alors je chanterai sans cesse ton nom, En accomplissant chaque jour mes voeux.
62:1 Au chef des chantres. D'après Jeduthun. Psaume de David.
Oui, c'est en Dieu que mon âme se confie; De lui vient mon salut.
62:2 Oui, c'est lui qui est mon rocher et mon salut; Ma haute retraite: je ne chancellerai guère.
62:3 Jusqu'à quand vous jetterez-vous sur un homme, Chercherez-vous tous à l'abattre, Comme une muraille qui penche, Comme une clôture qu'on renverse?
62:4 Ils conspirent pour le précipiter de son poste élevé; Ils prennent plaisir au mensonge; Ils bénissent de leur bouche, Et ils maudissent dans leur coeur.
62:5 Oui, mon âme, confie-toi en Dieu! Car de lui vient mon espérance.
62:6 Oui, c'est lui qui est mon rocher et mon salut; Ma haute retraite: je ne chancellerai pas.
62:7 Sur Dieu reposent mon salut et ma gloire; Le rocher de ma force, mon refuge, est en Dieu.
62:8 En tout temps, peuples, confiez-vous en lui, Répandez vos coeurs en sa présence! Dieu est notre refuge,
62:9 Oui, vanité, les fils de l'homme! Mensonge, les fils de l'homme! Dans une balance ils monteraient Tous ensemble, plus légers qu'un souffle.
62:10 Ne vous confiez pas dans la violence, Et ne mettez pas un vain espoir dans la rapine; Quand les richesses s'accroissent, N'y attachez pas votre coeur.
62:11 Dieu a parlé une fois; Deux fois j'ai entendu ceci: C'est que la force est à Dieu.
62:12 A toi aussi, Seigneur! la bonté; Car tu rends à chacun selon ses oeuvres.
63:1 Psaume de David. Lorsqu'il était dans le désert de Juda.
O Dieu! tu es mon Dieu, je te cherche; Mon âme a soif de toi, mon corps soupire après toi, Dans une terre aride, desséchée, sans eau.
63:2 Ainsi je te contemple dans le sanctuaire, Pour voir ta puissance et ta gloire.
63:3 Car ta bonté vaut mieux que la vie: Mes lèvres célèbrent tes louanges.
63:4 Je te bénirai donc toute ma vie, J'élèverai mes mains en ton nom.
63:5 Mon âme sera rassasiée comme de mets gras et succulents, Et, avec des cris de joie sur les lèvres, ma bouche te célébrera.
63:6 Lorsque je pense à toi sur ma couche, Je médite sur toi pendant les veilles de la nuit.
63:7 Car tu es mon secours, Et je suis dans l'allégresse à l'ombre de tes ailes.
63:8 Mon âme est attachée à toi; Ta droite me soutient.
63:9 Mais ceux qui cherchent à m'ôter la vie Iront dans les profondeurs de la terre;
63:10 Ils seront livrés au glaive, Ils seront la proie des chacals.
63:11 Et le roi se réjouira en Dieu; Quiconque jure par lui s'en glorifiera, Car la bouche des menteurs sera fermée.
64:1 Au chef des chantres. Psaume de David.
O Dieu, écoute ma voix, quand je gémis! Protège ma vie contre l'ennemi que je crains!
64:2 Garantis-moi des complots des méchants, De la troupe bruyante des hommes iniques!
64:3 Ils aiguisent leur langue comme un glaive, Ils lancent comme des traits leurs paroles amères,
64:4 Pour tirer en cachette sur l'innocent; Ils tirent sur lui à l'improviste, et n'ont aucune crainte.
64:5 Ils se fortifient dans leur méchanceté: Ils se concertent pour tendre des pièges, Ils disent: Qui les verra?
64:6 Ils méditent des crimes: Nous voici prêts, le plan est conçu! La pensée intime, le coeur de chacun est un abîme.
64:7 Dieu lance contre eux ses traits: Soudain les voilà frappés.
64:8 Leur langue a causé leur chute; Tous ceux qui les voient secouent la tête.
64:9 Tous les hommes sont saisis de crainte, Ils publient ce que Dieu fait, Et prennent garde à son oeuvre.
64:10 Le juste se réjouit en l'Éternel et cherche en lui son refuge, Tous ceux qui ont le coeur droit se glorifient.
56:1לַמְנַצֵּחַ עַל־יוֹנַת אֵלֶם רְחֹקִים לְדָוִד מִכְתָּם; בֶּאֱחֹז אֹתוֹ פְלִשְׁתִּים בְּגַת׃
56:2חָנֵּנִי אֱלֹהִים כִּי־שְׁאָפַנִי אֱנוֹשׁ; כָּל־הַיּוֹם, לֹחֵם יִלְחָצֵנִי׃
56:3שָׁאֲפוּ שׁוֹרְרַי כָּל־הַיּוֹם; כִּי־רַבִּים לֹחֲמִים לִי מָרוֹם׃
56:4יוֹם אִירָא; אֲנִי, אֵלֶיךָ אֶבְטָח׃
56:5בֵּאלֹהִים אֲהַלֵּל דְּבָרוֹ בֵּאלֹהִים בָּטַחְתִּי לֹא אִירָא; מַה־יַּעֲשֶׂה בָשָׂר לִי׃
56:6כָּל־הַיּוֹם דְּבָרַי יְעַצֵּבוּ; עָלַי כָּל־מַחְשְׁבֹתָם לָרָע׃
56:7יָגוּרוּ יַצְפִּינוּ (יִצְפּוֹנוּ), הֵמָּה עֲקֵבַי יִשְׁמֹרוּ; כַּאֲשֶׁר, קִוּוּ נַפְשִׁי׃
56:8עַל־אָוֶן פַּלֶּט־לָמוֹ; בְּאַף, עַמִּים הוֹרֵד אֱלֹהִים׃
56:9נֹדִי סָפַרְתָּה אָתָּה שִׂימָה דִמְעָתִי בְנֹאדֶךָ; הֲלֹא, בְּסִפְרָתֶךָ׃
56:10אָז יָשׁוּבוּ אוֹיְבַי אָחוֹר בְּיוֹם אֶקְרָא; זֶה־יָדַעְתִּי, כִּי־אֱלֹהִים לִי׃
56:11בֵּאלֹהִים אֲהַלֵּל דָּבָר; בַּיהוָה, אֲהַלֵּל דָּבָר׃
56:12בֵּאלֹהִים בָּטַחְתִּי לֹא אִירָא; מַה־יַּעֲשֶׂה אָדָם לִי׃
56:13עָלַי אֱלֹהִים נְדָרֶיךָ; אֲשַׁלֵּם תּוֹדֹת לָךְ׃
56:14כִּי הִצַּלְתָּ נַפְשִׁי מִמָּוֶת הֲלֹא רַגְלַי, מִדֶּחִי לְהִתְהַלֵּךְ לִפְנֵי אֱלֹהִים; בְּאוֹר, הַחַיִּים׃
57:1לַמְנַצֵּחַ אַל־תַּשְׁחֵת לְדָוִד מִכְתָּם; בְּבָרְחוֹ מִפְּנֵי־שָׁאוּל, בַּמְּעָרָה׃
57:2חָנֵּנִי אֱלֹהִים חָנֵּנִי, כִּי בְךָ חָסָיָה נַפְשִׁי וּבְצֵל־כְּנָפֶיךָ אֶחְסֶה; עַד, יַעֲבֹר הַוּוֹת׃
57:3אֶקְרָא לֵאלֹהִים עֶלְיוֹן; לָאֵל, גֹּמֵר עָלָי׃
57:4יִשְׁלַח מִשָּׁמַיִם וְיוֹשִׁיעֵנִי, חֵרֵף שֹׁאֲפִי סֶלָה; יִשְׁלַח אֱלֹהִים, חַסְדּוֹ וַאֲמִתּוֹ׃
57:5נַפְשִׁי בְּתוֹךְ לְבָאִם אֶשְׁכְּבָה לֹהֲטִים בְּנֵי־אָדָם, שִׁנֵּיהֶם חֲנִית וְחִצִּים; וּלְשׁוֹנָם, חֶרֶב חַדָּה׃
57:6רוּמָה עַל־הַשָּׁמַיִם אֱלֹהִים; עַל כָּל־הָאָרֶץ כְּבוֹדֶךָ׃
57:7רֶשֶׁת הֵכִינוּ לִפְעָמַי כָּפַף נַפְשִׁי כָּרוּ לְפָנַי שִׁיחָה; נָפְלוּ בְתוֹכָהּ סֶלָה׃
57:8נָכוֹן לִבִּי אֱלֹהִים נָכוֹן לִבִּי; אָשִׁירָה, וַאֲזַמֵּרָה׃
57:9עוּרָה כְבוֹדִי, עוּרָה הַנֵּבֶל וְכִנּוֹר, אָעִירָה שָּׁחַר׃
57:10אוֹדְךָ בָעַמִּים אֲדֹנָי; אֲזַמֶּרְךָ, בַּל־אֻמִּים׃
57:11כִּי־גָדֹל עַד־שָׁמַיִם חַסְדֶּךָ; וְעַד־שְׁחָקִים אֲמִתֶּךָ׃
57:12רוּמָה עַל־שָׁמַיִם אֱלֹהִים; עַל כָּל־הָאָרֶץ כְּבוֹדֶךָ׃
58:1לַמְנַצֵּחַ אַל־תַּשְׁחֵת, לְדָוִד מִכְתָּם׃
58:2הַאֻמְנָם, אֵלֶם צֶדֶק תְּדַבֵּרוּן; מֵישָׁרִים תִּשְׁפְּטוּ, בְּנֵי אָדָם׃
58:3אַף־בְּלֵב עוֹלֹת תִּפְעָלוּן בָּאָרֶץ חֲמַס יְדֵיכֶם, תְּפַלֵּסוּן׃
58:4זֹרוּ רְשָׁעִים מֵרָחֶם; תָּעוּ מִבֶּטֶן, דֹּבְרֵי כָזָב׃
58:5חֲמַת־לָמוֹ, כִּדְמוּת חֲמַת־נָחָשׁ; כְּמוֹ־פֶתֶן חֵרֵשׁ, יַאְטֵם אָזְנוֹ׃
58:6אֲשֶׁר לֹא־יִשְׁמַע לְקוֹל מְלַחֲשִׁים; חוֹבֵר חֲבָרִים מְחֻכָּם׃
58:7אֱלֹהִים, הֲרָס־שִׁנֵּימוֹ בְּפִימוֹ; מַלְתְּעוֹת כְּפִירִים, נְתֹץ יְהוָה׃
58:8יִמָּאֲסוּ כְמוֹ־מַיִם יִתְהַלְּכוּ־לָמוֹ; יִדְרֹךְ חִצּוֹ (חִצָּיו), כְּמוֹ יִתְמֹלָלוּ׃
58:9כְּמוֹ שַׁבְּלוּל תֶּמֶס יַהֲלֹךְ; נֵפֶל אֵשֶׁת, בַּל־חָזוּ שָׁמֶשׁ׃
58:10בְּטֶרֶם יָבִינוּ סִּירֹתֵיכֶם אָטָד; כְּמוֹ־חַי כְּמוֹ־חָרוֹן, יִשְׂעָרֶנּוּ׃
58:11יִשְׂמַח צַדִּיק כִּי־חָזָה נָקָם; פְּעָמָיו יִרְחַץ, בְּדַם הָרָשָׁע׃
58:12וְיֹאמַר אָדָם אַךְ־פְּרִי לַצַּדִּיק; אַךְ יֵשׁ־אֱלֹהִים, שֹׁפְטִים בָּאָרֶץ׃
59:1לַמְנַצֵּחַ אַל־תַּשְׁחֵת לְדָוִד מִכְתָּם בִּשְׁלֹחַ שָׁאוּל; וַיִּשְׁמְרוּ אֶת־הַבַּיִת, לַהֲמִיתוֹ׃
59:2הַצִּילֵנִי מֵאֹיְבַי אֱלֹהָי; מִּמִתְקוֹמְמַי תְּשַׂגְּבֵנִי׃
59:3הַצִּילֵנִי מִפֹּעֲלֵי אָוֶן; וּמֵאַנְשֵׁי דָמִים, הוֹשִׁיעֵנִי׃
59:4כִּי הִנֵּה אָרְבוּ לְנַפְשִׁי, יָגוּרוּ עָלַי עַזִים; לֹא־פִשְׁעִי וְלֹא־חַטָּאתִי יְהוָה׃
59:5בְּלִי־עָוֹן יְרוּצוּן וְיִכּוֹנָנוּ; עוּרָה לִקְרָאתִי וּרְאֵה׃
59:6וְאַתָּה יְהוָה־אֱלֹהִים צְבָאוֹת אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל, הָקִיצָה, לִפְקֹד כָּל־הַגּוֹיִם; אַל־תָּחֹן כָּל־בֹּגְדֵי אָוֶן סֶלָה׃
59:7יָשׁוּבוּ לָעֶרֶב יֶהֱמוּ כַכָּלֶב, וִיסוֹבְבוּ עִיר׃
59:8הִנֵּה יַבִּיעוּן בְּפִיהֶם, חֲרָבוֹת בְּשִׂפְתוֹתֵיהֶם; כִּי־מִי שֹׁמֵעַ׃
59:9וְאַתָּה יְהוָה תִּשְׂחַק־לָמוֹ; תִּלְעַג, לְכָל־גּוֹיִם׃
59:10עֻזּוֹ אֵלֶיךָ אֶשְׁמֹרָה; כִּי־אֱלֹהִים, מִשְׂגַּבִּי׃
59:11אֱלֹהֵי חַסְדּוֹ (חַסְדִּי) יְקַדְּמֵנִי; אֱלֹהִים, יַרְאֵנִי בְשֹׁרְרָי׃
59:12אַל־תַּהַרְגֵם פֶּן־יִשְׁכְּחוּ עַמִּי, הֲנִיעֵמוֹ בְחֵילְךָ וְהוֹרִידֵמוֹ; מָגִנֵּנוּ אֲדֹנָי׃
59:13חַטַּאת־פִּימוֹ, דְּבַר־שְׂפָתֵימוֹ וְיִלָּכְדוּ בִגְאוֹנָם; וּמֵאָלָה וּמִכַּחַשׁ יְסַפֵּרוּ׃
59:14כַּלֵּה בְחֵמָה כַּלֵּה וְאֵינֵמוֹ וְיֵדְעוּ, כִּי־אֱלֹהִים מֹשֵׁל בְּיַעֲקֹב; לְאַפְסֵי הָאָרֶץ סֶלָה׃
59:15וְיָשׁוּבוּ לָעֶרֶב יֶהֱמוּ כַכָּלֶב, וִיסוֹבְבוּ עִיר׃
59:16הֵמָּה יְנוּעוּן (יְנִיעוּן) לֶאֱכֹל; אִם־לֹא יִשְׂבְּעוּ, וַיָּלִינוּ׃
59:17וַאֲנִי אָשִׁיר עֻזֶּךָ וַאֲרַנֵּן לַבֹּקֶר, חַסְדֶּךָ כִּי־הָיִיתָ מִשְׂגָּב לִי; וּמָנוֹס, בְּיוֹם צַר־לִי׃
59:18עֻזִּי אֵלֶיךָ אֲזַמֵּרָה; כִּי־אֱלֹהִים מִשְׂגַּבִּי, אֱלֹהֵי חַסְדִּי׃
60:1לַמְנַצֵּחַ עַל־שׁוּשַׁן עֵדוּת; מִכְתָּם לְדָוִד לְלַמֵּד׃
60:2בְּהַצּוֹתוֹ אֶת אֲרַם נַהֲרַיִם וְאֶת־אֲרַם צוֹבָה וַיָּשָׁב יוֹאָב, וַיַּךְ אֶת־אֱדוֹם בְּגֵיא־מֶלַח; שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף׃
60:3אֱלֹהִים זְנַחְתָּנוּ פְרַצְתָּנוּ; אָנַפְתָּ, תְּשׁוֹבֵב לָנוּ׃
60:4הִרְעַשְׁתָּה אֶרֶץ פְּצַמְתָּהּ; רְפָה שְׁבָרֶיהָ כִי־מָטָה׃
60:5הִרְאִיתָה עַמְּךָ קָשָׁה; הִשְׁקִיתָנוּ, יַיִן תַּרְעֵלָה׃
60:6נָתַתָּה לִּירֵאֶיךָ נֵּס לְהִתְנוֹסֵס; מִפְּנֵי, קֹשֶׁט סֶלָה׃
60:7לְמַעַן יֵחָלְצוּן יְדִידֶיךָ; הוֹשִׁיעָה יְמִינְךָ וַעֲנֵנוּ (וַעֲנֵנִי)׃
60:8אֱלֹהִים דִּבֶּר בְּקָדְשׁוֹ, אֶעְלֹזָה אֲחַלְּקָה שְׁכֶם; וְעֵמֶק סֻכּוֹת אֲמַדֵּד׃
60:9לִי גִלְעָד וְלִי מְנַשֶּׁה, וְאֶפְרַיִם מָעוֹז רֹאשִׁי; יְהוּדָה, מְחֹקְקִי׃
60:10מוֹאָב סִיר רַחְצִי, עַל־אֱדוֹם אַשְׁלִיךְ נַעֲלִי; עָלַי, פְּלֶשֶׁת הִתְרֹעָעִי׃
60:11מִי יֹבִלֵנִי עִיר מָצוֹר; מִי נָחַנִי עַד־אֱדוֹם׃
60:12הֲלֹא־אַתָּה אֱלֹהִים זְנַחְתָּנוּ; וְלֹא־תֵצֵא אֱלֹהִים, בְּצִבְאוֹתֵינוּ׃
60:13הָבָה־לָּנוּ עֶזְרָת מִצָּר; וְשָׁוְא, תְּשׁוּעַת אָדָם׃
60:14בֵּאלֹהִים נַעֲשֶׂה־חָיִל; וְהוּא, יָבוּס צָרֵינוּ׃
61:1לַמְנַצֵּחַ עַל־נְגִינַת לְדָוִד׃
61:2שִׁמְעָה אֱלֹהִים רִנָּתִי; הַקְשִׁיבָה, תְּפִלָּתִי׃
61:3מִקְצֵה הָאָרֶץ אֵלֶיךָ אֶקְרָא בַּעֲטֹף לִבִּי; בְּצוּר־יָרוּם מִמֶּנִּי תַנְחֵנִי׃
61:4כִּי־הָיִיתָ מַחְסֶה לִי; מִגְדַּל־עֹז, מִפְּנֵי אוֹיֵב׃
61:5אָגוּרָה בְאָהָלְךָ עוֹלָמִים; אֶחֱסֶה בְסֵתֶר כְּנָפֶיךָ סֶּלָה׃
61:6כִּי־אַתָּה אֱלֹהִים שָׁמַעְתָּ לִנְדָרָי; נָתַתָּ יְרֻשַּׁת, יִרְאֵי שְׁמֶךָ׃
61:7יָמִים עַל־יְמֵי־מֶלֶךְ תּוֹסִיף; שְׁנוֹתָיו, כְּמוֹ־דֹר וָדֹר׃
61:8יֵשֵׁב עוֹלָם לִפְנֵי אֱלֹהִים; חֶסֶד וֶאֱמֶת, מַן יִנְצְרֻהוּ׃
61:9כֵּן אֲזַמְּרָה שִׁמְךָ לָעַד; לְשַׁלְּמִי נְדָרַי, יוֹם יוֹם׃
62:1לַמְנַצֵּחַ עַל־יְדוּתוּן, מִזְמוֹר לְדָוִד׃
62:2אַךְ אֶל־אֱלֹהִים דּוּמִיָּה נַפְשִׁי; מִמֶּנּוּ, יְשׁוּעָתִי׃
62:3אַךְ־הוּא צוּרִי וִישׁוּעָתִי; מִשְׂגַּבִּי, לֹא־אֶמּוֹט רַבָּה׃
62:4עַד־אָנָה תְּהוֹתְתוּ עַל־אִישׁ תְּרָצְּחוּ כֻלְּכֶם כְּקִיר נָטוּי; גָּדֵר, הַדְּחוּיָה׃
62:5אַךְ מִשְּׂאֵתוֹ יָעֲצוּ לְהַדִּיחַ יִרְצוּ כָזָב בְּפִיו יְבָרֵכוּ; וּבְקִרְבָּם, יְקַלְלוּ־סֶלָה׃
62:6אַךְ לֵאלֹהִים דּוֹמִּי נַפְשִׁי; כִּי־מִמֶּנּוּ, תִּקְוָתִי׃
62:7אַךְ־הוּא צוּרִי וִישׁוּעָתִי; מִשְׂגַּבִּי, לֹא אֶמּוֹט׃
62:8עַל־אֱלֹהִים יִשְׁעִי וּכְבוֹדִי; צוּר־עֻזִּי מַחְסִי, בֵּאלֹהִים׃
62:9בִּטְחוּ בוֹ בְכָל־עֵת עָם, שִׁפְכוּ־לְפָנָיו לְבַבְכֶם; אֱלֹהִים מַחֲסֶה־לָּנוּ סֶלָה׃
62:10אַךְ הֶבֶל בְּנֵי־אָדָם כָּזָב בְּנֵי אִישׁ בְּמֹאזְנַיִם לַעֲלוֹת; הֵמָּה, מֵהֶבֶל יָחַד׃
62:11אַל־תִּבְטְחוּ בְעֹשֶׁק וּבְגָזֵל אַל־תֶּהְבָּלוּ חַיִל כִּי־יָנוּב; אַל־תָּשִׁיתוּ לֵב׃
62:12אַחַת דִּבֶּר אֱלֹהִים, שְׁתַּיִם־זוּ שָׁמָעְתִּי; כִּי עֹז, לֵאלֹהִים׃
62:13וּלְךָ־אֲדֹנָי חָסֶד; כִּי־אַתָּה תְשַׁלֵּם לְאִישׁ כְּמַעֲשֵׂהוּ׃
63:1מִזְמוֹר לְדָוִד; בִּהְיוֹתוֹ, בְּמִדְבַּר יְהוּדָה׃
63:2אֱלֹהִים אֵלִי אַתָּה, אֲשַׁחֲרֶךָּ צָמְאָה לְךָ נַפְשִׁי, כָּמַהּ לְךָ בְשָׂרִי; בְּאֶרֶץ־צִיָּה וְעָיֵף בְּלִי־מָיִם׃
63:3כֵּן בַּקֹּדֶשׁ חֲזִיתִיךָ; לִרְאוֹת עֻזְּךָ, וּכְבוֹדֶךָ׃
63:4כִּי־טוֹב חַסְדְּךָ מֵחַיִּים, שְׂפָתַי יְשַׁבְּחוּנְךָ׃
63:5כֵּן אֲבָרֶכְךָ בְחַיָּי; בְּשִׁמְךָ אֶשָּׂא כַפָּי׃
63:6כְּמוֹ חֵלֶב וָדֶשֶׁן תִּשְׂבַּע נַפְשִׁי; וְשִׂפְתֵי רְנָנוֹת, יְהַלֶּל־פִּי׃
63:7אִם־זְכַרְתִּיךָ עַל־יְצוּעָי; בְּאַשְׁמֻרוֹת, אֶהְגֶּה־בָּךְ׃
63:8כִּי־הָיִיתָ עֶזְרָתָה לִּי; וּבְצֵל כְּנָפֶיךָ אֲרַנֵּן׃
63:9דָּבְקָה נַפְשִׁי אַחֲרֶיךָ; בִּי, תָּמְכָה יְמִינֶךָ׃
63:10וְהֵמָּה, לְשׁוֹאָה יְבַקְשׁוּ נַפְשִׁי; יָבֹאוּ, בְּתַחְתִּיּוֹת הָאָרֶץ׃
63:11יַגִּירֻהוּ עַל־יְדֵי־חָרֶב; מְנָת שֻׁעָלִים יִהְיוּ׃
63:12וְהַמֶּלֶךְ יִשְׂמַח בֵּאלֹהִים יִתְהַלֵּל כָּל־הַנִּשְׁבָּע בּוֹ; כִּי יִסָּכֵר, פִּי דוֹבְרֵי־שָׁקֶר׃
64:1לַמְנַצֵּחַ, מִזְמוֹר לְדָוִד׃
64:2שְׁמַע־אֱלֹהִים קוֹלִי בְשִׂיחִי; מִפַּחַד אוֹיֵב, תִּצֹּר חַיָּי׃
64:3תַּסְתִּירֵנִי מִסּוֹד מְרֵעִים; מֵרִגְשַׁת, פֹּעֲלֵי אָוֶן׃
64:4אֲשֶׁר שָׁנְנוּ כַחֶרֶב לְשׁוֹנָם; דָּרְכוּ חִצָּם, דָּבָר מָר׃
64:5לִירוֹת בַּמִּסְתָּרִים תָּם; פִּתְאֹם יֹרֻהוּ, וְלֹא יִירָאוּ׃
64:6יְחַזְּקוּ־לָמוֹ דָּבָר רָע, יְסַפְּרוּ לִטְמוֹן מוֹקְשִׁים; אָמְרוּ, מִי יִרְאֶה־לָּמוֹ׃
64:7יַחְפְּשׂוּ־עוֹלֹת, תַּמְנוּ חֵפֶשׂ מְחֻפָּשׂ; וְקֶרֶב אִישׁ, וְלֵב עָמֹק׃
64:8וַיֹּרֵם, אֱלֹהִים חֵץ פִּתְאוֹם; הָיוּ, מַכּוֹתָם׃
64:9וַיַּכְשִׁילוּהוּ עָלֵימוֹ לְשׁוֹנָם; יִתְנֹדֲדוּ, כָּל־רֹאֵה בָם׃
64:10וַיִּירְאוּ, כָּל־אָדָם וַיַּגִּידוּ פֹּעַל אֱלֹהִים, וּמַעֲשֵׂהוּ הִשְׂכִּילוּ׃
64:11יִשְׂמַח צַדִּיק בַּיהוָה וְחָסָה בוֹ; וְיִתְהַלְלוּ, כָּל־יִשְׁרֵי־לֵב׃
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible