Скрыть
56:3
Церковнославянский (рус)
Въ коне́цъ, да не растли́ши, Дави́ду въ столпописа́нiе, внегда́ ему́ от­бѣга́ти от­ лица́ Сау́лова въ пеще́ру.
Поми́луй мя́, Бо́же, поми́луй мя́: я́ко на Тя́ упова́ душа́ моя́, и на сѣ́нь крилу́ Твое́ю надѣ́юся, до́ндеже пре́йдетъ беззако́нiе.
Воззову́ къ Бо́гу Вы́шнему, Бо́гу благодѣ́яв­шему мнѣ́.
Посла́ съ небесе́ и спасе́ мя, даде́ въ поноше́нiе попира́ющыя мя́: посла́ Бо́гъ ми́лость Свою́ и и́стину Свою́,
и изба́ви ду́шу мою́ от­ среды́ ски́мновъ. Поспа́хъ смуще́нъ: сы́нове человѣ́честiи, зу́бы и́хъ ору́жiя и стрѣ́лы, и язы́къ и́хъ ме́чь о́стръ.
Вознеси́ся на небеса́, Бо́же, и по все́й земли́ сла́ва Твоя́.
Сѣ́ть угото́ваша нога́мъ мо­и́мъ, и сляко́ша ду́шу мою́: ископа́ша предъ лице́мъ мо­и́мъ я́му, и впадо́ша въ ню́.
Гото́во се́рдце мое́, Бо́же, гото́во се́рдце мое́: воспою́ и пою́ во сла́вѣ мо­е́й.
Воста́ни, сла́ва моя́, воста́ни, псалти́рю и гу́сли: воста́ну ра́но.
Исповѣ́мся Тебѣ́ въ лю́дехъ, Го́споди, воспою́ Тебѣ́ во язы́цѣхъ:
я́ко воз­вели́чися до небе́съ ми́лость Твоя́ и да́же до о́блакъ и́стина Твоя́.
Вознеси́ся на небеса́, Бо́же, и по все́й земли́ сла́ва Твоя́.
Греческий [Greek (Koine)]
εἰς τὸ τέλος μὴ δια­φθείρῃς τῷ Δαυιδ εἰς στηλογραφίαν ἐν τῷ αὐτὸν ἀπο­διδράσκειν ἀπο­̀ προ­σώπου Σαουλ εἰς τὸ σπήλαιον
ἐλέησόν με ὁ θεός ἐλέησόν με ὅτι ἐπι­̀ σοὶ πέποιθεν ἡ ψυχή μου καὶ ἐν τῇ σκιᾷ τῶν πτερύγων σου ἐλπιῶ ἕως οὗ παρέλθῃ ἡ ἀνομία
κεκράξομαι προ­̀ς τὸν θεὸν τὸν ὕψιστον τὸν θεὸν τὸν εὐεργετήσαν­τά με
ἐξαπέστειλεν ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἔσωσέν με ἔδωκεν εἰς ὄνειδος τοὺς κατα­πατοῦν­τάς με (δια­́ψαλμα) ἐξαπέστειλεν ὁ θεὸς τὸ ἔλεος αὐτοῦ καὶ τὴν ἀλήθειαν αὐτοῦ
καὶ ἐρρύσατο τὴν ψυχήν μου ἐκ μέσου σκύμνων ἐκοιμήθην τεταραγμένος υἱοὶ ἀνθρώπων οἱ ὀδόν­τες αὐτῶν ὅπλον καὶ βέλη καὶ ἡ γλῶσ­σα αὐτῶν μάχαιρα ὀξεῖα
ὑψώθητι ἐπι­̀ τοὺς οὐρανούς ὁ θεός καὶ ἐπι­̀ πᾶσαν τὴν γῆν ἡ δόξα σου
παγίδα ἡτοίμασαν τοῖς ποσίν μου καὶ κατέκαμψαν τὴν ψυχήν μου ὤρυξαν προ­̀ προ­σώπου μου βόθρον καὶ ἐνέπεσαν εἰς αὐτόν (δια­́ψαλμα)
ἑτοίμη ἡ καρδία μου ὁ θεός ἑτοίμη ἡ καρδία μου ᾄσομαι καὶ ψαλῶ
ἐξεγέρθητι ἡ δόξα μου ἐξεγέρθητι ψαλτήριον καὶ κιθάρα ἐξεγερθήσομαι ὄρθρου
ἐξομολογήσομαί σοι ἐν λαοῖς κύριε ψαλῶ σοι ἐν ἔθνεσιν
ὅτι ἐμεγαλύνθη ἕως τῶν οὐρανῶν τὸ ἔλεός σου καὶ ἕως τῶν νεφελῶν ἡ ἀλήθειά σου
ὑψώθητι ἐπι­̀ τοὺς οὐρανούς ὁ θεός καὶ ἐπι­̀ πᾶσαν τὴν γῆν ἡ δόξα σου
Французский (LSG)
57:1 Au chef des chantres. [Ne détruis pas.] Hymne de David. Lorsqu'il se réfugia dans la caverne, poursuivi par Saül.
Aie pitié de moi, ô Dieu, aie pitié de moi! Car en toi mon âme cherche un refuge; Je cherche un refuge à l'ombre de tes ailes, Jusqu'à ce que les calamités soient passées.
57:2 Je crie au Dieu Très Haut, Au Dieu qui agit en ma faveur.
57:3 Il m'enverra du ciel le salut, Tandis que mon persécuteur se répand en outrages; Dieu enverra sa bonté et sa fidélité.
57:4 Mon âme est parmi des lions; Je suis couché au milieu de gens qui vomissent la flamme, Au milieu d'hommes qui ont pour dents la lance et les flèches, Et dont la langue est un glaive tranchant.
57:5 Élève-toi sur les cieux, ô Dieu! Que ta gloire soit sur toute la terre!
57:6 Ils avaient tendu un filet sous mes pas: Mon âme se courbait; Ils avaient creusé une fosse devant moi: Ils y sont tombés.
57:7 Mon coeur est affermi, ô Dieu! mon coeur est affermi; Je chanterai, je ferai retentir mes instruments.
57:8 Réveille-toi, mon âme! réveillez-vous, mon luth et ma harpe! Je réveillerai l'aurore.
57:9 Je te louerai parmi les peuples, Seigneur! Je te chanterai parmi les nations.
57:10 Car ta bonté atteint jusqu'aux cieux, Et ta fidélité jusqu'aux nues.
57:11 Élève-toi sur les cieux, ô Dieu! Que ta gloire soit sur toute la terre!
57:1 Magistro chori. Secundum» Ne destruxeris». David. Miktam. Quando a Saul in cavernam fugit.
57:2 Miserere mei, Deus, miserere mei, quoniam in te confugit anima mea; et in umbra alarum tuarum confugiam, donec transeant insidiae.
57:3 Clamabo ad Deum Altissimum, Deum, qui benefecit mihi.
57:4 Mittet de caelo et liberabit me; dabit in opprobrium conculcantes me. Mittet Deus misericordiam suam et veritatem suam.
57:5 Anima mea recumbit in medio catulorum leonum devorantium filios hominum. Dentes eorum arma et sagittae, et lingua eorum gladius acutus.
57:6 Exaltare super caelos, Deus, super omnem terram gloria tua.
57:7 Laqueum paraverunt pedibus meis, et incurvavit se anima mea; foderunt ante faciem meam foveam, et ipsi inciderunt in eam.
57:8 Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum;
57:9 cantabo et psalmum dicam. Exsurge, gloria mea; exsurge, psalterium et cithara, excitabo auroram.
57:10 Confitebor tibi in populis, Domine, et psalmum dicam tibi in nationibus,
57:11 quoniam magnificata est usque ad caelos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua.
57:12 Exaltare super caelos, Deus, super omnem terram gloria tua.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible