И рече́тъ человѣ́къ: а́ще у́бо е́сть пло́дъ пра́веднику, у́бо е́сть Бо́гъ судя́ и́мъ на земли́.
Начальнику хора. Не погуби. Писание Давида.
Подлинно ли правду говорите вы, судьи, и справедливо судите, сыны человеческие?
Беззаконие составляете в сердце, кладете на весы злодеяния рук ваших на земле.
С самого рождения отступили нечестивые, от утробы матери заблуждаются, говоря ложь.
Яд у них – как яд змеи, как глухого аспида, который затыкает уши свои
и не слышит голоса заклинателя, самого искусного в заклинаниях.
Боже! сокруши зубы их в устах их; разбей, Господи, челюсти львов!
Да исчезнут, как вода протекающая; когда напрягут стрелы, пусть они будут как переломленные.
Да исчезнут, как распускающаяся улитка; да не видят солнца, как выкидыш женщины.
Прежде нежели котлы ваши ощутят горящий терн, и свежее и обгоревшее да разнесет вихрь.
Возрадуется праведник, когда увидит отмщение; омоет стопы свои в крови нечестивого.
И скажет человек: «подлинно есть плод праведнику! итак есть Бог, судящий на земле!»
لامام المغنين. على لا تهلك. مذهبة لداود عندما هرب من قدام شاول في المغارة. ارحمني يا الله ارحمني لانه بك احتمت نفسي وبظل جناحيك احتمي الى ان تعبر المصائب.
اصرخ الى الله العلي الى الله المحامي عني.
يرسل من السماء ويخلصني. عيّر الذي يتهممني. سلاه. يرسل الله رحمته وحقه.
نفسي بين الاشبال. اضطجع بين المتقدين بني آدم اسنانهم أسنّة وسهام ولسانهم سيف ماض.
ارتفع اللهم على السموات. ليرتفع على كل الارض مجدك.
هيأوا شبكة لخطواتي. انحنت نفسي. حفروا قدامي حفرة. سقطوا في وسطها. سلاه
ثابت قلبي يا الله ثابت قلبي. اغني وارنم.
استيقظ يا مجدي. استيقظي يا رباب ويا عود انا استيقظ سحرا.
احمدك بين الشعوب يا رب. ارنم لك بين الامم.
لان رحمتك قد عظمت الى السموات والى الغمام حقك.
ارتفع اللهم على السموات ليرتفع على كل الارض مجدك
Ырчылар тобунун башчысына. Жок кылба. Дљљттєн жазуусу.
Чыны менен эле, чындыкты айтып жатасыњарбы, силер, соттор; адилет соттоп жатасыњарбы, адам уулдары?
Жєрљгєњљрдљ мыйзамсыздык кылып жатасыњар, жерде колуњар менен кылган кыянат иштерди таразага коюп жатасыњар.
Кудайсыздар тљрљлгљндљн баштап эле тєз жолдон чыгышат, энесинин курсагынан чыккандан тартып эле жалган айтып адашышат.
Алардын уусу жыландын уусундай, кулагын жаап алган керењ, уулуу жыландын уусундай.
Ал арбоочунун сљздљрєн, эњ эле мыкты арбоочунун арбоосун да укпайт.
Кудай! Алардын оозундагы тиштерин талкала, арстандардын жаактарын сындыр, Тењир!
Алар агын суудай агып жок болушсун, алар сынган жебелерге окшоп калышсын.
Yлєлдљй болуп бараткан жеринен жок болушсун, бойдон тєшкљн баладай, кєндє кљрбљй калышсын.
Казаныњар кєйєп жаткан тикенектин табын сезгенче, анын кєйбљгљнєн да, кєйгљнєн да куюн учуруп кетсин.
Кудайдын алардан љч алганын кљргљндљ, адил адам кубанат, буттарын кудайсыздардын канына жууйт.
Ошондо адам: «Чыны менен эле, адил адам љз жемишин алат! Жер єстєндљ жазалай турган Кудай бар!» – дейт.