Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
Псалом 61
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
61:6
61:8
61:12
Въ коне́цъ, о Идиѳу́мѣ, псало́мъ Дави́ду.
Не Бо́гу ли повине́тся душа́ моя́? От Того́ бо спасе́нiе мое́.
И́бо То́й Бо́гъ мо́й и Спа́съ мо́й, засту́пникъ мо́й: не подви́жуся наипа́че.
Доко́лѣ належите́ на человѣ́ка? Убива́ете вси́ вы́, я́ко стѣнѣ́ преклоне́нѣ и опло́ту возринове́ну.
Оба́че цѣ́ну мою́ совѣща́ша отри́нути, теко́ша въ жа́жди: усты́ свои́ми благословля́ху, и се́рдцемъ свои́мъ кленя́ху.
Оба́че Богови повини́ся, душе́ моя́: я́ко от Того́ терпѣ́нiе мое́.
И́бо То́й Бо́гъ мо́й и Спа́съ мо́й, засту́пникъ мо́й: не преселю́ся.
О Бо́зѣ спасе́нiе мое́ и сла́ва моя́: Бо́гъ по́мощи моея́, и упова́нiе мое́ на Бо́га.
Упова́йте на Него́, ве́сь со́нмъ люді́й: излiя́йте предъ Ни́мъ сердца́ ва́ша, я́ко Бо́гъ помо́щникъ на́шъ.
Оба́че су́етни сы́нове человѣ́честiи, лжи́ви сы́нове человѣ́честiи въ мѣ́рилѣхъ е́же непра́вдовати: ті́и от суеты́ вку́пѣ.
Не упова́йте на непра́вду, и на восхище́нiе не жела́йте: бога́тство а́ще тече́тъ, не прилага́йте се́рдца.
Еди́ною глаго́ла Бо́гъ, дво́я сiя́ слы́шахъ, зане́ держа́ва Бо́жiя,
и Твоя́, Го́споди, ми́лость: я́ко Ты́ возда́си кому́ждо по дѣло́мъ его́.
62:1Ein Lied Davids, nach der Weise Jedutuns.
62:2Nur auf Gott vertraue ich und bin ruhig;
von ihm allein erwarte ich Hilfe.
von ihm allein erwarte ich Hilfe.
62:3Er ist der Fels und die Burg,
wo ich in Sicherheit bin.
Wie sollte ich da wanken?
wo ich in Sicherheit bin.
Wie sollte ich da wanken?
62:4Wie lange stürzt ihr euch auf einen Einzigen,
um ihn totzuschlagen, ihr alle miteinander?
Eine Mauer, die sich schon neigt,
eine brüchige, schwankende Wand –
mehr bin ich doch nicht!
um ihn totzuschlagen, ihr alle miteinander?
Eine Mauer, die sich schon neigt,
eine brüchige, schwankende Wand –
mehr bin ich doch nicht!
62:5Ständig schmiedet ihr Pläne,
um mich von meinem Ehrenplatz zu stürzen;
es macht euch Vergnügen,
mich zu verleumden.
Euer Mund sagt mir Segenswünsche,
aber im Herzen verflucht ihr mich.
um mich von meinem Ehrenplatz zu stürzen;
es macht euch Vergnügen,
mich zu verleumden.
Euer Mund sagt mir Segenswünsche,
aber im Herzen verflucht ihr mich.
62:6Immer wieder muss ich es mir sagen:
Vertrau auf Gott, dann findest du Ruhe!
Er allein gibt mir Hoffnung,
Vertrau auf Gott, dann findest du Ruhe!
Er allein gibt mir Hoffnung,
62:7er ist der Fels und die Burg,
wo ich in Sicherheit bin;
darum werde ich nicht wanken.
wo ich in Sicherheit bin;
darum werde ich nicht wanken.
62:8Gott ist mein Retter, er schützt meine Ehre;
mein starker Fels ist er und meine Zuflucht!
mein starker Fels ist er und meine Zuflucht!
62:9Ihr, die ihr zu seinem Volk gehört,
setzt allezeit euer Vertrauen auf ihn,
schüttet euer Herz bei ihm aus;
denn Gott ist unsere Zuflucht!
setzt allezeit euer Vertrauen auf ihn,
schüttet euer Herz bei ihm aus;
denn Gott ist unsere Zuflucht!
62:10Menschen, ob hoch oder niedrig,
ein Hauch sind sie, ein täuschendes Nichts.
Auf der Waagschale schnellen sie in die Höhe,
sie alle zusammen sind leichter als ein Hauch.
ein Hauch sind sie, ein täuschendes Nichts.
Auf der Waagschale schnellen sie in die Höhe,
sie alle zusammen sind leichter als ein Hauch.
62:11Verlasst euch nicht auf Gewalt,
erwartet keinen Gewinn von Raub!
Und wenn euer Wohlstand wächst,
hängt euer Herz nicht daran!
erwartet keinen Gewinn von Raub!
Und wenn euer Wohlstand wächst,
hängt euer Herz nicht daran!
62:12Gott hat gesprochen,
mehr als einmal habe ich es gehört,
dass bei ihm die Macht ist –
mehr als einmal habe ich es gehört,
dass bei ihm die Macht ist –
62:13ja, Herr, und auch die Treue;
du belohnst oder bestrafst jeden nach seinem Tun.
du belohnst oder bestrafst jeden nach seinem Tun.
62:0 لإِمَامِ الْمُغَنِّينَ عَلَى «يَدُوثُونَ». مَزْمُورٌ لِدَاوُدَ
62:1 إِنَّمَا ِللهِ انْتَظَرَتْ نَفْسِي. مِنْ قِبَلِهِ خَلاَصِي.
62:2 إِنَّمَا هُوَ صَخْرَتِي وَخَلاَصِي، مَلْجَإِي، لاَ أَتَزَعْزَعُ كَثِيرًا.
62:3 إِلَى مَتَى تَهْجِمُونَ عَلَى الإِنْسَانِ؟ تَهْدِمُونَهُ كُلُّكُمْ كَحَائِطٍ مُنْقَضٍّ، كَجِدَارٍ وَاقِعٍ!
62:4 إِنَّمَا يَتَآمَرُونَ لِيَدْفَعُوهُ عَنْ شَرَفِهِ. يَرْضَوْنَ بِالْكَذِبِ. بِأَفْوَاهِهِمْ يُبَارِكُونَ وَبِقُلُوبِهِمْ يَلْعَنُونَ. سِلاَهْ.
62:5 إِنَّمَا ِللهِ انْتَظِرِي يَا نَفْسِي، لأَنَّ مِنْ قِبَلِهِ رَجَائِي.
62:6 إِنَّمَا هُوَ صَخْرَتِي وَخَلاَصِي، مَلْجَإِي فَلاَ أَتَزَعْزَعُ.
62:7 عَلَى اللهِ خَلاَصِي وَمَجْدِي، صَخْرَةُ قُوَّتِي مُحْتَمَايَ فِي اللهِ.
62:8 تَوَكَّلُوا عَلَيْهِ فِي كُلِّ حِينٍ يَا قَوْمُ. اسْكُبُوا قُدَّامَهُ قُلُوبَكُمْ. اَللهُ مَلْجَأٌ لَنَا. سِلاَهْ.
62:9 إِنَّمَا بَاطِلٌ بَنُو آدَمَ. كَذِبٌ بَنُو الْبَشَرِ. فِي الْمَوَازِينِ هُمْ إِلَىفَوْقُ. هُمْ مِنْ بَاطِل أَجْمَعُونَ.
62:10 لاَ تَتَّكِلُوا عَلَى الظُّلْمِوَلاَ تَصِيرُوا بَاطِلاً فِي الْخَطْفِ. إِنْ زَادَ الْغِنَى فَلاَ تَضَعُوا عَلَيْهِ قَلْبًا.
62:11 مَرَّةً وَاحِدَةً تَكَلَّمَ الرَّبُّ، وَهَاتَيْنِ الاثْنَتَيْنِ سَمِعْتُ: أَنَّ الْعِزَّةَ ِللهِ،
62:12 وَلَكَ يَا رَبُّ الرَّحْمَةُ، لأَنَّكَ أَنْتَ تُجَازِي الإِنْسَانَ كَعَمَلِهِ.
Таджикский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Рус. (Бируковы)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Барои сардори сарояндагон, Едутун. Таронаи Довуд.
Танҳо дар Худо ҷонам ором меёбад; наҷотам аз Ӯст.
Танҳо Ӯст кӯҳпораи ман, наҷоти ман ва паноҳгоҳи ман: сахт фурӯ нахоҳам ғалтид.
То ба кай ба марде ҳамла мекунед, то ки ӯро ҳамаатон ба ҳалокат бирасонед, ба монанди девори хамида ва тавораи калавида ҷунбиш хӯрда?
Танҳо қасди он доранд, ки ӯро аз мартабааш сарнагун созанд; дурӯғро дӯст медоранд: бо забони худ баракат медиҳанд, вале андаруни худ лаънат мегӯянд. Село.
Танҳо дар Худо ором ёб, эй ҷонам! Зеро ки умедам аз Ӯст.
Танҳо Ӯст кӯҳпораи ман, наҷоти ман ва паноҳгоҳи ман: фурӯ нахоҳам ғалтид.
Наҷоти ман ва ҷалоли ман дар Худост; кӯҳпораи қуввати ман ва паноҳгоҳи ман дар Худост.
Ҳама вақт ба Ӯ таваккал кунед, эй қавм! Дилҳои худро пеши Ӯ холӣ кунед; Худо паноҳгоҳи мост. Село.
Банӣ одам чизи бекоранд, фарзандони инсон – дурӯғ: агар ба тарозу гузошта шаванд, ҳамаашон якҷоя аз ҳеҷ ҳам камтаранд.
Ба зулм ситам таваккал накунед, ва бо тороҷ наболед фахри беҳуда нанамоед; вақте ки сарват биафзояд, ба он дил набандед.
Худо як бор гуфтааст, ва ду бор инро шунидаам, ки қувват дар Худост;
Ва меҳру вафо, эй Худованд, дар Туст, зеро ки Ту ба ҳар кас мувофиқи корҳояш подош хоҳӣ дод.
