Посѣти́лъ еси́ зе́млю и упои́лъ еси́ ю́, умно́жилъ еси́ обогати́ти ю́: рѣка́ Бо́жiя напо́лнися во́дъ: угото́валъ еси́ пи́щу и́мъ, я́ко та́ко [е́сть] угото́ванiе.

Бразды́ ея́ упо́й, умно́жи жи́та ея́: въ ка́пляхъ ея́ возвесели́тся возсiя́ющи {прозяба́ющи}.

Благослови́ши вѣне́цъ лѣ́та бла́гости Твоея́, и поля́ Твоя́ испо́лнятся ту́ка:

разботѣ́ютъ кра́сная пусты́ни, и ра́достiю хо́лми препоя́шутся.

Одѣ́яшася о́вни о́вчiи, и удо́лiя умно́жатъ пшени́цу: воззову́тъ, и́бо воспою́тъ.

Въ коне́цъ, пѣ́снь псалма́ воскресе́нiя. ²Воскли́кните Го́сподеви вся́ земля́,^–

^–по́йте же и́мени Его́, дади́те сла́ву хвалѣ́ Его́.

Рцы́те Бо́гу: ко́ль стра́шна дѣла́ Твоя́? Во мно́жествѣ си́лы Твоея́ со́лжутъ Тебѣ́ врази́ Твои́.

Вся́ земля́ да покло́нится Тебѣ́ и пое́тъ Тебѣ́, да пое́тъ же и́мени Твоему́, Вы́шнiй.

Прiиди́те и ви́дите дѣла́ Бо́жiя, ко́ль стра́шенъ въ совѣ́тѣхъ па́че сыно́въ человѣ́ческихъ.

Обраща́яй мо́ре въ су́шу, въ рѣцѣ́ про́йдутъ нога́ми: та́мо возвесели́мся о Не́мъ,

влады́чествующемъ си́лою Свое́ю вѣ́комъ: о́чи Его́ на язы́ки призира́етѣ: преогорчева́ющiи да не возно́сятся въ себѣ́.

Благослови́те, язы́цы, Бо́га на́шего, и услы́шанъ сотвори́те гла́съ хвалы́ Его́,

поло́жшаго ду́шу мою́ въ живо́тъ, и не да́вшаго во смяте́нiе но́гъ мои́хъ.

Я́ко искуси́лъ ны́ еси́, Бо́же, разже́глъ ны́ еси́, я́коже разжиза́ется сребро́.

Вве́лъ ны́ еси́ въ сѣ́ть, положи́лъ еси́ ско́рби на хребтѣ́ на́шемъ.

Возве́лъ еси́ человѣ́ки на главы́ на́шя: проидо́хомъ сквозѣ́ о́гнь и во́ду, и изве́лъ еси́ ны́ въ поко́й.

Вни́ду въ до́мъ Тво́й со всесожже́нiемъ, возда́мъ Тебѣ́ моли́твы моя́,

я́же изреко́стѣ устнѣ́ мои́, и глаго́лаша уста́ моя́ въ ско́рби мое́й.

Всесожже́нiя ту́чна вознесу́ Тебѣ́ съ кади́ломъ, и овны́, вознесу́ Тебѣ́ волы́ съ козлы́.

Прiиди́те, услы́шите, и повѣ́мъ ва́мъ, вси́ боя́щiися Бо́га, ели́ка сотвори́ души́ мое́й.

Къ Нему́ усты́ мои́ми воззва́хъ, и вознесо́хъ подъ язы́комъ мои́мъ.

Непра́вду а́ще узрѣ́хъ въ се́рдцы мое́мъ, да не услы́шитъ мене́ Госпо́дь.

Сего́ ра́ди услы́ша мя́ Бо́гъ, вня́тъ гла́су моле́нiя моего́.

Благослове́нъ Бо́гъ, И́же не отста́ви моли́тву мою́ и ми́лость Свою́ от мене́.

Въ коне́цъ, въ пѣ́снехъ, псало́мъ пѣ́сни Дави́ду.

Бо́же, уще́дри ны́ и благослови́ ны, просвѣти́ лице́ Твое́ на ны́ и поми́луй ны́:

позна́ти на земли́ пу́ть Тво́й, во всѣ́хъ язы́цѣхъ спасе́нiе Твое́.

Да исповѣ́дятся Тебѣ́ лю́дiе, Бо́же, да исповѣ́дятся Тебѣ́ лю́дiе вси́.

Да возвеселя́тся и да возра́дуются язы́цы: я́ко су́диши лю́демъ правото́ю, и язы́ки на земли́ наста́виши.

Да исповѣ́дятся Тебѣ́ лю́дiе, Бо́же, да исповѣ́дятся Тебѣ́ лю́дiе вси́.

Земля́ даде́ пло́дъ сво́й: благослови́ ны, Бо́же, Бо́же на́шъ,

благослови́ ны, Бо́же: и да убоя́тся Его́ вси́ концы́ земли́.

Въ коне́цъ, псало́мъ пѣ́сни Дави́ду.

Да воскре́снетъ Бо́гъ, и расточа́тся врази́ Его́, и да бѣжа́тъ от лица́ Его́ ненави́дящiи Его́.

Я́ко изчеза́етъ ды́мъ, да изче́знутъ: я́ко та́етъ во́скъ от лица́ огня́, та́ко да поги́бнутъ грѣ́шницы от лица́ Бо́жiя:

а пра́ведницы да возвеселя́тся, да возра́дуются предъ Бо́гомъ, да насладя́тся въ весе́лiи.

Воспо́йте Бо́гу, по́йте и́мени Его́: путесотвори́те Возше́дшему на за́пады, Госпо́дь и́мя Ему́: и ра́дуйтеся предъ Ни́мъ.

Да смяту́тся от лица́ Его́, Отца́ си́рыхъ и судiи́ вдови́цъ: Бо́гъ въ мѣ́стѣ святѣ́мъ Свое́мъ.

Бо́гъ вселя́етъ единомы́сленныя въ до́мъ, изводя́ окова́нныя му́жествомъ, та́кожде преогорчева́ющыя живу́щыя во гробѣ́хъ.

Бо́же, внегда́ исходи́ти Тебѣ́ предъ людьми́ Твои́ми, внегда́ мимоходи́ти Тебѣ́ въ пусты́ни,

земля́ потрясе́ся, и́бо небеса́ ка́нуша от лица́ Бо́га Сина́ина, от лица́ Бо́га Изра́илева.

До́ждь во́ленъ отлучи́ши, Бо́же, достоя́нiю Твоему́, и изнемо́же, Ты́ же соверши́лъ еси́ е́.

Живо́тная Твоя́ живу́тъ на не́й: угото́валъ еси́ бла́гостiю Твое́ю ни́щему, Бо́же.

Госпо́дь да́стъ глаго́лъ благовѣству́ющымъ си́лою мно́гою:

Ца́рь си́лъ возлю́бленнаго, красото́ю {ра́ди красоты́} до́му раздѣли́ти коры́сти.

А́ще поспите́ посредѣ́ предѣ́лъ, крилѣ́ голуби́нѣ посре́бренѣ, и междора́мiя ея́ въ блеща́нiи зла́та:

внегда́ ра́знствитъ Небе́сный цари́ на не́й, оснѣжа́тся въ Селмо́нѣ.

Гора́ Бо́жiя, гора́ ту́чная, гора́ усыре́нная, гора́ ту́чная.

Вску́ю непщу́ете, го́ры усыре́нныя? Гора́, ю́же благоволи́ Бо́гъ жи́ти въ не́й: и́бо Госпо́дь всели́тся до конца́.

Колесни́ца Бо́жiя тма́ми те́мъ, ты́сяща гобзу́ющихъ: Госпо́дь въ ни́хъ въ Сина́и во святѣ́мъ.

Возше́лъ еси́ на высоту́, плѣни́лъ еси́ плѣ́нъ: прiя́лъ еси́ дая́нiя въ человѣ́цѣхъ, и́бо не покаря́ющыяся, е́же всели́тися.

Госпо́дь Бо́гъ благослове́нъ, благослове́нъ Госпо́дь де́нь дне́: поспѣши́тъ на́мъ Бо́гъ спасе́нiй на́шихъ.

Бо́гъ на́шъ Бо́гъ е́же спаса́ти: и Госпо́дня, Госпо́дня исхо́дища сме́ртная.

Оба́че Бо́гъ сокруши́тъ главы́ враго́въ Свои́хъ, ве́рхъ вла́съ преходя́щихъ въ прегрѣше́нiихъ свои́хъ.

Рече́ Госпо́дь: от Васа́на обращу́, обращу́ во глубина́хъ морски́хъ:

я́ко да омо́чится нога́ твоя́ въ кро́ви, язы́къ пе́съ твои́хъ от вра́гъ от него́.

Ви́дѣна бы́ша ше́ствiя Твоя́, Бо́же, ше́ствiя Бо́га моего́ Царя́, и́же во святѣ́мъ.

Предвари́ша кня́зи бли́зъ пою́щихъ, посредѣ́ дѣ́въ тимпа́нницъ.

Въ це́рквахъ благослови́те Бо́га, Го́спода от исто́чникъ Изра́илевыхъ.

Та́мо Венiами́нъ юнѣ́йшiй во у́жасѣ, кня́зи Иу́довы влады́ки и́хъ, кня́зи Завуло́ни, кня́зи Нефѳали́мли.

Заповѣ́ждь, Бо́же, си́лою Твое́ю: укрѣпи́, Бо́же, сiе́, е́же содѣ́лалъ еси́ въ на́съ.

От хра́ма Твоего́ во Иерусали́мъ Тебѣ́ принесу́тъ ца́рiе да́ры.

Запрети́ звѣре́мъ тро́стнымъ: со́нмъ юне́цъ въ ю́ницахъ людски́хъ, е́же затвори́ти искуше́нныя сребро́мъ: расточи́ язы́ки хотя́щыя бра́немъ.

Прiи́дутъ моли́твенницы от Еги́пта: Еѳiо́пiа предвари́тъ ру́ку свою́ къ Бо́гу.

Ца́рства земна́я, по́йте Бо́гу, воспо́йте Го́сподеви,

возше́дшему на небо небесе́ на восто́ки: се́, да́стъ гла́су Своему́ гла́съ си́лы.

Дади́те сла́ву Богови: на Изра́или велелѣ́пота Его́, и си́ла Его́ на о́блацѣхъ.

Ди́венъ Бо́гъ во святы́хъ Свои́хъ: Бо́гъ Изра́илевъ, То́й да́стъ си́лу и держа́ву лю́демъ Свои́мъ. Благослове́нъ Бо́гъ.

Въ коне́цъ, о измѣ́ншихся {о иму́щихъ измѣни́тися}, псало́мъ Дави́ду.

Спаси́ мя, Бо́же, я́ко внидо́ша во́ды до души́ моея́.

Углѣбо́хъ въ тимѣ́нiи глубины́, и нѣ́сть постоя́нiя: прiидо́хъ во глубины́ морскі́я, и бу́ря потопи́ мя.

Утруди́хся зовы́й, измолче́ горта́нь мо́й: исчезо́стѣ о́чи мои́, от е́же упова́ти ми́ на Бо́га моего́.

Умно́жишася па́че вла́съ главы́ моея́ ненави́дящiи мя́ ту́не: укрѣпи́шася врази́ мои́, изгоня́щiи мя́ непра́ведно: я́же не восхища́хъ, тогда́ воздая́хъ.

Бо́же, Ты́ увѣ́дѣлъ еси́ безу́мiе мое́, и прегрѣше́нiя моя́ от Тебе́ не утаи́шася.

Да не постыдя́тся о мнѣ́ терпя́щiи Тебе́, Го́споди, Го́споди си́лъ: ниже́ да посра́мятся о мнѣ́ и́щущiи Тебе́, Бо́же Изра́илевъ.

Я́ко Тебе́ ра́ди претерпѣ́хъ поноше́нiе, покры́ срамота́ лице́ мое́.

Чу́ждь бы́хъ бра́тiи мое́й и стра́ненъ сыново́мъ ма́тере моея́:

я́ко ре́вность до́му Твоего́ снѣде́ мя, и поноше́нiя понося́щихъ Ти́ нападо́ша на мя́.

И покры́хъ посто́мъ ду́шу мою́, и бы́сть въ поноше́нiе мнѣ́:

и положи́хъ одѣя́нiе мое́ вре́тище, и бы́хъ и́мъ въ при́тчу.

О мнѣ́ глумля́хуся сѣдя́щiи во вратѣ́хъ, и о мнѣ́ поя́ху пiю́щiи вино́.

А́зъ же моли́твою мое́ю къ Тебѣ́, Бо́же: вре́мя благоволе́нiя, Бо́же: во мно́жествѣ ми́лости Твоея́ услы́ши мя́, во и́стинѣ спасе́нiя Твоего́.

Спаси́ мя от бре́нiя, да не углѣ́бну: да изба́влюся от ненави́дящихъ мя́ и от глубо́кихъ во́дъ.

Да не потопи́тъ мене́ бу́ря водна́я, ниже́ да пожре́тъ мене́ глубина́, ниже́ сведе́тъ о мнѣ́ рове́нникъ у́стъ свои́хъ.

Услы́ши мя́, Го́споди, я́ко бла́га ми́лость Твоя́: по мно́жеству щедро́тъ Твои́хъ при́зри на мя́.

Не отврати́ лица́ Твоего́ от о́трока Твоего́, я́ко скорблю́: ско́ро услы́ши мя́.

Вонми́ души́ мое́й и изба́ви ю́: вра́гъ мои́хъ ра́ди изба́ви мя́.

Ты́ бо вѣ́си поноше́нiе мое́, и сту́дъ мо́й, и срамоту́ мою́: предъ Тобо́ю вси́ оскорбля́ющiи мя́.

Поноше́нiе ча́яше душа́ моя́ и стра́сть: и жда́хъ соскорбя́щаго, и не бѣ́, и утѣша́ющихъ, и не обрѣто́хъ.

И да́ша въ снѣ́дь мою́ же́лчь, и въ жа́жду мою́ напои́ша мя́ о́цта.

Да бу́детъ трапе́за и́хъ предъ ни́ми въ сѣ́ть и въ воздая́нiе и въ собла́знъ.

Да помрача́тся о́чи и́хъ, е́же не ви́дѣти, и хребе́тъ и́хъ вы́ну сляцы́.

Пролі́й на ня́ гнѣ́въ Тво́й, и я́рость гнѣ́ва Твоего́ да пости́гнетъ и́хъ.

Да бу́детъ дво́ръ и́хъ пу́стъ, и въ жили́щихъ и́хъ да не бу́детъ живы́й.

Зане́ его́же Ты́ порази́лъ еси́, ті́и погна́ша, и къ болѣ́зни я́звъ мои́хъ приложи́ша.

Приложи́ беззако́нiе къ беззако́нiю и́хъ, и да не вни́дутъ въ пра́вду Твою́.

Да потребя́тся от кни́ги живы́хъ, и съ пра́ведными да не напи́шутся.

Ни́щъ и боля́й е́смь а́зъ: спасе́нiе Твое́, Бо́же, да прiи́метъ мя́.

Восхвалю́ и́мя Бо́га моего́ съ пѣ́снiю, возвели́чу Его́ во хвале́нiи:

и уго́дно бу́детъ Бо́гу па́че телца́ ю́на, ро́ги износя́ща и па́знокти.

Да у́зрятъ ни́щiи и возвеселя́тся: взыщи́те Бо́га, и жива́ бу́детъ душа́ ва́ша.

Я́ко услы́ша убо́гiя Госпо́дь, и окова́нныя Своя́ не уничижи́.

Да восхва́лятъ Его́ небеса́ и земля́, мо́ре и вся́ живу́щая въ не́мъ.

Я́ко Бо́гъ спасе́тъ Сiо́на, и сози́ждутся гра́ди Иуде́йстiи, и вселя́тся та́мо и наслѣ́дятъ и́:

и сѣ́мя рабо́въ Твои́хъ удержи́тъ и́, и лю́бящiи и́мя Твое́ вселя́тся въ не́мъ.

Въ коне́цъ Дави́ду, въ воспомина́нiе, во е́же спасти́ мя Го́споду.

Бо́же, въ по́мощь мою́ вонми́: Го́споди, помощи́ ми потщи́ся.

Да постыдя́тся и посра́мятся и́щущiи ду́шу мою́, да возвратя́тся вспя́ть и постыдя́тся хотя́щiи ми́ зла́я:

да возвратя́тся а́бiе стыдя́щеся глаго́лющiи ми́: бла́гоже, бла́гоже.

Да возра́дуются и возвеселя́тся о Тебѣ́ вси́ и́щущiи Тебе́, Бо́же: и да глаго́лютъ вы́ну, да возвели́чится Госпо́дь, лю́бящiи спасе́нiе Твое́.

А́зъ же ни́щъ е́смь и убо́гъ, Бо́же, помози́ ми: помо́щникъ мо́й и изба́витель мо́й еси́ Ты́, Го́споди, не закосни́.

Синодальный

2 Тебе, Господи, принадлежит хвала за все милости, которые Ты оказываешь Своему избранному народу. 6 Услышь нас, Боже, упование всей Вселенной, всемогущий Владыка земли и морей. 10 Ты изливаешь на землю дождь, увлажняешь её и покрываешь богатой растительностью.

Начальнику хора. Псалом Давида для пения

Тебе, Боже, принадлежит хвала на Сионе, и Тебе воздастся обет [в Иерусалиме].

Ты слышишь молитву; к Тебе прибегает всякая плоть.

Дела беззаконий превозмогают меня; Ты очистишь преступления наши.

Блажен, кого Ты избрал и приблизил, чтобы он жил во дворах Твоих. Насытимся благами дома Твоего, святаго храма Твоего.

Страшный в правосудии, услышь нас, Боже, Спаситель наш, упование всех концов земли и находящихся в море далеко,

поставивший горы силою Своею, препоясанный могуществом,

укрощающий шум морей, шум волн их и мятеж народов!

И убоятся знамений Твоих живущие на пределах земли. Утро и вечер возбудишь к славе Твоей.

Ты посещаешь землю и утоляешь жажду ее, обильно обогащаешь ее: поток Божий полон воды; Ты приготовляешь хлеб, ибо так устроил ее;

напояешь борозды ее, уравниваешь глыбы ее, размягчаешь ее каплями дождя, благословляешь произрастания ее;

венчаешь лето благости Твоей, и стези Твои источают тук,

источают на пустынные пажити, и холмы препоясываются радостью;

луга одеваются стадами, и долины покрываются хлебом, восклицают и поют.

1 Все народы должны воздать хвалу Богу при виде Его дел. 6 Он чудесно помогал народу раньше, 8 и сейчас, хотя и послал на него сильного врага, но не лишил свободы. 14 Я принес Богу обильные жертвы и за мою чистую молитву Он послал милость спасения от врага.

Начальнику хора. Песнь. Воскликните Богу, вся земля.

Пойте славу имени Его, воздайте славу, хвалу Ему.

Скажите Богу: как страшен Ты в делах Твоих! По множеству силы Твоей, покорятся Тебе враги Твои.

Вся земля да поклонится Тебе и поет Тебе, да поет имени Твоему, [Вышний]!

Придите и воззрите на дела Бога, страшного в делах над сынами человеческими.

Он превратил море в сушу; через реку перешли стопами, там веселились мы о Нем.

Могуществом Своим владычествует Он вечно; очи Его зрят на народы, да не возносятся мятежники.

Благословите, народы, Бога нашего и провозгласите хвалу Ему.

Он сохранил душе нашей жизнь и ноге нашей не дал поколебаться.

Ты испытал нас, Боже, переплавил нас, как переплавляют серебро.

Ты ввел нас в сеть, положил оковы на чресла наши,

посадил человека на главу нашу. Мы вошли в огонь и в воду, и Ты вывел нас на свободу.

Войду в дом Твой со всесожжениями, воздам Тебе обеты мои,

которые произнесли уста мои и изрек язык мой в скорби моей.

Всесожжения тучные вознесу Тебе с воскурением тука овнов, принесу в жертву волов и козлов.

Придите, послушайте, все боящиеся Бога, и я возвещу вам, что сотворил Он для души моей.

Я воззвал к Нему устами моими и превознес Его языком моим.

Если бы я видел беззаконие в сердце моем, то не услышал бы меня Господь.

Но Бог услышал, внял гласу моления моего.

Благословен Бог, Который не отверг молитвы моей и не отвратил от меня милости Своей.

2 Излей на нас, Господи, свои милости, чтобы все народы узнали Тебя и восхвалили. 5 Да радуются все племена, и да восхваляют Тебя как праведного Судию народов. 7 Ты ниспослал великую милость; земля дала урожай. Да продлит на нас Господь милости, да благоговеет пред Ним вся вселенная.

Начальнику хора. На струнных орудиях. Псалом. Песнь

Боже! будь милостив к нам и благослови нас, освети нас лицем Твоим,

дабы познали на земле путь Твой, во всех народах спасение Твое.

Да восхвалят Тебя народы, Боже; да восхвалят Тебя народы все.

Да веселятся и радуются племена, ибо Ты судишь народы праведно и управляешь на земле племенами.

Да восхвалят Тебя народы, Боже, да восхвалят Тебя народы все.

Земля дала плод свой; да благословит нас Бог, Бог наш.

Да благословит нас Бог, и да убоятся Его все пределы земли.

2 Восстанет Бог и рассеет врагов. Праведники возрадуются. 5 Пойте Господу, Отцу всех обездоленных. 7 Он освободил узников от оков, провел через пустыню до Синая. 9 Бог в нужде подкреплял свой народ, обращал в бегство врагов его и назначил для счастливой жизни уделы своему народу. 16 Тщетна зависть высоких гор Сиону, так как Господь на нем останется пребывать навсегда. 18 Господь всемогущ. 20 Будем благословлять нашего Спасителя, Он сокрушит всех Своих врагов, где бы они ни скрывались. 25 Господь торжественно входит в Иерусалим. 29 Утверди, Боже, Твое покровительство Иерусалиму. Тебе цари принесут дары. 33 Воспевайте Того, Кто, даст Израилю силу и крепость.

Начальнику хора. Псалом Давида. Песнь

Да восстанет Бог, и расточатся враги Его, и да бегут от лица Его ненавидящие Его.

Как рассеивается дым, Ты рассей их; как тает воск от огня, так нечестивые да погибнут от лица Божия.

А праведники да возвеселятся, да возрадуются пред Богом и восторжествуют в радости.

Пойте Богу нашему, пойте имени Его, превозносите Шествующего на небесах; имя Ему: Господь, и радуйтесь пред лицем Его.

Отец сирот и судья вдов Бог во святом Своем жилище.

Бог одиноких вводит в дом, освобождает узников от оков, а непокорные остаются в знойной пустыне.

Боже! когда Ты выходил пред народом Твоим, когда Ты шествовал пустынею,

земля тряслась, даже небеса таяли от лица Божия, и этот Синай – от лица Бога, Бога Израилева.

Обильный дождь проливал Ты, Боже, на наследие Твое, и когда оно изнемогало от труда, Ты подкреплял его.

Народ Твой обитал там; по благости Твоей, Боже, Ты готовил необходимое для бедного.

Господь даст слово: провозвестниц великое множество.

Цари воинств бегут, бегут, а сидящая дома делит добычу.

Расположившись в уделах [своих], вы стали, как голубица, которой крылья покрыты серебром, а перья чистым золотом:

когда Всемогущий рассеял царей на сей земле, она забелела, как снег на Селмоне.

Гора Божия – гора Васанская! гора высокая – гора Васанская!

что вы завистливо смотрите, горы высокие, на гору, на которой Бог благоволит обитать и будет Господь обитать вечно?

Колесниц Божиих тьмы, тысячи тысяч; среди их Господь на Синае, во святилище.

Ты восшел на высоту, пленил плен, принял дары для человеков, так чтоб и из противящихся могли обитать у Господа Бога.

Благословен Господь всякий день. Бог возлагает на нас бремя, но Он же и спасает нас.

Бог для нас – Бог во спасение; во власти Господа Вседержителя врата смерти.

Но Бог сокрушит голову врагов Своих, волосатое темя закоснелого в своих беззакониях.

Господь сказал: «от Васана возвращу, выведу из глубины морской,

чтобы ты погрузил ногу твою, как и псы твои язык свой, в крови врагов».

Видели шествие Твое, Боже, шествие Бога моего, Царя моего во святыне:

впереди шли поющие, позади играющие на орудиях, в средине девы с тимпанами:

«в собраниях благословите Бога Господа, вы – от семени Израилева!»

Там Вениамин младший – князь их; князья Иудины – владыки их, князья Завулоновы, князья Неффалимовы.

Бог твой предназначил тебе силу. Утверди, Боже, то, что Ты соделал для нас!

Ради храма Твоего в Иерусалиме цари принесут Тебе дары.

Укроти зверя в тростнике, стадо волов среди тельцов народов, хвалящихся слитками серебра; рассыпь народы, желающие браней.

Придут вельможи из Египта; Ефиопия прострет руки свои к Богу.

Царства земные! пойте Богу, воспевайте Господа,

шествующего на небесах небес от века. Вот, Он дает гласу Своему глас силы.

Воздайте славу Богу! величие Его – над Израилем, и могущество Его – на облаках.

Страшен Ты, Боже, во святилище Твоем. Бог Израилев – Он дает силу и крепость народу [Своему]. Благословен Бог!

2 Спаси меня, Боже, от бедствий. 4 Я истомился от ожидания помощи, а враги усилились. 6 Помоги мне и ободри всех, Тебя ищущих. 8 Ради Тебя я несу поношение. 14 Окажи мне помощь, извлеки из глубоких вод бедствий. Услышь меня, так как Ты видишь мои страдания: меня кормят желчью и поят уксусом. 23 Да погибнут враги от Твоего гнева за их жестокость ко мне. 30 Я буду славить Тебя и все страждущие возрадуются.

Начальнику хора. На Шошанниме. Псалом Давида

Спаси меня, Боже, ибо воды дошли до души [моей].

Я погряз в глубоком болоте, и не на чем стать; вошел во глубину вод, и быстрое течение их увлекает меня.

Я изнемог от вопля, засохла гортань моя, истомились глаза мои от ожидания Бога [моего].

Ненавидящих меня без вины больше, нежели волос на голове моей; враги мои, преследующие меня несправедливо, усилились; чего я не отнимал, то должен отдать.

Боже! Ты знаешь безумие мое, и грехи мои не сокрыты от Тебя.

Да не постыдятся во мне все, надеющиеся на Тебя, Господи, Боже сил. Да не посрамятся во мне ищущие Тебя, Боже Израилев,

ибо ради Тебя несу я поношение, и бесчестием покрывают лице мое.

Чужим стал я для братьев моих и посторонним для сынов матери моей,

ибо ревность по доме Твоем снедает меня, и злословия злословящих Тебя падают на меня;

и пла́чу, постясь душею моею, и это ставят в поношение мне;

и возлагаю на себя вместо одежды вретище, – и делаюсь для них притчею;

о мне толкуют сидящие у ворот, и поют в песнях пьющие вино.

А я с молитвою моею к Тебе, Господи; во время благоугодное, Боже, по великой благости Твоей услышь меня в истине спасения Твоего;

извлеки меня из тины, чтобы не погрязнуть мне; да избавлюсь от ненавидящих меня и от глубоких вод;

да не увлечет меня стремление вод, да не поглотит меня пучина, да не затворит надо мною пропасть зева своего.

Услышь меня, Господи, ибо блага милость Твоя; по множеству щедрот Твоих призри на меня;

не скрывай лица Твоего от раба Твоего, ибо я скорблю; скоро услышь меня;

приблизься к душе моей, избавь ее; ради врагов моих спаси меня.

Ты знаешь поношение мое, стыд мой и посрамление мое: враги мои все пред Тобою.

Поношение сокрушило сердце мое, и я изнемог, ждал сострадания, но нет его, – утешителей, но не нахожу.

И дали мне в пищу желчь, и в жажде моей напоили меня уксусом.

Да будет трапеза их сетью им, и мирное пиршество их – западнею;

да помрачатся глаза их, чтоб им не видеть, и чресла их расслабь навсегда;

излей на них ярость Твою, и пламень гнева Твоего да обымет их;

жилище их да будет пусто, и в шатрах их да не будет живущих,

ибо, кого Ты поразил, они еще преследуют, и страдания уязвленных Тобою умножают.

Приложи беззаконие к беззаконию их, и да не войдут они в правду Твою;

да изгладятся они из книги живых и с праведниками да не напишутся.

А я беден и страдаю; помощь Твоя, Боже, да восставит меня.

Я буду славить имя Бога [моего] в песни, буду превозносить Его в славословии,

и будет это благоугоднее Господу, нежели вол, нежели телец с рогами и с копытами.

Увидят это страждущие и возрадуются. И оживет сердце ваше, ищущие Бога,

ибо Господь внемлет нищим и не пренебрегает узников Своих.

Да восхвалят Его небеса и земля, моря и все движущееся в них;

ибо спасет Бог Сион, создаст города Иудины, и поселятся там и наследуют его,

и потомство рабов Его утвердится в нем, и любящие имя Его будут поселяться на нем.

2 Поспеши, Господи, на помощь мне. 3 Да постыдятся желающие мне зла, 5 а ищущие Тебя да возвеселятся. 6 Поспеши, Боже, на помощь мне.

Начальнику хора. Псалом Давида. В воспоминание

Поспеши, Боже, избавить меня, поспеши, Господи, на помощь мне.

Да постыдятся и посрамятся ищущие души моей! Да будут обращены назад и преданы посмеянию желающие мне зла!

Да будут обращены назад за поношение меня говорящие [мне]: «хорошо! хорошо!»

Да возрадуются и возвеселятся о Тебе все, ищущие Тебя, и любящие спасение Твое да говорят непрестанно: «велик Бог!»

Я же беден и нищ; Боже, поспеши ко мне! Ты помощь моя и Избавитель мой; Господи! не замедли.

Грузинский

გუნდის ლოტბარს, ფსალმუნი დავითისა. გალობა.

შენ შეგშვენის ხოტბა, ღმერთო, სიონზე, და შენ აგისრულებენ აღთქმას.

მომსმენო ლოცვისა, შენთან მოვა ყველა ხორციელი.

ჩადენილმა ცოდვებმა დამჯაბნეს მე; ჩვენს დანაშაულს შენ შეგვინდობ.

ნეტარ არს, ვისაც ამოირჩევ და დაიახლოებ, რომ იცხოვროს შენს ეზოში; გავძღებით შენი სახელის სიკეთით, წმიდაა შენი ტაძარი.

საშიშარო, სიმართლით გვიპასუხე, ღმერთო, ჩვენო მხსნელო, სასოებავ დედამიწის ყველა კუთხისა და შორეული ზღვის მცხოვრებთა.

განამზადა მთები თავისი ძალით, გარემოსილია ძლიერებით.

აწყნარებ ზღვათა ხმაურს, მათი ტალღების ხმაურს და ერების მღელვარებას.

და შეაშინებს კიდეთა მცხოვრებთ შენი სასწაულები, აღმოსავლეთსა და დასავლეთს გაამხიარულებ.

კეთილად გაიხსენე ქვეყანა და მორწყე, დიდად გაამდიდრე იგი; ნაკადი ღმერთისა სავსეა წყლით; მოამზადე მათი პური, რადგან ასე წარმართე იგი.

მის კვლებს არწყულებ, ასწორებ მის ბელტებს, ჟუჟუნა წვიმით ალბობ, მის აღმონაცენს აკურთხებ.

გვირგვინი დაადგი შენი სიკეთის ზაფხულს და შენი ნაკვალევიდან წვეთავს სიმსუქნე.

წვეთავენ უდაბნოს საძოვრებზე და ქედები ლხინით შეიმოსებიან.

საძოვრები ცხვრით აივსებიან და დაბლობები მარცვლეულით დაიფარებიან; იღაღადებენ და იმღერებენ.

გუნდის ლოტბარს. გალობა - ფსალმუნი. შეჰღაღადეთ ღმერთს, მთელო ქვეყნიერებავ.

უგალობეთ მისი სახელის ღირსებას, პატივი ეცით მის დიდებულებას.

უთხარით ღმერთს: რა საშიშია შენი საქმენი, შენი ძალის სიმრავლით ქვეშ გაგეგებიან შენი მტრები.

მთელი ქვეყნიერება თაყვანსა გცემს და გაქებს შენ, უგალობებს შენს სახელს. სელა.

მოდით, ნახეთ ღმერთის ნამოქმედარი, საშიშია მისი მოქმედება ადამიანის შვილებზე.

გადააქცია ზღვა ხმელეთად, მდინარე ფეხით გადალახეს; იქ გავიხარეთ მის გამო.

გაბატონებულია თავისი სიძლიერით მსოფლიოზე, მისი თვალები ჭვრეტენ ერებს. ვინც ეურჩება, არ ამაღლდება. სელა.

ადიდეთ, ხალხნო, ღმერთი ჩვენი და აღასმინეთ ხმა მისი ქებისა.

შეუნარჩუნა ჩვენს სულს სიცოცხლე და არ გასწირა დასაცემად ჩვენი ფეხი.

რადგან გამოგვცადე ჩვენ, ღმერთო, გადაგვადნე, როგორც ვერცხლი გადაადნეს.

მოგვაქციე ბადეში, დაგვადგი ჩაგვრის უღელი წელზე.

შეგვასვი კაცი თავზე; შევედით ცეცხლსა და წყალში და გამოგვიყვანე სახალვათოდ.

მოვალ შენს სახლში შესაწირავებით, აღგისრულებ ჩემს აღთქმებს,

რომ წარმოთქეეს ჩემმა ბაგეებმა და დაილაპარაკა ჩემმა პირმა ჩემი გაჭირვების ჟამს.

მსუქან შესაწირავებს ამოგიტან ერკემლის საკმევლითურთ, შემოგწირავ მოზვრებს და ვაცებს. სელა.

მოდით, მოისმინეთ ყველამ, ვისაც ღმერთის შიში გაქვთ, და გიამბობთ, რა გააკეთა ჩემი სულისთვის.

მას მოვუხმობდი ჩემი ბაგეებით და აღვამაღლე იგი ჩემი ენით.

სიმრუდე რომ შემემჩნია ჩემს გულში, არ მოისმენდა უფალი.

ამიტომ მომისმინა ღმერთმა, ყური მოაპყრო ჩემი ლოცვის ხმას.

კურთხეულ არს უფალი, რომ არ უარყო ჩემი ლოცვა და არ მომაკლო თავისი წყალობა.

გუნდის ლოტბარს, სიმებიან საკრავზე, ფსალმუნი - გალობა.

ღმერთი შეგვიწყალებს და გვაკურთხებს ჩვენ, გამოგვიშუქებს თავის სახეს. სელა.

რათა შეიტყონ ქვეყნიერებაზე, რომ შენი გზა ყველა ხალხისათვის შველაა.

გიწამებენ ხალხები, ღმერთო, გიწამებენ ხალხები ერთიანად.

გაიხარებენ და ილხენენ ერები, რადგან გაასამართლებ ხალხებს სისწორით და ერებს ქვეყანაზე წაუძღვები. სელა.

გიწამებენ ხალხები, ღმერთო, გიწამებენ ხალხები მათიანად.

მიწამ მოგვცა ნაყოფი თვისი; გვაკურთხოს ღმერთმა, ჩვენმა ღმერთმა.

გვაკურთხოს ღმერთმა და ეშინოდეთ მისი დედამიწის კიდით-კიდემდე.

გუნდის ლოტბარს, დავითის ფსალმუნი, საგალობელი.

აღდგეს ღმერთი, განიბნენ მისი მტრები და მისი მოძულენი უკუიქცნენ მისგან.

როგორც კვამლი გაიფანტება, ისე გაფანტე; როგორც ცვილი დადნება ცეცხლზე, ისე დაიღუპებიან ბოროტნი ღმერთის პირისაგან.

ხოლო წმიდანები გაიხარებენ და მოილხენენ ღმერთის წინაშე და სიხარულით იზეიმებენ.

აქეთ ღმერთი, იგალობეთ მისი სახელი, განადიდეთ ის, ვინც ცას სერავს; უფალია მისი სახელი და ილხინეთ მის წინაშე.

მამა ობოლთა და მსაჯული ქვრივთა - ღმერთი მის წმიდა სადგომშია,

ღმერთს შეჰყავს მარტოხელები სახლში, გამოჰყავს ტყვეები შესაფერის დროს, ხოლო ურჩნი ხრიოკზე რჩებიან.

ღმერთო! როცა შენი ხალხის წინაშე გამოხვედი, როცა ფეხი დადგი უდაბნოში, სელა,

დედამიწა შეირყა, ცანიც კი წვეთავდნენ ღმერთის პირისაგან; ეს სინაიც - ღმერთის პირისაგან, ისრაელის ღმერთისა.

ბარაქიანი წვიმა აწვიმე, ღმერთო, შენს სამკვიდროს, და თუ დაუძლურდება, შენ გაამაგრებ.

შენი ხალხი დასახლდა იქ, შენი სიკეთით განუმზადე ღარიბს, ღმერთო.

უფალი იძლევა სიტყვას მახარობელთა დიდი გუნდისა.

ჯარების მეფენი გარბიან, გარბიან, ხოლო სახლში მყოფი ნადავლს გაიყოფს.

თუნდაც ცხვრის ბაკებში იწვეთ, მტრედის ფრთებს ჰგავხართ ვერცხლით დაფარულს და მის ნაკრტენს მოოქროვილს.

როცა ყოვლისშემძლე გაფანტავს მეფეებს იქ, ცალმონის თოვლივით გაათეთრებს მას.

მთა ღმერთისა - მთა ბაშანისა, მთაგრეხილი - მთა ბაშანისა.

რატომ შეჰყურებთ შურით, მთაგრეხილებო, მთას, რომელიც ისურვა ღმერთმა თავის სამოსახლოდ და უფალი დაიმკვიდრებს სამუდამოდ?

ღმერთის ეტლები უთვალავია, ათასეულები. მათ შორის არის უფალი სინაიზე, წმიდაში.

შენ ახვედი მაღლა, დააბრუნე ტყვე, წამოიღე ძღვენი ადამიანისათვის, და ურჩებთანაც დაისადგურა უფალმა ღმერთმა.

კურთხეულ არს უფალი, დღითი დღე ზრუნავს ჩვენზე; ღმერთია ჩვენი მშველერი. სელა.

ღმერთი არის ჩვენთვის ღმერთი მშველელი და უფალი ღმერთის ხელში არის სიკვდილის გასაღები.

მაგრამ ღმერთი თავს გაუჭეჭყავს თავის მტრებს, ბანჯგვლიან კეფას - დანაშაულის გზით მოსიარულეს.

თქვა უფალმა: ბაშანიდან დავაბრუნებ; დავაბრუნებ ზღვის სიღრმეებიდან,

რათა ჩადგა შენი ფეხი მტრების სისხლში, როგორც შენი ძაღლები ჰყოფდნენ შიგ თავიანთ ენას;

ნახეს შენი სვლა, ღმერთო, სვლა ჩემი ღმერთისა,

წინ წარდგნენ მგალობლები, უკან - მემუსიკენი,

კრებულთა შორის ადიდეთ ღმერთი უფალი წყაროდან ისრაელისა.

იქ ბენიამინი - უმრწემესი, წინ წახტა; იუდას თავადებმა ქვები დაუშინეს, ზებულონის თავადებმა, ნაფთალის თავადებმა.

შენმა ღმერთმა მოგაკუთვნა შენ ძალა, ღმერთო, განამტკიცე ის, რაც მოიმოქმედე ჩვენთვის.

შენი ტაძრის გამო, რომელიც იერუსალიმშია, საჩუქრებს მოგიტანენ მეფეები.

შერისხე მხეცი ლერწმიანისა, ხარების ჯოგი ხალხის ხბოებს შორის, რომლებიც ტრაბახობენ ოქროს ზოდებით.

მოვლენ დიდებულნი ეგვიპტიდან, ქუში გაუწოდებს ხელს.

ქვეყნიერების სამეფონო! უმღერეთ ჩვენს ღმერთს, უგალობეთ უფალს. სელა.

ამაღლებული ძველთუძველეს ცათა ცაში - აგერ ის გამოსცემს თავისი ხმით ძლიერების ხმას.

მიეცით სიძლიერე ღმერთს; მისი სიდიადე ისრაელზეა და მისი სიძლიერე - ღრუბლებში.

საშიში ხარ, ღმერთო, შენს ტაძარში; ღმერთი ისრაელისა - ის აძლევს ძალასა და სიმაგრეს ხალხს; კურთხეულ არს ღმერთი!

გუნდის ლოტბარს. შოშანის საკრავზე, დავითის ფსალმუნი.

მიხსენი, ღმერთო, რადგან სულამდე მოვიდა წყალი.

ჩავიძირე გაუვალ ლაფში და არ არსებობს დასადგომი; შევედი წყლის სიღრმეში და სწრაფმა დინებამ წამიღო.

მოვიქანცე ღაღადით, ყელი გამიშრა, თვალები ამომიღამდა ჩემი ღმერთის მოლოდინში.

ჩემი თავის ბალანზე მეტია ჩემი უმიზეზოდ მოძულენი; გაძლიერდნენ ჩემი მოსპობის მსურველნი, ჩემზე ტყუილ-უბრალოდ გადამტერებულნი; რაც არ წამირთმევია, ის უნდა დავუბრუნო.

ღმერთო, შენ უწყი ჩემი უვიცობა და ჩემი დანაშაული დაფარული არ არის შენგან.

ნუ შერცხვებიან ჩემს გამო შენი მოიმედენი, უფალო, ღმერთო ძალთა; ნუ გაწბილდებიან ჩემს გამო, ვინც შენ გეძებს, ღმერთო ისრაელისა.

რადგანაც შენი გულისათვის მივიღე ლანძღვა, სირცხვილმა დაფარა ჩემი სახე.

შორეული გავხდი ჩემი ძმებისათვის და უცხო - დედაჩემის შვილთათვის.

რადგან შენი სახელის შურმა დამღრღნა მე და შენთა მლანძღველთა ლანძღვა დამატყდა თავს.

და ვტირი ჩემი სულის მარხვით, და მათი სალანძღავი გავხდი.

და ჩავიცვი სამოსად ძაძა და იგავად ვიქეცი მათთვის.

ჩემზე ლაპარაკობენ კარიბჭესთან მსხდომნი და მღერიან ღვინის მსმელნი.

და მე ვლოცულობ შენს მიმართ, უფალო, სასურველ დროს; ღმერთო, შენი დიდი წყალობით მიპასუხე შენი შველის ჭეშმარიტებით.

მიხსენი ლაფისგან და არ დავინთქა, გადამარჩინე ჩემთა მოძულეთა და წყლის სიღრმეთაგან.

ნუ გამიტაცებს წყლის ტალღა და ნუ ჩამყლაპავს მორევი და ნუ შეიკრავს ჩემზე პირს ჭა.

მიპასუხე, უფალო, რადგან კარგია შენი წყალობა; შენი დიდი სიბრალულით გადმომხედე.

ნუ დაფარავ სახეს შენი მორჩილისგან, რადგან მიჭირს; სწრაფად მიპასუხე.

მოუახლოვდი ჩემს სულს, გადაარჩინე; ჩემი მტრების ჯიბრით მიხსენი.

შენ იცი ჩემი გალანძღვა, ჩემი გაწბილება და ჩემი შერცხვენა; შენს თვალწინ არიან ჩემი მტრები.

დამცირებამ დაამსხვრია ჩემი გული და ქანცი გამიწყდა; ველოდი თანამგრძნობლებს და არავინ იყო, მანუგეშებელს და - ვერ ვპოვე.

და აურიეს ჩემს საჭმელში ძირმწარე და წყურვილის დროს მასვეს ძმარი.

იყოს მათი ტაბლა მათთვის ხაფანგად და სიმშვიდის ჟამს - მახედ.

დაბნელდეს თვალნი მათნი და წელი მათი სამუდამოდ მოადუნე.

გადმოაფრქვიე მათზე შენი მრისხანება და შენი რისხვის ალი ეწიოთ მათ.

სამკვიდრებელი მათი გაპარტახდეს, მათ კარვებში არ იყოს მკვიდრი.

ვინაიდან, ვინც შენ გვემე, დევნიან, და შენს გვემილთა სატკივარს ამრავლებენ.

დაურთე ცოდვა მათს ცოდვას და ნუმც შეაღწევენ შენს სიმართლეში.

ამოიშალონ ცოცხალთა წიგნიდან და წმიდანებთან ნუ ჩაიწერებიან.

ხოლო მე ღარიბი და დავრდომილი ვარ. შენმა შველამ, ღმერთო, დამიფაროს მე.

ვაქებ ღმერთის სახელს; გალობით განვადიდებ, მადლიერებით.

და უფრო მოეწონება ეს უფალს, ვიდრე ხარი, მოზვერი რქიანი და ჩლიქიანი.

რადგან მოუსმენს ღატაკებს უფალი და თავის ტყვეებს არ უგულებელყოფს.

ნახავენ მოკრძალებულნი, გაიხარებენ და გაცოცხლდება გული თქვენი, მაძიებელნო ღმერთისა.

განადიდებენ მას ცა და დედამიწა, ზღვები და ყოველი, მათში მოძრავი.

რადგანაც ღმერთი დაიხსნის სიონს და ააშენებს იუდას ქალაქებს, და დასახლდებიან იქ და დაიმკვიდრებენ.

მის მორჩილთა შთამომავლობა დაეუფლება მას და მისი სახელის მოყვარულნი დაბინავდებიან მასში.

გუნდის ლოტბარს, დავითის გასახსენებელი.

ისწრაფე, ღმერთო ჩემო, სახსნელად, უფალო, ჩემს დასახმარებლად.

დაე, შერცხვნენ და გაწბილდნენ ჩემი სულის მაძიებელნი, უკუიქცნენ და დასაცინი გახდნენ ჩემი სიავის მდომნი.

დაე, უკუიქცნენ სირცხვილნაჭამნი, ვინც მეუბნება: ოჰო! ოჰო!

ილხინოს და გაიხაროს შენით ყველამ, ვინც შენ გეძიებს და გაიძახის მუდამ: „დიდია ღმერთი“, ვისაც უყვარს შველა შენმიერი.

ხოლო მე ღარიბ-ღატაკი ვარ, ღმერთო, იჩქარე ჩემსკენ; ჩემი შემწე და მხსნელი ხარ შენ. უფალო, ნუ დააყოვნებ.

Итальянский

Языки

^65:1 Al maestro del coro. Salmo. Di Davide. Canto.

^65:2 Per te il silenzio è lode, o Dio, in Sion, a te si sciolgono i voti.

^65:3 A te, che ascolti la preghiera, viene ogni mortale.

^65:4 Pesano su di noi le nostre colpe, ma tu perdoni i nostri delitti.

^65:5 Beato chi hai scelto perché ti stia vicino: abiterà nei tuoi atri. Ci sazieremo dei beni della tua casa, delle cose sacre del tuo tempio.

^65:6 Con i prodigi della tua giustizia, tu ci rispondi, o Dio, nostra salvezza, fiducia degli estremi confini della terra e dei mari più lontani.

^65:7 Tu rendi saldi i monti con la tua forza, cinto di potenza.

^65:8 Tu plachi il fragore del mare, il fragore dei suoi flutti, il tumulto dei popoli.

^65:9 Gli abitanti degli estremi confini sono presi da timore davanti ai tuoi segni: tu fai gridare di gioia le soglie dell'oriente e dell'occidente.

^65:10 Tu visiti la terra e la disseti, la ricolmi di ricchezze. Il fiume di Dio è gonfio di acque; tu prepari il frumento per gli uomini. Così prepari la terra:

^65:11 ne irrighi i solchi, ne spiani le zolle, la bagni con le piogge e benedici i suoi germogli.

^65:12 Coroni l'anno con i tuoi benefici, i tuoi solchi stillano abbondanza.

^65:13 Stillano i pascoli del deserto e le colline si cingono di esultanza.

^65:14 I prati si coprono di greggi, le valli si ammantano di messi: gridano e cantano di gioia!

^66:1 Al maestro del coro. Canto. Salmo.
Acclamate Dio, voi tutti della terra,

^66:2 cantate la gloria del suo nome, dategli gloria con la lode.

^66:3 Dite a Dio: "Terribili sono le tue opere! Per la grandezza della tua potenza ti lusingano i tuoi nemici.

^66:4 A te si prostri tutta la terra, a te canti inni, canti al tuo nome".

^66:5 Venite e vedete le opere di Dio, terribile nel suo agire sugli uomini.

^66:6 Egli cambiò il mare in terraferma; passarono a piedi il fiume: per questo in lui esultiamo di gioia.

^66:7 Con la sua forza domina in eterno, il suo occhio scruta le genti; contro di lui non si sollevino i ribelli.

^66:8 Popoli, benedite il nostro Dio, fate risuonare la voce della sua lode;

^66:9 è lui che ci mantiene fra i viventi e non ha lasciato vacillare i nostri piedi.

^66:10 O Dio, tu ci hai messi alla prova; ci hai purificati come si purifica l'argento.

^66:11 Ci hai fatto cadere in un agguato, hai stretto i nostri fianchi in una morsa.

^66:12 Hai fatto cavalcare uomini sopra le nostre teste; siamo passati per il fuoco e per l'acqua, poi ci hai fatto uscire verso l'abbondanza.

^66:13 Entrerò nella tua casa con olocausti, a te scioglierò i miei voti,

^66:14 pronunciati dalle mie labbra, promessi dalla mia bocca nel momento dell'angoscia.

^66:15 Ti offrirò grassi animali in olocausto con il fumo odoroso di arieti, ti immolerò tori e capri.

^66:16 Venite, ascoltate, voi tutti che temete Dio, e narrerò quanto per me ha fatto.

^66:17 A lui gridai con la mia bocca, lo esaltai con la mia lingua.

^66:18 Se nel mio cuore avessi cercato il male, il Signore non mi avrebbe ascoltato.

^66:19 Ma Dio ha ascoltato, si è fatto attento alla voce della mia preghiera.

^66:20 Sia benedetto Dio, che non ha respinto la mia preghiera, non mi ha negato la sua misericordia.

^67:1 Al maestro del coro. Per strumenti a corda. Salmo. Canto.

^67:2 Dio abbia pietà di noi e ci benedica, su di noi faccia splendere il suo volto;

^67:3 perché si conosca sulla terra la tua via, la tua salvezza fra tutte le genti.

^67:4 Ti lodino i popoli, o Dio, ti lodino i popoli tutti.

^67:5 Gioiscano le nazioni e si rallegrino, perché tu giudichi i popoli con rettitudine, governi le nazioni sulla terra.

^67:6 Ti lodino i popoli, o Dio, ti lodino i popoli tutti.

^67:7 La terra ha dato il suo frutto. Ci benedica Dio, il nostro Dio,

^67:8 ci benedica Dio e lo temano tutti i confini della terra.

^68:1 Al maestro del coro. Di Davide. Salmo. Canto.

^68:2 Sorga Dio e siano dispersi i suoi nemici e fuggano davanti a lui quelli che lo odiano.

^68:3 Come si dissolve il fumo, tu li dissolvi; come si scioglie la cera di fronte al fuoco, periscono i malvagi davanti a Dio.

^68:4 I giusti invece si rallegrano, esultano davanti a Dio e cantano di gioia.

^68:5 Cantate a Dio, inneggiate al suo nome, appianate la strada a colui che cavalca le nubi: Signore è il suo nome, esultate davanti a lui.

^68:6 Padre degli orfani e difensore delle vedove è Dio nella sua santa dimora.

^68:7 A chi è solo, Dio fa abitare una casa, fa uscire con gioia i prigionieri. Solo i ribelli dimorano in arida terra.

^68:8 O Dio, quando uscivi davanti al tuo popolo, quando camminavi per il deserto,

^68:9 tremò la terra, i cieli stillarono davanti a Dio, quello del Sinai, davanti a Dio, il Dio d'Israele.

^68:10 Pioggia abbondante hai riversato, o Dio, la tua esausta eredità tu hai consolidato

^68:11 e in essa ha abitato il tuo popolo, in quella che, nella tua bontà, hai reso sicura per il povero, o Dio.

^68:12 Il Signore annuncia una notizia, grande schiera sono le messaggere di vittoria:

^68:13 "Fuggono, fuggono i re degli eserciti! Nel campo, presso la casa, ci si divide la preda.

^68:14 Non restate a dormire nei recinti! Splendono d'argento le ali della colomba, di riflessi d'oro le sue piume".

^68:15 Quando l'Onnipotente là disperdeva i re, allora nevicava sul Salmon.

^68:16 Montagna eccelsa è il monte di Basan, montagna dalle alte cime è il monte di Basan.

^68:17 Perché invidiate, montagne dalle alte cime, la montagna che Dio ha desiderato per sua dimora? Il Signore l'abiterà per sempre.

^68:18 I carri di Dio sono miriadi, migliaia gli arcieri: il Signore è tra loro, sul Sinai, in santità.

^68:19 Sei salito in alto e hai fatto prigionieri - dagli uomini hai ricevuto tributi e anche dai ribelli -, perché là tu dimori, Signore Dio!

^68:20 Di giorno in giorno benedetto il Signore: a noi Dio porta la salvezza.

^68:21 Il nostro Dio è un Dio che salva; al Signore Dio appartengono le porte della morte.

^68:22 Sì, Dio schiaccerà il capo dei suoi nemici, la testa dai lunghi capelli di chi percorre la via del delitto.

^68:23 Ha detto il Signore: "Da Basan li farò tornare, li farò tornare dagli abissi del mare,

^68:24 perché il tuo piede si bagni nel sangue e la lingua dei tuoi cani riceva la sua parte tra i nemici".

^68:25 Appare il tuo corteo, Dio, il corteo del mio Dio, del mio re, nel santuario.

^68:26 Precedono i cantori, seguono i suonatori di cetra, insieme a fanciulle che suonano tamburelli.

^68:27 "Benedite Dio nelle vostre assemblee, benedite il Signore, voi della comunità d'Israele".

^68:28 Ecco Beniamino, un piccolo che guida i capi di Giuda, la loro schiera, i capi di Zàbulon, i capi di Nèftali.

^68:29 Mostra, o Dio, la tua forza, conferma, o Dio, quanto hai fatto per noi!

^68:30 Per il tuo tempio, in Gerusalemme, i re ti porteranno doni.

^68:31 Minaccia la bestia del canneto, quel branco di bufali, quell'esercito di tori, che si prostrano a idoli d'argento; disperdi i popoli che amano la guerra!

^68:32 Verranno i grandi dall'Egitto, l'Etiopia tenderà le mani a Dio.

^68:33 Regni della terra, cantate a Dio, cantate inni al Signore,

^68:34 a colui che cavalca nei cieli, nei cieli eterni. Ecco, fa sentire la sua voce, una voce potente!

^68:35 Riconoscete a Dio la sua potenza, la sua maestà sopra Israele, la sua potenza sopra le nubi.

^68:36 Terribile tu sei, o Dio, nel tuo santuario. È lui, il Dio d'Israele, che dà forza e vigore al suo popolo. Sia benedetto Dio!

^69:1 Al maestro del coro. Su "I gigli". Di Davide.

^69:2 Salvami, o Dio: l'acqua mi giunge alla gola.

^69:3 Affondo in un abisso di fango, non ho nessun sostegno; sono caduto in acque profonde e la corrente mi travolge.

^69:4 Sono sfinito dal gridare, la mia gola è riarsa; i miei occhi si consumano nell'attesa del mio Dio.

^69:5 Sono più numerosi dei capelli del mio capo quelli che mi odiano senza ragione. Sono potenti quelli che mi vogliono distruggere, i miei nemici bugiardi: quanto non ho rubato, dovrei forse restituirlo?

^69:6 Dio, tu conosci la mia stoltezza e i miei errori non ti sono nascosti.

^69:7 Chi spera in te, per colpa mia non sia confuso, Signore, Dio degli eserciti; per causa mia non si vergogni chi ti cerca, Dio d'Israele.

^69:8 Per te io sopporto l'insulto e la vergogna mi copre la faccia;

^69:9 sono diventato un estraneo ai miei fratelli, uno straniero per i figli di mia madre.

^69:10 Perché mi divora lo zelo per la tua casa, gli insulti di chi ti insulta ricadono su di me.

^69:11 Piangevo su di me nel digiuno, ma sono stato insultato.

^69:12 Ho indossato come vestito un sacco e sono diventato per loro oggetto di scherno.

^69:13 Sparlavano di me quanti sedevano alla porta, gli ubriachi mi deridevano.

^69:14 Ma io rivolgo a te la mia preghiera, Signore, nel tempo della benevolenza. O Dio, nella tua grande bontà, rispondimi, nella fedeltà della tua salvezza.

^69:15 Liberami dal fango, perché io non affondi, che io sia liberato dai miei nemici e dalle acque profonde.

^69:16 Non mi travolga la corrente, l'abisso non mi sommerga, la fossa non chiuda su di me la sua bocca.

^69:17 Rispondimi, Signore, perché buono è il tuo amore; volgiti a me nella tua grande tenerezza.

^69:18 Non nascondere il volto al tuo servo; sono nell'angoscia: presto, rispondimi!

^69:19 Avvicìnati a me, riscattami, liberami a causa dei miei nemici.

^69:20 Tu sai quanto sono stato insultato: quanto disonore, quanta vergogna! Sono tutti davanti a te i miei avversari.

^69:21 L'insulto ha spezzato il mio cuore e mi sento venir meno. Mi aspettavo compassione, ma invano, consolatori, ma non ne ho trovati.

^69:22 Mi hanno messo veleno nel cibo e quando avevo sete mi hanno dato aceto.

^69:23 La loro tavola sia per loro una trappola, un'insidia i loro banchetti.

^69:24 Si offuschino i loro occhi e più non vedano: sfibra i loro fianchi per sempre.

^69:25 Riversa su di loro il tuo sdegno, li raggiunga la tua ira ardente.

^69:26 Il loro accampamento sia desolato, senza abitanti la loro tenda;

^69:27 perché inseguono colui che hai percosso, aggiungono dolore a chi tu hai ferito.

^69:28 Aggiungi per loro colpa su colpa e non possano appellarsi alla tua giustizia.

^69:29 Dal libro dei viventi siano cancellati e non siano iscritti tra i giusti.

^69:30 Io sono povero e sofferente: la tua salvezza, Dio, mi ponga al sicuro.

^69:31 Loderò il nome di Dio con un canto, lo magnificherò con un ringraziamento,

^69:32 che per il Signore è meglio di un toro, di un torello con corna e zoccoli.

^69:33 Vedano i poveri e si rallegrino; voi che cercate Dio, fatevi coraggio,

^69:34 perché il Signore ascolta i miseri e non disprezza i suoi che sono prigionieri.

^69:35 A lui cantino lode i cieli e la terra, i mari e quanto brulica in essi.

^69:36 Perché Dio salverà Sion, ricostruirà le città di Giuda: vi abiteranno e ne riavranno il possesso.

^69:37 La stirpe dei suoi servi ne sarà erede e chi ama il suo nome vi porrà dimora.

^70:1 Al maestro del coro. Di Davide. Per fare memoria.

^70:2 O Dio, vieni a salvarmi, Signore, vieni presto in mio aiuto.

^70:3 Siano svergognati e confusi quanti attentano alla mia vita. Retrocedano, coperti d'infamia, quanti godono della mia rovina.

^70:4 Se ne tornino indietro pieni di vergogna quelli che mi dicono: "Ti sta bene!".

^70:5 Esultino e gioiscano in te quelli che ti cercano; dicano sempre: "Dio è grande!" quelli che amano la tua salvezza.

^70:6 Ma io sono povero e bisognoso: Dio, affréttati verso di me. Tu sei mio aiuto e mio liberatore: Signore, non tardare.