-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
65:14
-
65:15
-
65:16
-
65:17
-
-
65:19
-
65:20
-
|
Въ коне́цъ, пѣ́снь псалма́ воскресе́нiя. 2Воскли́кните Го́сподеви вся́ земля́,–
–по́йте же и́мени его́, дади́те сла́ву хвалѣ́ его́.
Рцы́те Бо́гу: ко́ль стра́шна дѣла́ твоя́? во мно́жествѣ си́лы твоея́ со́лжутъ тебѣ́ врази́ твои́.
Вся́ земля́ да покло́нится тебѣ́ и пое́тъ тебѣ́, да пое́тъ же и́мени твоему́, вы́шнiй.
Прiиди́те и ви́дите дѣла́ Бо́жiя, ко́ль стра́шенъ въ совѣ́тѣхъ па́че сыно́въ человѣ́ческихъ.
Обраща́яй мо́ре въ су́шу, въ рѣцѣ́ про́йдутъ нога́ми: та́мо возвесели́мся о не́мъ,
Влады́чествующемъ си́лою свое́ю вѣ́комъ: о́чи его́ на язы́ки призира́етѣ: преогорчева́ющiи да не возно́сятся въ себѣ́.
Благослови́те, язы́цы, Бо́га на́шего, и услы́шанъ сотвори́те гла́съ хвалы́ его́,
поло́жшаго ду́шу мою́ въ живо́тъ, и не да́вшаго во смяте́нiе но́гъ мои́хъ.
Я́ко искуси́лъ ны́ еси́, Бо́же, разже́глъ ны́ еси́, я́коже разжиза́ется сребро́.
Вве́лъ ны́ еси́ въ сѣ́ть, положи́лъ еси́ ско́рби на хребтѣ́ на́шемъ.
Возве́лъ еси́ человѣ́ки на главы́ на́шя: проидо́хомъ сквозѣ́ о́гнь и во́ду, и изве́лъ еси́ ны́ въ поко́й.
Вни́ду въ до́мъ тво́й со всесожже́нiемъ, возда́мъ тебѣ́ моли́твы моя́,
я́же изреко́стѣ устнѣ́ мои́, и глаго́лаша уста́ моя́ въ ско́рби мое́й.
Всесожже́нiя ту́чна вознесу́ тебѣ́ съ кади́ломъ, и овны́, вознесу́ тебѣ́ волы́ съ козлы́.
Прiиди́те, услы́шите, и повѣ́мъ ва́мъ, вси́ боя́щiися Бо́га, ели́ка сотвори́ души́ мое́й.
Къ нему́ усты́ мои́ми воззва́хъ, и вознесо́хъ подъ язы́комъ мои́мъ.
Непра́вду а́ще узрѣ́хъ въ се́рдцы мое́мъ, да не услы́шитъ мене́ Госпо́дь.
Сего́ ра́ди услы́ша мя́ Бо́гъ, вня́тъ гла́су моле́нiя моего́.
Благослове́нъ Бо́гъ, и́же не отста́ви моли́тву мою́ и ми́лость свою́ от мене́.
Въ коне́цъ, пѣ́снь псалма́ воскресе́нiя. 2Воскли́кните Го́сподеви вся́ земля́,–
–по́йте же и́мени его́, дади́те сла́ву хвалѣ́ его́.
Рцы́те Бо́гу: ко́ль стра́шна дѣла́ твоя́? во мно́жествѣ си́лы твоея́ со́лжутъ тебѣ́ врази́ твои́.
Вся́ земля́ да покло́нится тебѣ́ и пое́тъ тебѣ́, да пое́тъ же и́мени твоему́, вы́шнiй.
Прiиди́те и ви́дите дѣла́ Бо́жiя, ко́ль стра́шенъ въ совѣ́тѣхъ па́че сыно́въ человѣ́ческихъ.
Обраща́яй мо́ре въ су́шу, въ рѣцѣ́ про́йдутъ нога́ми: та́мо возвесели́мся о не́мъ,
Влады́чествующемъ си́лою свое́ю вѣ́комъ: о́чи его́ на язы́ки призира́етѣ: преогорчева́ющiи да не возно́сятся въ себѣ́.
Благослови́те, язы́цы, Бо́га на́шего, и услы́шанъ сотвори́те гла́съ хвалы́ его́,
поло́жшаго ду́шу мою́ въ живо́тъ, и не да́вшаго во смяте́нiе но́гъ мои́хъ.
Я́ко искуси́лъ ны́ еси́, Бо́же, разже́глъ ны́ еси́, я́коже разжиза́ется сребро́.
Вве́лъ ны́ еси́ въ сѣ́ть, положи́лъ еси́ ско́рби на хребтѣ́ на́шемъ.
Возве́лъ еси́ человѣ́ки на главы́ на́шя: проидо́хомъ сквозѣ́ о́гнь и во́ду, и изве́лъ еси́ ны́ въ поко́й.
Вни́ду въ до́мъ тво́й со всесожже́нiемъ, возда́мъ тебѣ́ моли́твы моя́,
я́же изреко́стѣ устнѣ́ мои́, и глаго́лаша уста́ моя́ въ ско́рби мое́й.
Всесожже́нiя ту́чна вознесу́ тебѣ́ съ кади́ломъ, и овны́, вознесу́ тебѣ́ волы́ съ козлы́.
Прiиди́те, услы́шите, и повѣ́мъ ва́мъ, вси́ боя́щiися Бо́га, ели́ка сотвори́ души́ мое́й.
Къ нему́ усты́ мои́ми воззва́хъ, и вознесо́хъ подъ язы́комъ мои́мъ.
Непра́вду а́ще узрѣ́хъ въ се́рдцы мое́мъ, да не услы́шитъ мене́ Госпо́дь.
Сего́ ра́ди услы́ша мя́ Бо́гъ, вня́тъ гла́су моле́нiя моего́.
Благослове́нъ Бо́гъ, и́же не отста́ви моли́тву мою́ и ми́лость свою́ от мене́.
|
Воскликните Богу, вся земля.
Пойте славу имени Его, воздайте славу, хвалу Ему.
Скажите Богу: как страшен Ты в делах Твоих! По множеству силы Твоей, покорятся Тебе враги Твои.
Вся земля да поклонится Тебе и поет Тебе, да поет имени Твоему, [Вышний]!
Придите и воззрите на дела Бога, страшного в делах над сынами человеческими.
Он превратил море в сушу; через реку перешли стопами, там веселились мы о Нем.
Могуществом Своим владычествует Он вечно; очи Его зрят на народы, да не возносятся мятежники.
Благословите, народы, Бога нашего и провозгласите хвалу Ему.
Он сохранил душе нашей жизнь и ноге нашей не дал поколебаться.
Ты испытал нас, Боже, переплавил нас, как переплавляют серебро.
Ты ввел нас в сеть, положил оковы на чресла наши,
посадил человека на главу нашу. Мы вошли в огонь и в воду, и Ты вывел нас на свободу.
Войду в дом Твой со всесожжениями, воздам Тебе обеты мои,
которые произнесли уста мои и изрек язык мой в скорби моей.
Всесожжения тучные вознесу Тебе с воскурением тука овнов, принесу в жертву волов и козлов.
Придите, послушайте, все боящиеся Бога, и я возвещу вам, что сотворил Он для души моей.
Я воззвал к Нему устами моими и превознес Его языком моим.
Если бы я видел беззаконие в сердце моем, то не услышал бы меня Господь.
Но Бог услышал, внял гласу моления моего.
Благословен Бог, Который не отверг молитвы моей и не отвратил от меня милости Своей.
|
|
Magistro chori. PSALMUS. David. Canticum.
Te decet hymnus, Deus, in Sion; et tibi reddetur votum in Ierusalem.
Qui audis orationem, ad te omnis caro veniet propter iniquitatem.
Etsi praevaluerunt super nos impietates nostrae, tu propitiaberis eis.
Beatus, quem elegisti et assumpsisti; inhabitabit in atriis tuis. Replebimur bonis domus tuae, sanctitate templi tui.
Mirabiliter in aequitate exaudies nos, Deus salutis nostrae, spes omnium finium terrae et maris longinqui.
Firmans montes in virtute tua, accinctus potentia.
Compescens sonitum maris, sonitum fluctuum eius et tumultum populorum.
Et timebunt, qui habitant terminos terrae, a signis tuis; exitus orientis et occidentis delectabis.
Visitasti terram et inebriasti eam; multiplicasti locupletare eam. Flumen Dei repletum est aquis; parasti frumenta illorum, quoniam ita parasti eam.
Sulcos eius irrigans, glebas eius complanans; imbribus emollis eam, benedicis germini eius.
Coronasti annum benignitate tua, et vestigia tua stillabunt pinguedinem.
Stillabunt pascua deserti, et exsultatione colles accingentur.
Induta sunt ovibus prata, et valles abundabunt frumento; clamabunt, etenim hymnum dicent.
|
გუნდის ლოტბარს. გალობა - ფსალმუნი. შეჰღაღადეთ ღმერთს, მთელო ქვეყნიერებავ.
უგალობეთ მისი სახელის ღირსებას, პატივი ეცით მის დიდებულებას.
უთხარით ღმერთს: რა საშიშია შენი საქმენი, შენი ძალის სიმრავლით ქვეშ გაგეგებიან შენი მტრები.
მთელი ქვეყნიერება თაყვანსა გცემს და გაქებს შენ, უგალობებს შენს სახელს. სელა.
მოდით, ნახეთ ღმერთის ნამოქმედარი, საშიშია მისი მოქმედება ადამიანის შვილებზე.
გადააქცია ზღვა ხმელეთად, მდინარე ფეხით გადალახეს; იქ გავიხარეთ მის გამო.
გაბატონებულია თავისი სიძლიერით მსოფლიოზე, მისი თვალები ჭვრეტენ ერებს. ვინც ეურჩება, არ ამაღლდება. სელა.
ადიდეთ, ხალხნო, ღმერთი ჩვენი და აღასმინეთ ხმა მისი ქებისა.
შეუნარჩუნა ჩვენს სულს სიცოცხლე და არ გასწირა დასაცემად ჩვენი ფეხი.
რადგან გამოგვცადე ჩვენ, ღმერთო, გადაგვადნე, როგორც ვერცხლი გადაადნეს.
მოგვაქციე ბადეში, დაგვადგი ჩაგვრის უღელი წელზე.
შეგვასვი კაცი თავზე; შევედით ცეცხლსა და წყალში და გამოგვიყვანე სახალვათოდ.
მოვალ შენს სახლში შესაწირავებით, აღგისრულებ ჩემს აღთქმებს,
რომ წარმოთქეეს ჩემმა ბაგეებმა და დაილაპარაკა ჩემმა პირმა ჩემი გაჭირვების ჟამს.
მსუქან შესაწირავებს ამოგიტან ერკემლის საკმევლითურთ, შემოგწირავ მოზვრებს და ვაცებს. სელა.
მოდით, მოისმინეთ ყველამ, ვისაც ღმერთის შიში გაქვთ, და გიამბობთ, რა გააკეთა ჩემი სულისთვის.
მას მოვუხმობდი ჩემი ბაგეებით და აღვამაღლე იგი ჩემი ენით.
სიმრუდე რომ შემემჩნია ჩემს გულში, არ მოისმენდა უფალი.
ამიტომ მომისმინა ღმერთმა, ყური მოაპყრო ჩემი ლოცვის ხმას.
კურთხეულ არს უფალი, რომ არ უარყო ჩემი ლოცვა და არ მომაკლო თავისი წყალობა.
|