2 Восстанет Бог и рассеет врагов. Праведники возрадуются. 5 Пойте Господу, Отцу всех обездоленных. 7 Он освободил узников от оков, провел через пустыню до Синая. 9 Бог в нужде подкреплял свой народ, обращал в бегство врагов его и назначил для счастливой жизни уделы своему народу. 16 Тщетна зависть высоких гор Сиону, так как Господь на нем останется пребывать навсегда. 18 Господь всемогущ. 20 Будем благословлять нашего Спасителя, Он сокрушит всех Своих врагов, где бы они ни скрывались. 25 Господь торжественно входит в Иерусалим. 29 Утверди, Боже, Твое покровительство Иерусалиму. Тебе цари принесут дары. 33 Воспевайте Того, Кто, даст Израилю силу и крепость.

Начальнику хора. Псалом Давида. Песнь

Да восстанет Бог, и расточатся враги Его, и да бегут от лица Его ненавидящие Его.

Как рассеивается дым, Ты рассей их; как тает воск от огня, так нечестивые да погибнут от лица Божия.

А праведники да возвеселятся, да возрадуются пред Богом и восторжествуют в радости.

Пойте Богу нашему, пойте имени Его, превозносите Шествующего на небесах; имя Ему: Господь, и радуйтесь пред лицем Его.

Отец сирот и судья вдов Бог во святом Своем жилище.

Бог одиноких вводит в дом, освобождает узников от оков, а непокорные остаются в знойной пустыне.

Боже! когда Ты выходил пред народом Твоим, когда Ты шествовал пустынею,

земля тряслась, даже небеса таяли от лица Божия, и этот Синай – от лица Бога, Бога Израилева.

Обильный дождь проливал Ты, Боже, на наследие Твое, и когда оно изнемогало от труда, Ты подкреплял его.

Народ Твой обитал там; по благости Твоей, Боже, Ты готовил необходимое для бедного.

Господь даст слово: провозвестниц великое множество.

Цари воинств бегут, бегут, а сидящая дома делит добычу.

Расположившись в уделах [своих], вы стали, как голубица, которой крылья покрыты серебром, а перья чистым золотом:

когда Всемогущий рассеял царей на сей земле, она забелела, как снег на Селмоне.

Гора Божия – гора Васанская! гора высокая – гора Васанская!

что вы завистливо смотрите, горы высокие, на гору, на которой Бог благоволит обитать и будет Господь обитать вечно?

Колесниц Божиих тьмы, тысячи тысяч; среди их Господь на Синае, во святилище.

Ты восшел на высоту, пленил плен, принял дары для человеков, так чтоб и из противящихся могли обитать у Господа Бога.

Благословен Господь всякий день. Бог возлагает на нас бремя, но Он же и спасает нас.

Бог для нас – Бог во спасение; во власти Господа Вседержителя врата смерти.

Но Бог сокрушит голову врагов Своих, волосатое темя закоснелого в своих беззакониях.

Господь сказал: «от Васана возвращу, выведу из глубины морской,

чтобы ты погрузил ногу твою, как и псы твои язык свой, в крови врагов».

Видели шествие Твое, Боже, шествие Бога моего, Царя моего во святыне:

впереди шли поющие, позади играющие на орудиях, в средине девы с тимпанами:

«в собраниях благословите Бога Господа, вы – от семени Израилева!»

Там Вениамин младший – князь их; князья Иудины – владыки их, князья Завулоновы, князья Неффалимовы.

Бог твой предназначил тебе силу. Утверди, Боже, то, что Ты соделал для нас!

Ради храма Твоего в Иерусалиме цари принесут Тебе дары.

Укроти зверя в тростнике, стадо волов среди тельцов народов, хвалящихся слитками серебра; рассыпь народы, желающие браней.

Придут вельможи из Египта; Ефиопия прострет руки свои к Богу.

Царства земные! пойте Богу, воспевайте Господа,

шествующего на небесах небес от века. Вот, Он дает гласу Своему глас силы.

Воздайте славу Богу! величие Его – над Израилем, и могущество Его – на облаках.

Страшен Ты, Боже, во святилище Твоем. Бог Израилев – Он дает силу и крепость народу [Своему]. Благословен Бог!

1 Благослови, душа моя, Господа, очищающего духовные недуги и осыпающего внешними благами. 6 Господь милостив: Он защищает обиженных, не гневается до конца. 11 Его милость к нам неизмерима. 19 Да благословит Царя всего мира всё сотворенное Им.

Псалом Давида.

Благослови, душа моя, Господа, и вся внутренность моя – святое имя Его.

Благослови, душа моя, Господа и не забывай всех благодеяний Его.

Он прощает все беззакония твои, исцеляет все недуги твои;

избавляет от могилы жизнь твою, венчает тебя милостью и щедротами;

насыщает благами желание твое: обновляется, подобно орлу, юность твоя.

Господь творит правду и суд всем обиженным.

Он показал пути Свои Моисею, сынам Израилевым – дела Свои.

Щедр и милостив Господь, долготерпелив и многомилостив:

не до конца гневается, и не вовек негодует.

Не по беззакониям нашим сотворил нам, и не по грехам нашим воздал нам:

ибо как высоко небо над землею, так велика милость [Господа] к боящимся Его;

как далеко восток от запада, так удалил Он от нас беззакония наши;

как отец милует сынов, так милует Господь боящихся Его.

Ибо Он знает состав наш, помнит, что мы – персть.

Дни человека – как трава; как цвет полевой, так он цветет.

Пройдет над ним ветер, и нет его, и место его уже не узнает его.

Милость же Господня от века и до века к боящимся Его,

и правда Его на сынах сынов, хранящих завет Его и помнящих заповеди Его, чтобы исполнять их.

Господь на небесах поставил престол Свой, и царство Его всем обладает.

Благословите Господа, [все] Ангелы Его, крепкие силою, исполняющие слово Его, повинуясь гласу слова Его;

благословите Господа, все воинства Его, служители Его, исполняющие волю Его;

благословите Господа, все дела Его, во всех местах владычества Его. Благослови, душа моя, Господа!

1 В смущении от тяжелых обстоятельств, я сказал, что человек – ложь, 3 а потому прибегал только к Твоей, Господи, помощи. Что я могу воздать Тебе за Твои блага? Буду возносить Тебе возлияния, исполнять обеты. 6 Смерть святых дорога пред Тобою. Ты спас меня, я буду восхвалять Тебя в дому Господнем.

[Аллилуия.]

Я веровал, и потому говорил: я сильно сокрушен.

Я сказал в опрометчивости моей: всякий человек ложь.

Что воздам Господу за все благодеяния Его ко мне?

Чашу спасения прииму и имя Господне призову.

Обеты мои воздам Господу пред всем народом Его.

Дорога́ в очах Господних смерть святых Его!

О, Господи! я раб Твой, я раб Твой и сын рабы Твоей; Ты разрешил узы мои.

Тебе принесу жертву хвалы, и имя Господне призову.

Обеты мои воздам Господу пред всем народом Его,

во дворах дома Господня, посреди тебя, Иерусалим! Аллилуия.

Содержание псалма посвящено уяснению высоты содержания закона Божия и выяснению его благодетельного значения для человека.

[Аллилуия.]

Блаженны непорочные в пути, ходящие в законе Господнем.

Блаженны хранящие откровения Его, всем сердцем ищущие Его.

Они не делают беззакония, ходят путями Его.

Ты заповедал повеления Твои хранить твердо.

О, если бы направлялись пути мои к соблюдению уставов Твоих!

Тогда я не постыдился бы, взирая на все заповеди Твои:

я славил бы Тебя в правоте сердца, поучаясь судам правды Твоей.

Буду хранить уставы Твои; не оставляй меня совсем.

Как юноше содержать в чистоте путь свой? – Хранением себя по слову Твоему.

Всем сердцем моим ищу Тебя; не дай мне уклониться от заповедей Твоих.

В сердце моем сокрыл я слово Твое, чтобы не грешить пред Тобою.

Благословен Ты, Господи! научи меня уставам Твоим.

Устами моими возвещал я все суды уст Твоих.

На пути откровений Твоих я радуюсь, как во всяком богатстве.

О заповедях Твоих размышляю, и взираю на пути Твои.

Уставами Твоими утешаюсь, не забываю слова Твоего.

Яви милость рабу Твоему, и буду жить и хранить слово Твое.

Открой очи мои, и увижу чудеса закона Твоего.

Странник я на земле; не скрывай от меня заповедей Твоих.

Истомилась душа моя желанием судов Твоих во всякое время.

Ты укротил гордых, проклятых, уклоняющихся от заповедей Твоих.

Сними с меня поношение и посрамление, ибо я храню откровения Твои.

Князья сидят и сговариваются против меня, а раб Твой размышляет об уставах Твоих.

Откровения Твои – утешение мое, [и уставы Твои] – советники мои.

Душа моя повержена в прах; оживи меня по слову Твоему.

Объявил я пути мои, и Ты услышал меня; научи меня уставам Твоим.

Дай мне уразуметь путь повелений Твоих, и буду размышлять о чудесах Твоих.

Душа моя истаевает от скорби: укрепи меня по слову Твоему.

Удали от меня путь лжи, и закон Твой даруй мне.

Я избрал путь истины, поставил пред собою суды Твои.

Я прилепился к откровениям Твоим, Господи; не постыди меня.

Потеку путем заповедей Твоих, когда Ты расширишь сердце мое.

Укажи мне, Господи, путь уставов Твоих, и я буду держаться его до конца.

Вразуми меня, и буду соблюдать закон Твой и хранить его всем сердцем.

Поставь меня на стезю заповедей Твоих, ибо я возжелал ее.

Приклони сердце мое к откровениям Твоим, а не к корысти.

Отврати очи мои, чтобы не видеть суеты; животвори меня на пути Твоем.

Утверди слово Твое рабу Твоему, ради благоговения пред Тобою.

Отврати поношение мое, которого я страшусь, ибо суды Твои благи.

Вот, я возжелал повелений Твоих; животвори меня правдою Твоею.

Да придут ко мне милости Твои, Господи, спасение Твое по слову Твоему, –

и я дам ответ поносящему меня, ибо уповаю на слово Твое.

Не отнимай совсем от уст моих слова истины, ибо я уповаю на суды Твои

и буду хранить закон Твой всегда, во веки и веки;

буду ходить свободно, ибо я взыскал повелений Твоих;

буду говорить об откровениях Твоих пред царями и не постыжусь;

буду утешаться заповедями Твоими, которые возлюбил;

руки мои буду простирать к заповедям Твоим, которые возлюбил, и размышлять об уставах Твоих.

Вспомни слово [Твое] к рабу Твоему, на которое Ты повелел мне уповать:

это – утешение в бедствии моем, что слово Твое оживляет меня.

Гордые крайне ругались надо мною, но я не уклонился от закона Твоего.

Вспоминал суды Твои, Господи, от века, и утешался.

Ужас овладевает мною при виде нечестивых, оставляющих закон Твой.

Уставы Твои были песнями моими на месте странствований моих.

Ночью вспоминал я имя Твое, Господи, и хранил закон Твой.

Он стал моим, ибо повеления Твои храню.

Удел мой, Господи, сказал я, соблюдать слова Твои.

Молился я Тебе всем сердцем: помилуй меня по слову Твоему.

Размышлял о путях моих и обращал стопы мои к откровениям Твоим.

Спешил и не медлил соблюдать заповеди Твои.

Сети нечестивых окружили меня, но я не забывал закона Твоего.

В полночь вставал славословить Тебя за праведные суды Твои.

Общник я всем боящимся Тебя и хранящим повеления Твои.

Милости Твоей, Господи, полна земля; научи меня уставам Твоим.

Благо сотворил Ты рабу Твоему, Господи, по слову Твоему.

Доброму разумению и ведению научи меня, ибо заповедям Твоим я верую.

Прежде страдания моего я заблуждался; а ныне слово Твое храню.

Благ и благодетелен Ты, [Господи]; научи меня уставам Твоим.

Гордые сплетают на меня ложь; я же всем сердцем буду хранить повеления Твои.

Ожирело сердце их, как тук; я же законом Твоим утешаюсь.

Благо мне, что я пострадал, дабы научиться уставам Твоим.

Закон уст Твоих для меня лучше тысяч золота и серебра.

Руки Твои сотворили меня и устроили меня; вразуми меня, и научусь заповедям Твоим.

Боящиеся Тебя увидят меня – и возрадуются, что я уповаю на слово Твое.

Знаю, Господи, что суды Твои праведны и по справедливости Ты наказал меня.

Да будет же милость Твоя утешением моим, по слову Твоему к рабу Твоему.

Да придет ко мне милосердие Твое, и я буду жить; ибо закон Твой – утешение мое.

Да будут постыжены гордые, ибо безвинно угнетают меня; я размышляю о повелениях Твоих.

Да обратятся ко мне боящиеся Тебя и знающие откровения Твои.

Да будет сердце мое непорочно в уставах Твоих, чтобы я не посрамился.

Истаевает душа моя о спасении Твоем; уповаю на слово Твое.

Истаевают очи мои о слове Твоем; я говорю: когда Ты утешишь меня?

Я стал, как мех в дыму, но уставов Твоих не забыл.

Сколько дней раба Твоего? Когда произведешь суд над гонителями моими?

Яму вырыли мне гордые, вопреки закону Твоему.

Все заповеди Твои – истина; несправедливо преследуют меня: помоги мне;

едва не погубили меня на земле, но я не оставил повелений Твоих.

По милости Твоей оживляй меня, и буду хранить откровения уст Твоих.

На веки, Господи, слово Твое утверждено на небесах;

истина Твоя в род и род. Ты поставил землю, и она стоит.

По определениям Твоим все стоит доныне, ибо все служит Тебе.

Если бы не закон Твой был утешением моим, погиб бы я в бедствии моем.

Вовек не забуду повелений Твоих, ибо ими Ты оживляешь меня.[Среда:]

Твой я, спаси меня; ибо я взыскал повелений Твоих.

Нечестивые подстерегают меня, чтобы погубить; а я углубляюсь в откровения Твои.

Я видел предел всякого совершенства, но Твоя заповедь безмерно обширна.

Как люблю я закон Твой! весь день размышляю о нем.

Заповедью Твоею Ты соделал меня мудрее врагов моих, ибо она всегда со мною.

Я стал разумнее всех учителей моих, ибо размышляю об откровениях Твоих.

Я сведущ более старцев, ибо повеления Твои храню.

От всякого злого пути удерживаю ноги мои, чтобы хранить слово Твое;

от судов Твоих не уклоняюсь, ибо Ты научаешь меня.

Как сладки гортани моей слова Твои! лучше меда устам моим.

Повелениями Твоими я вразумлен; потому ненавижу всякий путь лжи.

Слово Твое – светильник ноге моей и свет стезе моей.

Я клялся хранить праведные суды Твои, и исполню.

Сильно угнетен я, Господи; оживи меня по слову Твоему.

Благоволи же, Господи, принять добровольную жертву уст моих, и судам Твоим научи меня.

Душа моя непрестанно в руке моей, но закона Твоего не забываю.

Нечестивые поставили для меня сеть, но я не уклонился от повелений Твоих.

Откровения Твои я принял, как наследие на веки, ибо они веселие сердца моего.

Я приклонил сердце мое к исполнению уставов Твоих навек, до конца.

Вымыслы человеческие ненавижу, а закон Твой люблю.

Ты покров мой и щит мой; на слово Твое уповаю.

Удалитесь от меня, беззаконные, и буду хранить заповеди Бога моего.

Укрепи меня по слову Твоему, и буду жить; не посрами меня в надежде моей;

поддержи меня, и спасусь; и в уставы Твои буду вникать непрестанно.

Всех, отступающих от уставов Твоих, Ты низлагаешь, ибо ухищрения их – ложь.

Как изгарь, отметаешь Ты всех нечестивых земли; потому я возлюбил откровения Твои.

Трепещет от страха Твоего плоть моя, и судов Твоих я боюсь.

Я совершал суд и правду; не предай меня гонителям моим.

Заступи раба Твоего ко благу его, чтобы не угнетали меня гордые.

Истаевают очи мои, ожидая спасения Твоего и слова правды Твоей.

Сотвори с рабом Твоим по милости Твоей, и уставам Твоим научи меня.

Я раб Твой: вразуми меня, и познаю откровения Твои.

Время Господу действовать: закон Твой разорили.

А я люблю заповеди Твои более золота, и золота чистого.

Все повеления Твои – все признаю́ справедливыми; всякий путь лжи ненавижу.

Дивны откровения Твои; потому хранит их душа моя.

Откровение слов Твоих просвещает, вразумляет простых.

Открываю уста мои и вздыхаю, ибо заповедей Твоих жажду.

Призри на меня и помилуй меня, как поступаешь с любящими имя Твое.

Утверди стопы мои в слове Твоем и не дай овладеть мною никакому беззаконию;

избавь меня от угнетения человеческого, и буду хранить повеления Твои;

осияй раба Твоего светом лица Твоего и научи меня уставам Твоим.

Из глаз моих текут потоки вод оттого, что не хранят закона Твоего.

Праведен Ты, Господи, и справедливы суды Твои.

Откровения Твои, которые Ты заповедал, – правда и совершенная истина.

Ревность моя снедает меня, потому что мои враги забыли слова Твои.

Слово Твое весьма чисто, и раб Твой возлюбил его.

Мал я и презрен, но повелений Твоих не забываю.

Правда Твоя – правда вечная, и закон Твой – истина.

Скорбь и горесть постигли меня; заповеди Твои – утешение мое.

Правда откровений Твоих вечна: вразуми меня, и буду жить.

Взываю всем сердцем [моим]: услышь меня, Господи, – и сохраню уставы Твои.

Призываю Тебя: спаси меня, и буду хранить откровения Твои.

Предваряю рассвет и взываю; на слово Твое уповаю.

Очи мои предваряют утреннюю стражу, чтобы мне углубляться в слово Твое.

Услышь голос мой по милости Твоей, Господи; по суду Твоему оживи меня.

Приблизились замышляющие лукавство; далеки они от закона Твоего.

Близок Ты, Господи, и все заповеди Твои – истина.

Издавна узнал я об откровениях Твоих, что Ты утвердил их на веки.

Воззри на бедствие мое и избавь меня, ибо я не забываю закона Твоего.

Вступись в дело мое и защити меня; по слову Твоему оживи меня.

Далеко от нечестивых спасение, ибо они уставов Твоих не ищут.

Много щедрот Твоих, Господи; по суду Твоему оживи меня.

Много у меня гонителей и врагов, но от откровений Твоих я не удаляюсь.

Вижу отступников, и сокрушаюсь, ибо они не хранят слова Твоего.

Зри, как я люблю повеления Твои; по милости Твоей, Господи, оживи меня.

Основание слова Твоего истинно, и вечен всякий суд правды Твоей.

Князья гонят меня безвинно, но сердце мое боится слова Твоего.

Радуюсь я слову Твоему, как получивший великую прибыль.

Ненавижу ложь и гнушаюсь ею; закон же Твой люблю.

Семикратно в день прославляю Тебя за суды правды Твоей.

Велик мир у любящих закон Твой, и нет им преткновения.

Уповаю на спасение Твое, Господи, и заповеди Твои исполняю.

Душа моя хранит откровения Твои, и я люблю их крепко.

Храню повеления Твои и откровения Твои, ибо все пути мои пред Тобою.

Да приблизится вопль мой пред лице Твое, Господи; по слову Твоему вразуми меня.

Да придет моление мое пред лице Твое; по слову Твоему избавь меня.

Уста мои произнесут хвалу, когда Ты научишь меня уставам Твоим.

Язык мой возгласит слово Твое, ибо все заповеди Твои праведны.

Да будет рука Твоя в помощь мне, ибо я повеления Твои избрал.

Жажду спасения Твоего, Господи, и закон Твой – утешение мое.

Да живет душа моя и славит Тебя, и суды Твои да помогут мне.

Я заблудился, как овца потерянная: взыщи раба Твоего, ибо я заповедей Твоих не забыл.

1 Господи, Ты знаешь мои помышления, слова и поступки, Ты всё видишь и знаешь. 13 Ты соткал меня во чреве матери, дивно устроил меня и всё время моей жизни записано в книге Твоей. 17 Как всё чудно Тобой устроено и как дивны все проявления Твоей творческой мысли, которых не перечислить. 19 Твое величие вызывает во мне ненависть ко всем нечестивым, осмеливающимся порицать Твое имя. 23 Испытай меня, Боже, и не дай мне уклониться от Тебя.

Начальнику хора. Псалом Давида.

Господи! Ты испытал меня и знаешь.

Ты знаешь, когда я сажусь и когда встаю; Ты разумеешь помышления мои издали.

Иду ли я, отдыхаю ли – Ты окружаешь меня, и все пути мои известны Тебе.

Еще нет слова на языке моем, – Ты, Господи, уже знаешь его совершенно.

Сзади и спереди Ты объемлешь меня, и полагаешь на мне руку Твою.

Дивно для меня ведение [Твое], – высоко, не могу постигнуть его!

Куда пойду от Духа Твоего, и от лица Твоего куда убегу?

Взойду ли на небо – Ты там; сойду ли в преисподнюю – и там Ты.

Возьму ли крылья зари и переселюсь на край моря, –

и там рука Твоя поведет меня, и удержит меня десница Твоя.

Скажу ли: «может быть, тьма скроет меня, и свет вокруг меня сделается ночью»;

но и тьма не затмит от Тебя, и ночь светла, как день: как тьма, так и свет.

Ибо Ты устроил внутренности мои и соткал меня во чреве матери моей.

Славлю Тебя, потому что я дивно устроен. Дивны дела Твои, и душа моя вполне сознает это.

Не сокрыты были от Тебя кости мои, когда я созидаем был в тайне, образуем был во глубине утробы.

Зародыш мой видели очи Твои; в Твоей книге записаны все дни, для меня назначенные, когда ни одного из них еще не было.

Как возвышенны для меня помышления Твои, Боже, и как велико число их!

Стану ли исчислять их, но они многочисленнее песка; когда я пробуждаюсь, я все еще с Тобою.

О, если бы Ты, Боже, поразил нечестивого! Удалитесь от меня, кровожадные!

Они говорят против Тебя нечестиво; суетное замышляют враги Твои.

Мне ли не возненавидеть ненавидящих Тебя, Господи, и не возгнушаться восстающими на Тебя?

Полною ненавистью ненавижу их: враги они мне.

Испытай меня, Боже, и узнай сердце мое; испытай меня и узнай помышления мои;

и зри, не на опасном ли я пути, и направь меня на путь вечный.

Грузинский

Языки

გუნდის ლოტბარს, დავითის ფსალმუნი, საგალობელი.

აღდგეს ღმერთი, განიბნენ მისი მტრები და მისი მოძულენი უკუიქცნენ მისგან.

როგორც კვამლი გაიფანტება, ისე გაფანტე; როგორც ცვილი დადნება ცეცხლზე, ისე დაიღუპებიან ბოროტნი ღმერთის პირისაგან.

ხოლო წმიდანები გაიხარებენ და მოილხენენ ღმერთის წინაშე და სიხარულით იზეიმებენ.

აქეთ ღმერთი, იგალობეთ მისი სახელი, განადიდეთ ის, ვინც ცას სერავს; უფალია მისი სახელი და ილხინეთ მის წინაშე.

მამა ობოლთა და მსაჯული ქვრივთა - ღმერთი მის წმიდა სადგომშია,

ღმერთს შეჰყავს მარტოხელები სახლში, გამოჰყავს ტყვეები შესაფერის დროს, ხოლო ურჩნი ხრიოკზე რჩებიან.

ღმერთო! როცა შენი ხალხის წინაშე გამოხვედი, როცა ფეხი დადგი უდაბნოში, სელა,

დედამიწა შეირყა, ცანიც კი წვეთავდნენ ღმერთის პირისაგან; ეს სინაიც - ღმერთის პირისაგან, ისრაელის ღმერთისა.

ბარაქიანი წვიმა აწვიმე, ღმერთო, შენს სამკვიდროს, და თუ დაუძლურდება, შენ გაამაგრებ.

შენი ხალხი დასახლდა იქ, შენი სიკეთით განუმზადე ღარიბს, ღმერთო.

უფალი იძლევა სიტყვას მახარობელთა დიდი გუნდისა.

ჯარების მეფენი გარბიან, გარბიან, ხოლო სახლში მყოფი ნადავლს გაიყოფს.

თუნდაც ცხვრის ბაკებში იწვეთ, მტრედის ფრთებს ჰგავხართ ვერცხლით დაფარულს და მის ნაკრტენს მოოქროვილს.

როცა ყოვლისშემძლე გაფანტავს მეფეებს იქ, ცალმონის თოვლივით გაათეთრებს მას.

მთა ღმერთისა - მთა ბაშანისა, მთაგრეხილი - მთა ბაშანისა.

რატომ შეჰყურებთ შურით, მთაგრეხილებო, მთას, რომელიც ისურვა ღმერთმა თავის სამოსახლოდ და უფალი დაიმკვიდრებს სამუდამოდ?

ღმერთის ეტლები უთვალავია, ათასეულები. მათ შორის არის უფალი სინაიზე, წმიდაში.

შენ ახვედი მაღლა, დააბრუნე ტყვე, წამოიღე ძღვენი ადამიანისათვის, და ურჩებთანაც დაისადგურა უფალმა ღმერთმა.

კურთხეულ არს უფალი, დღითი დღე ზრუნავს ჩვენზე; ღმერთია ჩვენი მშველერი. სელა.

ღმერთი არის ჩვენთვის ღმერთი მშველელი და უფალი ღმერთის ხელში არის სიკვდილის გასაღები.

მაგრამ ღმერთი თავს გაუჭეჭყავს თავის მტრებს, ბანჯგვლიან კეფას - დანაშაულის გზით მოსიარულეს.

თქვა უფალმა: ბაშანიდან დავაბრუნებ; დავაბრუნებ ზღვის სიღრმეებიდან,

რათა ჩადგა შენი ფეხი მტრების სისხლში, როგორც შენი ძაღლები ჰყოფდნენ შიგ თავიანთ ენას;

ნახეს შენი სვლა, ღმერთო, სვლა ჩემი ღმერთისა,

წინ წარდგნენ მგალობლები, უკან - მემუსიკენი,

კრებულთა შორის ადიდეთ ღმერთი უფალი წყაროდან ისრაელისა.

იქ ბენიამინი - უმრწემესი, წინ წახტა; იუდას თავადებმა ქვები დაუშინეს, ზებულონის თავადებმა, ნაფთალის თავადებმა.

შენმა ღმერთმა მოგაკუთვნა შენ ძალა, ღმერთო, განამტკიცე ის, რაც მოიმოქმედე ჩვენთვის.

შენი ტაძრის გამო, რომელიც იერუსალიმშია, საჩუქრებს მოგიტანენ მეფეები.

შერისხე მხეცი ლერწმიანისა, ხარების ჯოგი ხალხის ხბოებს შორის, რომლებიც ტრაბახობენ ოქროს ზოდებით.

მოვლენ დიდებულნი ეგვიპტიდან, ქუში გაუწოდებს ხელს.

ქვეყნიერების სამეფონო! უმღერეთ ჩვენს ღმერთს, უგალობეთ უფალს. სელა.

ამაღლებული ძველთუძველეს ცათა ცაში - აგერ ის გამოსცემს თავისი ხმით ძლიერების ხმას.

მიეცით სიძლიერე ღმერთს; მისი სიდიადე ისრაელზეა და მისი სიძლიერე - ღრუბლებში.

საშიში ხარ, ღმერთო, შენს ტაძარში; ღმერთი ისრაელისა - ის აძლევს ძალასა და სიმაგრეს ხალხს; კურთხეულ არს ღმერთი!

დავითისა. ადიდე, სულო ჩემო უფალი და მთელო შიგნეულობავ ჩემო - მისი წმიდა სახელი.

ადიდე, სულო ჩემო, უფალი და ნუ დაივიწყებ მის ქველმოქმედებას.

ის არის შემნდობი ყველა შენი ბრალისა, მკურნალი ყველა შენი სნეულებისა.

საფლავიდან დამხსნელი შენი სიცოცხლისა, შენი გვირგვინდამდგმელი წყალობით და შებრალებით;

სიკეთით ამვსები შენი გულისთქმისა, არწივის მსგავსად განმაახლებელი შენი სიჭაბუკისა.

სიმართლეს იქმს უფალი და სამართალს ყველა ჩაგრულისათვის.

აუწყა თავისი გზები მოსეს, ისრაელიანებს - თავისი საქმენი.

შემბრალე და ლმობიერია უფალი, სულგრძელი და მრავალმოწყალე.

არც სამუდამოდ იდავებს და არც საუკუნოდ გაწყრება.

არც ჩვენი ცოდვების მიხედვით მოგვაგო და არც ჩვენი ბრალისამებრ გადაგვიხადა.

რადგან, რაოდენ ცა მაღალია დედამიწაზე, მისი წყალობაც ძლიერია მის მოშიშთა მიმართ.

როგორც დაცილებულია აღმოსავლეთი დასავლეთისგან, ისე გაგვაშორა მან დანაშაული ჩვენი.

როგორც მამა შეიწყნარებს შვილებს, შეიწყნარა უფალმა მოშიშნი მისნი.

რადგან უწყის აგებულება ჩვენი, ახსოვს, რომ მტვერი ვართ ჩვენ.

ბალახივით არის დღენი კაცისა, ველის ყვავილივით აყვავდება.

ქარი გადაუქროლებს და - აღარ არის და ვეღარავინ იცნობს მის ნაალაგევს.

ხოლო წყალობა უფლისა უკუნისამდეა მის მოშიშთა მიმართ და მისი სიმართლე - შვილთაშვილებზე,

ვინც იცავს მის აღთქმას და ვისაც ახსოვს მისი მცნებანი და ასრულებს კიდეც.

უფალმა ცაში დაიდგა ტახტი თვისი და მეუფება მისი ფლობს ყოველივეს.

ადიდეთ უფალი, ანგელოზნო მისნო; ძალით ძლიერნი, მისი სიტყვის შემსრულებელნი, ემორჩილებიან მის ნათქვამს.

ადიდეთ უფალი, ყოველნო სპანო მისნო, მსახურნო მისნო, მისი ნების შემსრულებელნო.

ადიდეთ უფალი, ყოველი მისი ნამოქმედარი, მისი მეუფების ყველა ადგილას. ადიდე, სულო ჩემო, უფალი.

მწამდა, როცა ვიტყოდი: გავიტანჯე ფრიად.

ვთქვი ჩემი აჩქარებისას: ყოველი კაცი ცრუა.

რით გადავუხადო უფალს ყოველივე, რაც მე მომიზღო?

თასს შეწევნისას ავიღებ და უფლის სახელს წარმოვთქვამ.

ჩემს აღთქმებს უფლისადმი შევასრულებ მთელი მისი ხალხის წინაშე.

მძიმეა უფლის თვალში სიკვდილი მისი წმიდანებისა.

გევედრები, უფალო, რადგან მე მორჩილი ვარ შენი; მორჩილი ვარ შენი, ძე შენი მხევლისა; გახსენი ჩემი ბორკილები.

შენ შემოგწირავ ქების შესაწირავს და უფლის სახელს მოვუხმობ.

ჩემს აღთქმებს უფლისადმი შევასრულებ მთელი მისი ხალხის წინაშე.

უფლის სახლის ეზოში, შენს შუაგულში, იერუსალიმო! ადიდეთ უფალი!

ნეტარ არიან გზიანები, რომელნიც დადიან უფლის რჯულზე.

ნეტარ არიან შემნახველნი მის მცნებათა, მთელი გულით რომ ეძიებენ მას.

არც სიავკაცე ჩაუდენიათ, მისი გზით დადიან;

შენ დაავალე შენს ბრძანებათა დაცვა. ზედმიწევნით.

ნეტამც წარიმართოს ჩემი გზები შენი წესდების დასაცავად.

მაშინ აღარ შემრცხვებოდა, როს შევხედავდი შენს ყოველ მცნებას.

განგადიდებდი გულის სისწორით, რომ მასწავლიდი სამართალს შენი სიმართლისა.

შენს წესებს დავიცავ, ნუ მიმატოვებ საბოლოოდ,

რით შეინახოს ყმაწვილმა სიწმიდე თავისი გზისა? დაიცვას შენი სიტყვისამებრ.

მთელი გულით გეძიებ შენ, ნუ გადამახვევინებ შენთა მცნებათაგან.

გულში ჩავიმარხე შენი სიტყვები, რათა არ შევცოდო.

კურთხეულ ხარ შენ, უფალო! მასწავლე წესები შენი.

ჩემი ბაგეებით მოვუთხრობდი ყველა სამართალს შენი პირისას.

შენთა მცნებათა გზაზე ვხარობდი, ვითარცა მთელ ქონებაზე.

შენს მცნებებზე ვილაპარაკებ და დავუკვირდები შენს გზებს.

შენი წესებით გავიხარებ, არ დავივიწყებ შენს სიტყვას.

კეთილი უქმენ შენს მორჩილს; ვიცოცხლებ და დავიცავ შენს სიტყვას.

აღმიხილე თვალნი და ვჭვრეტდე საოცრებებს შენი რჯულისას.

მწირი ვარ ქვეყანაზე, ნუ დამიმალავ შენს მცნებებს.

მოითენთა სული ჩემი შენი სამართლის წადილით ყოველჟამს.

შერისხე ამპარტავანნი, წყეულნი, რომელთაც გადაუხვიეს შენი მცნებებიდან.

ამაცილე სირცხვილი და შეურაცხყოფა, რადგან შენს მცნებებს ვიცავდი.

დასხდებიან კიდეც თავადნი, ჩემს წინააღმდეგ ითათბირებენ; შენი მორჩილი კი ისაუბრებს შენს წესებზე.

შენი მცნებებიც სიხარულია ჩემთვის, მრჩეველნი ჩემნი.

მტვერს მიეკრა სული ჩემი; მაცოცხლე შენი სიტყვისამებრ.

გზანი ჩემნი განგიცხადე და მიპასუხე; მასწავლე წესები შენი.

გზა შენთა ბრძანებათა გამაგებინე და ვილაპარაკებ შენს საოცრებებზე.

დადნა სული ჩემი ნაღვლიანობით; გამამაგრე შენი სიტყვისამებრ.

გზა სიცრუისა განმაშორე და შენი რჯულით შემიწყალე.

გზა ჭეშმარიტებისა ამოვირჩიე, შენი სამართალნი წინ დავიყენე.

მიკრული ვარ შენს მცნებებზე; უფალო, ნუ გამაწბილებ.

შენთა მცნებათა გზით ვრბოდე, რადგან განავრცობ ჩემს გულს.

მიჩვენე, უფალო, გზა შენთა წესთა და დავიცავ ბოლომდე.

გამაგებინე და დავიცავ შენს რჯულს და შევინახავ მთელი გულით.

დამაყენე შენთა მცნებათა კვალზე, რადგანაც მწადია იგი.

განუმტკიცე შენს მორჩილს შენი ნათქვამი შენი მოშიშების გამო.

ააცილე თვალი ჩემი ამაოების ცქერას, შენი გზით მაცოცხლე.

დაუყენე შენს მონას შენი ნათქვამი შენგან მოშიშების გამო.

ამაცილე შერცხვენა, რომლისაც მეშინია, რადგან შენი სამართალნი კეთილია.

აჰა, ვისურვე ფრიად შენი ბრძანებანი; შენი სიმართლით მაცოცხლე მე.

მოვიდნენ ჩემთან წყალობანი შენნი, უფალო, ხსნა შენმიერი, შენი სიტყვისამებრ.

და პასუხს გავცემ ჩემს მაგინებლებს, რადგან ვიმედოვნებ შენი სიტყვით.

ნუ წაართმევ ჩემს პირს ჭეშმარიტების სიტყვას სრულიად, რადგან შენს სამართალს მოველი.

დავიცავ შენს რჯულს მარადის, უკუნითი უკუნისამდე.

ვივლი ხალვათად, რადგან შენს ბრძანებებს ვეძიებდი.

ვილაპარაკებ შენს მცნებებზე მეფეთა წინ და არ შემრცხვება.

გავიხარებ შენი მცნებებით, რომლებიც მიყვარს;

ხელთ აღვაპყრობ შენთა მცნებათა მიმართ, რომლებიც მიყვარს, და ვისაუბრებ შენს წესებზე.

გაუხსენე შენს მორჩილს სიტყვა, რომლითაც დამაიმედე მე.

ეს არის ჩემი ნუგეში გაჭირვებაში, რადგან შენმა ნათქვამმა გამომაცოცხლა.

ამპარტავანნი დამცინოდნენ მეტისმეტად; შენი რჯულიდან არ გადამიხვევია.

ვიხსენიებდი შენს სამართალს ადრიდანვე, უფალო, და დარდს ვიქარვებდი.

თავზარი მეცემოდა, ცოდვილნი რომ ტოვებდნენ შენს რჯულს.

სიმღერებად იქცა ჩემთვის შენი წესები ჩემს საცხოვრებელ სახლში.

ვიხსენებდი ღამით შენს სახელს, უფალო, და ვიცავდი შენს რჯულს.

ეს იყო ჩემთვის, რადგან შენს ბრძანებას ვიცავდი.

ჩემი ხვედრია, ვთქვი, უფალო, შენთა სიტყვათა დაცვა.

გევედრებოდი მთელი გულით; შემიწყალე შენი სიტყვისამებრ.

ვფიქრობდი ჩემს გზებზე და ვიბრუნებდი ფეხს შენი მცნებებისაკენ.

ვჩქარობდი და არ ვაყოვნებდი შენთა მცნებათა დაცვას.

ბოროტეულთა ბორკილები გარს შემომერტყნენ, შენი რჯული არ დავივიწყე.

შუაღამისას გდგები შენს სადიდებლად, შენს მართალ სამართალთა გამო.

თანაზიარი ვარ ყველასი, ვინც შენი მოშიშია და იცავს შენს მცნებებს.

შენი წყალობით, უფალო, სავსეა ქვეყნიერება, მასწავლე შენი კანონმდებლობა.

კეთილი ჰქმენი შენი მორჩილისთვის, უფალო, შენი სიტყვისამებრ.

კეთილი აზრი და გაგება მასწავლე, რადგან ვირწმუნე შენი მცნებანი.

ვიდრე დავიტანჯებოდი, შევცდი; ახლა კი შენს სიტყვას ვიცავ.

კეთილი ხარ და კეთილმოქმედი; მასწავლე წესები შენი.

ტყუილს ჩმახავენ ამპარტავანნი ჩემზე, მე მთელი გულით დავიცავ შენს ბრძანებებს.

დამსუყდა ცხიმივით მათი გული, მე შენი რჯულით ვხარობდი.

კარგია ჩემთვის, რომ ვეწამე, ვინძლო ვისწავლო წესები შენი.

უმჯობესია ჩემთვის რჯული შენი ბაგისა, ვიდრე ათასი ოქრო და ვერცხლი.

შენმა ხელებმა შემქმნა და წარმმართა; შთამაგონე და ვისწავლი შენს მცნებებს.

მოშიშნი შენნი შემხედავენ და გაიხარებენ, რადგან შენს სიტყვებზე ვარ მინდობილი.

ვიცოდი, უფალო, რომ მართალია შენი სამართალი, და სამართლიანად შემაჭირვე.

დაე, იყოს შენი წყალობა შემს სანუგეშებლად, როგორც აღუთქვი შენს მორჩილს.

მოვიდეს ჩემდამი წყალობა შენი და ვიცოცხლებ, რადგან შენი რჯული სიხარულია ჩემი.

შერცხვეთ ამპარტავნებს, რადგან ტყუილად მჩაგრავდნენ; ვისაუბრებ შენს ბრძანებებზე.

დაბრუნდნენ ჩემთან მოშიშნი შენნი და მცოდნენი შენი მცნებებისა.

იყოს ჩემი გული უბიწო შენს წინაშე, რათა არ შევრცხვე.

დადნა შენი შეწევნის მოლოდინში ჩემი სული, შენს სიტყვაზე ვარ დაიმედებული.

დადნენ თვალნი ჩემნი შენი სიტყვის მოლოდინში, ვთქვი: როდის მანუგეშებ მე?

ვიყავი, ვითარცა ტიკი ორთქლში, შენი წესები არ დავივიწყე.

რაოდენია დღენი შენი მორჩილისა? როდის გაასამართლებ ჩემს მდევნელებს?

გამითხარეს ამპარტავნებმა ორმო, ოღონდ არა შენი რჯულისამებრ.

ყველა მცნება შენი ჭეშმარიტებაა; უმიზეზოდ მდევნიან, მიშველე.

ლამის გამანადგურეს მიწაზე და მაინც არ მივაგოვე შენი ბრძანებანი.

შენი წყალობით მაცოცხლე და დავიცავ მცნებებს შენი პირისას.

უკუნისამდე, უფალო, შენი სიტყვა დაფუძნებულია ზეცაში.

თაობიდან თაობამდეა ჭეშმარიტება შენი; დაამყარე ქვეყანა და დგას.

შენი მსჯავრით დგანან დღესაც, რადგან ყოველნი გმსახურებენ.

რჯული შენი რომ არ ყოფილიყო ჩემდა ნუგეშად, დავიღუპებოდი ჩემს ტანჯვაში.

უკუნისამდე არ დავივიწყებ ბრძანებებს შენსას, რადგანაც მათით მასულდგმულებდი.

შენი ვარ - მიხსენი, რადგან შენს ბრძანებებს ვეძიებდი.

მიდარაჯდებიან ბოროტნი, რომ დამღუპონ; შენს მცნებებს ღრმად ვუკვირდები.

ყოველნაირი სრულქმნილების მინახავს ბოლო; ვრცელია შენი მცნებანი ფრიად.

რარიგად მიყვარს რჯული შენი, ის არის ჩემი საფიქრალი დღენიადაგ.

ჩემს მტრებზე მეტად დამაბრძენე შენი მცნებით; რადგან მარადის ჩემია იგი.

ყველა ჩემს მოძღვარზე გონიერი გავხდი, რადგან შენი მცნებანი სააზროვნიაა ჩემი.

მოხუცებზე მეტად საზრიანი ვარ, რადგან შენს ბრძანებებს ვიცავ.

ყოველგვარ ბოროტ გზას მოვარიდე ფეხი, რათა დავიცვა შენი სიტყვა.

შენთა სამართალთაგან არ გადამიხვევია, რადგანაც შენ მასწავლიდი.

რარიგ ატკბობს ჩემს სასას შენი სიტყვები, თაფლზე ტკბილია ჩემი პირისთვის.

შენი ბრძანებით საზრიანი გავხდი, ამიტომ მოვიძულე ყთველი გზა სიცრუისა.

ლამპარია ჩემი ფეხისთვის სიტყვა შენი და სინათლე - ჩემი ბილიკისათვის.

დავიფიცავ და ავასრულებ, დავიცავ შენს მართალ სამართალს.

დავიტანჯე მეტისმეტად; უფალო, მაცოცხლე შენი სიტყვისამებრ.

აღთქმანი ჩემი პირისა ისურვე - გთხოვ, უფალო, და სამართალნი შენნი მასწავლე.

სული ჩემი ხელისგულზეა მუდამ და შენს რჯულს არ ვივიწყებ.

დამიგეს ბოროტებმა მახე, მაგრამ შენი ბრძანებებისთვის არ გადამიხვევია.

დავიმკვიდრე მცნებანი შენი საუკუნოდ, რადგან ისინი ჩემი გულის სიხარულია.

მოვდრიკე გული ჩემი წესთა შენთა შესასრულებლად. უკუნითი უკუნისამდე.

ბოროტგანმზრახველნი შევიძულე და შენი რჯული შევიყვარე.

თავშესაფარი და ფარი ხარ ჩემი, შენს სიტყვაზე ვარ დაიმედებული.

შორს ჩემგან, ბოროტნო, და მე დავიცავ მცნებებს ჩემი ღმერთისას.

შემეწიე შენი სიტყვისამებრ და ვიცოცხლო, და ნუ გამიწბილებ ჩემს იმედს.

შემეწიე და გადავრჩე, და ჩავწვდვბი შენს წესდებებს ყოველთვის.

მოსრე ყოველი, ვინც განუდგა შენს წესებს, რადგან სიცრუეა მათი ხრიკები.

როგორც ნაყარ-ნუყარი, მოსპე ყოველი ბოროტი ქვეყანაზე, ამიტომ შევიყვარე, მცნებანი შენნი.

თრთის შენი შიშით სხეული ჩემი და მეშინია შენი განკითხვების.

ვქმენ სამართალი და სიმართლე. ნუ შემატოვებ მჩაგვრელებს ჩემსას.

გამოესარჩლე შენს მორჩილს სასიკეთოდ, რომ დამჩაგრონ ამპარტავნებმა.

დადნენ თვალნი ჩემნი შენი შეწევნისა და შენი სიმართლის სიტყვის მოლოდინში.

მოიმოქმედე შენი მორჩილისთვის შენი წყალობისამებრ და წესები შენი მასწავლე.

მორჩილი ვარ შენი; გონიერ-მყავ, რათა შევიმეცნო მცნებანი შენნი.

ჟამია უფლის მოქმედებისა - მოშალეს რჯული შენი.

ამიტომ მიყვარს მცნებანი შენნი ოქროზე და ბაჯაღლოზე მეტად.

ამიტომ ყველა შენი ბრძანება უკლებლივ სწორად მიმაჩნია; მძულს ყოველი გზა სიცრუისა.

საოცარია მცნებანი შენნი; ამიტომ ინახავს მათ სული ჩემი.

საწყისი შენი სიტყვებისა ანათებს, შთააგონებს გულუბრყვილოებს.

პირი გავხსენი და ამოვისუნთქე, რადგან მომენატრა მცნებანი შენნი.

მომხედე და შემიწყალე, როგორც შეეფერება შენი სახელის მოყვარულთ.

ჩემი ნაბიჯები წარმართე შენი სიტყვით და ნუ გააბატონებ ჩემზე ნურავითარ ბოროტს.

გადამარჩინე ადამიანის ჩაგვრისაგან, და დავიცავ შენს ბრძანებებს.

შენი სახე მოაშუქე შენს მორჩილს და მასწავლე წესები შენი.

წყლის ნაკადები გადმომდის თვალთაგან, რადგან არ იცავენ შენს რჯულს.

მართალი ხარ შენ, უფალო, და სწორია სამართალი შენი.

ბრძანე სიმართლით მცნებანი შენნი და ჭეშმარიტია მეტად.

დამღრღნა ეჭვმა, რადგან დაივიწყეს შენი სიტყვები ჩემმა მტრებმა.

ხალასია შენი ნათქვამი ფრიად და შენს მორჩილს უყვარს იგი.

მცირე ვარ და მოძულებული; შენს ბრძანებებს არ ვივიწყებ.

სიმართლე შენი მარადიული სიმართლეა და შენი რჯული ჭეშმარიტია.

განსაცდელი და გაჭირვება წამომეწია; შენი მცნებანი სიხარულია ჩემთვის.

სიმართლეა შენი მცნებანი მარადის; შთამაგონე და ვიცოცხლებ.

მოგიხმობ მთელი გულით; მიპასუხე, უფალო! შენს წესებს დავიცავ.

შენ მოგიხმობ, გადამარჩინე, და დავიცავ შენს მცნებებს.

ავდგები გარიჟრაჟამდე და ვიღაღადებ, შენს სიტყვაზე ვარ დაიმედებული.

ჩემმა თვალებმა დაასწრეს განთიადს, რათა ვილაპარაკო შენს ნათქვამზე.

ჩემა ხმა ისმინე შენი წყალობისამებრ; უფალო, შენი სამართლის მიხედვით მაცოცხლე.

მომიახლოვდნენ მდევარნი გარყვნილებისა; შენს რჯულს დაშორდნენ.

ახლოს ხარ, უფალო, და ყოველი მცნება შენი ჭეშმარიტებაა.

ადრიდანვე შევიტყვე შენთა მცნებათა შესახებ, რომ სამარადჟამოდ დააფუძნე ისინი.

იხილე ტანჯვა ჩემი და გადამარჩინე, რადგან შენი რჯული არ დავივიწყე.

გამომესარჩლე და დამიხსენი, შენი ნათქვამისამებრ მაცოცხლე.

შორს არის ბოროტთაგან შველა, რადგან შენს წესებს არ ეძიებენ.

წყალობანი შენნი უხვია, უფალო, შენი სიმართლის მიხედვით მაცოცხლე.

ბევრია ჩემი მდევარი და შემავიწროებელი; შენი მცნებებისათვის არ გადამიხვევია.

ვიხილე ორგულნი და შევედავე, რადგან შენს ნათქვამს არ იცავენ.

ნახე, რარიგ შევიყვარე შენი ბრძანებანი, უფალო; შენი წყალობისამებრ მაცოცხლე.

საწყისი შენი სიტყვისა ჭეშმარიტებაა, და საუკუნოა ყოველი მართალი შენი სამართალი.

მთავარნი მდევნიან უმიზეზოდ და შენი სიტყვებისაგან დაშინებულია გული ჩემი.

ვხარობ შენი ნათქვამით, ვითარცა მპოვნელი უხვი ნადავლისა.

სიცრუე მძულს და მძაგს; შენი რჯული მიყვარს.

დღეში შვიდგზის გაქებ შენრ სიმართლის სამართალთათვის.

დიდია მშვიდობა შენი რჯულის მოყვარულთა, და არ არსებობს მათთვის დაბრკოლება.

იმედი მქონდა შენი შეწევნისა, უფალო, და შენს მცნებებს ვასრულებდი.

იცავდა ჩემი სული შენს მცნებებს და მე ისინი მიყვარს ძალიან.

ვიცავდი შენს ბრძანებებს და მცნებებს, რადგან ყველა ჩემი გზა შენს წინაშეა.

მოახლოვდეს ჩემი ღაღადი შენს წინაშე, უფალო, და შენი სიტყვებისამებრ შთამაგონე.

მოვიდეს ჩემი ვედრება შენს წინაშე, რადგან მასწავლე წესები შენი.

წარმოთქვამენ ჩემი ბაგენი ქებას, რადგან მასწავლე წესები შენი.

იტყვის ჩემი ენა შენს ნათქვამს, რადგან ყველა მენი მცნება სიმართლეა.

იყოს შენი ხელი ჩემდა შემწედ, რადგან შენი ბრძანებანი ამოვირჩიე.

ვნატრობდი შენს შველას, უფალო, და შენი რჯული სასიამოვნოა ჩემთვის.

იცოცხლოს ჩემმა სულმა და გაქოს შენ, და შენი სამართალი შემეწიოს.

დავიბენი, ვითარცა ცხვარი დაკარგული; მოძებნე შენი მორჩილი, რადგან მცნებანი შენნი არ დავივიწყე.

გუნდის ლოტბარისათვის. დავითის ფსალმუნი. უფალო, გამომცადე და შემიცანი.

შენთვის ცნობილია, როდის ვჯდები და ვდგები; გაგებული გაქვს ჩემი ზრახვანი შორიდან.

ჩემი სიარული და ჩემი წოლა განსაზღვრე შენ და ყველა ჩემი გზა გამოიკვლიე.

თუნდაც ჯერ არ იყოს სიტყვა ჩემს ენაზე, შენ უკვე იცი, უფალო, სრულად.

უკნიდან და წინიდან გარემომიცავი და დადე ჩემზე ხელი შენი.

უჩვეულოა ჩემთვის გასაგებად; აღზევებულია, ვერ შევწვდები მას.

საით, წავუვალ შენს სულს და შენს სახეს სად გავექცევი?

ზეცაში რომ ავიდე, შენ იქა ხარ, ქვესკნელში ჩავიდე და - იქაც ხარ!

ავწიო ფრთენი განთიადისა, დავსახლდე ზღვის კიდეზე,

იქაც შენი ხელი წამიძღვება და შემივრდომებს მარჯვენა შენი.

და ვიტყვი: იქნებ ბნელმა დამფაროს და ღამე იქმნას სინათლედ ჩემთვის.

სიბნელეც ვერ დაბინდავს შენგან და ღამე დღესავით გაანათებს; რა სიბნელე და რა სინათლე.

რადგან შენ გამართე თირკმელნი ჩემნი, გამომძერწე დედაჩემის საშოში.

გადიდებ, რადგან საოცრებით ვარ შენივთული; საკვირველია საქმენი შენნი და ჩემმა სულმა იცის ეს სავსებით.

არ დაფარულა ჩემი ძვლები შენგან, როცა ჩავისახე იდუმალებაში, შევნივთდი ქვესკნელში.

ჩემი ჩანასახი იხილა შენმა თვალებმა და შენს წიგნში ჩაწერილია დღენი მომავალი ჩასახვისა, როცა ჯერ არ არის არც ერთი მათგანი.

ხოლო ჩემთვის რაოდენ მრავლისმთქმელია ზრახვანი შენნი, ღმერთო, რაოდენ დიდია რიცხვი მათი.

დავთვალო, ქვიშაზე უმრავლესია; გავიღვიძო და, ისევ შენთან ვარ.

ნეტამც მოსრავდე, ღმერთო, ბოროტს, სისხლისმსმელნო, განვედით ჩემგან!

რომ გელაპარაკებიან მზაკვრულად, ამაოდ იზრახვიან შენი მტრები.

ნუთუ არ მოვიძულო, უფალო, შენი მოძულენი, და შენს მოწინააღმდეგეებს არ ვედაო?

სრული სიძულვილით მოვიძულე ისინი, მტრებად შევრაცხე.

გამომცადე, უფალო, და შეიცან გული ჩემი; შემამოწმე და შეიცან აზრები ჩემი.

ნახე, სახიფათო გზაზე ხომ არ ვდგავარ, და წამიძეღი მარადიულ გზაზე.