Приложи́ беззако́нiе къ беззако́нiю и́хъ, и да не вни́дутъ въ пра́вду твою́.
Да потребя́тся от кни́ги живы́хъ, и съ пра́ведными да не напи́шутся.
Ни́щъ и боля́й е́смь а́зъ: спасе́нiе твое́, Бо́же, да прiи́метъ мя́.
Восхвалю́ и́мя Бо́га моего́ съ пѣ́снiю, возвели́чу его́ во хвале́нiи:
и уго́дно бу́детъ Бо́гу па́че телца́ ю́на, ро́ги износя́ща и па́знокти.
Да у́зрятъ ни́щiи и возвеселя́тся: взыщи́те Бо́га, и жива́ бу́детъ душа́ ва́ша.
Я́ко услы́ша убо́гiя Госпо́дь, и окова́нныя своя́ не уничижи́.
Да восхва́лятъ его́ небеса́ и земля́, мо́ре и вся́ живу́щая въ не́мъ.
Я́ко Бо́гъ спасе́тъ Сiо́на, и сози́ждутся гра́ди Иуде́йстiи, и вселя́тся та́мо и наслѣ́дятъ и́:
и сѣ́мя рабо́въ твои́хъ удержи́тъ и́, и лю́бящiи и́мя твое́ вселя́тся въ не́мъ.
Начальнику хора. На Шошанниме. Псалом Давида.
Спаси меня, Боже, ибо воды дошли до души [моей].
Я погряз в глубоком болоте, и не на чем стать; вошел во глубину вод, и быстрое течение их увлекает меня.
Я изнемог от вопля, засохла гортань моя, истомились глаза мои от ожидания Бога [моего].
Ненавидящих меня без вины больше, нежели волос на голове моей; враги мои, преследующие меня несправедливо, усилились; чего я не отнимал, то должен отдать.
Боже! Ты знаешь безумие мое, и грехи мои не сокрыты от Тебя.
Да не постыдятся во мне все, надеющиеся на Тебя, Господи, Боже сил. Да не посрамятся во мне ищущие Тебя, Боже Израилев,
ибо ради Тебя несу я поношение, и бесчестием покрывают лице мое.
Чужим стал я для братьев моих и посторонним для сынов матери моей,
ибо ревность по доме Твоем снедает меня, и злословия злословящих Тебя падают на меня;
и пла́чу, постясь душею моею, и это ставят в поношение мне;
и возлагаю на себя вместо одежды вретище, – и делаюсь для них притчею;
о мне толкуют сидящие у ворот, и поют в песнях пьющие вино.
А я с молитвою моею к Тебе, Господи; во время благоугодное, Боже, по великой благости Твоей услышь меня в истине спасения Твоего;
извлеки меня из тины, чтобы не погрязнуть мне; да избавлюсь от ненавидящих меня и от глубоких вод;
да не увлечет меня стремление вод, да не поглотит меня пучина, да не затворит надо мною пропасть зева своего.
Услышь меня, Господи, ибо блага милость Твоя; по множеству щедрот Твоих призри на меня;
не скрывай лица Твоего от раба Твоего, ибо я скорблю; скоро услышь меня;
приблизься к душе моей, избавь ее; ради врагов моих спаси меня.
Ты знаешь поношение мое, стыд мой и посрамление мое: враги мои все пред Тобою.
Поношение сокрушило сердце мое, и я изнемог, ждал сострадания, но нет его, – утешителей, но не нахожу.
И дали мне в пищу желчь, и в жажде моей напоили меня уксусом.
Да будет трапеза их сетью им, и мирное пиршество их – западнею;
да помрачатся глаза их, чтоб им не видеть, и чресла их расслабь навсегда;
излей на них ярость Твою, и пламень гнева Твоего да обымет их;
жилище их да будет пусто, и в шатрах их да не будет живущих,
ибо, кого Ты поразил, они еще преследуют, и страдания уязвленных Тобою умножают.
Приложи беззаконие к беззаконию их, и да не войдут они в правду Твою;
да изгладятся они из книги живых и с праведниками да не напишутся.
А я беден и страдаю; помощь Твоя, Боже, да восставит меня.
Я буду славить имя Бога [моего] в песни, буду превозносить Его в славословии,
и будет это благоугоднее Господу, нежели вол, нежели телец с рогами и с копытами.
Увидят это страждущие и возрадуются. И оживет сердце ваше, ищущие Бога,
ибо Господь внемлет нищим и не пренебрегает узников Своих.
Да восхвалят Его небеса и земля, моря и все движущееся в них;
ибо спасет Бог Сион, создаст города Иудины, и поселятся там и наследуют его,
и потомство рабов Его утвердится в нем, и любящие имя Его будут поселяться на нем.
Magistro chori. David. PSALMUS. Canticum.
Exsurgit Deus, et dissipantur inimici eius; et fugiunt, qui oderunt eum, a facie eius.
Sicut dissipatur fumus, tu dissipas; sicut fluit cera a facie ignis, sic pereunt peccatores a facie Dei.
Et iusti laetentur et exsultent in conspectu Dei et delectentur in laetitia.
Cantate Deo, psalmum dicite nomini eius; iter facite ei, qui fertur super nubes: Dominus nomen illi. Iubilate in conspectu eius;
pater orphanorum et iudex viduarum, Deus in habitaculo sancto suo.
Deus, qui inhabitare facit desolatos in domo, qui educit vinctos in prosperitatem; verumtamen rebelles habitabunt in arida terra. -
Deus, cum egredereris in conspectu populi tui, cum pertransires in deserto,
terra mota est, etiam caeli distillaverunt a facie Dei Sinai, a facie Dei Israel.
Pluviam voluntariam effundebas, Deus; hereditatem tuam infirmatam, tu refecisti eam.
Animalia tua habitabant in ea, parasti in bonitate tua pauperi, Deus.
Dominus dat verbum; virgines annuntiantes bona sunt agmen ingens:
«Reges exercituum fugiunt, fugiunt, et species domus dividit spolia.
Et vos dormitis inter medias caulas: alae columbae nitent argento, et pennae eius pallore auri.
Dum dispergit Omnipotens reges super eam, nive dealbatur Selmon».
Mons Dei mons Basan, mons cacuminum mons Basan.
Ut quid invidetis, montes cacuminum, monti, in quo beneplacitum est Deo inhabitare? Etenim Dominus habitabit in finem.
Currus Dei decem milia milium: Dominus venit de Sinai in sancta.
Ascendisti in altum, captivam duxisti captivitatem; accepisti in donum homines, ut etiam rebelles habitent apud Dominum Deum.
Benedictus Dominus die cotidie; portabit nos Deus salutarium nostrorum.
Deus noster, Deus ad salvandum; et Domini, Domini exitus mortis.
Verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum, verticem capillatum perambulantium in delictis suis.
Dixit Dominus: «Ex Basan reducam, reducam de profundo maris,
ut intingatur pes tuus in sanguine, lingua canum tuorum ex inimicis portionem inveniat».
Viderunt ingressus tuos, Deus, ingressus Dei mei, regis mei in sancta.
Praecedunt cantores, postremi veniunt psallentes. in medio iuvenculae tympanistriae.
«In ecclesiis benedicite Deo, Domino, vos de fontibus Israel».
Ibi Beniamin adulescentulus ducens eos, principes Iudae cum turma sua, principes Zabulon, principes Nephthali.
Manda, Deus, virtuti tuae; confirma hoc, Deus, quod operatus es in nobis.
A templo tuo in Ierusalem tibi afferent reges munera.
Increpa feram arundinis, congregationem taurorum in vitulis populorum: prosternant se cum laminis argenti. Dissipa gentes, quae bella volunt.
Venient optimates ex Aegypto, Aethiopia praeveniet manus suas Deo.
Regna terrae, cantate Deo, psallite Domino, psallite Deo,
qui fertur super caelum caeli ad orientem; ecce dabit vocem suam, vocem virtutis.
Tribuite virtutem Deo. Super Israel magnificentia eius, et virtus eius in nubibus.
Mirabilis, Deus, de sanctuario tuo! Deus Israel ipse tribuet virtutem et fortitudinem plebi suae. Benedictus Deus!
გუნდის ლოტბარს. შოშანის საკრავზე, დავითის ფსალმუნი.
მიხსენი, ღმერთო, რადგან სულამდე მოვიდა წყალი.
ჩავიძირე გაუვალ ლაფში და არ არსებობს დასადგომი; შევედი წყლის სიღრმეში და სწრაფმა დინებამ წამიღო.
მოვიქანცე ღაღადით, ყელი გამიშრა, თვალები ამომიღამდა ჩემი ღმერთის მოლოდინში.
ჩემი თავის ბალანზე მეტია ჩემი უმიზეზოდ მოძულენი; გაძლიერდნენ ჩემი მოსპობის მსურველნი, ჩემზე ტყუილ-უბრალოდ გადამტერებულნი; რაც არ წამირთმევია, ის უნდა დავუბრუნო.
ღმერთო, შენ უწყი ჩემი უვიცობა და ჩემი დანაშაული დაფარული არ არის შენგან.
ნუ შერცხვებიან ჩემს გამო შენი მოიმედენი, უფალო, ღმერთო ძალთა; ნუ გაწბილდებიან ჩემს გამო, ვინც შენ გეძებს, ღმერთო ისრაელისა.
რადგანაც შენი გულისათვის მივიღე ლანძღვა, სირცხვილმა დაფარა ჩემი სახე.
შორეული გავხდი ჩემი ძმებისათვის და უცხო - დედაჩემის შვილთათვის.
რადგან შენი სახელის შურმა დამღრღნა მე და შენთა მლანძღველთა ლანძღვა დამატყდა თავს.
და ვტირი ჩემი სულის მარხვით, და მათი სალანძღავი გავხდი.
და ჩავიცვი სამოსად ძაძა და იგავად ვიქეცი მათთვის.
ჩემზე ლაპარაკობენ კარიბჭესთან მსხდომნი და მღერიან ღვინის მსმელნი.
და მე ვლოცულობ შენს მიმართ, უფალო, სასურველ დროს; ღმერთო, შენი დიდი წყალობით მიპასუხე შენი შველის ჭეშმარიტებით.
მიხსენი ლაფისგან და არ დავინთქა, გადამარჩინე ჩემთა მოძულეთა და წყლის სიღრმეთაგან.
ნუ გამიტაცებს წყლის ტალღა და ნუ ჩამყლაპავს მორევი და ნუ შეიკრავს ჩემზე პირს ჭა.
მიპასუხე, უფალო, რადგან კარგია შენი წყალობა; შენი დიდი სიბრალულით გადმომხედე.
ნუ დაფარავ სახეს შენი მორჩილისგან, რადგან მიჭირს; სწრაფად მიპასუხე.
მოუახლოვდი ჩემს სულს, გადაარჩინე; ჩემი მტრების ჯიბრით მიხსენი.
შენ იცი ჩემი გალანძღვა, ჩემი გაწბილება და ჩემი შერცხვენა; შენს თვალწინ არიან ჩემი მტრები.
დამცირებამ დაამსხვრია ჩემი გული და ქანცი გამიწყდა; ველოდი თანამგრძნობლებს და არავინ იყო, მანუგეშებელს და - ვერ ვპოვე.
და აურიეს ჩემს საჭმელში ძირმწარე და წყურვილის დროს მასვეს ძმარი.
იყოს მათი ტაბლა მათთვის ხაფანგად და სიმშვიდის ჟამს - მახედ.
დაბნელდეს თვალნი მათნი და წელი მათი სამუდამოდ მოადუნე.
გადმოაფრქვიე მათზე შენი მრისხანება და შენი რისხვის ალი ეწიოთ მათ.
სამკვიდრებელი მათი გაპარტახდეს, მათ კარვებში არ იყოს მკვიდრი.
ვინაიდან, ვინც შენ გვემე, დევნიან, და შენს გვემილთა სატკივარს ამრავლებენ.
დაურთე ცოდვა მათს ცოდვას და ნუმც შეაღწევენ შენს სიმართლეში.
ამოიშალონ ცოცხალთა წიგნიდან და წმიდანებთან ნუ ჩაიწერებიან.
ხოლო მე ღარიბი და დავრდომილი ვარ. შენმა შველამ, ღმერთო, დამიფაროს მე.
ვაქებ ღმერთის სახელს; გალობით განვადიდებ, მადლიერებით.
და უფრო მოეწონება ეს უფალს, ვიდრე ხარი, მოზვერი რქიანი და ჩლიქიანი.
რადგან მოუსმენს ღატაკებს უფალი და თავის ტყვეებს არ უგულებელყოფს.
ნახავენ მოკრძალებულნი, გაიხარებენ და გაცოცხლდება გული თქვენი, მაძიებელნო ღმერთისა.
განადიდებენ მას ცა და დედამიწა, ზღვები და ყოველი, მათში მოძრავი.
რადგანაც ღმერთი დაიხსნის სიონს და ააშენებს იუდას ქალაქებს, და დასახლდებიან იქ და დაიმკვიდრებენ.
მის მორჩილთა შთამომავლობა დაეუფლება მას და მისი სახელის მოყვარულნი დაბინავდებიან მასში.
