Скрыть
6:1
6:3
6:4
6:5
6:7
6:10
Псалом 11 
11:1
11:6
11:8
11:9
Церковнославянский (рус)
Въ коне́цъ, въ пѣ́снехъ о осмѣ́мъ, псало́мъ Дави́ду.
Го́споди, да не я́ростiю Тво­е́ю обличи́ши мене́, ниже́ гнѣ́вомъ Тво­и́мъ нака́жеши мене́.
Поми́луй мя́, Го́споди, я́ко не́мощенъ е́смь: изцѣли́ мя, Го́споди, я́ко смято́шася ко́сти моя́,
и душа́ моя́ смяте́ся зѣло́: и Ты́, Го́споди, доко́лѣ?
Обрати́ся, Го́споди, изба́ви ду́шу мою́, спаси́ мя ра́ди ми́лости Тво­ея́:
я́ко нѣ́сть въ сме́рти помина́яй Тебе́, во а́дѣ же кто́ исповѣ́ст­ся Тебѣ́?
Утруди́хся воз­дыха́нiемъ мо­и́мъ, измы́ю на вся́ку но́щь ло́же мое́, слеза́ми мо­и́ми посте́лю мою́ омочу́.
Смяте́ся от­ я́рости о́ко мое́, обетша́хъ во всѣ́хъ вразѣ́хъ мо­и́хъ.
Отступи́те от­ мене́, вси́ дѣ́ла­ю­щiи беззако́нiе, я́ко услы́ша Госпо́дь гла́съ пла́ча мо­его́,
услы́ша Госпо́дь моле́нiе мое́, Госпо́дь моли́тву мою́ прiя́тъ.
Да постыдя́т­ся и смяту́т­ся вси́ врази́ мо­и́, да воз­вратя́т­ся и устыдя́т­ся зѣло́ вско́рѣ.
Въ коне́цъ, о осмѣ́й, псало́мъ Дави́ду.
Спаси́ мя, Го́споди, я́ко оскудѣ́ преподо́бный: я́ко ума́лишася и́стины от­ сыно́въ человѣ́ческихъ.
Су́етная глаго́ла кі́йждо ко и́скрен­нему сво­ему́: устнѣ́ льсти́выя въ се́рдцы, и въ се́рдцы глаго́лаша зла́я.
Потреби́тъ Госпо́дь вся́ устны́ льсти́выя, язы́къ велерѣ́чивый,
ре́кшыя: язы́къ на́шъ воз­вели́чимъ, устны́ на́ша при­­ на́съ су́ть: кто́ на́мъ госпо́дь е́сть?
Стра́сти ра́ди ни́щихъ и воз­дыха́нiя убо́гихъ ны́нѣ воскре́сну́, глаго́летъ Госпо́дь: положу́ся во спасе́нiе, не обиню́ся о не́мъ.
Словеса́ Госпо́дня словеса́ чи́ста, сребро́ разжже́но, искуше́но земли́, очище́но седмери́цею.
Ты́, Го́споди, сохрани́ши ны́ и соблюде́ши ны́ от­ ро́да сего́ и во вѣ́къ.
О́крестъ нечести́вiи хо́дятъ: по высотѣ́ тво­е́й умно́жилъ еси́ сы́ны человѣ́ческiя.
Синодальный
2 Давид молит Бога о снисхождении к нему и помиловании ввиду тяжких душевных и физических своих страданий. 9 В этом покаянии и молитве он черпает уверенность в Божественной помощи, почему говорит своим врагам, что их преследования будут неудачны.
Начальнику хора. На восьмиструнном. Псалом Давида.
Господи! не в ярости Твоей обличай меня и не во гневе Твоем наказывай меня.
Помилуй меня, Господи, ибо я немощен; исцели меня, Господи, ибо кости мои потрясены;
и душа моя сильно потрясена; Ты же, Господи, доколе?
Обратись, Господи, избавь душу мою, спаси меня ради милости Твоей,
ибо в смерти нет памятования о Тебе: во гробе кто будет славить Тебя?
Утомлен я воздыханиями моими: каждую ночь омываю ложе мое, слезами моими омочаю постель мою.
Иссохло от печали око мое, обветшало от всех врагов моих.
Удалитесь от меня все, делающие беззаконие, ибо услышал Господь голос плача моего,
услышал Господь моление мое; Господь примет молитву мою.
Да будут постыжены и жестоко поражены все враги мои; да возвратятся и постыдятся мгновенно.
2 Давид молит Бога оказать ему помощь, так как он отовсюду окружен людьми лживыми. 4 Давид верит, что Господь спасет того, кого они хотят погубить. 7 Обетование Бога о защите праведного непреложно и истинно.
Начальнику хора. На восьмиструнном. Псалом Давида.
Спаси [меня], Господи, ибо не стало праведного, ибо нет верных между сынами человеческими.
Ложь говорит каждый своему ближнему; уста льстивы, говорят от сердца притворного.
Истребит Господь все уста льстивые, язык велеречивый,
тех, которые говорят: «языком нашим пересилим, уста наши с нами; кто нам господин»?
Ради страдания нищих и воздыхания бедных ныне восстану, говорит Господь, поставлю в безопасности того, кого уловить хотят.
Слова Господни – слова чистые, серебро, очищенное от земли в горниле, семь раз переплавленное.
Ты, Господи, сохранишь их, соблюдешь от рода сего вовек.
Повсюду ходят нечестивые, когда ничтожные из сынов человеческих возвысились.
Ahastusse sattunu palve
Laulujuhatajale: keelpillil mängida kaheksandal helil; Taaveti laul.
Issand, ära nuhtle mind oma vihas ja ära karista mind oma vihaleegis!
Issand, ole mulle armuline, sest ma olen nõrkenud! Tee mind terveks, Issand, sest mu luud-liikmed on jahmunud!
Mu hing on väga jahmunud. Aga sina, Issand, kui kaua veel?
Pöördu, Issand, minu poole, vabasta mu hing, päästa mind oma helduse pärast!
Sest surmas ei meenutata sind. Kes surmavallas tänab sind?
Ma olen väsinud oma ohkamisest, kogu öö ma ujutan pisaratega oma voodit, ma leotan oma silmaveega oma sängi.
Mu silmad on vajunud auku meelekibedusest, nad on läinud vanaks kõigi mu vastaste pärast.
Minge minust eemale kõik, kes teete nurjatust, sest Issand kuuleb mu nutuhäält!
Issand kuuleb mu anumist, Issand võtab vastu mu palve.
Kõik mu vaenlased jäävad häbisse ja kohkuvad hirmsasti, nad pöörduvad tagasi ja järsku nad satuvad häbisse.
12:1 Abipalve libekeelsete vastu
Laulujuhatajale: kaheksandal helil; Taaveti laul.
12:2 Päästa, Issand, sest vagad on lõppenud ja ustavad on otsa saanud inimlaste seast!
12:3 Nemad räägivad tühja üksteisega, räägivad libedate huultega, kahepaikse südamega.
12:4 Hävitagu Issand kõik libedad huuled, keeled, mis räägivad kõrke asju,
12:5 kes ütlevad: „Oma keele tõttu me oleme tugevad, meie huuled on meie võimuses, kes on meile isandaks?”
12:6 „Viletsate rõhumise, vaeste ägamise pärast tõusen ma nüüd üles,” ütleb Issand, „ma toon pääste sellele, kes hingeldab.”
12:7 Issanda kõned on puhtad kõned, need on hõbe, mis savist ahjus sulatatud ja seitsmekordselt puhastatud.
12:8 Sina, Issand, kaitsed neid; sa hoiad neid igavesti selle põlve rahva eest.
12:9 Õelad käivad toredasti ringi, kui nurjatus inimlastes ennast ülendab.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible