Скрыть
70:0
70:2
70:10
70:11
70:14
70:15
70:16
70:23
70:24
Церковнославянский (рус)
Дави́ду псало́мъ, сыно́въ Ионада́вовыхъ и пе́рвыхъ плѣ́ншихся, не надпи́санъ у Евре́й.
На Тя́, Го́споди, упова́хъ, да не постыжу́ся въ вѣ́къ.
Пра́вдою Тво­е́ю изба́ви мя́ и изми́ мя: при­­клони́ ко мнѣ́ у́хо Твое́ и спаси́ мя.
Бу́ди ми́ въ Бо́га защи́тителя и въ мѣ́сто крѣ́пко спасти́ мя: я́ко утвержде́нiе мое́ и при­­бѣ́жище мое́ еси́ Ты́.
Бо́же мо́й, изба́ви мя́ изъ руки́ грѣ́шнаго, изъ руки́ законопресту́пнаго и оби́дящаго:
я́ко Ты́ еси́ терпѣ́нiе мое́, Го́споди, Го́споди, упова́нiе мое́ от­ ю́ности мо­ея́.
Въ Тебѣ́ утверди́хся от­ утро́бы, от­ чре́ва ма́тере мо­ея́ Ты́ еси́ мо́й покрови́тель: о Тебѣ́ пѣ́нiе мое́ вы́ну.
Я́ко чу́до бы́хъ мно́гимъ: и Ты́ помо́щникъ мо́й крѣ́покъ.
Да испо́лнят­ся уста́ моя́ хвале́нiя, я́ко да воспою́ сла́ву Твою́, ве́сь де́нь великолѣ́пiе Твое́.
Не от­ве́ржи мене́ во вре́мя ста́рости: внегда́ оскудѣва́ти крѣ́пости мо­е́й, не оста́ви мене́.
Я́ко рѣ́ша врази́ мо­и́ мнѣ́, и стрегу́щiи ду́шу мою́ совѣща́ша вку́пѣ,
глаго́люще: Бо́гъ оста́вилъ е́сть его́, пожени́те и ими́те его́, я́ко нѣ́сть избавля́яй.
Бо́же мо́й, не удали́ся от­ мене́: Бо́же мо́й, въ по́мощь мою́ вонми́.
Да постыдя́т­ся и изче́знутъ оклевета́ющiи ду́шу мою́, да облеку́т­ся въ сту́дъ и сра́мъ и́щущiи зла́я мнѣ́.
А́зъ же всегда́ воз­упова́ю на Тя́, и при­­ложу́ на вся́ку похвалу́ Твою́.
Уста́ моя́ воз­вѣстя́тъ пра́вду Твою́, ве́сь де́нь спасе́нiе Твое́, я́ко не позна́хъ кни́жная.
Вни́ду въ си́лѣ Госпо́дни: Го́споди, помяну́ пра́вду Тебе́ еди́наго.
Бо́же мо́й, и́мже научи́лъ мя́ еси́ от­ ю́ности мо­ея́, и доны́нѣ воз­вѣщу́ чудеса́ Твоя́.
И да́же до ста́рости и престарѣ́нiя, Бо́же мо́й, не оста́ви мене́, до́ндеже воз­вѣщу́ мы́шцу Твою́ ро́ду всему́ гряду́щему,
си́лу Твою́ и пра́вду Твою́, Бо́же, да́же до вы́шнихъ, я́же сотвори́лъ ми́ еси́ вели́чiя: Бо́же, кто́ подо́бенъ Тебѣ́?
Ели́ки яви́лъ ми́ еси́ ско́рби мно́ги и злы́? И обра́щься оживотвори́лъ мя́ еси́ и от­ бе́зднъ земли́ воз­ве́лъ мя́ еси́.
Умно́жилъ еси́ на мнѣ́ вели́че­ст­вiе твое́, и обра́щься утѣ́шилъ мя́ еси́, и от­ бе́зднъ земли́ па́ки воз­ве́лъ мя́ еси́.
И́бо а́зъ исповѣ́мся Тебѣ́ въ лю́дехъ, Го́споди, въ сосу́дѣхъ псало́мскихъ и́стину Твою́, Бо́же: воспою́ Тебѣ́ въ гу́слехъ, Святы́й Изра́илевъ.
Возра́дуетѣся устнѣ́ мо­и́, егда́ воспою́ Тебѣ́, и душа́ моя́, ю́же еси́ изба́вилъ:
еще́ же и язы́къ мо́й ве́сь де́нь по­учи́т­ся пра́вдѣ Тво­е́й, егда́ постыдя́т­ся и посра́мят­ся и́щущiи зла́я мнѣ́.
Рус. (Бируковы)
Псалом Давида, сынов Ионадава и первых пленников.
На Тебя, Господи, уповаю, да не постыжусь вовеки!
Силою правды Твоей избавь меня и исторгни меня! Приклони ко мне ухо Твое и спаси меня!
Будь мне Богом Защитником и оплотом спасения моего, ибо Ты твердыня моя и прибежище мое!
Боже мой, избавь меня от руки грешника, от руки беззаконника и обидчика.
Ибо Ты надежда моя, Господи, Господи, упование мое от юности моей!
Ты опора моя от рождения, еще от чрева матери моей Ты мой Покровитель; Тебя воспеваю непрестанно.
Ибо чуждались меня многие, но Ты Заступник мой крепкий.
Да исполнятся уста мои хвалою, и да воспою славу Твою, всяк день великолепие Твое!
Не отвергни меня в годы старости; когда оскудеют силы мои, не оставь меня!
Ибо твердили враги мои мне, и подстерегавшие меня совещались вместе,
Говоря: «Бог оставил его, преследуйте и схватите его, ибо нет у него избавителя!»
Боже мой, не удаляйся от меня! Боже мой, на помощь мне приди!
Да посрамятся и исчезнут все, кто клевещет на душу мою; да облекутся стыдом и позором все желающие мне зла!
А я буду всегда уповать на Тебя и умножать славу Твою.
Уста мои возвестят правду Твою, всяк день – спасение, дарованное Тобой, ибо не тверд я в мудрости книжной.
Войду в храм, облеченный силой Господней. Господи, помяну правду Твою, Единый!
Боже мой, поучал Ты меня от юности моей, и вот ныне я возвещаю о чудесах Твоих.
И даже до старости и одряхления, Боже мой, не оставь меня, доколе не возвещу всему роду грядущему о силе десницы Твоей,
Могущество Твое и правду Твою, Боже, высокую, как небеса, и все великое, что сотворил Ты мне: Боже, кто подобен Тебе?
Сколь многие и лютые скорби посылал Ты мне! Но, обратившись ко мне, возвращал жизнь и из пропасти земной выводил меня вновь.
Много раз являл Ты мне величие Твое и, обратившись ко мне, утешал меня и из пропасти земной выводил меня вновь.
И я прославлю Тебя среди народов, Господи, на струнах псалтири истину Твою, Боже; воспою Тебя на гуслях, Святой Израилев!
Возрадуются уста мои, когда воспою Тебя, и душа моя, избавленная Тобою;
И язык мой всяк день поучаться будет правде Твоей; и тогда постыдятся и посрамятся желающие мне зла.
71:1 Éternel! je cherche en toi mon refuge: Que jamais je ne sois confondu!
71:2 Dans ta justice, sauve-moi et délivre-moi! Incline vers moi ton oreille, et secours-moi!
71:3 Sois pour moi un rocher qui me serve d'asile, Où je puisse toujours me retirer! Tu as résolu de me sauver, Car tu es mon rocher et ma forteresse.
71:4 Mon Dieu, délivre-moi de la main du méchant, De la main de l'homme inique et violent!
71:5 Car tu es mon espérance, Seigneur Éternel! En toi je me confie dès ma jeunesse.
71:6 Dès le ventre de ma mère je m'appuie sur toi; C'est toi qui m'as fait sortir du sein maternel; tu es sans cesse l'objet de mes louanges.
71:7 Je suis pour plusieurs comme un prodige, Et toi, tu es mon puissant refuge.
71:8 Que ma bouche soit remplie de tes louanges, Que chaque jour elle te glorifie!
71:9 Ne me rejette pas au temps de la vieillesse; Quand mes forces s'en vont, ne m'abandonne pas!
71:10 Car mes ennemis parlent de moi, Et ceux qui guettent ma vie se consultent entre eux,
71:11 Disant: Dieu l'abandonne; Poursuivez, saisissez-le; il n'y a personne pour le délivrer.
71:12 O Dieu, ne t'éloigne pas de moi! Mon Dieu, viens en hâte à mon secours!
71:13 Qu'ils soient confus, anéantis, ceux qui en veulent à ma vie! Qu'ils soient couverts de honte et d'opprobre, ceux qui cherchent ma perte!
71:14 Et moi, j'espérerai toujours, Je te louerai de plus en plus.
71:15 Ma bouche publiera ta justice, ton salut, chaque jour, Car j'ignore quelles en sont les bornes.
71:16 Je dirai tes oeuvres puissantes, Seigneur Éternel! Je rappellerai ta justice, la tienne seule.
71:17 O Dieu! tu m'as instruit dès ma jeunesse, Et jusqu'à présent j'annonce tes merveilles.
71:18 Ne m'abandonne pas, ô Dieu! même dans la blanche vieillesse, Afin que j'annonce ta force à la génération présente, Ta puissance à la génération future!
71:19 Ta justice, ô Dieu! atteint jusqu'au ciel; Tu as accompli de grandes choses: ô Dieu! qui est semblable à toi?
71:20 Tu nous as fait éprouver bien des détresses et des malheurs; Mais tu nous redonneras la vie, Tu nous feras remonter des abîmes de la terre.
71:21 Relève ma grandeur, Console-moi de nouveau!
71:22 Et je te louerai au son du luth, je chanterai ta fidélité, mon Dieu, Je te célébrerai avec la harpe, Saint d'Israël!
71:23 En te célébrant, j'aurai la joie sur les lèvres, La joie dans mon âme que tu as délivrée;
71:24 Ma langue chaque jour publiera ta justice, Car ceux qui cherchent ma perte sont honteux et confus.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible