Скрыть
70:0
70:2
70:10
70:11
70:14
70:15
70:16
70:23
70:24
Церковнославянский (рус)
Дави́ду псало́мъ, сыно́въ Ионада́вовыхъ и пе́рвыхъ плѣ́ншихся, не надпи́санъ у Евре́й.
На Тя́, Го́споди, упова́хъ, да не постыжу́ся въ вѣ́къ.
Пра́вдою Тво­е́ю изба́ви мя́ и изми́ мя: при­­клони́ ко мнѣ́ у́хо Твое́ и спаси́ мя.
Бу́ди ми́ въ Бо́га защи́тителя и въ мѣ́сто крѣ́пко спасти́ мя: я́ко утвержде́нiе мое́ и при­­бѣ́жище мое́ еси́ Ты́.
Бо́же мо́й, изба́ви мя́ изъ руки́ грѣ́шнаго, изъ руки́ законопресту́пнаго и оби́дящаго:
я́ко Ты́ еси́ терпѣ́нiе мое́, Го́споди, Го́споди, упова́нiе мое́ от­ ю́ности мо­ея́.
Въ Тебѣ́ утверди́хся от­ утро́бы, от­ чре́ва ма́тере мо­ея́ Ты́ еси́ мо́й покрови́тель: о Тебѣ́ пѣ́нiе мое́ вы́ну.
Я́ко чу́до бы́хъ мно́гимъ: и Ты́ помо́щникъ мо́й крѣ́покъ.
Да испо́лнят­ся уста́ моя́ хвале́нiя, я́ко да воспою́ сла́ву Твою́, ве́сь де́нь великолѣ́пiе Твое́.
Не от­ве́ржи мене́ во вре́мя ста́рости: внегда́ оскудѣва́ти крѣ́пости мо­е́й, не оста́ви мене́.
Я́ко рѣ́ша врази́ мо­и́ мнѣ́, и стрегу́щiи ду́шу мою́ совѣща́ша вку́пѣ,
глаго́люще: Бо́гъ оста́вилъ е́сть его́, пожени́те и ими́те его́, я́ко нѣ́сть избавля́яй.
Бо́же мо́й, не удали́ся от­ мене́: Бо́же мо́й, въ по́мощь мою́ вонми́.
Да постыдя́т­ся и изче́знутъ оклевета́ющiи ду́шу мою́, да облеку́т­ся въ сту́дъ и сра́мъ и́щущiи зла́я мнѣ́.
А́зъ же всегда́ воз­упова́ю на Тя́, и при­­ложу́ на вся́ку похвалу́ Твою́.
Уста́ моя́ воз­вѣстя́тъ пра́вду Твою́, ве́сь де́нь спасе́нiе Твое́, я́ко не позна́хъ кни́жная.
Вни́ду въ си́лѣ Госпо́дни: Го́споди, помяну́ пра́вду Тебе́ еди́наго.
Бо́же мо́й, и́мже научи́лъ мя́ еси́ от­ ю́ности мо­ея́, и доны́нѣ воз­вѣщу́ чудеса́ Твоя́.
И да́же до ста́рости и престарѣ́нiя, Бо́же мо́й, не оста́ви мене́, до́ндеже воз­вѣщу́ мы́шцу Твою́ ро́ду всему́ гряду́щему,
си́лу Твою́ и пра́вду Твою́, Бо́же, да́же до вы́шнихъ, я́же сотвори́лъ ми́ еси́ вели́чiя: Бо́же, кто́ подо́бенъ Тебѣ́?
Ели́ки яви́лъ ми́ еси́ ско́рби мно́ги и злы́? И обра́щься оживотвори́лъ мя́ еси́ и от­ бе́зднъ земли́ воз­ве́лъ мя́ еси́.
Умно́жилъ еси́ на мнѣ́ вели́че­ст­вiе твое́, и обра́щься утѣ́шилъ мя́ еси́, и от­ бе́зднъ земли́ па́ки воз­ве́лъ мя́ еси́.
И́бо а́зъ исповѣ́мся Тебѣ́ въ лю́дехъ, Го́споди, въ сосу́дѣхъ псало́мскихъ и́стину Твою́, Бо́же: воспою́ Тебѣ́ въ гу́слехъ, Святы́й Изра́илевъ.
Возра́дуетѣся устнѣ́ мо­и́, егда́ воспою́ Тебѣ́, и душа́ моя́, ю́же еси́ изба́вилъ:
еще́ же и язы́къ мо́й ве́сь де́нь по­учи́т­ся пра́вдѣ Тво­е́й, егда́ постыдя́т­ся и посра́мят­ся и́щущiи зла́я мнѣ́.
Латинский (Nova Vulgata)
71:1 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum.
71:2 In iustitia tua libera me et eripe me; inclina ad me aurem tuam et salva me.
71:3 Esto mihi in rupem praesidii et in domum munitam, ut salvum me facias, quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu.
71:4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris et de manu contra legem agentis et iniqui.
71:5 Quoniam tu es exspectatio mea, Domine; Domine, spes mea a iuventute mea.
71:6 Super te innixus sum ex utero, de ventre matris meae tu es susceptor meus; in te laus mea semper.
71:7 Tamquam prodigium factus sum multis, et tu adiutor fortis. -
71:8 Repleatur os meum laude tua, tota die magnitudine tua.
71:9 Ne proicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.
71:10 Quia dixerunt inimici mei mihi, et, qui observabant animam meam, consilium fecerunt in unum
71:11 dicentes: «Deus dereliquit eum! Persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat».
71:12 Deus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum festina.
71:13 Confundantur et deficiant adversantes animae meae; operiantur confusione et pudore, qui quaerunt mala mihi.
71:14 Ego autem semper sperabo et adiciam super omnem laudem tuam.
71:15 Os meum annuntiabit iustitiam tuam, tota die salutare tuum: quae dinumerare nescivi.
71:16 Veniam ad potentias Domini; Domine, memorabor iustitiae tuae solius.
71:17 Deus, docuisti me a iuventute mea; et usque nunc annuntiabo mirabilia tua.
71:18 Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni, quae ventura est. Potentia tua
71:19 et iustitia tua, Deus, usque in altissima, qui fecisti magnalia: Deus, quis similis tibi?
71:20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas; iterum vivificasti me et de abyssis terrae iterum reduxisti me.
71:21 Multiplicabis magnitudinem meam et conversus consolaberis me.
71:22 Nam et ego confitebor tibi in psalterio veritatem tuam, Deus meus; psallam tibi in cithara, Sanctus Israel.
71:23 Exsultabunt labia mea, cum cantavero tibi, et anima mea, quam redemisti;
71:24 sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint, qui quaerunt mala mihi.
Продолжение прошений предыдущего псалма.
На Тебя, Господи, уповаю, да не постыжусь вовек.
По правде Твоей избавь меня и освободи меня; приклони ухо Твое ко мне и спаси меня.
Будь мне твердым прибежищем, куда я всегда мог бы укрываться; Ты заповедал спасти меня, ибо твердыня моя и крепость моя – Ты.
Боже мой! избавь меня из руки нечестивого, из руки беззаконника и притеснителя,
ибо Ты – надежда моя, Господи Боже, упование мое от юности моей.
На Тебе утверждался я от утробы; Ты извел меня из чрева матери моей; Тебе хвала моя не престанет.
Для многих я был как бы дивом, но Ты твердая моя надежда.
Да наполнятся уста мои хвалою, [чтобы мне воспевать славу Твою,] всякий день великолепие Твое.
Не отвергни меня во время старости; когда будет оскудевать сила моя, не оставь меня,
ибо враги мои говорят против меня, и подстерегающие душу мою советуются между собою,
говоря: «Бог оставил его; преследуйте и схватите его, ибо нет избавляющего».
Боже! не удаляйся от меня; Боже мой! поспеши на помощь мне.
Да постыдятся и исчезнут враждующие против души моей, да покроются стыдом и бесчестием ищущие мне зла!
А я всегда буду уповать [на Тебя] и умножать всякую хвалу Тебе.
Уста мои будут возвещать правду Твою, всякий день благодеяния Твои; ибо я не знаю им числа.
Войду в размышление о силах Господа Бога; воспомяну правду Твою – единственно Твою.
Боже! Ты наставлял меня от юности моей, и доныне я возвещаю чудеса Твои.
И до старости, и до седины не оставь меня, Боже, доколе не возвещу силы Твоей роду сему и всем грядущим могущества Твоего.
Правда Твоя, Боже, до превыспренних; великие дела соделал Ты; Боже, кто подобен Тебе?
Ты посылал на меня многие и лютые беды, но и опять оживлял меня и из бездн земли опять выводил меня.
Ты возвышал меня и утешал меня, [и из бездн земли выводил меня].
И я буду славить Тебя на псалтири, Твою истину, Боже мой; буду воспевать Тебя на гуслях, Святый Израилев!
Радуются уста мои, когда я пою Тебе, и душа моя, которую Ты избавил;
и язык мой всякий день будет возвещать правду Твою, ибо постыжены и посрамлены ищущие мне зла.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible