Скрыть
76:2
76:4
76:5
76:9
76:13
76:18
Церковнославянский (рус)
Въ коне́цъ, о Идиѳу́мѣ, псало́мъ Аса́фу.
Гла́сомъ мо­и́мъ ко Го́споду воз­зва́хъ, гла́сомъ мо­и́мъ къ Бо́гу, и вня́тъ ми́.
Въ де́нь ско́рби мо­ея́ Бо́га взыска́хъ рука́ма мо­и́ма, но́щiю предъ ни́мъ, и не прельще́нъ бы́хъ: от­ве́ржеся утѣ́шитися душа́ моя́.
Помяну́хъ Бо́га и воз­весели́хся, поглумля́хся {размышля́хъ}, и малоду́ш­ст­воваше ду́хъ мо́й.
Предвари́стѣ стражбы́ о́чи мо­и́: смято́хся и не глаго́лахъ.
Помы́слихъ дни́ пе́рвыя, и лѣ́та вѣ́чная помяну́хъ, и по­уча́хся:
но́щiю се́рдцемъ мо­и́мъ глумля́хся, и тужа́­ше {размышля́хъ, и испы́товаше} ду́хъ мо́й:
еда́ во вѣ́ки от­ри́нетъ Госпо́дь и не при­­ложи́тъ благоволи́ти па́ки?
Или́ до конца́ ми́лость Свою́ от­сѣче́тъ, сконча́ глаго́лъ от­ ро́да въ ро́дъ?
Еда́ забу́детъ уще́дрити Бо́гъ? Или́ удержи́тъ во гнѣ́вѣ Сво­е́мъ щедро́ты Своя́?
И рѣ́хъ: ны́нѣ нача́хъ, сiя́ измѣ́на десни́цы Вы́шняго.
Помяну́хъ дѣла́ Госпо́дня: я́ко помяну́ от­ нача́ла чудеса́ Твоя́,
и по­учу́ся во всѣ́хъ дѣ́лѣхъ Тво­и́хъ, и въ начина́нiихъ Тво­и́хъ поглумлю́ся {размышля́ти бу́ду}.
Бо́же, во святѣ́мъ пу́ть Тво́й: кто́ Бо́гъ ве́лiй, я́ко Бо́гъ на́шъ?
Ты́ еси́ Бо́гъ творя́й чудеса́: сказа́лъ еси́ въ лю́дехъ си́лу Твою́,
изба́вилъ еси́ мы́шцею Тво­е́ю лю́ди Твоя́, сы́ны Иа́ковли и Ио́сифовы.
Ви́дѣша Тя́ во́ды, Бо́же, ви́дѣша Тя́ во́ды и убоя́шася: смято́шася бе́здны.
Мно́же­с­т­во шу́ма во́дъ: гла́съ да́ша о́блацы, и́бо стрѣ́лы Твоя́ прехо́дятъ.
Гла́съ гро́ма Тво­его́ въ колеси́, освѣти́ша мо́лнiя Твоя́ вселе́н­ную: подви́жеся и тре́петна бы́сть земля́.
Въ мо́ри путiе́ Тво­и́, и стези́ Твоя́ въ вода́хъ мно́гихъ, и слѣды́ Тво­и́ не позна́ют­ся.
Наста́вилъ еси́ я́ко о́вцы лю́ди Твоя́ руко́ю Моисе́овою и Ааро́нею.
Синодальный
2 В день великих бедствий молюсь Богу: неужели Господь навсегда отвернулся от своего народа? 12 Тогда я стал вспоминать о Твоих великих делах, явленных народу в прошлом.
Начальнику хора Идифумова. Псалом Асафа
Глас мой к Богу, и я буду взывать; глас мой к Богу, и Он услышит меня.
В день скорби моей ищу Господа; рука моя простерта ночью и не опускается; душа моя отказывается от утешения.
Вспоминаю о Боге и трепещу; помышляю, и изнемогает дух мой.
Ты не даешь мне сомкнуть очей моих; я потрясен и не могу говорить.
Размышляю о днях древних, о летах веков минувших;
припоминаю песни мои в ночи, беседую с сердцем моим, и дух мой испытывает:
неужели навсегда отринул Господь, и не будет более благоволить?
неужели навсегда престала милость Его, и пресеклось слово Его в род и род?
неужели Бог забыл миловать? Неужели во гневе затворил щедроты Свои?
И сказал я: «вот мое горе – изменение десницы Всевышнего».
Буду вспоминать о делах Господа; буду вспоминать о чудесах Твоих древних;
буду вникать во все дела Твои, размышлять о великих Твоих деяниях.
Боже! свят путь Твой. Кто Бог так великий, как Бог [наш]!
Ты – Бог, творящий чудеса; Ты явил могущество Свое среди народов;
Ты избавил мышцею народ Твой, сынов Иакова и Иосифа.
Видели Тебя, Боже, воды, видели Тебя воды и убоялись, и вострепетали бездны.
Облака изливали воды, тучи издавали гром, и стрелы Твои летали.
Глас грома Твоего в круге небесном; молнии освещали вселенную; земля содрогалась и тряслась.
Путь Твой в море, и стезя Твоя в водах великих, и следы Твои неведомы.
Как стадо, вел Ты народ Твой рукою Моисея и Аарона.
77:1 Al músico principal; para Jedutún. Salmo de Asaf
77:2 Con mi voz clamé a Dios,
a Dios clamé porque él me escucha.
77:3 Al Señor busqué en el día de mi angustia;
por las noches, sin descanso, alzaba a él mis manos;
mi alma rehusaba el consuelo.
77:4 Me acordaba de Dios, me conmovía;
me quejaba y desmayaba mi espíritu. Selah
77:5 No me dejabas pegar los ojos;
estaba yo quebrantado y no hablaba.
77:6 Consideraba los días desde el principio,
los años pasados.
77:7 Me acordaba de mis cánticos de noche;
meditaba en mi corazón y mi espíritu inquiría:
77:8 «¿Desechará el Señor para siempre
y no volverá más a sernos propicio?
77:9 ¿Ha cesado para siempre su misericordia?
¿Se ha acabado perpetuamente su promesa?
77:10 ¿Ha olvidado Dios el tener misericordia?
¿Ha encerrado con ira sus piedades?» Selah
77:11 Entonces dije: «Enfermedad mía es ésta;
traeré, pues, a la memoria los años de la diestra del Altísimo.»
77:12 Me acordaré de las obras de Jah;
sí, haré yo memoria de tus maravillas antiguas.
77:13 Meditaré en todas tus obras
y hablaré de tus hechos.
77:14 Dios, santo es tu camino;
¿qué dios es grande como nuestro Dios?
77:15 Tú eres el Dios que hace maravillas;
hiciste notorio en los pueblos tu poder.
77:16 Con tu brazo redimiste a tu pueblo,
a los hijos de Jacob y de José. Selah
77:17 Dios, te vieron las aguas;
las aguas te vieron y temieron;
los abismos también se estremecieron.
77:18 Las nubes echaron inundaciones de aguas:
tronaron los cielos
y se precipitaron tus rayos.
77:19 La voz de tu trueno estaba en el torbellino;
tus relámpagos alumbraron el mundo;
se estremeció y tembló la tierra.
77:20 En el mar fue tu camino
y tus sendas en las muchas aguas;
tus pisadas no fueron halladas.
77:21 Condujiste a tu pueblo como a ovejas
por mano de Moisés y de Aarón.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible