Скрыть
79:1
79:5
79:8
79:10
79:11
79:15
79:16
79:17
79:18
79:19
79:20
Английский (NKJV)
Give ear, O Shepherd of Israel, You who lead Joseph like a flock; You who dwell between the cherubim, shine forth!
Before Ephraim, Benjamin, and Manasseh, Stir up Your strength, And come and save us!
Restore us, O God; Cause Your face to shine, And we shall be saved!
O LORD God of hosts, How long will You be angry Against the prayer of Your people?
You have fed them with the bread of tears, And given them tears to drink in great measure.
You have made us a strife to our neighbors, And our enemies laugh among themselves.
Restore us, O God of hosts; Cause Your face to shine, And we shall be saved!
You have brought a vine out of Egypt; You have cast out the nations, and planted it.
You prepared room for it, And caused it to take deep root, And it filled the land.
The hills were covered with its shadow, And the mighty cedars with its boughs.
She sent out her boughs to the Sea, And her branches to the River.
Why have You broken down her hedges, So that all who pass by the way pluck her fruit?
The boar out of the woods uproots it, And the wild beast of the field devours it.
Return, we beseech You, O God of hosts; Look down from heaven and see, And visit this vine
And the vineyard which Your right hand has planted, And the branch that You made strong for Yourself.
It is burned with fire, it is cut down; They perish at the rebuke of Your countenance.
Let Your hand be upon the man of Your right hand, Upon the son of man whom You made strong for Yourself.
Then we will not turn back from You; Revive us, and we will call upon Your name.
Restore us, O LORD God of hosts; Cause Your face to shine, And we shall be saved!
Церковнославянский (рус)
Въ коне́цъ, о измѣ́ншихся, свидѣ́нiе Аса́фу, псало́мъ 79.
Пасы́й Изра́иля вонми́: наставля́яй я́ко овча́ Ио́сифа, сѣдя́й на херуви́мѣхъ, яви́ся:
предъ Ефре́момъ и Венiами́номъ и Манассі́емъ воз­дви́гни си́лу Твою́, и прiиди́ во е́же спасти́ на́съ.
Бо́же, обрати́ ны, и просвѣти́ лице́ Твое́, и спасе́мся.
Го́споди Бо́же си́лъ, доко́лѣ гнѣ́ваешися на моли́тву ра́бъ Тво­и́хъ?
Напита́еши на́съ хлѣ́бомъ сле́знымъ, и напо­и́ши на́съ слеза́ми въ мѣ́ру.
Положи́лъ еси́ на́съ въ прерѣка́нiе сосѣ́домъ на́шымъ, и врази́ на́ши подражни́ша ны́.
Го́споди Бо́же си́лъ, обрати́ ны, и просвѣти́ лице́ Твое́, и спасе́мся.
Виногра́дъ изъ Еги́пта прене́слъ еси́: изгна́лъ еси́ язы́ки, и насади́лъ еси́ и́:
путесотвори́лъ еси́ предъ ни́мъ, и насади́лъ еси́ коре́нiя его́, и испо́лни зе́млю.
Покры́ го́ры сѣ́нь его́, и вѣ́твiя его́ ке́дры Бо́жiя:
простре́ ро́зги его́ {своя́} до мо́ря, и да́же до рѣ́къ от­ра́сли его́ {своя́}.
Вску́ю низложи́лъ еси́ опло́тъ его́, и объима́ютъ и́ вси́ мимоходя́щiи путе́мъ?
Озоба́ и́ ве́прь от­ дубра́вы, и уедине́н­ный ди́вiй пояде́ и́.
Бо́же си́лъ, обрати́ся у́бо, и при́зри съ небесе́ и ви́ждь, и посѣти́ виногра́дъ се́й:
и соверши́ и́, его́же насади́ десни́ца Твоя́, и на сы́на человѣ́ческаго, его́же укрепи́лъ еси́ Себѣ́.
Пожже́нъ огне́мъ и раско́панъ: от­ запреще́нiя лица́ Тво­его́ поги́бнутъ.
Да бу́детъ рука́ Твоя́ на му́жа десни́цы Тво­ея́ и на сы́на человѣ́ческаго, его́же укрѣпи́лъ еси́ Себѣ́,
и не от­сту́пимъ от­ Тебе́: оживи́ши ны́, и и́мя Твое́ при­­зове́мъ.
Го́споди Бо́же си́лъ, обрати́ ны, и просвѣти́ лице́ Твое́, и спасе́мся.
Украинский (Огієнко)
80:1 Для дириґетна хору.
На «Лілеї».
Свідоцтво.
Псалом Асафів.
80:2 Пастирю ізраїлів, послухай же, Ти, що провадиш, немов ту отару, Йосипа, що на Херувимах сидиш, появися
80:3 перед обличчям Єфрема, і Веніямина, і Манасії!
Пробуди Свою силу, і прийди, щоб спасти нас!
80:4 Боже, приверни нас, і хай засяє обличчя Твоє, й ми спасемось!
80:5 Господи, Боже Саваоте, доки будеш Ти гніватися на молитву народу Свого?
80:6 Ти вчинив був, що їли вони слізний хліб, і їх напоїв Ти сльозами великої міри…
80:7 Ти нас положив суперечкою нашим сусідам, і насміхаються з нас неприятелі наші…
80:8 Боже Саваоте, приверни нас, і хай засяє обличчя Твоє, й ми спасемось!
80:9 Виноградину Ти переніс із Єгипту, Ти вигнав народи й її посадив,
80:10 Ти випорожнив перед нею, і закоренила коріння своє, й переповнила край,
80:11 гори покрилися тінню її, а віття її Божі кедри,
80:12 аж до моря галузки її посилаєш, а парості її до ріки!
80:13 Але нащо вилім зробив Ти в горожі її, і всі нищать її, хто проходить дорогою?
80:14 Гризе її вепр лісовий, і звірина польова виїдає її!
80:15 Боже Саваоте, вернися ж, споглянь із небес і побач, і відвідай цього виноградника,
80:16 і охорони його, якого насадила правиця Твоя, і галузку, яку Ти для Себе зміцнив!
80:17 В огні виноградина спалена, відтята, гинуть від свару обличчя Твого,
80:18 нехай буде рука Твоя над мужем Твоєї правиці, на людському сині, якого зміцнив Ти Собі!
80:19 А ми не відступимо від Тебе, Ти нас оживиш, і ми будемо ім́я Твоє кликати!
80:20 Господи, Боже Саваоте, приверни нас, і хай засяє обличчя Твоє, й ми спасемось!
Барои сардори сарояндагон. Шаҳодате бар сози савсанҳо. Таронаи Ософ.
Эй Чӯпони Исроил, гӯш андоз! Эй, ки Юсуфро мисли гӯсфандон роҳбарӣ намудаӣ, эй, ки бар каррубиён нишастаӣ, нур биафкан!
Пеши Эфроим ва Бинёмин ва Менашше қудрати Худро бедор намо, ва барои наҷоти мо биё.
Худоё! Моро баргардон, ва рӯи Худро тобон соз дурахшон намо, то ки наҷот ёбем.
Парвардигоро, Худои лашкарҳо! То ба кай аз дуои қавми Худ хашм хоҳӣ кард хашмгин хоҳӣ буд?
Онҳоро нони пур аз ашк мехӯронӣ, ва ашкҳои фаровон менӯшонӣ.
Моро гирифтори ҷанҷоли ҷидоли ҳамсоягони мо гардондаӣ, ва душманон моро байни худ масхара мекунанд.
Эй Худои лашкарҳо! Моро баргардон, ва рӯи Худро тобон соз дурахшон намо, то ки наҷот ёбем.
Токро аз Миср берун овардӣ, халқҳоро бадар рондӣ, ва онро шинондӣ.
Барояш ҷой холӣ кардӣ, ва он чуқур реша давонд, ва заминро пур кард.
Кӯҳҳо бо сояи он пӯшида шуданд, ва шохаҳои он мисли арзҳои Худост.
Шохаҳои худро то баҳр паҳн кард, ва навдаҳояшро то дарё.
Чаро ҳисорҳои деворҳои онро рахна кардаӣ, ба тавре ки ҳар роҳгузар онро меканад,
Хуки ёбоӣ онро дандон мезанад, ва ҳайвони саҳро онро мехӯрад?
Эй Худои лашкарҳо! Баргашта, аз осмон назар андоз ва бубин, ва аз ҳоли ин ток хабар гир,
Ва он чиро, ки дасти рости Ту шинондааст, қувват деҳ, ва он писарро, ки барои Худ баргузидаӣ.
Он дар оташ сӯзонда шудааст, шохаҳояш бурида шудаанд; аз сарзаниши рӯи Ту нест хоҳанд шуд.
Бигзор дасти Ту бар шахси дасти рости Ту бошад, бар фарзанди одаме ки барои Худ баргузидаӣ.
Ва мо аз Ту қафо нахоҳем гашт; моро зинда гардон, ва мо номи Туро хоҳем хонд.
Парвардигоро, Худои лашкарҳо! Моро баргардон, рӯи Худро дурахшон намо тобон соз, то ки наҷот ёбем.

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible