Азбука веры » Би́блия » Псалти́рь » Псалом 87

Псалом 87

Толкования

Толкования главы

87:1

см.:1Пар.25:5;

87:2

87:3

87:4

87:5

см.:Пс.27:1;Плач.3:6;

87:6

см.:Иов.10:21;

87:7

87:8

87:9

см.:Иов.30:10;Пс.30:12;Пс.37:12;

87:10

87:11

см.:Пс.6:6;

87:12

87:13

см.:Иов.10:21-22;

87:14

87:15

87:16

см.:Иов.19:7;

87:17

87:18

см.:Пс.21:13;

87:19

Церковнославянский (рус)

Пѣ́снь псалма́ Сыно́мъ Коре́овымъ, въ коне́цъ, о Маеле́ѳѣ е́же отвѣща́ти, ра́зума Ема́ну Изра́илтянину.

Го́споди Бо́же спасе́нiя моего́, во дни́ воззва́хъ и въ нощи́ предъ Тобо́ю:

да вни́детъ предъ Тя́ моли́тва моя́, приклони́ у́хо Твое́ къ моле́нiю моему́.

Я́ко испо́лнися зо́лъ душа́ моя́, и живо́тъ мо́й а́ду прибли́жися.

Привмѣне́нъ бы́хъ съ низходя́щими въ ро́въ: бы́хъ я́ко человѣ́къ безъ по́мощи,

въ ме́ртвыхъ свобо́дь: я́ко я́звеннiи спя́щiи во гро́бѣ, и́хже не помяну́лъ еси́ ктому́, и ті́и от руки́ Твоея́ отринове́ни бы́ша.

Положи́ша мя́ въ ро́вѣ преиспо́днѣмъ, въ те́мныхъ и сѣ́ни сме́ртнѣй.

На мнѣ́ утверди́ся я́рость Твоя́, и вся́ во́лны Твоя́ наве́лъ еси́ на мя́.

Уда́лилъ еси́ зна́емыхъ мои́хъ от мене́: положи́ша мя́ ме́рзость себѣ́: пре́данъ бы́хъ и не исхожда́хъ.

О́чи мои́ изнемого́стѣ от нищеты́: воззва́хъ къ Тебѣ́, Го́споди, ве́сь де́нь, воздѣ́хъ къ Тебѣ́ ру́цѣ мои́.

Еда́ ме́ртвыми твори́ши чудеса́? Или́ вра́чеве воскреся́тъ, и исповѣ́дятся Тебѣ́?

Еда́ повѣ́сть кто́ во гро́бѣ ми́лость Твою́, и и́стину Твою́ въ поги́бели?

Еда́ позна́на бу́дутъ во тмѣ́ чудеса́ Твоя́, и пра́вда Твоя́ въ земли́ забве́ннѣй?

И а́зъ къ Тебѣ́, Го́споди, воззва́хъ, и у́тро моли́тва моя́ предвари́тъ Тя́.

Вску́ю, Го́споди, отрѣ́еши ду́шу мою́? Отвраща́еши лице́ Твое́ от мене́?

Ни́щъ е́смь а́зъ, и въ трудѣ́хъ от ю́ности моея́: возне́сжеся смири́хся и изнемого́хъ.

На мнѣ́ преидо́ша гнѣ́ви Твои́, устраше́нiя Твоя́ возмути́ша мя́:

обыдо́ша мя́ я́ко вода́ ве́сь де́нь, одержа́ша мя́ вку́пѣ.

Уда́лилъ еси́ от мене́ дру́га и и́скренняго, и зна́емыхъ мои́хъ от страсте́й.

Таджикский

Суруд. Таронаи банӣ Қӯраҳ. Барои сардори сарояндагон бар сози маҳалат барои сароидан. Суруди таълимии Ҳеймони Эзроҳӣ.

Парвардигоро, Худои наҷоти ман! Рӯзона фарёд мекашам, шабона пеши Ту ҳастам.

Бигзор дуоям ниёишам пеши Ту бирасад; гӯши Худро сӯи зории ман хам намо,

Зеро ки ҷонам аз мусибатҳо бадбахтиҳо сер гардидааст, ва ҳаётам ба гӯристон наздик шудааст.

Аз фурӯравандагони гӯр ҳисоб шудаам; мисли марде гардидаам, ки қувват надошта бошад.

Дар миёни мурдагон андохта шудаам, мисли куштагоне ки дар қабр хобидаанд, ки онҳоро дигар ёд нахоҳӣ кард, ва онҳо аз дасти Ту дур афтодаанд.

Маро дар чоҳи поёнтарин, дар торикиҳо, дар қаърҳо жарфҳо гузоштаӣ.

Хашми Ту бар ман қарор гирифтааст, ва бо ҳамаи талотумҳои туғёнҳои Худ маро пахш кардаӣ. Село.

Шиносҳоямро аз ман дур кардаӣ, маро дар назари онҳо нафратангез гардондаӣ; мисли бандӣ ҳастам, ва наметавонам берун оям.

Чашмам аз бисёрии мусибат бадбахтӣ хаста шудааст; тамоми рӯз Туро, эй Парвардигор, хондаам; кафҳоямро сӯи Ту дароз кардаам.

Оё барои мурдагон кори аҷоибе хоҳӣ кард? Магар мурдагон бархоста, Туро сипос хоҳанд гуфт? Село.

Оё меҳру вафои Ту дар қабр зикр ёдрас хоҳад шуд ёфт, ва ростии Ту дар дӯзах?

Магар корҳои аҷоиби Ту дар торикӣ дониста хоҳад шуд, ва росткории Ту дар кишвари фаромӯшӣ?

Валекин ман сӯи Ту, эй Парвардигор, фарёд мекунам, ва субҳидам дуоям ниёишам пеши Ту меояд.

Чаро, эй Парвардигор, ҷонамро фаромӯш мекунӣ, ва рӯи Худро аз ман пинҳон медорӣ?

Ман ситамкаш ҳастам ва аз хурдсолӣ маҳкуми марг шудаам; тарсҳои бимҳои Туро аз сар гузаронда, маъюс гардидаам.

Ғазабҳои Ту бар ман гузаштаанд; даҳшатҳои Ту кори маро тамом кардаанд,

Ҳар рӯз мисли об даври маро мегиранд; ҳамааш якҷоя маро иҳота мекунанд.

Ёрон ва дӯстонро аз ман дур кардаӣ; ошноҳоям торикист..

Синодальный

1 Услыши мою молитву, Господи, так как скорби приблизили меня к смерти. 8 Ты изливаешь на меня гнев: удалил от меня друзей; истомил от ожидания Твоей помощи. 11 Если я умру, смогу ли славить Тебя? 14 Я постоянно взываю к Тебе, так как оставлен даже друзьями.

Песнь. Псалом, Сынов Кореевых. Начальнику хора на Махалаф, для пения. Учение Емана Езрахита

Господи, Боже спасения моего! днем вопию и ночью пред Тобою:

да внидет пред лице Твое молитва моя; приклони ухо Твое к молению моему,

ибо душа моя насытилась бедствиями, и жизнь моя приблизилась к преисподней.

Я сравнялся с нисходящими в могилу; я стал, как человек без силы,

между мертвыми брошенный, – как убитые, лежащие во гробе, о которых Ты уже не вспоминаешь и которые от руки Твоей отринуты.

Ты положил меня в ров преисподний, во мрак, в бездну.

Отяготела на мне ярость Твоя, и всеми волнами Твоими Ты поразил [меня].

Ты удалил от меня знакомых моих, сделал меня отвратительным для них; я заключен, и не могу выйти.

Око мое истомилось от горести: весь день я взывал к Тебе, Господи, простирал к Тебе руки мои.

Разве над мертвыми Ты сотворишь чудо? Разве мертвые встанут и будут славить Тебя?

или во гробе будет возвещаема милость Твоя, и истина Твоя – в месте тления?

разве во мраке позна́ют чудеса Твои, и в земле забвения – правду Твою?

Но я к Тебе, Господи, взываю, и рано утром молитва моя предваряет Тебя.

Для чего, Господи, отреваешь душу мою, скрываешь лице Твое от меня?

Я несчастен и истаеваю с юности; несу ужасы Твои и изнемогаю.

Надо мною прошла ярость Твоя, устрашения Твои сокрушили меня,

всякий день окружают меня, как вода: облегают меня все вместе.

Ты удалил от меня друга и искреннего; знакомых моих не видно.

Грузинский

Языки

გალობა. ფსალმუნი კორახის ძეთა, გუნდის ლოტარს, მახალათის საკრავზე საგალობლად. მოძღვრება ჰემან ეზრახელისა.

უფალო, ღმერთო ჩემო მხსნელო! დღისით ვღაღადებ, ღამით - შენს პირისპირ.

მოვიდეს შენს წინაშე ჩემი ლოცვა, ყური მოაპყარ ვედრებას ჩემსას.

რადგან აღივსო სიავით სული ჩემი და ჩემი სიცოცხლე ჯოჯოხეთს უახლოვდება.

შევირაცხე მკვდრების გვერდით, შევიქენი, ვითარცა კაცი უძალღონო.

მკვდრებს შორისა ვარ ჩაგდებული, ვითარცა მოწყლულნი, სამარეში მწოლიარენი, რომელთაც აღარ გაიხსენებ და რომელნიც შენი ხელით მოისრნენ.

მომათავსე ქვესკნელის ორმოში, ბნელეთში, მორევში.

მე დამატყდა თავს რისხვა შენი და ყველა შენი ტალღით დამტანჯე. სელა.

შენ განმაშორე ნაცნობნი ჩემნი, საზიზღარი გამხადე მათთვის; დამაპატიმრეს და ვერ გამოვდივარ.

თვალი ჩემი დანაღვლიანდა ტანჯვით; მოგიხმობდი, უფალო, ყოველდღე, შენსკენ ვიწვდიდი ხელებს.

ნუთუ მკვდრებისთვის მოიმოქმედებ სასწაულს? თუ მიცვალებულნი წამოდგებიან და განგადიდებენ? სელა.

განა საფლავში ილაპარაკებენ შენს წყალობაზე და შენს ჭეშმარიტებაზე - ჯოჯოხეთში?

შეიცნობენ წყვდიადში შენს სასწაულებს და შენს სიმართლეს - დავიწყების ქვეყანაში?

მე კი, უფალო, შენ გევედრებოდი და დილ-დილაობით ჩემი ლოცვა წინ გეგებებოდა.

რად მიატოვე, უფალო, სული ჩემი, უკუიქციე პირისახე ჩემგან?

ღარიბი ვარ და ტანჯული ყრმობიდანვე, შენს საშინელებებს ვზიდავ, ვუძლურდები.

თავზე გადამიარა შენმა მრისხანებამ. შენმა შიშის ზარმა გამანადგურა.

გარს მივლიდნენ წყლების მსგავსად ყოველდღიურად, ყველა ერთად მერტყმოდა გარს.

შენ განმაშორე მოყვარე და მეგობარი, ჩემი ნაცნობნი ბნელით მოცულან.