^–дні́е лѣ́тъ на́шихъ въ ни́хже се́дмьдесятъ лѣ́тъ, а́ще же въ си́лахъ, о́смьдесятъ лѣ́тъ, и мно́жае и́хъ тру́дъ и болѣ́знь: я́ко прiи́де кро́тость на ны́, и нака́жемся.

Кто́ вѣ́сть держа́ву гнѣ́ва Твоего́, и от стра́ха Твоего́ я́рость Твою́ изчести́?

Десни́цу Твою́ та́ко скажи́ ми, и окова́нныя {и нака́занныя} се́рдцемъ въ му́дрости.

Обрати́ся, Го́споди, доко́лѣ? И умоле́нъ бу́ди на рабы́ Твоя́.

Испо́лнихомся зау́тра ми́лости Твоея́, Го́споди, и возра́довахомся и возвесели́хомся:

во вся́ дни́ на́шя возвесели́хомся, за дни́, въ ня́же смири́лъ ны́ еси́, лѣ́та, въ ня́же ви́дѣхомъ зла́я.

И при́зри на рабы́ Твоя́ и на дѣла́ Твоя́, и наста́ви сы́ны и́хъ.

И бу́ди свѣ́тлость Го́спода Бо́га на́шего на на́съ, и дѣла́ ру́къ на́шихъ испра́ви на на́съ, и дѣ́ло ру́къ на́шихъ испра́ви.

Еврейский

^90:1תְּפִלָּה לְמֹשֶׁה אִישׁ־הָאֱלֹהִים^–

^–אֲדֹנָי, מָעוֹן אַתָּה הָיִיתָ לָּנוּ, בְּדֹר וָדֹר׃

^90:2בְּטֶרֶם הָרִים יֻלָּדוּ, וַתְּחוֹלֵל אֶרֶץ וְתֵבֵל; וּמֵעוֹלָם עַד־עוֹלָם, אַתָּה אֵל׃

^90:3תָּשֵׁב אֱנוֹשׁ עַד־דַּכָּא; וַתֹּאמֶר, שׁוּבוּ בְנֵי־אָדָם׃

^90:4כִּי אֶלֶף שָׁנִים בְּעֵינֶיךָ, כְּיוֹם אֶתְמוֹל כִּי יַעֲבֹר; וְאַשְׁמוּרָה בַלָּיְלָה׃

^90:5זְרַמְתָּם שֵׁנָה יִהְיוּ; בַּבֹּקֶר, כֶּחָצִיר יַחֲלֹף׃ <בר/> ^90:6בַּבֹּקֶר יָצִיץ וְחָלָף; לָעֶרֶב, יְמוֹלֵל וְיָבֵשׁ׃

^90:7כִּי־כָלִינוּ בְאַפֶּךָ; וּבַחֲמָתְךָ נִבְהָלְנוּ׃

^90:8שַׁתָּ (שַׁתָּה) עֲוֹנֹתֵינוּ לְנֶגְדֶּךָ; עֲלֻמֵנוּ, לִמְאוֹר פָּנֶיךָ׃

^90:9כִּי כָל־יָמֵינוּ פָּנוּ בְעֶבְרָתֶךָ; כִּלִּינוּ שָׁנֵינוּ כְמוֹ־הֶגֶה׃

^90:10יְמֵי־שְׁנוֹתֵינוּ בָהֶם שִׁבְעִים שָׁנָה וְאִם בִּגְבוּרֹת שְׁמוֹנִים שָׁנָה, וְרָהְבָּם עָמָל וָאָוֶן; כִּי־גָז חִישׁ, וַנָּעֻפָה׃

^90:11מִי־יוֹדֵעַ עֹז אַפֶּךָ; וּכְיִרְאָתְךָ, עֶבְרָתֶךָ׃

^90:12לִמְנוֹת יָמֵינוּ כֵּן הוֹדַע; וְנָבִא, לְבַב חָכְמָה׃

^90:13שׁוּבָה יְהוָה עַד־מָתָי; וְהִנָּחֵם, עַל־עֲבָדֶיךָ׃

^90:14שַׂבְּעֵנוּ בַבֹּקֶר חַסְדֶּךָ; וּנְרַנְּנָה וְנִשְׂמְחָה, בְּכָל־יָמֵינוּ׃

^90:15שַׂמְּחֵנוּ כִּימוֹת עִנִּיתָנוּ; שְׁנוֹת, רָאִינוּ רָעָה׃

^90:16יֵרָאֶה אֶל־עֲבָדֶיךָ פָעֳלֶךָ; וַהֲדָרְךָ, עַל־בְּנֵיהֶם׃

^90:17וִיהִי נֹעַם אֲדֹנָי אֱלֹהֵינוּ, עָלֵינוּ וּמַעֲשֵׂה יָדֵינוּ כּוֹנְנָה עָלֵינוּ; וּמַעֲשֵׂה יָדֵינוּ, כּוֹנְנֵהוּ׃

Немецкий (GNB)

^90:1Ein Gebet von Mose, dem Mann Gottes.

Herr, seit Menschengedenken
warst du unser Schutz.

^90:2Du, Gott, warst schon,
bevor die Berge geboren wurden
und die Erde unter Wehen entstand,
und du bleibst in alle Ewigkeit.

^90:3Du sagst zum Menschen:
»Werde wieder Staub!«
So bringst du ihn dorthin zurück,
woher er gekommen ist.

^90:4Für dich sind tausend Jahre wie ein Tag,
so wie gestern – im Nu vergangen,
so kurz wie ein paar Nachtstunden.

^90:5Du scheuchst die Menschen fort,
sie verschwinden wie ein Traum.
Sie sind vergänglich wie das Gras:

^90:6Morgens noch grünt und blüht es,
am Abend schon ist es verwelkt.

^90:7Weil du zornig bist
und dich gegen uns stellst,
sind wir verloren und müssen vergehen.

^90:8Denn du siehst die geheimsten Fehler;
alle unsere Vergehen deckst du auf.

^90:9Dein Zorn liegt schwer auf unserem Leben,
darum ist es so flüchtig wie ein Seufzer.

^90:10Siebzig Jahre sind uns zugemessen,
wenn es hoch kommt, achtzig –
doch selbst die besten davon
sind Mühe und Last!
Wie schnell ist alles vorbei
und wir sind nicht mehr!

^90:11Doch wer begreift schon,
wie furchtbar dein Zorn ist,
und wer nimmt ihn sich zu Herzen?

^90:12Lass uns erkennen,
wie kurz unser Leben ist,
damit wir zur Einsicht kommen!

^90:13HERR, wie lange zürnst du uns noch?
Hab doch Erbarmen mit uns
und wende dich uns wieder zu!

^90:14Lass uns jeden Morgen spüren,
dass du zu uns hältst,
dann sind unsere Tage erfüllt
von Jubel und Dank.

^90:15Viele Jahre hast du Unglück über uns gebracht;
gib uns nun ebenso viele Freudenjahre!

^90:16Lass uns noch erleben, dass du eingreifst,
zeig unseren Kindern deine große Macht!

^90:17Herr, unser Gott, sei freundlich zu uns!
Lass unsere Arbeit nicht vergeblich sein!
Ja, Herr, lass gelingen, was wir tun!

Арабский (Arabic Van Dyke)

Языки

^90:0 صَلاَةٌ لِمُوسَى رَجُلِ اللهِ

^90:1 يَا رَبُّ، مَلْجَأً كُنْتَ لَنَا فِي دَوْرٍ فَدَوْرٍ.

^90:2 مِنْ قَبْلِ أَنْ تُولَدَ الْجِبَالُ، أَوْ أَبْدَأْتَ الأَرْضَ وَالْمَسْكُونَةَ، مُنْذُ الأَزَلِ إِلَى الأَبَدِ أَنْتَ اللهُ.

^90:3 تُرْجعُ الإِنْسَانَ إِلَى الْغُبَارِ وَتَقُولُ: «ارْجِعُوا يَا بَنِي آدَمَ».

^90:4 لأَنَّ أَلْفَ سَنَةٍ فِي عَيْنَيْكَ مِثْلُ يَوْمِ أَمْسِ بَعْدَ مَا عَبَرَ، وَكَهَزِيعٍ مِنَ اللَّيْلِ.

^90:5 جَرَفْتَهُمْ. كَسِنَةٍ يَكُونُونَ. بِالْغَدَاةِ كَعُشْبٍ يَزُولُ.

^90:6 بِالْغَدَاةِ يُزْهِرُ فَيَزُولُ. عِنْدَ الْمَسَاءِ يُجَزُّ فَيَيْبَسُ.

^90:7 لأَنَّنَا قَدْ فَنِينَا بِسَخَطِكَ وَبِغَضَبِكَ ارْتَعَبْنَا.

^90:8 قَدْ جَعَلْتَ آثامَنَا أَمَامَكَ، خَفِيَّاتِنَا فِي ضَوْءِ وَجْهِكَ.

^90:9 لأَنَّ كُلَّ أَيَّامِنَا قَدِ انْقَضَتْ بِرِجْزِكَ. أَفْنَيْنَا سِنِينَا كَقِصَّةٍ.

^90:10 أَيَّامُ سِنِينَا هِيَ سَبْعُونَ سَنَةً، وَإِنْ كَانَتْ مَعَ الْقُوَّةِ فَثَمَانُونَ سَنَةً، وَأَفْخَرُهَا تَعَبٌ وَبَلِيَّةٌ، لأَنَّهَا تُقْرَضُ سَرِيعًا فَنَطِيرُ.

^90:11 مَنْ يَعْرِفُ قُوَّةَ غَضِبَكَ؟ وَكَخَوْفِكَ سَخَطُكَ.

^90:12 إِحْصَاءَ أَيَّامِنَا هكَذَا عَلِّمْنَا فَنُؤْتَى قَلْبَ حِكْمَةٍ.

^90:13 اِرْجعْ يَا رَبُّ، حَتَّى مَتَى؟ وَتَرَأَّفْ عَلَى عَبِيدِكَ.

^90:14 أَشْبِعْنَا بِالْغَدَاةِ مِنْ رَحْمَتِكَ، فَنَبْتَهِجَ وَنَفْرَحَ كُلَّ أَيَّامِنَا.

^90:15 فَرِّحْنَا كَالأَيَّامِ الَّتِي فِيهَا أَذْلَلْتَنَا، كَالسِّنِينِ الَّتِي رَأَيْنَا فِيهَا شَرًّا.

^90:16 لِيَظْهَرْ فِعْلُكَ لِعَبِيدِكَ، وَجَلاَلُكَ لِبَنِيهِمْ.

^90:17 وَلْتَكُنْ نِعْمَةُ الرَّبِّ إِلهِنَا عَلَيْنَا، وَعَمَلَ أَيْدِينَا ثَبِّتْ عَلَيْنَا، وَعَمَلَ أَيْدِينَا ثَبِّتْهُ.