Скрыть
89:1
89:2
89:4
89:8
89:9
89:13
89:15
89:16
Церковнославянский (рус)
Моли́тва Моисе́а человѣ́ка Бо́жiя.
Го́споди, при­­бѣ́жище бы́лъ еси́ на́мъ въ ро́дъ и ро́дъ.
Пре́жде да́же гора́мъ не бы́ти и созда́тися земли́ и вселе́н­нѣй, и от­ вѣ́ка и до вѣ́ка Ты́ еси́.
Не от­врати́ человѣ́ка во смире́нiе, и ре́клъ еси́: обрати́теся, сы́нове человѣ́честiи.
Я́ко ты́сяща лѣ́тъ предъ очи́ма Тво­и́ма, Го́споди, я́ко де́нь вчера́шнiй, и́же ми́мо и́де, и стра́жа нощна́я.
Уничиже́нiя и́хъ лѣ́та бу́дутъ: *у́тро я́ко трава́ ми́мо и́детъ, у́тро процвѣте́тъ и пре́йдетъ: на ве́черъ от­паде́тъ, ожестѣ́етъ и и́зсхнетъ:
я́ко изчезо́хомъ гнѣ́вомъ Тво­и́мъ, и я́ростiю Тво­е́ю смути́хомся.
Положи́лъ еси́ беззако́нiя на́ша предъ Тобо́ю, вѣ́къ на́шъ въ просвѣще́нiе лица́ Тво­его́.
Я́ко вси́ дні́е на́ши оскудѣ́ша, и гнѣ́вомъ Тво­и́мъ изчезо́хомъ: 10лѣ́та на́ша я́ко паучи́на по­уча́хуся:
дні́е лѣ́тъ на́шихъ въ ни́хже се́дмьдесятъ лѣ́тъ, а́ще же въ си́лахъ, о́смьдесятъ лѣ́тъ, и мно́жае и́хъ тру́дъ и болѣ́знь: я́ко прiи́де кро́тость на ны́, и нака́жемся.
Кто́ вѣ́сть держа́ву гнѣ́ва Тво­его́, и от­ стра́ха Тво­его́ я́рость Твою́ изчести́?
Десни́цу Твою́ та́ко скажи́ ми, и окова́н­ныя {и нака́зан­ныя} се́рдцемъ въ му́дрости.
Обрати́ся, Го́споди, доко́лѣ? И умоле́нъ бу́ди на рабы́ Твоя́.
Испо́лнихомся зау́тра ми́лости Тво­ея́, Го́споди, и воз­ра́довахомся и воз­весели́хомся:
во вся́ дни́ на́шя воз­весели́хомся, за дни́, въ ня́же смири́лъ ны́ еси́, лѣ́та, въ ня́же ви́дѣхомъ зла́я.
И при́зри на рабы́ Твоя́ и на дѣла́ Твоя́, и наста́ви сы́ны и́хъ.
И бу́ди свѣ́тлость Го́спода Бо́га на́­шего на на́съ, и дѣла́ ру́къ на́шихъ испра́ви на на́съ, и дѣ́ло ру́къ на́шихъ испра́ви.
Синодальный
1 Ты, Господи, вечен: Ты существовал раньше гор; поколения людей сменяются, тысячи лет пред Тобою, как один день, но Ты один и Тот же. 7 Мы исчезаем от Твоего гнева за грехи свои: жизнь наша сократилась. 12 Научи нас, Господи, мудрости, умилосердись и излей на нас Твое благоволение.
Молитва Моисея, человека Божия
Господи! Ты нам прибежище в род и род.
Прежде нежели родились горы, и Ты образовал землю и вселенную, и от века и до века Ты – Бог.
Ты возвращаешь человека в тление и говоришь: «возвратитесь, сыны человеческие!»
Ибо пред очами Твоими тысяча лет, как день вчерашний, когда он прошел, и как стража в ночи.
Ты как наводнением уносишь их; *они – как сон, как трава, которая утром вырастает, утром цветет и зеленеет, вечером подсекается и засыхает;
ибо мы исчезаем от гнева Твоего и от ярости Твоей мы в смятении.
Ты положил беззакония наши пред Тобою и тайное наше пред светом лица Твоего.
Все дни наши прошли во гневе Твоем; мы теряем *лета наши, как звук.
Дней лет наших – семьдесят лет, а при большей крепости – восемьдесят лет; и самая лучшая пора их – труд и болезнь, ибо проходят быстро, и мы летим.
Кто знает силу гнева Твоего, и ярость Твою по мере страха Твоего?
Научи нас так счислять дни наши, чтобы нам приобрести сердце мудрое.
Обратись, Господи! Доколе? Умилосердись над рабами Твоими.
Рано насыти нас милостью Твоею, и мы будем радоваться и веселиться во все дни наши.
Возвесели нас за дни, в которые Ты поражал нас, за лета, в которые мы видели бедствие.
Да явится на рабах Твоих дело Твое и на сынах их слава Твоя;
и да будет благоволение Господа Бога нашего на нас, и в деле рук наших споспешествуй нам, в деле рук наших споспешествуй.
ლოცვა მოსესი, ღვთისკაცისა. უფალო! თავშესაფარი იყავ ჩვენთვის თაობიდან თაობამდე.
ვიდრე მთები დაიბადებოდნენ და შექმნიდი დედამიწასა და სამყაროს, და უკუნითი უკუნისამდე შენა ხარ ღმერთი.
კაცს დააბრუნებ ხრწნადობისათვის და ეტყვი: დაბრუნდით, ძენო ადამისანო!
რადგან ათასი წელი შენს თვალში, ვითარცა გუშინდელი დღე, რომ გადაიარა, და მესამედი ღამისა.
ღვართქაფივით გააქანებ მათ, ძალი მათი დილდილობით ბალახივით შეიცვლება:
დილას ჰყვავის და ფერს იცვლის, საღამოს ჭკნება და ხმება.
რადგანაც გავქრით შენი რისხვით და შენი გულისწყრომით შევძრწუნდით.
ჩვენი დანაშაულებანი წინ დაიდე, ჩვენი საიდუმლო - შენი სახის შუქის წინ.
რადგან ყველა ჩვენი დღე გაილია შენი რისხვით, ვკარგავთ ჩვენს წლებს ბგერის უსწრაფესად.
ჩვენს წელთა რიცხვი სამოცდაათი წელიწადია, ხოლო ჯანმაგრობის დროს - ოთხმოცი წელიწადი; და ამათგან უმეტესი ჯაფა და უსამართლობაა, რადგანაც სწრაფად გაივლიან და ჩვენ მივფრინავთ.
ვინ იცის შენი რისხვის ძალა და შენი შიშის კვალობაზე შენი გააფთრება?
ჩვენი დღეების დათვლა გვასწავლე, რათა შევიძინოთ სიბრძნე გულისა.
მობრუნდი, უფალო! ვიდრემდე? და ნუგეში ეცი შენს მორჩილებს.
გაგვაძღე გარიჟრაჟზე შენი წყალობით, და ვიხაროთ და ვილხინოთ ყოველთა დღეთა ჩვენთა.
გაგვამხიარულე იმ დღეთა წილ, რომ გვტანჯავდი, იმ წელთა წილ, გაჭირვება რომ ვნახეთ.
იხილონ შენმა მორჩილებმა შენი საქმენი და შენი ბრწყინვალება - მათმა შვილებმა.
და იყოს კეთილმოსურნეობა უფლისა, ჩვენი ღმერთისა, ჩვენდამი, და საქმე ჩვენი ხელისა წარმართე ჩვენთვის, და საქმე ჩვენი ხელისა წარმართე.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible