Скрыть
13:2
13:4
13:5
13:6
13:10
Церковнославянский (рус)
[Зач. 111.] Вся́ка душа́ власте́мъ предержа́щымъ да повину́ет­ся: нѣ́сть бо вла́сть а́ще не от­ Бо́га, су́щыя же вла́сти от­ Бо́га учине́ны су́ть.
Тѣ́мже противля́яйся вла́сти, Бо́жiю повелѣ́нiю противля́ет­ся: противля́ющiися же себѣ́ грѣ́хъ прiе́млютъ.
Кня́зи бо не су́ть боя́знь до́брымъ дѣло́мъ, но злы́мъ. Хо́щеши же ли не боя́тися вла́сти? Благо́е твори́, и имѣ́ти бу́деши похвалу́ от­ него́:
Бо́жiй бо слу́га е́сть, тебѣ́ во благо́е. А́ще ли зло́е твори́ши, бо́йся, не бо́ безъ ума́ {всу́е} ме́чь но́ситъ: Бо́жiй бо слуга́ е́сть, от­мсти́тель въ гнѣ́въ зло́е творя́щему.
Тѣ́мже потре́ба повинова́тися не то́кмо за гнѣ́въ, но и за со́вѣсть.
Сего́ бо́ ра́ди и да́ни даете́: служи́тели бо Бо́жiи су́ть, во и́стое сiе́ пребыва́юще.
Воздади́те у́бо всѣ́мъ до́лжная: ему́же у́бо уро́къ, уро́къ: [а] ему́же да́нь, да́нь: [а] ему́же стра́хъ, стра́хъ: [и] ему́же че́сть, че́сть.
Ни еди́ному же ничи́мже до́лжни быва́йте, то́чiю е́же люби́ти дру́гъ дру́га: любя́й бо дру́га, зако́нъ испо́лни.
Е́же бо: не прелюбы́ сотвори́ши, не убiе́ши, не укра́деши, не лжесвидѣ́тел­ст­вуеши, не похо́щеши, и а́ще ка́я и́на за́повѣдь, въ се́мъ словеси́ соверша́ет­ся, во е́же: воз­лю́биши и́скрен­няго тво­его́, я́коже са́мъ себе́.
Любы́ и́скрен­нему зла́ не твори́тъ: исполне́нiе у́бо зако́на любы́ е́сть.
И сiе́, вѣ́дяще вре́мя, я́ко ча́съ уже́ на́мъ от­ сна́ воста́ти. [Зач. 112.] Ны́нѣ бо ближа́йшее на́мъ спасе́нiе, не́жели егда́ вѣ́ровахомъ.
Но́щь [у́бо] пре́йде, а де́нь при­­бли́жися: от­ложи́мъ у́бо дѣла́ те́мная, и облече́мся во ору́жiе свѣ́та.
Я́ко во дни́, благообра́зно да хо́димъ, не козлогласова́нiи и пiя́н­ствы, не любо­дѣя́нiи и студодѣя́нiи, не рве́нiемъ и за́вистiю:
но облецы́теся Го́сподемъ на́шимъ Иису́съ Христо́мъ, и пло́ти уго́дiя не твори́те въ по́хоти.
Греческий [Greek (Koine)]
πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασ­σέσθω οὐ γὰρ ἔστιν ἐξουσία εἰ μὴ ὑπὸ θεοῦ αἱ δὲ οὖσαι ὑπὸ θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν
ὥστε ὁ ἀν­τιτασ­σό­με­νος τῇ ἐξουσίᾳ τῇ τοῦ θεοῦ δια­ταγῇ ἀνθέστηκεν οἱ δὲ ἀνθεστηκότες ἑαυτοῖς κρίμα λήμψον­ται
οἱ γὰρ ἄρχον­τες οὐκ εἰσὶν φόβος τῷ ἀγαθῷ ἔργῳ ἀλλὰ τῷ κακῷ θέλεις δὲ μὴ φοβεῖσθαι τὴν ἐξουσίαν τὸ ἀγαθὸν ποίει καὶ ἕξεις ἔπαινον ἐξ αὐτῆς
θεοῦ γὰρ δια­́κονός ἐστιν σοὶ εἰς τὸ ἀγαθόν ἐὰν δὲ τὸ κακὸν ποιῇς φοβοῦ οὐ γὰρ εἰκῇ τὴν μάχαιραν φορεῖ θεοῦ γὰρ δια­́κονός ἐστιν ἔκδικος εἰς ὀργὴν τῷ τὸ κακὸν πράσ­σον­τι
διὸ ἀνάγκη ὑποτάσ­σεσθαι οὐ μόνον δια­̀ τὴν ὀργὴν ἀλλὰ καὶ δια­̀ τὴν συν­είδησιν
δια­̀ τοῦτο γὰρ καὶ φόρους τελεῖτε λειτουργοὶ γὰρ θεοῦ εἰσιν εἰς αὐτὸ τοῦτο προ­σκαρτεροῦν­τες
ἀπό­δοτε πᾶσιν τὰς ὀφειλάς τῷ τὸν φόρον τὸν φόρον τῷ τὸ τέλος τὸ τέλος τῷ τὸν φόβον τὸν φόβον τῷ τὴν τιμὴν τὴν τιμήν
μηδενὶ μηδὲν ὀφείλετε εἰ μὴ τὸ ἀλλήλους ἀγαπᾶν ὁ γὰρ ἀγαπῶν τὸν ἕτερον νόμον πεπλή­ρωκεν
τὸ γὰρ οὐ μοιχεύ­σεις οὐ φονεύ­σεις οὐ κλέψεις οὐκ ἐπι­θυμήσεις καὶ εἴ τις ἑτέρα ἐν­τολή ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ ἀνακεφαλαιοῦται ἐν τῷ ἀγαπήσεις τὸν πλη­σίον σου ὡς σεαυτόν
ἡ ἀγάπη τῷ πλη­σίον κακὸν οὐκ ἐργάζεται πλή­ρωμα οὖν νόμου ἡ ἀγάπη
καὶ τοῦτο εἰδότες τὸν καιρόν ὅτι ὥρα ἤδη ὑμᾶς ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπι­στεύ­σαμεν
ἡ νὺξ προ­έκοψεν ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν ἀπο­θώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους ἐνδυσώμεθα δὲ τὰ ὅπλα τοῦ φωτός
ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν μὴ κώμοις καὶ μέθαις μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ
ἀλλὰ ἐνδύσασθε τὸν κύριον Ἰησοῦν Χριστόν καὶ τῆς σαρκὸς προ­́νοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπι­θυμίας
Латинский (Nova Vulgata)
Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit. Non est enim potestas nisi a Deo; quae autem sunt, a Deo ordinatae sunt.
Itaque, qui resistit potestati, Dei ordinationi resistit; qui autem resistunt ipsi, sibi damnationem acquirent.
Nam principes non sunt timori bono operi sed malo. Vis autem non timere potestatem? Bonum fac, et habebis laudem ex illa;
Dei enim ministra est tibi in bonum. Si autem malum feceris, time; non enim sine causa gladium portat; Dei enim ministra est, vindex in iram ei, qui malum agit.
Ideo necesse est subditos esse, non solum propter iram sed et propter conscientiam.
Ideo enim et tributa praestatis; ministri enim Dei sunt in hoc ipsum instantes.
Reddite omnibus debita: cui tributum tributum, cui vectigal vectigal, cui timorem timorem, cui honorem honorem.
Nemini quidquam debeatis, nisi ut invicem diligatis: qui enim diligit proximum, legem implevit.
Nam: Non adulterabis, Non occides, Non furaberis, Non concupisces, et si quod est aliud mandatum, in hoc verbo recapitulatur: Diliges proximum tuum tamquam teipsum.
Dilectio proximo malum non operatur; plenitudo ergo legis est dilectio.
Et hoc scientes tempus, quia hora est iam vos de somno surgere; nunc enim propior est nobis salus quam cum credidimus.
Nox processit, dies autem appropiavit. Abiciamus ergo opera tenebrarum et induamur arma lucis.
Sicut in die honeste ambulemus: non in comissationibus et ebrietatibus, non in cubilibus et impudicitiis, non in contentione et aemulatione;
sed induite Dominum Iesum Christum et carnis curam ne feceritis in concupiscentiis.
1 Начальники суть Божьи слуги: повинуйтесь им. 8 «Любовь есть исполнение закона». 11 Облекитесь в оружия света.
[Зач. 111.] Всякая душа да будет покорна высшим властям, ибо нет власти не от Бога; существующие же власти от Бога установлены.
Посему противящийся власти противится Божию установлению. А противящиеся сами навлекут на себя осуждение.
Ибо начальствующие страшны не для добрых дел, но для злых. Хочешь ли не бояться власти? Делай добро, и получишь похвалу от нее,
ибо начальник есть Божий слуга, тебе на добро. Если же делаешь зло, бойся, ибо он не напрасно носит меч: он Божий слуга, отмститель в наказание делающему злое.
И потому надобно повиноваться не только из страха наказания, но и по совести.
Для сего вы и подати платите, ибо они Божии служители, сим самым постоянно занятые.
Итак отдавайте всякому должное: кому по́дать, подать; кому оброк, оброк; кому страх, страх; кому честь, честь.
Не оставайтесь должными никому ничем, кроме взаимной любви; ибо любящий другого исполнил закон.
Ибо заповеди: не прелюбодействуй, не убивай, не кради, не лжесвидетельствуй, не пожелай чужого и все другие заключаются в сем слове: люби ближнего твоего, как самого себя.
Любовь не делает ближнему зла; итак любовь есть исполнение закона.
Так поступайте, зная время, что наступил уже час пробудиться нам от сна. [Зач. 112.] Ибо ныне ближе к нам спасение, нежели когда мы уверовали.
Ночь прошла, а день приблизился: итак отвергнем дела тьмы и облечемся в оружия света.
Как днем, будем вести себя благочинно, не предаваясь ни пированиям и пьянству, ни сладострастию и распутству, ни ссорам и зависти;
но облекитесь в Господа нашего Иисуса Христа, и попечения о плоти не превращайте в похоти.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible